Home / โรแมนติก / เมียลับCEO / ตอนที่ 9 รู้จักมากขึ้น

Share

ตอนที่ 9 รู้จักมากขึ้น

last update Last Updated: 2025-02-26 01:04:01

 

บ่ายวันเสาร์ภาวินท์ก็มาที่ร้านส้มตำตามเวลาที่นัดไว้ เขากำลังชะเง้อคอมองว่าเมื่อไหร่พิมพ์พริมาจะมาที่ร้าน ขณะที่พนักงานในร้านก็มาถามว่าเขาจะสั่งอะไรบ้าง ชายหนุ่มลังเลถ้าหากเขาสั่งอาหารมาทานแล้วพิมพ์พริมาไม่มาตามนัด เขาก็น่าจะต้องทานคนเดียวซึ่งมันคงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าจะต้องนั่งรับประทานอาหารตามลำพัง

“ผมขอโทรถามเพื่อนก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยสั่งอาหาร” ชายหนุ่มบอกกับพนักงานของร้านจากนั้นเขาก็โทรศัพท์ไปหาหญิงสาวและรอสายอยู่นานแต่เธอก็ยังไม่ยอมรับ ภาวินท์เริ่มใจเสียเพราะคิดว่าพิมพ์พริมาจะเบี้ยวนัด

เขาไลน์ไปหาเธอเพื่อถามว่าตอนนี้เธอทำอะไรอยู่ที่ไหนและจะมาทานอาหารกับเขาหรือเปล่า แต่หญิงสาวก็ไม่อ่านข้อความ นั่นยิ่งทำให้ภาวินท์รู้สึกเป็นกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ เขาอยากจะไปตามเธอที่หอพัก ขณะกำลังลุกจากเก้าอี้ก็เห็นเธอเดินเข้ามาในร้านพอดี เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ขอโทษนะคะพี่วินพอดีว่านคุยกับเพื่อนเพลินไปหน่อยเลยมาช้า”

“แล้วเพื่อนอยู่ไหนล่ะ ไม่มากินกับเราเหรอ”

“ว่านหมายถึงคุยโทรศัพท์ค่ะ พี่วินสั่งอาหารหรือยังคะ”

“ยังเลยครับ พี่ไม่รู้ว่าว่านกินแบบไหน”

“พี่วินล่ะกินเผ็ดได้ไหม”

“ได้พอประมาณถ้าอย่างนั้นลองสั่งแบบเผ็ดกลางดีไหมคะ”

“ได้ครับ”

“พี่วินกินส้มตำแบบไหน ตำปู ตำไทยหรือตำปลาร้าครับ”

“ของพี่ขอเป็นตำไทยเผ็ดกลางดีกว่านะ ส่วนอาหารอย่างอื่นว่านเขาสั่งให้พี่เลยแล้วกันนะครับ”

“ได้ค่ะเดี๋ยวว่านสั่งให้”

พิมพ์พริมาสั่งส้มตำไทยเผ็ดกลางให้กับภาวินท์หนึ่งจาน ส่วนของตัวเองนั้นเป็นส้มตำปูรสแซ่บ นอกเหนือจากนั้นก็ยังสั่งไก่ย่าง ยำคอหมูย่างและต้มแซ่บเอ็นแก้วมาอีกหนึ่งชาม

“พี่วินกินข้าวเหนียว ข้าวสวยหรือขนมจีนคะ” หญิงสาวหันมาถามส่วนตัวเธอนั้นสั่งขนมจีนกับพนักงานไปแล้ว

“ขอเป็นข้าวสวยก็แล้วกันครับ พี่ไม่ค่อยถนัดกินข้าวเหนียวเท่าไหร่”

ระหว่างรออาหารภาวินท์ก็ชวนพิมพ์พริมาคุย

“ปกติว่านมากินส้มตำที่นี่บ่อยไหมครับ”

“ไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร่หรอกค่ะเพราะเพื่อนว่านไม่ค่อยว่างมากินด้วยเท่าไหร่ จะมากินคนเดียวก็ไม่อร่อยค่ะ”

“ถ้าวันไหนอยากมากินอีกก็บอกพี่นะ บริษัทที่พี่ทำงานอยู่ใกล้ๆ นี่เองขับรถแป๊บเดียวก็ถึง”

