Mag-log inShare
ตอนที่ 6 คิดถึง เลยมาอยู่ใกล้ ๆ
Huling Na-update:
2025-03-13 15:41:33‘ไหน ๆ ก็โดนจับได้แล้ว ทำไมเมื่อกี้ไม่ขอเข้าไปนั่งเล่นที่ห้องของเขานะ’
พอคิดได้ดังนั้นนิวเยียร์ก็เดินไปที่หน้ากระจก สำรวจความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผม ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ก๊อก ก๊อก
คนในห้องที่กำลังต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสชาติจัดจ้าน เอาไว้กินคู่กับไข่ตุ๋นที่ได้มาเมื่อครู่ เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูก็เดินออกจากห้องครัวเพื่อไปดูว่าใครมา
“น้องนิวเยียร์”
“ขอเข้าไปได้ไหมคะ” หญิงสาวคลี่ยิ้มกว้างพยักเพยิดใบหน้าสวยและมองเข้าไปในห้องที่เคยมานอนค้างแล้วครั้งหนึ่ง
“ครับ” จะปฏิเสธก็กระไรอยู่ เลยอนุญาตให้เธอเข้ามา
นิวเยียร์เดินตามเขาเข้าไปในห้องขนาดกว้าง แต่ข้าวของเครื่องใช้กลับถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ บ่งบอกถึงผู้อยู่อาศัยที่รักความสะอาดและความเรียบร้อย แต่แล้วจมูกของเธอได้รับกลิ่นที่โชยออกมาจากห้องครัว
“ต้มบะหมี่เหรอคะ กลิ่นหอมจัง”
“ครับ”
“ขอกินด้วยได้ไหมคะ”
ใจกล้าหน้าด้านแล้วทำกระเพาะว่างเข้าไว้ แม้จะกินไข่ตุ๋นไปแล้วหลายถ้วย แต่ก็ต้องเอ่ยออกไปเหมือนยังไม่ได้กินอะไร เขาจะได้ทำให้กิน และทั้งสองก็จะได้นั่งกินมื้อค่ำด้วยกัน
“เอ่อ… ครับ นั่งรอตรงนี้ก่อนนะครับ ว่าแต่ชอบกินเผ็ดไหม” เขาผายมือไปตรงโซฟาเพื่อให้หญิงสาวนั่งรอไปพลาง ๆ
“จัดมาเลยค่ะ จะเผ็ด จะแซ่บแค่ไหน หนูก็กินได้ทั้งนั้น” เธอคลี่ยิ้มกว้าง เน้นย้ำที่คำว่าเผ็ดและแซ่บขณะที่ช้อนสายตาที่เปล่งประกายมองใบหน้าหล่อของเจ้าของห้อง
หลังจากต้มบะหมี่ให้เธออีกชาม เขาก็ยกออกมาวางบนโต๊ะอาหารและนั่งกินด้วยกัน
“ไข่ตุ๋นเป็นยังไงบ้างคะ หนูลองทำครั้งแรกและให้พี่ชิมเป็นคนแรกเลยนะคะ” หญิงสาวประสานมือแล้วเอาเท้าคาง จ้องมองคนตรงหน้าเพื่อลุ้นว่าเขาจะตอบกลับมาอย่างไร
“อร่อยดีครับ”
“จริงเหรอคะ ไม่ใช่เพราะหนูมาคาดคั้นพี่ใช่ไหม”
“จริงครับ” เขาไม่ได้ตอบเพื่อเอาใจหรือกลัวว่าเธอจะเสียความมั่นใจ แต่รสชาติมันอร่อยเหมือนที่ว่าจริง ๆ
“ดีใจจังที่พี่ชอบ ไว้หนูจะฝึกทำเมนูใหม่ ๆ มาให้ลองชิมอีกนะคะ หวังว่าจะไม่ปฏิเสธ” ถือว่ายัดเยียดเลยก็ว่าได้ จากนี้จะได้มีข้ออ้างมาเจอกันบ่อย ๆ
