เธอคีบเช็คยัดใส่มือหลินจืออี้อย่างเบามือ
นอกจากหลินจือจะรู้สึกตกใจแล้ว ก็รู้สึกไร้เหตุผลสิ้นดีอีกด้วย
นี่ช่วยสามีรับอนุภรรยาเหรอ?
หลินจืออี้ยิ้มพลางยกเช็คในมือขึ้น “คุณซ่งใจกว้างขนาดนี้ สมแล้วที่เป็นคุณนายสาม แต่เรื่องนี้ต้องได้รับความยินยอมจากคุณท่านกงด้วย ไป พวกเราไปถามด้วยกัน คุณท่านกับผู้ใหญ่ท่านอื่นต้องซาบซึ้งใจตายเพราะคุณแน่ๆ ”
เมื่อได้ยินว่าจะไปพบคุณท่านกง สีหน้าเย่อหยิ่งของซ่งหว่านชิวก็แข็งทื่อไปชั่วขณะ ขยับตัวไม่ได้แม้แต่ครึ่งก้าว
“ที่แท้เธอก็กลัวเป็นด้วย” หลินจืออี้ยิ้มแล้วขว้างเช็คใส่หน้าเธอ “ซ่งหว่านชิว อย่ามาทําตัวเป็นคนใจกว้างที่นี่ มีเวลาว่างมาทําให้ฉันขายหน้า สู้จับผู้ชายของเอให้แน่นๆ ดีกว่า! ยังไงล่ะ? มีลูกยังจับเขาไม่ได้เหรอ? งั้นก็มีลูกเพิ่มสิ เธอมีประสบการณ์มากที่สุดไม่ใช่เหรอ?”
“เธอ...... เธอพูดจาเหลวไหลอะไร!” ซ่งหว่านชิวหน้าซีดเผือด
“งั้นก็อย่ามาตอแยฉัน!”
หลินจืออี้หันหลังจากไป
ซ่งหว่านชิวโกรธจนหน้าตาบิดเบี้ยว แต่หลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆ ก็เปลี่ยนเป็นยิ้มอ่อนๆ ทันที
"จืออี้ ฉันรู้ว่าเธอคิดว่ามันเป็นการดูถูกเธอมาก แต่...... นี่คือความหมายของคุณชายสาม นะ
