Chapter 33
“ฮึก ๆ ฮื่อ ๆ”
“พอแล้วไม่ได้ร้อง” พี่ขนมชั้น กอดฉันพร้อมกับลูบหัวเบาๆ ฉันร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดร่างกายสั่นสะท้านเพราะแรงสะอื้น
“ทำไมเขาถึงใจร้ายกับหมอกได้ขนาดนี้ ทำไมเขาถึงทำให้หมอกเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้ ฮือ ๆ”
“มันควายไง? ผู้ชายควายๆแบบนี้อย่าไปเสียน้ำตาให้มัน มันเอาสมองส่วนไหนคิดว่าอีร่านนั้นมันท้องลูกของมัน ควายมาก!!” พี่ขนมชั้นพูดอย่างโมโห
“หมอกอยากกลับบ้าน ฮือ ๆ”
“กลับไปหาแม่น้ำชาก่อนนะ พ่อกับแม่ต้องรู้เรื่องระยำที่มันทำกับหมอก คนอย่างปั้นจั่นมันต้องโดนสั่งสอน”
“พี่ขนมชั้น ฮื่อ ๆ”
“ทุกคนจะปกป้องหมอกเอง คนที่กระทำความผิดถึงแม้ว่ามันจะเป็นน้องหรือเป็นสายเลือดเดียวกันกับตระกูลของขนมชั้น แต่ทุกคนก็ไม่ปกป้องคนผิดหรอกนะ ทุกคนพร้อมที่จะยืนข้างหมอกเสมอ” พี่ขนมชั้นคลายกอดฉัน
“หมอกไม่อยากอยู่แล้ว หมอกอยากกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่” ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นใช้มือกุมหน้าอกตนเองแน่น รู้สึกเจ็บจนทนไม่ได้
“เคลียร์ปัญหาตรงนี้ให้จบ แล้วพี่จะพากลับ หมอกคือเมียถูกต้องตามกฎหมาย หมอกคือคนที่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวของขนมชั้น ทุกอย่างที่เป็นของมันหมอกมีสิทธิ์ทุกอย่าง”