Chapter 39
ปั้นจั่นTALK...
เช้าตรู่ของวันใหม่
ผมพาริสาไปล้างแผลตั้งแต่เช้าเพื่อเลี่ยงมนุษย์ป้า หรือเผื่อมีใครมาพูดแขวะพูดแซะผมอีก
“นั่นไงพวกสารเลว” เสียงมนุษย์ป้าคนหนึ่งเอ่ยขึ้นก็คนเดิมๆของเมื่อวานนั่นแหละครับ ขนาดมาแต่เช้าก็ไม่วายต้องเจอกันอีก เฮ้อ! ผมละเหนื่อยใจจริงๆ
“เลวเนาะร่านกับชั่วเหมาะกันดีจริงๆ”
“นี่ยัยป้า” ริสาตะเบ็งเสียงใส่ป้าทั้งสองอย่างไม่พอใจ
“รีบเข้าไปล้างแผลเถอะ เราอยากต่อปากต่อคำกับพวกแกเลยเดี๋ยวเรื่องจะไม่จบแค่นี้” ผมรีบห้ามปรามทันที
“ฝากไว้ก่อน” ริสาชี้หน้าป้าทั้งสอง
“รีบมาเอานะจ้ะ พวกคันๆร่านๆ จะเอาเปลือกทุเรียนไว้รอ”
ผมรีบพาริสาเข้าไปล้างแผล พอล้างเสร็จผมก็รีบพาเธอกลับเลยครับ เพราะถ้าอยู่นานเดี๋ยวก็มีคนพูดแซะพูดแขวะอีก ช่วงนี้ผมกับริสาเป็นคนดัง เลี่ยงได้เลี่ยงดีกว่าไม่อยากจะมีปัญหากับใคร
ผมเดินเข้าไปในบ้านของริสาอย่างเซ็ง ๆ ในหัวมันตันไปหมด จะไปหาเงินที่ไหนเอามาไว้กินไว้ใช้ ยิ่งริสาตอนนี้ท้องทำงานยังไม่ได้ ผมต้องเป็นฝ่ายไปหาเงินเอง
“เกลียดพวกมนุษย์ป้าพวกนั้นชะมัด มีสิทธิ์อะไรมาด่าพวกเรา” ริสาบ่นอุบ พร้อมกับเหวี่ยงกระเป๋าทิ้งไปอย่างไม่ไยดี เธอคงโมโหแ