เขาไม่ได้ตอบกลับคำถามก่อนหน้า แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ
“คิดยังไงถึงย้ายคอนโดเหรอครับ”
เมื่อหลายวันก่อนยังขับรถไปส่งเธอที่คอนโดเดิมอยู่เลย แต่ทำไมถึงได้ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันได้
“คิดถึงคนแถวนี้มั้งคะ เลยตามมาอยู่ใกล้ ๆ”
แค่ก แค่ก
โดนหยอดไปหนึ่งประโยค เพิร์ธถึงกับสำลักน้ำบะหมี่รสเผ็ดจนใบหน้าแดงก่ำ น้ำตาซึมที่ดวงตาคู่คม
“น้ำค่ะ” นิวเยียร์รีบยื่นน้ำให้เขาดื่ม หยอดนิดหยอดหน่อยทำเป็นเสียอาการ ‘คนอะไรน่ารักจัง’
“เขินอะไรขนาดนั้นคะ ล้อเล่นแค่นิดเดียวเอง คิกคิก” เธอเอ่ยพลางหลุดหัวเราะชอบใจ
ส่วนคนถูกแซวได้แต่กระดกน้ำเย็นลงคอไปหลายอึกเพื่อแก้อาการสำลัก และความร้อนบนใบหน้าที่จู่ ๆ ก็เหมือนอุณหภูมิจะสูงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
“อยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอคะ”
“ก็นิดหน่อยครับ แต่ชินแล้ว”
เขาชินกับการไปไหนมาไหนคนเดียว อยู่ห้องคนเดียว นอกจากเรื่องงานก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล
“แต่ถ้ามีคนมาอยู่ด้วยมันคงจะดีมากเลยนะคะ มีคนชวนคุย ชวนกินข้าว หรือไม่ก็ออกไปเที่ยวคลายเครียดด้วยกันสองต่อสอง พี่ไม่อยากมีแฟนบ้างเหรอคะ”
“เอ่อ… พี่ยังไม่ได้คิดเรื่องนั้น แล้วน้องนิวเยียร์ล่ะครับไม่คิดจะมีแฟนบ้างเหรอ” เพิร์ธไม่รู้จะตอบเธอว่าอย่างไร เลยเปลี่ยนไปถามหญิงสาวแทน
“คิดค่ะ กำลังจีบอยู่ รีบ ๆ เปิดใจรับหนูเป็นแฟนไว ๆ นะคะ” นิวเยียร์ส่งยิ้มหวาน จ้องคนตรงหน้าด้วยดวงตาหวานหยาดเยิ้ม
“เอ่อ... น้องนิวเยียร์หมายถึง...” ทำไมประโยคบอกเล่าของเธอมันถึงได้ทำให้จิตใจของเขาปั่นป่วนแบบแปลก ๆ
“ก็หมายถึงคนที่หนูจะจีบไงคะ”
เพิร์ธระบายยิ้มมุมปากเล็กน้อย เมื่อกี้เผลอนึกว่าเธอหมายถึงตัวเองเสียอีก
“ขอบคุณสำหรับบะหมี่นะคะ และขอโทษที่มารบกวนเวลาพักผ่อน”
“ไม่เป็นไรครับ” เธอให้ไข่ตุ๋นเขามาเหมือนกัน ถือว่าเจ๊ากันไป แล้วเธอก็ไม่ได้รบกวนเวลาอะไรมาก
“ไม่เป็นไร แสดงว่าหนูมาที่นี่บ่อย ๆ ได้ใช่ไหมคะ ดีเลย อยู่ห้องคนเดียวเง้าเหงา ขอบคุณนะคะ”
ได้ทีนิวเยียร์ก็รีบเอ่ยออกไปพร้อมกับยกยิ้มหวาน ขอบคุณเลขาหนุ่มสุดหล่อใจดีที่ไม่ทันมารยาหญิงของเธอ และพอพูดจบก็รีบวิ่งออกจากห้องของเขาเพื่อกลับเข้าห้องของตัวเองทันที ปล่อยให้เพิร์ธมองตามหลังด้วยความอึ้ง