“แล้วพี่วินล่ะกินส้มตำบ่อยไหม”

“ก็ไม่ค่อยบ่อยหรอกครับ เพื่อนพี่มีแต่ผู้ชายเขาไม่ค่อยชอบกินอาหารแบบนี้เท่าไหร่”

“นั่นสิคะเพื่อนผู้ชายของว่านก็ไม่ค่อยชอบกินอาหารพวกนี้เหมือนกัน”

“แต่พี่ว่าอาหารร้านนี้น่ากินมากๆ เลยนะ” เขามองอาหารพนักงานกำลังเอามาเสิร์ฟแล้วก็รู้สึกว่ามันน่ารับประทานมากอย่างที่พูดออกไป

“ร้านนี้อร่อยค่ะ เป็นร้านประจำของว่านเลย” หญิงสาวพูดแล้วตักส้มตำเข้าปาก

“ว่านอยู่หอพักที่นี่มานานแล้วเหรอ”

“ก็ตั้งแต่เรียนจบค่ะเกือบจะสี่ปีแล้ว”

“อยู่คนเดียวหรืออยู่กับเพื่อนล่ะ”

“อยู่คนเดียวค่ะ จริงๆ แล้วบ้านของว่านอยู่พิจิตรค่ะ”

“แล้วแบบนี้ได้กลับบ้านบ้างหรือเปล่าล่ะ”

“จะได้กลับก็ช่วงเทศกาลที่มีวันหยุดยาวหลายวันๆ ค่ะ ถ้าหยุดแค่สองวันก็หมดเวลาเดินทางไปเกือบครึ่งวัน แล้วพี่วินล่ะบ้านอยู่แถวไหน”

“บ้านพี่อยู่ในกรุงเทพ แต่ตอนนี้พี่แยกมาอยู่คอนโดคนเดียวเพราะบางครั้งทำงานดึกกว่าจะกลับถึงบ้านก็เกรงใจพ่อกับแม่”

“แต่ก่อนว่านก็เคยคิดนะคะว่าจะซื้อคอนโดเป็นของตัวเองเพราะไหนๆ ก็ต้องจ่ายค่าเช่าหอพักรายเดือนอยู่แล้วแต่คิดไปคิดมาว่านกลัวตัวเองจะผ่อนไม่ไหวค่ะ”

“คอนโดเดี๋ยวนี้ก็มีหลายราคาถ้าว่านสนใจจริงๆ พี่จะช่วยดูให้เอาไหม”

“นั่นมันแต่ก่อนค่ะ แต่ตอนนี้ว่านอยู่หอพักแบบนี้ไปก่อนดีกว่าค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำงานที่กรุงเทพอีกนานเท่าไหร่ แม่อยากให้ว่านกลับไปอยู่ด้วยค่ะ” หญิงสาวตอบไปตามที่ตนเองคุยกับมารดาครั้งสุดท้ายซึ่งมารดาอยากให้เธอกลับไปทำงานที่บ้าน

“ถ้าว่านกลับไปอยู่กับแม่แล้วจะทำงานอะไรล่ะ หรือมีงานรออยู่ที่นั่นแล้ว”

“ถ้าต้องกลับไปอยู่กับแม่จริงๆ ก็คงต้องหางานใหม่หรือไม่ก็หากิจการอะไรเล็กๆ ทำค่ะ ตอนนี้ว่านยังทำงานอยู่ที่นี่ แม่ก็ต้องทำงานที่นั่น แต่อีกไม่กี่ปีแม่ก็จะเกษียณถึงตอนนั้นค่อยคิดอีกทีว่าจะพาแม่เข้ามาอยู่กรุงเทพและซื้อบ้านหลังเล็กๆ อยู่ด้วยกันหรือว่าจะย้ายกลับไปหาทำงานที่บ้าน”

“แต่พี่ว่าโอกาสในการทำงานและเงินเดือนในกรุงเทพน่าจะสูงกว่าต่างจังหวัดนะ”

“ว่านก็คิดแบบนั้นค่ะ แต่พอคิดว่าอีกหน่อยแม่ก็แก่และไม่มีใครคอยดูแลมันก็ทำให้ว่านลังเลค่ะ ช่วงนี้ที่แม่ยังแข็งแรงหรือไปทำงานได้ว่านก็เลยคิดว่าจะทำงานหาเงินให้เยอะๆ ค่ะถึงเวลาต้องย้ายกลับไปทำงานที่บ้านจะได้ไม่ต้องลำบากเท่าไหร่”

