Home / โรแมนติก / อ้อนรักอาเสือ / ตอนที่ 4 เริ่มมองเห็นความวุ่น

Share

ตอนที่ 4 เริ่มมองเห็นความวุ่น

last update Last Updated: 2025-02-25 23:51:55

 

คำว่ามาซื้อของใช้ส่วนตัวก็คือของใช้ส่วนตัวจริงๆ เพราะตอนนี้ในรถเข็นที่ปีขาลกำลังเข็นอยู่นั้นมีแต่ของใช้ผู้หญิงเต็มไปหมด ที่ผ่านมาปีขาลไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย ถ้าไม่เพราะรับปากมารดาไปแล้วเขาคงทิ้งเธอไว้ที่นี่แล้วไปนั่งดื่มกาแฟรอแน่ๆ

ปีขาลเริ่มมองเห็นความวุ่นวายและความไม่สงบสุขที่รออยู่ตรงหน้า

“หนูซื้อของหนูครบแล้วค่ะ อาเสืออยากซื้ออะไรไหมหนูช่วยซื้อก็ได้นะคะ จะได้ไม่ต้องรบกวนคุณแม่บ้าน”

“ไม่เป็นไรแค่อาเดินเข็นรถเข็นให้เอยอาก็ปวดขาจะแย่แล้ว”

“อาเสือยังไม่แก่ซะหน่อยจะมาบ่นว่าปวดขาได้ยังไง”

“ก็เจ้าเอยเดินซื้อของเกือบ 2 ชั่วโมงเป็นใครก็ต้องปวดขาไหมซื้อเสร็จแล้วก็รีบกลับกันเลยนะ”

“หนูเพิ่งได้ของใช้ส่วนตัวเองนะคะ ยังไม่ได้อย่างอื่นเลย”

“ก็เรามาซื้อให้ของใช้ส่วนตัว”

“แต่หนูอยากได้ลิปสติกเพิ่ม อาเสือไปเป็นเพื่อนหนูซื้อหน่อยได้ไหม ถ้าอยากซื้อก็รีบไปจ่ายเงินค่าของพวกนี้”

“ได้ค่ะ” สาริศารีบช่วยเขาเอาของออกจากรถเข็น เมื่อชำระเงินเสร็จก็มองถุงสามใบใหญ่

“เอาของไปเก็บที่รถก่อนเดี๋ยวค่อยเข้ามาซื้อลิปสติก” เขาเห็นแล้วว่าถ้าถือของพวกนี้ไปคงได้แขนหลุดกันบ้าง

“แค่เอาขอไปเก็บใช่ไหมคะ ไม่ใช่ว่าอาเสือจะกลับเลย ถ้าเป็นแบบนั้นหนูโทรหาคุณป้าจริงๆ ด้วยคุณป้าบอกให้อาเสือมาส่งซื้อของ” หญิงสาวรับเอาคำสั่งมารดาของเขามาขู่

“อาไม่ใช่เด็กนะเจ้าเอยที่จะทำอะไรแบบนั้น”

ปีขาลเข็นรถเข็นนำหน้าอารยามายังรถของเขาจากนั้นก็กลับเข้ามาในห้างสรรพสินค้าอีกครั้ง

“อาเสือมาดูตรงนี้หน่อยมั้ยเสื้อกำลังลดราคาเลยค่ะ”

“เจ้าเอยบอกอาว่าจะมาซื้อลิปสติก”

“ก็ตรงนี้มันทางผ่านขอแวะดูหน่อยได้ไหม นะคะนิดเดียวเอง”

สาริศาไม่รอฟังคำตอบเธอหายเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าพักใหญ่ก่อนจะเดินออกมากวักมือ

“อาเสือมาช่วยดูหน่อยสิ หนูเลือกไม่ถูกว่าเสื้อสองตัวนี้จะเอาตัวไหนดี” หญิงสาวชูเสื้อซึ่งลักษณะคล้ายกันเพียงแต่ต่างกันคนละสีเท่านั้น

“เจ้าเอยขาวใส่สีครีมน่าจะเหมาะสุด”

“แต่สีฟ้าก็สวยนะคะ หนูเอาสีฟ้าดีไหมอาเสือว่ายังไงบ้าง”

“ถ้าอยากได้สีฟ้าแล้วจะถามอาทำไม”