สรุปก็เหมือนเขาได้อนุญาตเธอไปแล้ว แม้จะไม่ได้เอ่ยออกปาก
หลายวันต่อมา
เห็นว่านิวเยียร์ทำตัวเหมือนว่าง แต่ที่จริงเธอก็ทำงานเหมือนกับคนทั่วไป ไม่ได้ขอเงินที่บ้านใช้ไปวัน ๆ
เธอเปิดเว็บไซต์รับออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ทุกชนิด แต่ถ้าลูกค้าอยากตีพิมพ์ก็จะดีลโรงพิมพ์ของเพื่อนรักอย่างพรีมเอาไว้ให้ เรียกได้ว่าน้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า
เธอเป็นคนรักอิสระและไม่ชอบอยู่ในกรอบ จึงไม่เหมาะกับการนั่งทำงานประจำในออฟฟิศ เธอจึงเลือกที่จะเปิดเว็บไซต์รับงานเอง แต่ถ้าลูกค้าจ้างงานเยอะ ทำเองไม่ไหว ก็จะส่งให้พนักงานของโรงพิมพ์เพื่อนรักเป็นคนรับช่วงต่อ จึงทำให้เธอมีเวลาตามจีบหนุ่มหล่อห้องตรงข้าม
“เฮ้อ เสร็จสักที” นิวเยียร์เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ล้อเลื่อน แล้วยกมือขึ้นบิดขี้เกียจ วันนี้ทั้งวันนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เป็นเวลาสิบชั่วโมงเต็ม ๆ กว่างานจะเสร็จ
“กี่โมงแล้วเนี่ย” พอเหลือบมองนาฬิกาที่อยู่ตรงหน้าจอก็พบว่าเกือบจะสามทุ่มแล้ว
“พี่พิรัชย์”
พอนึกถึงหนุ่มหล่อก็ทำให้เธอต่อว่าตัวเองในใจ เพราะรู้สึกเสียดายที่เผลอทำงานจนลืมดูเวลา ป่านนี้เขาคงจะกินข้าวไปแล้ว แต่เธอนี่สิ แม้แต่ข้าวเที่ยงก็ยังไม่ตกถึงท้อง
และวันนี้ก็ไม่ใช่วันแรกที่เธอลืมไปหาพิรัชย์ที่ห้องเพื่อนั่งกินข้าว ไม่รู้ว่าป่านนี้จะลืมหน้าเธอไปแล้วหรือยัง แต่จะให้ไปเคาะห้องเขาตอนนี้มันจะดูจงใจอยากเข้าหามากเกินไปหรือเปล่า
และเธอก็ไม่ได้ไปรบกวนเขา
ช่วงสายของอีกวัน นิวเยียร์ที่วันนี้มีเวลาว่าง เพราะเคลียร์งานเสร็จแล้วเมื่อคืน ก็เดินทางไปหาเพื่อนรักที่โรงพิมพ์ ไม่ได้เจอหน้ากันหลายวันก็รู้สึกคิดถึง
“ลมอะไรหอบแกมาถึงที่นี่” พรีมที่เพิ่งจะเห็นหน้าเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันเกือบสองสัปดาห์ก็ทักขึ้นทันที
ปกติพวกเธอไม่ค่อยได้นัดเจอกันที่โรงพิมพ์หรอก ส่วนมากจะนัดกันที่ร้านอาหาร ไม่ก็ร้านเบเกอรีในช่วงพักเที่ยงเสียส่วนใหญ่
“วันนี้ฉันว่างน่ะ เลยแวะมาเมาท์กับแก”
นิวเยียร์เอ่ยพลางขยับเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะลูกสาวเจ้าของโรงพิมพ์แล้วหย่อนก้นลงนั่ง แล้วเริ่มคุยกับพรีมที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน
“ฉันไม่ได้เจอพี่พิรัชย์มาหลายวันแล้วอะ คิดถึงจัง”
“ทำไมล่ะ” พรีมก็งงว่าย้ายไปอยู่ใกล้กันขนาดนั้น ยังมาบ่นว่าไม่ได้เจอหน้ากันอีก
“ก็มีลูกค้าทักมาของานด่วนน่ะสิ จะส่งให้คนของแกทำก็คงส่งงานไม่ทัน ฉันเลยต้องลงมือทำเอง อีกอย่างแต่ละวันกว่างานจะเสร็จก็ดึก จะไปหาเขาตอนดึก ๆ ก็ยังไงอยู่”
“เอาน่า เว้นระยะบ้างก็ได้” พรีมเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้ เอ่ยกับเพื่อน
“ได้ไงล่ะแก ตอนนี้ฉันยิ่งต้องทำคะแนน หายไปนาน ๆ เขาก็คิดว่าฉันไม่จริงจังน่ะสิ” นิวเยียร์พูดพลางทำหน้าเศร้า ถอนลมหายใจออกมา
Pinakabagong kabanata
เมียขี้อ้อนของนายเลขา ตอนพิเศษ - 3 (จบ)
ทั้งสองเตรียมพร้อมสำหรับการเป็นพ่อและแม่ จนกระทั่งแต่งงานได้หกเดือน นิวเยียร์ก็ยังคงมีประจำเดือนทุกเดือน แต่เดือนนี้รู้สึกว่าจะมาแปลก เพราะว่ามาตามรอบแล้ว และพอผ่านไปได้ประมาณสองอาทิตย์ก็มาอีก แต่มาเพียงน้อยนิดแค่พอติดผ้าอนามัย แล้วยังมีอาการวิงเวียนศีรษะ แถมยังเบื่ออาหารร่วมด้วย“สีหน้าดูไม่ดีเลยนะครับ” เพิร์ธถามภรรยาด้วยความเป็นห่วงช่วงนี้เขาก็ลดกิจกรรมนั้นลง ไม่ได้ทำนานเหมือนเมื่อก่อน เพราะอยากให้นิวเยียร์ได้นอนพักผ่อนให้เพียงพอ แต่ระยะหลังมานี้เธอก็มักจะง่วงนอนอยู่เป็นประจำ ราวกับคนหลับไม่เต็มอิ่ม“สองสามวันมานี้ หนูรู้สึกเพลียยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก”“อาการเหมือนพักผ่อนน้อยเลยนะครับ พี่ว่าเราไปตรวจที่โรงพยาบาลกันนะ”“เล่นใหญ่อีกแล้วนะคะ หนูแค่เวียนหัวค่ะ”“พี่รู้ครับว่าแค่เวียนหัว แต่ช่วงนี้เราก็กินข้าวได้น้อยด้วย ไปตรวจให้แน่ใจดีกว่า”ยิ่งเห็นเธอทำตัวเข้มแข็งแบบนี้เขาก็ยิ่งเป็นห่วง เพราะช่วงกลางวันต้องปล่อยเธออยู่ที่ห้องตามลำพัง จะลางานช่วงนี้ก็ยากเพราะเจ้านายของเขากำลังมีดีลงานสำคัญ แต่ถ้ามันจำเป็นจริง ๆ อย่างไรเขาก็ต้องอยู่ดูแล“ไปก็ได้ค่ะ”เธอไม่อยากให้เขาเป็นห่วง แต่ไปตรวจห
เมียขี้อ้อนของนายเลขา ตอนพิเศษ - 2