“ว่านอายุแค่ยี่สิบหกเองนะ แต่ความคิดโตเป็นผู้ใหญ่กว่าอายุมากๆ เลยนะครับ” ภาวินท์รู้สึกชอบกับความคิดของพิมพ์พริมาเพราะบางคนอายุมากกว่าเธอยังไม่คิดได้แบบนี้

“พี่วินกำลังจะบอกว่าว่านคิดเหมือนคนแก่ใช่ไหมคะ”

“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น” เขาพูดแล้วหัวเราะทำให้หญิงสาวทำหน้าคว่ำ

“แต่ความหมายมันก็คล้ายๆ กันนะคะ”

“พี่ไม่ได้ว่านะพี่ชมต่างหากว่าว่านมีความคิดโตเกินอายุ รู้จักวางแผนอนาคตของตัวเอง บางคนพี่เห็นอายุเกือบจะสามสิบแล้วยัง คิดไม่ได้เท่าว่านเลย”

“ว่านพูดเรื่องของว่านมาเยอะแล้ว ว่านขอถามวินมั่งได้ไหมคะ”

“ถามมาสิ อยากถามอะไรล่ะ”

“พี่วินเป็นวิศวกรมานานหรือยังคะ”

“ก็ตั้งแต่เรียนจบนะ”

“ทำงานแบบนี้คงเหนื่อยแย่นะคะ”

“งานทุกอย่างก็เหนื่อยทั้งนั้นแหละครับ”

“ว่านเคยมีเพื่อนเป็นวิศวกร พวกเขาต้องออกไปดูไซต์งานและบางครั้งก็ต้องกลับเข้ามา ประชุมที่บริษัทอีกแทบไม่มีเวลาให้ครอบครัวเลย”

“มันก็จริงอย่างที่ว่านพูดนั่นแหละ บางครั้งก็ต้องทำงานล่วงเวลาแต่เงินเดือนก็สูงพอสมควรทำให้หลายๆ คนยอมแลกกับมันไงล่ะ”

“รุ่นพี่ของว่างที่มีสามีเป็นวิศวกรชอบบ่นว่าสามีไม่ค่อยกลับบ้านหรือไม่กลับมาอีกทีก็เมากลับมาเพราะเอาแต่นั่งดื่มกับคนงานจนดึก”

“มันก็แล้วแต่คนนะว่าจะรู้จักบริหารเวลาหรือเปล่า อย่างพี่ถ้าช่วงไหนเหนื่อยๆ หลังเลิกงานก็มักจะไปดื่มกับเพื่อนแต่นั่นก็ต้องไม่กระทบกับงาน ส่วนใหญ่แล้วก็จะไปดื่มคืนวันศุกร์กับคืนวันเสาร์แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ออกไปกินเหล้ากับเพื่อนเท่าไหร่”

“ทำไมคะ”

“ช่วงนี้พี่ทำงานหนักมากๆ อยากนอนพักมากกว่า”

“แล้วว่านชวนพี่วินออกมากินส้มตำแบบนี้ทำให้พี่เสียเวลาพักผ่อนหรือเปล่า”

“พักผ่อนก็ส่วนพักผ่อน แต่คนเราก็ต้องกินด้วยขืนนอนอยู่ที่ห้องอย่างเดียวก็ได้หิวตายกันพอดีสิว่าน แล้วว่านล่ะทำงานตำแหน่งอะไรนะ”

“บัญชีค่ะ”

“เขาว่าคนทำงานแบบนี้จะละเอียดมากเลยใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ ถ้าเกี่ยวกับเรื่องตัวเลขเรื่องเงินทองว่านไม่มีทางพลาดแน่ๆ”

ทั้งสองนั่งรับประทานและคุยกันจนเวลาผ่านไปนานเกือบสองชั่วโมง

“ให้พี่เดินไปส่งที่หอนะ”

“ใกล้แค่นี้ว่านเดินกลับเองได้ค่ะ พี่วินรีบกลับไปพักเถอะนะคะ”

“พรุ่งนี้ไปดูหนังกันดีไหม”

“พรุ่งนี้ว่านนัดกับเพื่อนไว้แล้วค่ะ”