“หนูก็แค่อยากรู้ว่าคนอื่นมองยังไง”

“ถ้างั้นก็เอาทั้งสองตัวนั่นแหละมันลดราคานี่”

“จริงด้วยค่ะงั้นหนูเอาสองตัวนี้ค่ะ” เธอส่งเสื้อสองตัวให้กับพนักงานจากนั้นก็รีบเดินตามปีขาลออกมา

“อาเสือเสื้อผู้ชายก็ลดราคาด้วยซื้อไหมเดี๋ยวหนูซื้อให้”

“ยังไม่ได้ทำงานเลยนะจะมาซื้อของเปย์ผู้ชายแล้วเหรอ”

“ผู้ชายที่ไหนก็นี่มันอาเสือ”

“แล้วอาไม่ใช่ผู้ชายรึไง”

“เอาเถอะน่าเจ้าเอยพอมีเงินอยู่”

แล้วหญิงสาวก็เข้าไปในร้านจำหน่ายเสื้อเชิ้ตของผู้ชายเธอยืนเลือกอยู่ไม่นานก็หยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวมาทาบบนตัวของเขา

“อาเสือใส่ตัวนี้ต้องหล่อมากๆเลยค่ะ”

“เสื้อสีขาวแบบนี้อามีเยอะแล้ว”

“มีแล้วมีอีกไม่ได้เหรอคะ อาเสือต้องใส่ไปทำงานนะ คุณป้าบอกว่าอาเสือต้องเจอคนเยอะ ตัวนี้เหมาะกับอาเสือมากๆ เลยค่ะ”

เสื้อเชิ้ตสีขาวตรงหน้ามันไม่ได้ต่างจากเสื้อเชิ้ตที่เขามีอยู่เลยเพียงแต่มันมีลายเล็กๆ เป็นริ้วบริเวณไหล่ทั้งสองข้างเท่านั้นเองถ้าไม่ต้องก็คงไม่เห็น

“อาเสือใส่เสื้อเบอร์อะไรคะ หันหลังนิดค่ะ”

เมื่อปีขาลหันหลังเธอก็เอาเสื้อมาทาบลงบนไหล่ของเขา

“โอ้โห ไหล่อาเสือกว้างมากๆ เลยค่ะ อารู้มั้ยผู้หญิงชอบผู้ชายไหล่กว้าง”

ปีขาลไม่ตอบเขาใช้วิธีเงียบสยบความช่างพูดของสาริศาและคิดว่าเธอจะเงียบตามเขาบ้างแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่วิธีที่ได้ผลเลย

“ตกลงเอาตัวนี้นะคะ อาเนกไทด้วยไหมคะ”

“เอาแค่เสื้อก็พอเดี๋ยวอาจ่ายเอง เจ้าเอยไปรออยู่ตรงโน้นก่อน”

“หนูบอกว่าหนูจะจ่ายให้”

เงินเดือนเดือนแรกยังไม่ได้เลยเก็บเงินไว้เถอะเจ้าเอย

“แต่หนูเป็นคนชวนอามาซื้อ”

“แล้วใครเป็นคนใส่ ไปรอข้างนอกก่อนที่อาจจะเปลี่ยนใจไม่ซื้อนะ”

“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวทำหน้าบูดไปยืนรอเขาอยู่หน้าร้านชายหนุ่มชำระเงินค่าเสื้อของตัวเองที่ไม่ได้ตั้งใจซื้อเลยสักนิดก่อนจะเดินตามเธอมาหน้าร้าน

“เราจะไปไหนกันต่อดีคะ”

“เจ้าเอยจะมาซื้อลิปสติก” ปีขาลเตือนสติหญิงสาวอีกครั้ง

“อ้าว...หนูลืมเลยอาเสืออย่าว่ากันนะคะ นานๆ หนูจะเข้ามากรุงเทพทีเห็นอะไรก็อยากซื้อไปหมดไป”

“รีบไปซื้อลิปสติกเถอะ ซื้อเสร็จแล้วจะได้รีบไปกินข้าว”

เมื่อพูดถึงของกินหญิงสาวก็ตาโต

เธอเลือกลิปสติกมาสามแท่งจากนั้นก็ทาลงบนหลังมือก่อนจะให้เขาเป็นคนช่วยเลือก

“อาเสือว่าสีไหนเหมาะกับหนูที่สุด”