ทันใดที่ทั้งสองคนส่งตัวเข้าห้องหอเสร็จ เพิร์ธก็อุ้มภรรยาสาวขึ้นมานั่งบนตักโดยหันหลังให้กันที่ปลายเตียง โน้มใบหน้ามากดหอมที่แก้มนุ่มทั้งสองข้าง“เจ้าสาวของพี่สวยจัง”“เจ้าบ่าวของหนูก็หล่อค่ะ”บ่าวสาวป้ายแดงผลัดกันชมอีกฝ่ายไม่ขาดปาก พลางจ้องมองสบตากันอย่างหวานซึ้ง ต่างมองอีกคนว่ามีเสน่ห์น่าหลงไหลเป็นอย่างมากเมื่ออยู่ในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว แม้ปกติจะหล่อสวยกันอยู่แล้วก็ตาม“จ้องแบบนี้ไม่กินหนูเลยล่ะคะ”คำหยอกล้อได้เริ่มต้นขึ้น แต่อีกฝ่ายกลับคิดเป็นจริงเป็นจัง เพราะได้รับคำท้าเรื่องมีลูกเอาไว้แล้วเพิร์ธยื่นหน้าเข้าไปใกล้เมียสาวแล้วพรมจูบที่หน้าผากมนแผ่วเบา เลื่อนริมฝีปากมาจูบที่ปลายจมูกของคนที่กำลังหลับตาพริ้ม อมยิ้มเขิน และกำลังคิดว่าตอนนี้จะต้องตกเป็นเมียเขาอย่างสมบูรณ์ทั้งพฤตินัยและนิตินัย เพราะในระหว่างพิธีทั้งคู่ได้จดทะเบียนสมรสกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเพิร์ธจับปลายคางของเมียสาวปรับให้ได้องศากับริมฝีปากที่กดจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อ ก่อนจะผละริมฝีปากออกแล้วจ้องใบหน้าหวานของนิวเยียร์ที่กำลังค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแล้วส่งยิ้มหวานละมุน“แม่พี่บ่นอยากมีหลาน เรามีให้ท่านสักคนดีไหมครับ”“ค
เมียขี้อ้อนของนายเลขา ตอนพิเศษ - 1
1 เดือนต่อมาทั้งสองคนได้หาโอกาสนัดเจอกับพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายที่ภัตตาคารห้าดาวแห่งหนึ่ง บรรยากาศของการพบหน้ากันเป็นครั้งแรกก็ทำเอาคู่รักโล่งใจเป็นอย่างมากทั้งพ่อแม่ของเพิร์ธและนิวเยียร์หลังจากได้ทำความรู้จักกันแล้ว ก็พูดคุยอย่างเป็นกันเอง และผู้ใหญ่ก็ได้ยอมรับ แสดงความยินดีกับการคบกันของทั้งสองคนโดยเฉพาะแม่ของฝ่ายชายที่พอรู้ว่าลูกชายเพียงคนเดียวมีแฟนแล้ว ก็คะยั้นคะยอให้เร่งหาฤกษ์แต่งงานเพราะอยากจะอุ้มหลานไว ๆ เนื่องจากตลอดเวลาที่ผ่านมาได้กลุ้มใจเป็นอย่างมาก กลัวว่าลูกชายจะขึ้นคาน“แม่ของพี่นี่น่ารักดีนะคะ ตอนที่พูดว่ากลัวพี่จะขึ้นคานสีหน้าจริงจังมาก ว่าแต่ถ้าเราไม่ได้คบกัน พี่จะขึ้นคานจริง ๆ เหรอคะ”นิวเยียร์เอ่ยแซวแฟนหนุ่มขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งอยู่ตรงโซฟา หลังจากที่กลับจากการรับประทานอาหารร่วมกับครอบครัวทั้งสองฝ่าย“เอาใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวนี้กล้าล้อพี่แล้วเหรอ”“ก็มันจริงนี่คะ คิกคิก”“มานี่เลยครับ” ว่าแล้วเขาก็อุ้มหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง ส่งปลายจมูกหยอกล้อกับซอกคอขาว ก่อนจะเอ่ยกระซิบข้างใบหู“มาให้พี่ลงโทษซะดี ๆ”“ลงโทษยังไงเหรอคะ” หญิงสาวยกเรียวแขนขึ้นกอดคอแฟนหนุ่ม ช้อนสายตาขึ้น
