ชานนท์และปุณณิศามาถึงเชียงใหม่ตั้งแต่เช้า เขาแวะเอาของเก็บที่โรงแรมของน้องสาวจากนั้นก็ขับรถที่ชาลิตาเตรียมไว้ให้ก่อนจะตรงไปยังไร่ของบิดาซึ่งอยู่ห่างออกไปเกือบ 60 กิโลเมตร
“ง่วงก็นอนก่อนเลยถึงแล้วฉันจะปลุก”
“หนูอยากมองวิวสองข้างทางมากกว่าค่ะ”
“อือ อยากลงไปถ่ายรูปไหม”
“ไปถ่ายที่ไรก็ได้ค่ะ คุณปู่บอกว่าที่นั่นสวยมาก ตอนนี้เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าไปถ่ายรูปด้วย หนูขอถ่ายรูปแล้วเอาลงไอจีได้ไหมคะ”
“อยากทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องขอทุกอย่างหรอกฉันไม่ใช่ผู้ปกครองเธอนะ” ชานนท์หันไปมองคนที่นั่งมองสองข้างทางแล้วเขาก็ยิ้มตามเธอไปด้วย
“แล้วหนูถ่ายคู่กับพี่ได้ไหมคะ แค่อยากถ่ายเก็บไว้ หนูสัญญาเลยว่าจะไม่เอารูปคู่ของพี่กับหนูให้ใครเห็น”
“ถ้าถ่ายไม่เอาลงก็ไม่ต้องถ่าย”
ชานนท์คิดว่าเธออายจึงไม่ค่อยพอใจ เขาเหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นเพื่อระบายอารมณ์โกรธ
“พี่นนท์ ขับเร็วเกินไปแล้วนะคะ”
ชายหนุ่มไม่ฟังเสียงคัดค้านนั่นยิ่งทำให้คนตัวเล็กที่นั่งมาข้างๆ รู้สึกกลัวจนตัวสั่น กว่าชานนท์จะยอมลดความเร็วลงรถก็มาถึงบริเวณท
