ความอ่อนแอ

"แม่จ๋า"

หนิงซินที่กำลังแต่งตัวอยู่ได้ยินเสียงลูกสาวจึงรีบเดินมาดู พอมาถึงเตียงนุ่มยัยหนูก็อ้าแขนรอขอให้กอดอยู่ก่อนแล้ว

"โอ๋เอ๋ คนเก่งของแม่จ๋าตื่นแล้ว วันนี้แม่จ๋าทำกุ้งทอดกระเทียมตัวโต ๆ ไว้ให้หนูด้วยนะ มีข้าวผัดปูที่หนูชอบด้วยนะลูก"

"คงใจย้ายอ่ะ ไปยึยัง" (คนใจร้ายไปรึยัง)

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานยังติดตายัยหนูไม่หาย จนหนิงซินต้องบ่ายเบี่ยงให้เป็นเพียงเรื่องขบขันไป

"คงใจร้ายที่ไหนลูก ไม่เห็นมีเลย หนูแค่ฝันร้าย แม่จ๋าเลยไล่ฝันร้ายไปไกล ๆ แล้ว ชิ้ว ชิ้ว แบบนี้เลย"

"จิ้ว จิ้ว เยยหย๋อ จึงยึป่าว" (ชิ้ว ชิ้ว เลยเหรอ จริงรึเปล่า)

"จริงสิจ๊ะ เดี๋ยวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเราลงไปกินข้าวกันนะลูก ต่อไปนี้เราจะไม่พูดถึงฝันร้ายอีกแล้วนะ แม่จ๋าไล่มันไปหมดแล้ว"

"อื้อ อาบน้ำกังแม่จ๋า" (อาบน้ำกันแม่จ๋า)

หนิงซินรีบพาเป่าเปาเข้าไปอาบน้ำไม่นานก็ออกมาแต่ตัวด้วยชุดที่เธอเตรียมไว้ ส่วนตัวเธอเองวันนี้จำเป็นต้องใช้เครื่องหนีบผมที่มีอยู่ในมิติ หนีบให้ผมหยักของเธอกลายเป็นผมตรงแล้วจัดทรงใหม่ เพื่อให้ผมด้านหน้าลงมาปกปิดรอบบวมช้ำที่แก้มเอาไว้

เธอพยายามแล้วที่จะใช้รองพื้นกลบเอาไว้แต่ก็ไม่เป็นผล นั่นก็เพราะเมื่อคืนเ