“มีนัดกับเพื่อนจริงใช่ไหมครับ”

“ทำไมพี่วินถามแบบนั้นล่ะคะ”

“พี่กลัวว่านจะไม่อยากไปไหนกับพี่”

“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ เอาไว้เสาร์อาทิตย์หน้าดีไหมล่ะคะ”

“ตกลงครับ เดี๋ยวพี่โทรมานัดอีกทีนะว่าจะไปดูช่วงไหน”

“ได้ค่ะ ว่านไปก่อนนะคะ ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้ค่ะ อิ่มมากเลย” หญิงสาวพูดแล้วยิ้มก่อนจะข้ามถนนเดินกลับไปยังหอพักของตนเอง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 38 เมียลับ (ตอบจบ)

    เรื่องที่พิมพ์พริมากับภาวินท์คบหาเป็นแฟนกันมีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ แม้ว่าทั้งสองจะมาทำงานตั้งแต่เช้าและกลับคอนโดมิเนียมพร้อมกันในตอนเย็น แต่เรื่องมันก็ยังคงเป็นความลับเนื่องจากพิมพ์พริมาไม่เคยแสดงตัวว่าตนเองเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทและขณะอยู่ที่บริษัทภาวินท์ก็พยายามวางตัวไม่เดินมาหาคนรักในช่วงเวลากลางวัน เนื่องจากกลัวว่าหญิงสาวจะอึดอัดแต่หลังจากกำหนดการแต่งงานและการ์ดแต่งงานถูกแจกออกไปตามแผนกต่างๆ ทุกคนก็รู้ความจริงสายตาที่มองพิมพ์พริมาของบางคนเปลี่ยนไปแต่บางคนก็ยังคงมองเธออย่างเดิม หญิงสาวเองก็วางตัวดีเคยพูดคุยทักทายหรือไหว้ใครก็ทำแบบนั้นตลอดมัน เลยทำให้คนอื่นยอมรับมากขึ้นหลังจากหญิงสาวเข้าทำงานในบริษัทได้ครบหนึ่งปีทั้งสองก็แต่งงานกันงานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรภาวินท์และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวรวมถึงญาติสนิทไปร่วมงานกันที่นั่นก่อนจะกลับมาฉลองพิธีมงคลสมรสที่กรุงเทพซึ่งจัดค่อนข้างใหญ่เพราะภาวินท์อยากให้พนักงานทุกคนได้เข้าร่วมและถือโอกาสเลี้ยงทุกคนไปในตัว“เหนื่อยไหมว่าน” เขาถามหลังจากที่อยู่กันตามลำพังในห้องสวีทของโรงแรม“เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็มีความสุขมากๆ ด้วย”“พี่ก็มีความสุขมากเห

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 37 บอกมาให้หมด

    เมื่อได้คุยกับหัวหน้าแล้วพิมพ์พริมาก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ยังมีอีกสองด่านที่เธอจะต้องผ่านให้ได้ก็คือการบอกกับนารีรัตน์และพี่กิ่งแก้ว สำหรับพี่กิ่งแก้วหญิงสาวคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาส่วนนารีรัตน์นั้นต้องค่อยๆ พูด แต่เท่าที่ได้รู้จักกันมาประมาณสามเดือนก็พอจะรู้ว่านารีรัตน์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่จิตใจค่อนข้างดี ถ้าหากมีเหตุผลที่ดีพอเธอเชื่อเหลือเกินว่านารีรัตน์จะต้องไม่โกรธที่เธอปิดบังแบบนี้ในบ่ายวันหนึ่งพิมพ์พริมาได้มีโอกาสออกไปวางบิลกับพี่กิ่งแก้วเลยถือโอกาสนี้บอกพี่กิ่งแก้วว่าตนเองกำลังคบหาอยู่กับภาวินท์ เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคนใกล้ตัวของตัวเองคือผู้หญิงผู้โชคดีที่ทุกคนพูดถึงมาตลอดหลายวันนี้“พี่กิ่งไม่โกรธว่านใช่ไหมคะ ที่ว่านปิดบังความจริงมานานหลายเดือน”“พี่ไม่โกรธหรอกจ้ะ พี่เข้าใจดีเพราะถ้าหากเป็นพี่ก็ไม่กล้าบอกทุกคนตอนที่ตัวเองยังไม่ผ่านการทดลองงานหรอกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคนที่ลำบากใจน่าจะเป็นพี่สุมากกว่า”“ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธและยังเข้าใจว่าน ที่ว่านบอกพี่แบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดว่าตัวเองเป็นแฟนเจ้าของบริษัทแต่ที่บอกเพราะไม่อยากจะปิดบังค่ะ ว่านอยากให้พี่มองว่าว่านเป็นน้องสาวและเพื่อนร่วม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 36 สารภาพความจริง

    เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินมาหาสุกัญญาที่โต๊ะทำงาน“หาเก้าอี้มานั่งก่อนสิว่าน”พิมพ์พริมาลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมาข้างโต๊ะทำงานของสุกัญญาก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดเรื่องนี้ยังไง“มีอะไรจะพูดกับพี่ ท่าทางเครียดเลยนะ”“พี่สุคะ ที่นี่มีกฎว่าถ้าจะคบใครก็ต้องเปิดเผยใช่ไหมคะห้ามแอบคบหากันใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ว่านถามแบบนี้หมายถึงว่านกำลังคบใครในบริษัทอยู่หรือเปล่า”“ใช่ค่ะ แต่ว่านไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะบอกคนอื่นดีไหม”“ทำไมล่ะหรือคนที่คบอยู่เขาไม่อยากให้ว่านบอกคนอื่น”“เขาให้บอกได้ค่ะแต่ว่านกลัวว่าบอกไปแล้วมันจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ ว่านกลัวมันจะกระทบกับการทำงานและเพื่อนร่วมงานแต่ถ้าว่านไม่บอกแล้วมีคนมารู้ทีหลังก็กลัวจะเกิดปัญหา อีกอย่างว่านก็ไม่ค่อยอยากจะปิดบังเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่แต่ จ่ๆ จะให้พูดออกไปตรงมันก็ดูไม่ดี”“ว่านกำลังจะพูดอะไรเหรอ พี่ตามไม่ทันเลย”“ก่อนที่ว่าจะบอกว่ากำลังคบกับใครว่านขอถามพี่สุหน่อยได้ไหม”“ได้สิ”“เรื่องการประเมินงานของว่านที่สุพิจารณาจากอะไรคะ”“ก็พิจารณาจากการทำงานไงล่ะ แล้วก็การทำงานเป็นทีมรวมถึงการมาทำงานตรงเวลา ทำไมว่านถามพี่แ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 35 พนักงานประจำ

    “ดีใจด้วยนะว่านดีใจเรื่องอะไรคะพี่สุ” พิมพ์พริมาหันไปถามหัวหน้าที่เดินยิ้มเข้ามาแต่ไกล“ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ว่านทำงานที่นี่สามเดือนแล้วนะ และผลการประเมินมันก็ออกมาแล้ว”“ว่านผ่านใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความดีใจเพราะเห็นสีหน้าของพี่สุกัญญาก็พอจะเดาออก“ใช่จ้ะผ่านแล้วเดี๋ยวเคลียร์งานข้างหน้าเสร็จ ก็ไปเปลี่ยนบัตรพนักงานที่แผนกบุคคลนะอาจจะต้องเซ็นสัญญาบางอย่างเพิ่มเติมก่อนเซ็นก็ดูให้ดีๆ ล่ะ”“ค่ะพี่สุ” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รีบทำงานตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย“พี่สุคะว่านขอไปแผนกบุคคลก่อนนะคะ”พิมพ์พริมาเดินไปที่แผนกบุคคลอย่างมีความสุขเพราะเธอเองก็ลุ้นมาหลายวันแล้วว่าตนเองจะผ่านการทดลองงานไหม“สวัสดีค่ะพี่จิตรา”“สวัสดีจ้ะว่านพี่ดีใจด้วยนะผ่านการทดลองงานแล้ว นี่ก็เป็นรายละเอียดและสัญญาของพนักงานประจำจ้ะว่านอ่านก่อนเซ็นนะ”“ค่ะพี่จิตรา” หญิงสาวนั่งอ่านสัญญาการทำงานซึ่งไม่ได้แตกต่างจากบริษัทเดิมมากนักเมื่ออ่านอย่างละเอียดและทำความเข้าใจและดูว่าไม่มีตรงไหนที่ตัวเองจะถูกเอาเปรียบก็รีบเซ็นชื่อลงไปในนั้น“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่จิตรา ถ้ายังงั้นว่านขอไปทำงานที่แผนกนะคะ”“ได้จ้ะ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 34 ลงตัวแล้ว

