Novel-novel oleh novelYsta

Umirap ako nang sa ika-pitong pagkakataon ay hindi sinagot ni Idris ang tawag ko.“Save you, save you ka pang nalalaman. Wala ka pala eh.” kausap ko sa cellphone.Tinigilan ko na ang pagtawag.Buti at hindi pa rin ako naka-block sa kanya.Tatlong araw na ang nakakaraan at hindi pa kami ulit nakakapag-usap.Na-busy na rin ako sa trabaho.Isang buwan nalang ay graduation na ni Cede kaya halos hindi na siya pumapasok sa trabaho.Ako lahat ang sumasalo sa mga naiwan niyang gawain.Hinahatian niya nalang ako sa gabi kahit sinabi ko nang ako na ang bahala.Mas gusto kong makapagpahinga siya para mas makapag-focus siya sa pag-aaral niya.Bumalik ako sa computer.Buong araw akong nakaharap doon.Nakalimutan ko na ring mag-tanghalian.Hapon nang bumaba ako sa opisina.Lumabas ako para mag-drive thru nalang.Pagtapos ay bumalik ako sa aking opisina.Hinarang ako ng isang empleyado bago ako makapasok.“Ma’am, nasa email niyo na po ‘yung pang next month na storyboard. Paki-check nalang po.”“Ah g

Umatake agad ang kanyang pabango sa aking ilong.I know it’s Idris.Halos kaladkarin niya ako nang makaalis kami sa dancefloor.Tumawa ako.Umaakyat muli ang tama ng alak sa akin.Ang sakit sakit na ng paa ko kaya naman sinubukan ko iyong tanggalin.Agad niya akong nilingon.Narinig ko ang mura niya.“Akala ko matutumba ka na.”Binitawan niya ako at alam niyang inaabot ko ang strap ng aking heels.Sinandal niya ako sa wall ng hallway papunta sa fire exit.Pinatayo niya ako ng maayos pagkatapos ay lumuhod siya.Na-out balance ako nang dungawin ko siya sa aking paanan at halos matumba.Tumawa ako habang siya ay nagmumura.“Damn, Atharie. Umayos ka. Tatanggalin ko ang sapatos mo!” galit niyang sabi.“Nahihilo ako.” tawa kong muli.Sinilip ko siya ulit at muli akong nahilo.Kaya tumingala ako at pumikit.Hinihintay siyang matapos.Narinig ko pa ang bulung-bulong niya.“Why do you love these damn shoes? Ang pula-pula na ng talampakan mo.”Naramdaman ko nalang ang muling pag-akay niya sa ak

Matinding panenermon ang inabot ko kay daddy nang makapasok siya sa bahay.Iyak na ako nang iyak habang yakap ako ni Shanne Baylon.“Kung aalis ka, umalis ka nalang! ‘Wag ka nang maninira ng mga hindi mo naman gamit.”Galit na galit si daddy nang madatnan ang kwarto ng kanyang anak.Mas lalong nagpapatong ang galit ko para sa kanya.Hindi na mailigtas ng pagmamahal ko para sa kanya ang disappoinment na nararamdaman ko.“Bakit galit ka? Buti nga hindi ko sinunog ‘tong bahay niyo!”Isang lumalagitik na sampal ang binigay niya sa akin.Agad na napasigaw si Shanne.“Greg! Ano ba?!”Agad siyang humarang sa amin ni daddy.Niyakap niya ako at itinulak si daddy.Bumuhos ang luha sa aking mga mata.Ang sikip sa dibdib ko ay nagpapahirap sa aking huminga.“Hindi ako papayag na ginaganyan mo ang anak mo! At ano gagawin mo rin kay Shannon ‘pag may nagawa siyang hindi mo gusto?!” sigaw nito.Dinuro ako ni daddy.“Hindi niya katulad si Shannon! Malala ang batang ito. Kung sino pa ang may kinalakiha

