เช้าวันอาทิตย์ที่แสงแดดอบอุ่นอาบทาบระเบียง
มะลินกำลังรินชาร้อนให้ตัวเอง ขณะอิคชานกำลังอ่านข่าวออนไลน์เงียบ ๆ ข้างกัน อาชินวิ่งเล่นอยู่ใกล้ ๆ พร้อมเสียงหัวเราะเบา ๆ ของเด็กชายที่ไร้เดียงสา
ทุกอย่างกำลังสงบ...จนกระทั่ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อิคชานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ชื่อที่โชว์อยู่บนหน้าจอ...คือ “ชาติก เจ้าหน้าที่ รปภ.เก่าในหมู่บ้านเก่า”
เขากดรับ เสียงที่ปลายสายเร่งร้อนจนเขาขมวดคิ้วแทบจะทันที
“คุณอิคชานครับ! คือ...คุณกิตา เธอโดนสามีเก่าทำร้ายครับ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ผมเป็นคนพาเธอมา เธอบอกว่า...ขอโทรหาคุณคนเดียว”
อิคชานนิ่งเงียบไปสามวินาที ใบหน้าเรียบเฉย เรียบนิ่ง...แต่แววตากำลังวุ่นวายอยู่ภายใน เขาเหลือบมองมะลินที่นั่งเงียบ ราวกับสัมผัสได้ถึงคลื่นบางอย่าง “โรงพยาบาลไหน” เขาถามเสียงเรียบ
หลังจากวางสาย เขายังไม่พูดอะไร
แต่เธอวางแก้วชาในมือลงช้า ๆ แล้วมองเขาตรง ๆ
“เกิดอะไรขึ้นคะ?”
อิคชานเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยเบา ๆ “กิตา...เธอโดนทำร้าย รปภ.เก่าที่รู้จักผมบังเอิญเจอ และพาเธอไปส่งโรงพยาบาล”
มะลินพยักหน้าเบา ๆ
เขาสบตาเธอ ไม่มีคำแก้ตัว ไม่มีคำอธิบายยืดยาว
มีเพียงคำถามตรง ๆ จากเธอ “คุณจะ