“มันก็สีเหมือนกันไม่ใช่เหรอเจ้าเอย”

“เหมือนกันที่ไหน”

“แต่อามองยังไงมันก็เหมือน”

“อาเสือต้องเพ่งดีๆ สิคะ” หญิงสาวขยับมือหมุนไปมา

ปีขาลก็ยังไม่เห็นความแตกต่างแต่ถ้ายังไม่ตอบก็คงได้ยืนอย่างนี้นานแน่ๆ เขาเลยตัดสินใจเลือกสีที่อยู่ตรงกลาง

“อาว่าสีนี้เหมาะกับเจ้าเอยที่สุด ไม่ซีดและมาตัดเกินไป น่าจะทาได้ทุกโอกาส”

“ตกลงหนูเอาสีนี้ค่ะ” เมื่อเลือกได้ก็เดินไปชำระเงินแล้ว

ปีชาลหยิบบัตรเครดิตของตนเองขึ้นมา

“อาเสือทำอะไรคะ”

“อาจ่ายให้”

“ไม่เป็นไรค่ะหนูจ่ายเองได้ เอาไว้หนูไม่มีเงินกินข้าวหนูค่อยไปขอให้อาเสือเลี้ยงข้าวดีกว่าค่ะ แต่วันนี้หนูยังพอมีเงินอยู่

“ไม่ใช่เอาเงินมาซื้อเครื่องสำอางกับเสื้อผ้าหมดแล้วเจ้าเอยทำงานเดือนแรกไม่รู้จะได้เงินเดือนหรือเปล่า”

“ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ ทำงานก็ต้องได้เงินเดือนกันทั้งนั้น”

“อาก็แค่พูดเผื่อไปบางทีเขาก็จะอาจจะจ่ายไม่ตรงเวลาก็ได้นะเหลือเงินเก็บไว้มันก็ดี”

“ถ้าหนูเงินหมดหนูก็ขอแม่”

ปีขาลใส่หัวเพราะรู้สึกว่าความคิดของเธอยังเด็กมากๆ การที่เธอลงมาทำงานกรุงเทพเขาก็ไม่รู้ว่าค่าใช้จ่ายกับเงินเดือนมันจะพอดีกันหรือเปล่า

แต่เขาก็พอรู้มาบ้างว่าฐานะทางบ้านของสาริศาค่อนข้างดีบ้านของเธอเป็นสวนส้มกินพื้นที่หลายร้อยไร่ บิดามารดากับพี่ชายของเธอก็เป็นคนดูแลกิจการทั้งหมด

เขาค่อนข้างแปลกใจว่าทำไมหญิงสาวไม่ไปช่วยงานที่บ้านแต่เมื่อคุยกับมารดาแล้วก็เข้าใจว่าเธอเป็นคนชอบอ่านหนังสือและฝันอยากจะทำงานในห้องสมุดใหญ่ๆ มาตั้งแต่เด็ก

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • อ้อนรักอาเสือ   ตอนที่ 31 ตอนจบ

    ครอบครัวของปีขาลเดินทางมาถึงสนามบินเชียงใหม่ในเวลาสาย พวกเขาเช่ารถตู้พร้อมคนขับให้ไปส่งที่ไร่ส้มของสาริศาซึ่งบิดามารดาและพี่ชายของเธอรอต้อนรับอยู่แล้ว“สวัสดีค่ะพี่นิตตราพี่ประสานไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะคะ”“พี่สบายดีแล้วทุกคนที่นี่เป็นยังไงบ้าง”“ผมสบายดีครับ”“นั่นเจ้าเอกใช่ไหมเป็นหนุ่มหล่อแล้ว ลุงไม่เจอแค่ไม่กี่ปีเองแล้วยังไงล่ะ แต่งงานหรือยัง”“ยังเลยครับ ผมคิดว่าอยู่เป็นโสดแบบนี้ดีกว่าครับคุณลุง”“นั่นไงตาใหญ่มีเพื่อนแล้วแหละ”“มากันเหนื่อยๆ เข้าไปนั่งข้างในกันก่อนนะคะ” คุณพัชรีเชิญแขกทั้งหมดเข้าไปยังรับแขกเมื่อพักเหนื่อยกันพอสมควรแล้วคุณนิตตราก็เริ่มบทสนทนา“วันนี้ที่ครอบครัวพี่มาที่นี่ไม่ใช่แค่จะมาเที่ยวอย่างเดียวนะเรามีเรื่องจะคุยกับน้องพัชด้วย”“เรื่องอะไรคะพี่นิตหรือว่าเจ้าเอยไปทำเรื่องอะไรให้พี่ต้องปวดหัวหรือเปล่า”“ไม่เลยเจ้าเอยเป็นเด็กดีมาก ดีจนพี่อยากได้เป็นลูกสะใภ้”“อะไรนะคะพี่นิต พัชฟังผิดใช่ไหม”“ไม่ผิดหรอกจริงๆ แล้วที่พี่มาที่นี่วันนี้ก็อยากจะมาพูดจาสู่ขอเจ้าเอยให้ลูกชายของพี่” คุณพัชรีมองหน้าลูกชายทั้งสองของรุ่นด้วยความสับสนเพราะไม่รู้ว่าคนไหนคือคนที่รุ่นพี่ของเ

