ชางหยวนจอดรถหน้าบริษัทรับเหมาก่อสร้างได้ก็เดินเข้าไปที่ตึกใหญ่ เป็นส่วนที่พักของคนในบ้านตระกูลชางที่อยู่ด้านหลังทันที หมิงเจ๋อกับเถียนซ่วยที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้สีหน้าของชางหยวนดำทะมึนเหมือนอยากจะฆ่าใครให้สักคนให้ตายคามือ
"อาหยวน!"
ชางฉือที่กำลังนั่งเครียดกับการกระทำของสองแม่ลูกอยู่หน้าบ้าน พอได้เห็นว่าคนที่กำลังเดินมาเป็นลูกชายของตนก็ตกใจไม่น้อย เขารู้ดีว่าเวลาที่ชางหยวนเลือดขึ้นหน้ามันจะน่ากลัวแค่ไหน
"พ่อมีอะไรจะบอกผมไหม?"
สายตาของลูกชายฉายชัดว่าเจ็บปวดกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากแค่ไหน และครั้งนี้เขาก็คงช่วยสองคนแม่ลูกนั้นไม่ได้แล้ว
"คือว่า พ่อแค่ไปกินอาหารที่นั่นมาเกือบ 2 สัปดาห์แล้ว พ่อไม่ได้มีเจตนาจะไปทำอะไรให้เธออึดอัดเลยนะอาหยวน พ่อรู้ว่าพวกเธอสำคัญกับลูก"
ชางฉือรีบบอกออกไปตามความจริง แต่เขาไม่รู้ว่าสองคนแม่ลูกคู่นั้นไปที่ร้านของหนิงซินได้ยังไง
"พ่อเลิกยุ่งกับชีวิตผมได้ไหม! ผมเสียแม่เพราะพ่อพาสองแม่ลูกนั่นเข้ามาในบ้าน แล้วตอนนี้ผมก็กำลังจะเสียคนที่ผมรักไปอีกครั้งเพราะสองคนนั้น อึก แค่ต่างคนต่างอยู่มันยากนักรึยังไง!"
โครม
โต๊ะน้ำชากระเด็นกระจัดกระจายไปคนละ