    การเจรจากับมารดาของพิมพ์พริมาและญาติของเธอผ่านไปได้ด้วยดี มารดาของหญิงสาวยอมให้ภาวินท์หมั้นหมายกับพิมพ์พริมาไว้ก่อน ส่วนงานแต่งงานนั้นจะตามมาหลังจากครบหนึ่งปีหลังจากทั้งสองได้คบหากันอย่างจริงจังคุณพิมพ์พรมารดาของพิมพ์พริมารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง เธอยังจำคำพูดของคุณวสันต์บิดาของภาวินท์ในอดีตได้ดี ว่าถ้าหากพิมพ์พริมาโตขึ้นก็อยากให้หมั้นหมายกับลูกชายของตนเพื่อจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน ซึ่งไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นมันจะเป็นจริงได้แต่สิ่งที่พิมพ์พริมายังกังวลอยู่ตอนนี้ก็คือสถานะของตนเองในบริษัทเพราะยังต้องคอยหลบซ่อนสายตาของคนอื่นๆ และปกปิดเรื่องที่ตนเองกับภาวินท์คบหากันไว้ให้ได้นานที่สุด ช่วงนี้ชายหนุ่มมักจะแวะมาแผนกบัญชีบ่อยๆ บางครั้งก็มักจะสั่งอาหารมาให้พนักงานทุกคนในบริษัทซึ่งพิมพ์พริมารู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเธออยากให้เธอได้ทานของอร่อยๆ“พี่วินคะว่านว่าพี่วินไม่ต้องเลี้ยงอาหารพนักงานทุกคนในบริษัทก็ได้นะคะว่านเกรงใจพี่วิน”“พี่ก็ไม่ได้เลี้ยงทุกวันสักหน่อย”“แต่พี่วินเลี้ยงทุกอาทิตย์เลยนะคะ ว่านถามพี่สุแล้วแต่ก่อนพี่วินไม่ได้เลี้ยงบ่อยแบบนี้ แล้วอาหารแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถู

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 33 ได้ครูดี nc

    พิมพ์พริมาหอบเหนื่อยอย่างหนักช่องทางรักของหญิงสาวบีบรัดแท่งร้อนแรงและถี่ไปตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจคุมได้ภาวินท์เองก็ปวดร้าวไปทั่วท่อนเอ็นแต่ต้องพยายามข่มอารมณ์ของตนเองไว้ให้นานที่สุดเพราะอยากมอบความสุขให้กับคนรักอย่างเต็มที่“อ่าห์....ว่านจ๋าครั้งนี้เสร็จแรงมากรัดพี่จะขาดอยู่แล้ว”“พี่วินขา...”“ดีไหมว่าน ชอบไหม”“พี่วิน....เสียวอีกแล้วว่านเสียวอีกแล้ว...อ่ะ...อื้อ...”เสียงหวานเรียกอย่างคนละเมอความเสียวพุ่งสูงอีกครั้ง ภาวินท์จับขาข้างหนึ่งพาดไปบนบ่าและตอกสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง“สุดยอดมากว่าน เอามันที่สุดเลยที่รัก ใกล้แล้วใช่ไหม ตอดพี่แรงแบบนี้ พี่ชอบจัง อ่าห์เสียวมากที่รัก....อ่าห์....พี่เสียวมาก”เสียงภาวินท์แหบพร่าแรงตอดรัดกำลังทำให้เขาเสียวมากขึ้นและอีกไม่นานก็คงจะถึงขอบสวรรค์“อื้อ....พี่วินขา....ว่านจะไม่ไหวแล้วนะคะ ว่านเสียว....”เสียงเธอหอบกระชั้นชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองก็กำลังจะแตะขอบสวรรค์ ความเป็นสาวของเธอบีบรัดจนเขาแทบจะขาดใจ ไม่คิดเลยว่าความสุขจะมากมายถึงเพียงนี้สะโพกสอบถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนรักเกร็งสะท้านกรีดร้องอีกครั้งชายหนุ่มกระแทกกร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status