  • อ้อนรักอาเสือ   ตอนที่ 30 ใจร้อนทั้งบ้าน

    หลังจากเดินซื้อหนังสืออยู่เกือบสามชั่วโมง ปีขาลก็พาสาริศาแวะทานเค้กที่ร้านโปรดของเธอแล้วพาไปยังบ้านของตนเองก่อนเวลานัดเพราะขี้เกียจจะกลับไปที่คอนโดมารดาของชายหนุ่มดีใจมากที่เห็นทั้งสองมาถึงก่อนเวลาเพราะเธอจะได้มีเวลาพูดคุยกับทั้งสองคนมากขึ้น“สวัสดีค่ะคุณป้า”“สวัสดีจ้ะ ไปไหนกันมาล่ะเจ้าเอย”“หนูให้อาเสือพาไปซื้อหนังสือมาค่ะ“ได้มาเยอะไหมล่ะลูก”“ได้เกือบสิบเล่มเลยค่ะ ดีนะคะที่อาเสือไปด้วยถ้าหนูไปเองคงหิวปวดไหล่แย่เลยค่ะ”“ลูกชายของแม่นี่ก็มีประโยชน์กับเขาเหมือนกันนะ”“พี่ใหญ่กับพ่อไปไหนเหรอครับ”“พ่อไปตีกอล์ฟกับเพื่อนน่าจะกลับเย็นๆ ส่วนพี่ชายของลูกก็นั่งทำงานอยู่ในห้อง”“อาใหญ่ขยันจังเลยนะคะคุณป้าวันอาทิตย์ก็ยังทำงาน”“ก็เพราะขยันแบบนี้ไงล่ะ ถึงยังไม่มีแฟนสักที” ปีขาลได้ทีก็ว่าพี่ชายเพราะตอนนี้ตัวเองถือไพ่เหนือกว่าเนื่องจากสาริศาเริ่มเปิดใจให้ตนเองมากขึ้นแล้ว“ว่าแต่พี่เขาแล้วเสือล่ะ เมื่อไหร่จะพาผู้หญิงคนนั้นมาเจอแม่”“รออีกสักพักครับแม่”“จะรออะไรล่ะเสือ”“รอให้เธอมั่นใจในตัวผมอีกนิดครับแม่ แล้วผมจะพามารับรองว่าแม่จะดีใจมาก”“เสือจริงจังกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ ใช่ไหมจะไม่หลอกเธอจะไม่

