ภูเขาไฟฟูจิกำลังอวดโฉมอยู่ทางด้านหน้า แม้แสงข้างนอกจะสว่างแล้วแต่ภายในห้องก็ยังคงมืดสลัวเพราะกระจกนั้นกันแสงได้เป็นอย่างดี ทำให้เขาไม่ต้องออกไปนอกห้องก็สามารถเห็นความสวยงามของภูเขาไฟฟูจิได้จากบนเตียงนอน
แต่คนที่อยากมาดูนั้นกลับยังไม่ยอมตื่นไม่รู้ว่าเพราะอากาศดีหรือเพราะเมื่อคืนเธอใช้พลังงานไปเยอะกันแน่
เขาจำได้ดีว่าเมื่อคืนตนเองนั้นไปถึงสวรรค์มากที่สุดเท่าที่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ใช่ว่าอยากจะหยุดแค่นั้นความรู้สึกอยากยังคงอยู่ในตัวเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและยิ่งยามเช้าแบบนี้อะไรๆ มันก็ตื่นตัวได้ง่ายดายเหลือเกิน
แต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะกลัวว่าวันนี้จะไม่ได้เที่ยวอย่างที่ตั้งใจ ภูเมฆาลุกไปเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำกัญญ์วราก็ตื่นแล้ว
“สวยไหม” เขาถามคนที่นั่งมองออกไปนอกห้องด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“สวยค่ะ สวยมากๆ ไม่คิดเลยว่าจะตื่นมาแล้วเห็นภูเขาไฟแบบนี้ ขอบคุณนะคะพี่ภูที่พาใบตองมาเที่ยว”
“ถ้าชอบเรามากันบ่อยๆ ก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่ได้เห็นครั้งเดียวก็พอแล้ว”
“ไหนว่าจะถ่ายรูปไปอวดเพื่อน”
“นั้นสิ แต่สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยค่ะ ขอไ