เมียขี้อ้อนของนายเลขา ตอนที่ 31 ขอจองว่าที่เจ้าสาว
กลับไปถึงคอนโดเพิร์ธก็ประคองนิวเยียร์เข้าไปนั่งที่โซฟา ก่อนจะเอ่ยถามเธออีกครั้งเพื่อให้คิดดูอีกที“จะไม่ลงบันทึกประจำวันไว้จริง ๆ เหรอครับ”“ไม่แล้วค่ะ เมื่อกี้ก็แค่ขู่ให้คุณควีนกลัว แต่หนูคิดว่าเธอคงได้รับบทเรียนและไม่กล้าทำแบบนั้นอีกแล้ว”“พี่ขอโทษนะครับที่ทำให้เจ็บตัว” เขาเอ่ยพลางเลื่อนมือขึ้นไปลูบเรือนผมของแฟนสาวอย่างทะนุถนอม สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด“ไม่เป็นไรเลยค่ะ แผลแค่นิดเดียวเอง มันไม่ใช่ความผิดของพี่นะคะ อย่าโทษตัวเองเด็ดขาด” เธอคลี่ยิ้มปลอบใจแฟนหนุ่ม“จะไม่ให้โทษได้ยังไงล่ะครับ ถ้าพี่ฉุกคิดขึ้นได้สักนิดว่าควีนจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ พี่ก็คงไม่ยอมให้เราออกไปเจอ”“พี่ไม่ได้มีพลังวิเศษที่จะรับรู้ถึงจิตใจคนเสียหน่อยค่ะ เรื่องมันจะเกิด ยังไงมันก็ต้องเกิด คนเราห้ามโชคชะตาไม่ได้หรอก เหมือนที่พี่ไม่สามารถห้ามหนูจีบพี่ได้ยังไงล่ะคะ” นิวเยียร์เอ่ยเปรียบเปรยเธอเชื่ออย่างนั้นเสมอว่าคนเราทุกคนพบกันเพราะโชคชะตา แม้จะเป็นเรื่องร้ายหรือดี เมื่อถึงเวลาก็ไม่สามารถที่จะหลีกหนีกันได้“แต่สำหรับความรักของเรา หนูเชื่อว่ามันเป็นพรหมลิขิต ถ้าวันนั้นพี่ไม่ตามพี่ธีร์ไปกินข้าวที่โรงอาหารในมหา’ ลัย
เมียขี้อ้อนของนายเลขา ตอนที่ 30 ยอมแพ้แล้ว
ควีนเดินวกไปเวียนมาอยู่ตรงชั้นบันไดหนีไฟ มองดูหน้าจอของโทรศัพท์ที่มีเสียงเรียกเข้า เป็นเบอร์เดิมที่โทรเข้ามาตั้งแต่นั่งอยู่ที่หน้าห้องล้างแผล ก่อนจะตัดสินใจกดรับสาย“แกจะโทรเข้ามาทำไมฮะ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าจะติดต่อไปเอง”เสียงของควีนตะเบงใส่ปลายสายด้วยความไม่พอใจ ทำให้ดังเล็ดลอดออกไปด้านนอกของประตูหนีไฟ ในจังหวะที่เพิร์ธและนิวเยียร์กำลังผ่านมาพอดี เพราะเป็นทางผ่านไปห้องน้ำ“พี่เพิร์ธคะ เสียงคุณควีน”นิวเยียร์หันไปเอ่ยกับแฟนหนุ่ม ทั้งสองคนจึงหยุดอยู่ตรงหน้าประตู และได้ยินคำพูดต่อจากนั้นของควีนทุกประโยคอย่างชัดเจน“ฉันบอกให้แกล้งเฉี่ยวไม่ใช่เหรอ แล้วแกจะขับเข้ามาใกล้ขนาดนั้นทำไม