  • อ้อนรักอาเสือ   ตอนที่ 29 สงสัย

    ถึงแม้ว่าเมื่อคืนจะกลับจากงานเลี้ยงและมาถึงบ้านก็เกือบจะตีสองแต่ปภังกรก็ตื่นเช้าตามปกติ เขาลงมาทานอาหารเช้ากับครอบครัวและนั่งคุยกับมารดาอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนบิดานั้นออกไปตีกอล์ฟกับเพื่อนหลังจากทานอาหารเสร็จ“เป็นยังไงบ้างล่ะใหญ่ เมื่อคืนผ่านไปได้ด้วยดีไหม”“ครับแม่ไม่มีใครสงสัยอะไรเลย”“โล่งใจไปทีนะ แล้วนี่เขาจะกลับอเมริกาเมื่อไหร่”“ผมไม่ได้คุยกับเขาเลยครับ แต่ได้ยินจากเพื่อนคนอื่นบอกว่าน่าจะอาทิตย์หน้า”“แล้วกับเจ้าเอยเป็นไงบ้าง ออกงานด้วยกันรู้สึกอะไรเป็นพิเศษกับเธอไหม” คุณนิตตราถามอย่างมีความหวัง“ไม่เลยครับแม่ ผมรู้ว่าแม่พยายามจะจับคู่ให้ผมกับเจ้าเอยแต่มันเป็นไปไม่ได้เลยจริงๆ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเจ้าเอยและเจ้าเอยก็มองผมเหมือนญาติผู้ใหญ่จริงๆ ครับแม่ อายุของเราห่างกันเกินไป“แม่เสียดายจังจริงๆ เลย ตอนแรกแม่อยากจะให้เจ้าเอยกับตาเสือคบกันนะ แต่ลูกชายแม่ก็บอกว่าตอนนี้กำลังดูใจกับผู้หญิงอื่นอยู่ แบบนี้สงสัยแม่จะไม่ได้เจ้าเอยเป็นลูกสะใภ้แล้วแน่ๆ ใช่ไหม”“ถึงเจ้าเอยไม่ได้เป็นลูกสะใภ้เธอก็ยังเป็นลูกสาวของแม่ได้นี่ครับ อย่าคิดมากไปเลย”“ในเหมือนกันที่ไหนล่ะ เห้อ” เธอถอนหายใจ“แล้วเรื่องแ

  • อ้อนรักอาเสือ   ตอนที่ 28 ไม่ไหวจริงๆ nc

    ตลอดเวลาที่อยู่ในงานแต่งงานมีสายตาหลายคู่จับจ้องมาทางสาริศาและปภังกรทำให้ทั้งสองต้องทำตัวสนิทสนมกันมากขึ้นเพราะกลัวความลับจะแตกปภังกรก็รู้สึกเกรงใจหญิงสาวมากๆ แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้หลังจากงานแต่งก็มีอาฟเตอร์ปาร์ตี้เล็กๆ จากนั้นเพื่อนสนิทก็ชวนกันไปเที่ยวกันต่อซึ่งร้านที่ไปก็เป็นร้านของเพื่อนปีขาลพอดีระหว่างนั่งรถสาริศาก็ไลน์บอกกับปีขาลว่าเธอกำลังมาที่ร้าน“เจ้าเอยยังไม่ง่วงใช่ไหม”“ยังค่ะอาใหญ่”“อาว่าเราจะเข้าไปในผับไม่นานหรอก สักพักก็จะขอตัวกลับ เจ้าเอยอดทนอีกนิดนะ” ปภังกรบอกอย่างเกรงใจเพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว“ค่ะอาใหญ่”เมื่อเข้ามาในผับสาริศาก็มองหาปีขาลและดูเหมือนเขารู้ว่าหญิงสาวกำลังมองหาปีขาลเลยไลน์บอกว่าตอนนี้เขาอยู่บริเวณชั้นสองสาริศาเงยหน้ามองแล้วยิ้มให้สาริศานั่งดื่มกับปภังกรและเพื่อนๆ อยู่สักพักเพื่อนๆ ของเขาก็พากันออกไปเต้นรำเมื่อทางร้านเปลี่ยนเพลงเป็นจังหวะช้าๆ และเธอก็เลียงไม่ได้เลยพี่จะต้องไปเต้นรำกับปภังกรหญิงสาวรู้สึกเกร็งมากๆ ขณะที่กำลังเต้นรำอยู่กับปภังกรก็มีสายตาคนจ้องจับผิดอยู่ทางด้านบนเมื่อเพลงแรกจบหญิงสาวก็เลยขอตัวมานั่ง“หนูว่าหนูคงยืนนานๆ ไม่ไหวหรอกค่ะอาใหญ่”

  • อ้อนรักอาเสือ   ตอนที่ 27 เครื่องประดับที่เหมาะสม

    บ่ายวันเสาร์สาริศาแต่งตัวด้วยเดรสสีชมพูกลีบบัวเธอแต่งหน้าอ่อนๆ เกล้าผมเป็นมวยสูงทำให้ใบหน้าที่สวยวันนี้ดูสวยเด่นมากยิ่งขึ้น ขณะที่แต่งตัวเสร็จแล้วยังไม่ทันได้สวมสร้อยคอเสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ดังสองจากนั้นปีขาลก็เปิดประตูเข้ามา“อาเสือมีอะไรหรือเปล่าหนูยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย”“อาจะมาช่วยดูเผื่อว่าเจ้าเอยจะแต่งตัวโป๊”“ไม่โป๊หรอกค่ะ” สาริศายืนขึ้นแล้วหมุนตัวให้ดูเดรสยาวคลุมเข่าเล็กน้อย ด้านหน้าคอค่อนข้างลึกจนเกือบจะเห็นร่องอกอวบอิ่มสาวด้านหลังก็เว้าลงเกือบถึงกลางแผ่นหลังขาวถึงแม้จะดูไม่โป๊เท่าไหร่แต่เธอก็เซ็กซี่ในสายตาของปีขาลอยู่มาก“เจ้าเอยของอาสวยมากจริงๆ อาชักไม่อยากให้ไปแล้ว” ปีขาลเดินเข้ามาใกล้กอดและหอมแก้มทั้งสองข้าง“อาเสือหนูแต่งหน้าแล้วเดี๋ยวก็เปื้อนหมดหรอก”“เปื้อนก็ไม่ต้องไปสิ อาชักไม่อยากให้ไปแล้วจริงๆ นะ”“ได้ยังไงกันคะ อาเสือก็หนูรับปากอาใหญ่กับคุณป้าไว้แล้ว หนูไม่อยากเป็นคนผิดคำพูดแล้ว”“คุยกับพี่หรือยังว่างานแต่งเลิกแล้วจะกลับมาเลยหรือเปล่า”“คุยแล้วค่ะอาใหญ่บอกว่าเพื่อนเขาอาจจะชวนไปดื่มกันต่อก็คงจะเป็นผับที่เอาเสือไปนั่นแหละ”“แน่นะถ้าเจ้าเอย”“ค่ะ”“ถ้าเขาเปลี่ยนไปที

  • อ้อนรักอาเสือ   ตอนที่ 26 ไว้ใจ

    ปีขาลขับรถรับส่งสาริศาอย่างเคยและบางครั้งในตอนเย็นเขาก็จะเลิกงานก่อนเวลาและมารอสาริศาในหอสมุด ทำทีเป็นอ่านหนังสือแต่จริงๆ แล้วก็แอบมองว่าตอนเธอทำงานจะจริงจังมากแค่ไหนเขาเห็นสาริศายิ้มแย้มแจ่มใสกับเพื่อนร่วมงานและผู้รับบริการเห็นแววตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข เขาก็รู้สึกมีความสุขไปด้วยที่เคยบอกว่าอยากจะให้เธอลาออกไปทำงานกับตนเอง ปีขาลก็คิดว่าบางครั้งคนเราก็ไม่จำเป็นต้องตัว ติดกันตลอดเวลาก็ได้ ถ้าให้เธอได้ทำในสิ่งที่รักและชอบมันคงจะดีกว่ามากเมื่อสาริศาเลิกงานและเดินไปรูดบัตรแล้วเขาก็เดินออกมารออยู่ด้านหน้าจากนั้นก็พากันเดินไปขึ้นรถที่จอด“วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม”“ไม่ค่ะวันนี้คนไม่ค่อยเยอะ อาเสือมาดูยิมเหรอคะ”“อามาคุยงานกับผู้รับเหมาเสร็จเร็วก็เลยไม่รู้จะไปไหนเจ้าเอยไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่อาเข้าไปรอข้างใน”“ไม่ว่าหรอกค่ะ”“ตอนนี้หิวหรือยังวันนี้ไปกินอาหารเหนือกันไหม”“ตอนแรกหนูยังไม่หิวค่ะ แต่พออาเสือพูดว่าอาหารเหนือปุ๊บหนูก็หิวขึ้นมาทันทีเลยค่ะ”“ถ้างั้นเราไปร้านเดิมกันดีไหม แต่รถติดมากเจ้าเอยจะทนหิวได้หรือเปล่า”“ได้ค่ะไม่มีปัญหาเลย”ระหว่างทางรถก็ติดมากจริงๆ แต่คนขี้หงุดหงิดอย่างปีขาลกลับไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status