เห็นไหมว่าทำฉันเจ็บตัวไปด้วย”(ผมก็ทำตามที่คุณสั่งแล้วไง แล้วก็ไม่ได้มีใครถูกชนสักหน่อย พวกคุณล้มกันไปเอง จะมาโทษผมไม่ได้นะ)“แล้วถ้าแกทำพลาดชนคนขึ้นมาจริง ๆ ล่ะไอ้โง่”(เลิกต่อว่าผมสักที แล้วรีบโอนเงินที่เหลือมาด้วย ไม่อย่างนั้น…)“ไม่อย่างนั้นจะทำไม นี่แกกล้าขู่ฉันเหรอ อย่าลืมนะว่าแกเป็นคนทำให้ผู้หญิงคนนั้นบาดเจ็บ ไม่ใช่ฉัน”(แล้วถ้าผมไปมอบตัวกับตำรวจแล้วบอกว่าคุณเป็นคนจ้างล่ะ คิดดูให้ดี ๆ นะ)“กรี๊ด… ไอ้ชั่ว ก
เมียขี้อ้อนของนายเลขา ตอนที่ 29 รักผู้ชายคนเดียวกัน
“พี่เพิร์ธจำได้ไหมคะ ว่าเมื่อก่อนพวกเราชอบมาแข่งโกคาร์ทกัน ข้างในมีสนามแข่งด้วยนะคะ เราไปลองแข่งกันสักรอบสองรอบไหมคะ”นั่งดื่มกันได้สักพัก ควีนก็หันไปเอ่ยกับอดีตคนรักที่นั่งอยู่คนสุดท้าย เพราะมีแฟนสาวของเขานั่งคั่นกลางอยู่“เลิกพูดถึงอดีตเถอะควีน เธอนัดแฟนของพี่ออกมา มีเรื่องอะไรจะพูดก็รีบพูดมาเถอะ” เพิร์ธเอ่ยน้ำเสียงเรียบ“อดีตของเรามันไม่น่าจดจำขนาดนั้นเลยเหรอคะ”“จะพูดให้ได้อะไรขึ้นมา ตอนนี้พี่เพิร์ธกำลังคบกับฉันอยู่” นิวเยียร์อดไม่ได้เลยรีบพูดแทรก“ฉันไม่ได้คุยกับเธอ” ควีนชักสีหน้าไม่พอใจตอบกลับ“แต่คุณเป็นคนนัดฉันมา”“ใช่ ฉันเป็นคนนัดเธอ แต่คนที่ฉันอยากเคลียร์คือพี่เพิร์ธ”สองสาวฟาดฟันกันด้วยสายตาอย่างไม่กระพริบ นิวเยียร์กำลังจ้องอีกฝ่ายที่กล้ามาหลอกใช้เธอเป็นสะพาน เพื่อหลอกล่อให้แฟนหนุ่มของเธอออกมาเจอ“พี่ไม่มีอะไรจะคุย เรากลับกันเถอะครับ”เพิร์ธเป็นคนตอบควีนแล้วก็ชวนแฟนสาวกลับ เพราะเห็นท่าแล้วทางนั้นคงไม่ได้นัดนิวเยียร์มาเคลียร์กัน แค่ต้องการนัดเขาออกมาเจอก็เท่านั้นเพิร์ธจับมือแฟนสาวแล้วพากันออกไปที่ลานจอดรถ ดีกว่ามาเสียเวลาให้ควีนปั่นหัวเล่น เขารู้ว่าควีนเป็นคนชอบเอาชนะ ไม่เค
Maaari mong magustuhan
พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C30.8K viewsหย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า20.6K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ96.3K viewsพ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]
มณีภัทรสร48 viewsเกิดใหม่ในร่างพระชายาร้ายร้าย
Jiulin4.7K viewsสายใยรักเมียจำยอม Love's Submission
ลิขิตา Likita90 viewsยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว
M_MORINE'126 views