Hindi naman nagtagal ay dumating na rin ang mga kasama ko.Ang iba ay hindi ko kilala.Si Wyna lang ang talagang close ko rito.Pero lahat naman ay common friends na rin.Malaki ang circle ko.Pero wala akong itinuturing na bestfriends o kung anuman na pinaka malalapit na kaibigan.Si Cede lang ang maituturing ko na pinakamalapit na kaibigan. Maingay na ang mesa namin.Ang iba ay lasing na nang dumating.Galing daw sila sa isang bar bago pumunta rito.“Nagpa-party rin pala ‘yang loser na ‘yan?”Narinig ko sa isa sa mga babaeng nasa table namin.Medyo tipsy na ito dahil nakahilig na siya sa kausap niyang babae rin.Sinundan ko ang tingin nila at nakita si Idris na may kausap na isang lalaki.Pareho ng suot niya kanina ay iyon pa rin ang suot niya.The thing is hindi na niya kasama si Shannon.Bumalik siya?“You’re so mean. Ni-reject ka lang eh.” tawa naman ng kausap niya.Umirap naman ang babaeng lasing.“He is such a loser. Siguro ginayuma niyan si Shannon. Hindi sila bagay.”Tumaas

Hindi pa rin ako makapaniwala.Pumayag agad siya?Paano?Bakit?Naisip na ba niyang hindi niya na mahal si Shannon?Lutang akong tumitig sa aking repleksyon sa malaking vanity mirror ko.Hindi natuloy ang kung anumang bumubugso sa damdamin namin kahapon.Biglang tumawag ang sekretarya niya at sinabing ilang minuto nalang ay magsisimula na ang meeting nila.Pinatalsik agad ako ni Idris sa kanyang opisina.Masama pa ang tingin sa akin ng sekretarya nang sabay kaming lumabas ng amo niya.Ngumisi lang ako ng matamis sa babae.I wonder if she will report that to Shannon.Pero parang hindi naman sila close ‘non.Unti-unting sumilay ang ngisi sa aking labi.Does Idris still love me?Hindi pa ba siya nakaka-move on sakin?Sobrang tagal ‘non!Ang ngisi ay unti-unting naging tawa.Hanggang sa naging halakhak iyon.Pinulot ko ang brush upang simulan ang pagme-make up.I’m going to my friend’s party.Para makapag-unwind na rin mula sa tambak na trabaho noong mga nakaraang linggo.Biglang pagtatap

“Talagang hindi ka marunong sumunod sa utos, ‘no?”Nakangiti akong lumapit sa kanya.“Ang aga pa pero pang tanghaling tapat na ‘yung init ng ulo mo.”“Ano na namang kailangan mo sa akin?”Kahit hindi niya sabihin ay umupo na ako sa upuang nasa harap ng kanyang table.Galit niya akong tinignan pero hindi ko na iyon binigyang-pansin pa.The hell I care.“I have a business proposal for you.”Tumaas ang kilay nito.“As if I need you to boost my business. I am already at the peak, for your information.”Ngumisi ako. “This one is definitely your peakest.”Kumunot ang noo niya at tinitigan akong mabuti.“What is it?”“Date me for a month. You will be my cover and content for a month.”Nakita ko ang dumaang interes sa kanyang mata.Alam kong hindi pa masyadong boost ang kumpanya nila.Kulang pa sa promotion at commercials.Kahit sabihin niyang successful na sila ay hindi ako kumbinsido.Kailangan kong baguhin ang isip niya nang sa ganon may magawa ko ang plano ko.“Are you dumb? Talagang hind

“Ugh..” ungol ni Rana habang pinipilit ang sarili na bumangon mula sa pagkakahiga. Ihing-ihi na siya.Tinignan niya ang oras sa kanyang cellphone. 5:28 am na. Nilingon niya ang nasa tabi niya.Mahimbing na mahimbing na ang tulog ni Bryson.Matapos nilang mag-usap kagabi ay sa isang umaatikabong tagpo na naman natuloy ang pag-uusap na iyon.Bandang huli ay hindi na nakapagluto ang lalaki at nag-order na lamang sila.At katatapos lang nila kani-kanina!Natawa si Rana at napailing nalang. She leaned in for a kiss.Muli siyang napaungol nang maramdaman ang pananakit ng buong katawan. Habang padalas nang padalas ang pagtatagpo ng kanilang mga katawan ay patindi rin ng patindi ang mga ginagawa sa kanya ni Bryson.Kung hindi lamang masarap ang mga ginagawa nito sa kanyang katawan ay umayaw na siya.She knows that Bryson might be good in bed. But she didn’t expect this wild!Para siyang nasisiraan ng bait tuwing may mga bago itong ginagawa sa kanya.Kahit siya ay hindi niya na makilala ang sa

Tahimik silang pumasok sa unit ni Bryson. Ramdam na ramdam ni Rana ang tensyon sa kanilang dalawa. Kahit pa malumanay na kumikilos si Bryson at hindi nagdadabog ay tila mas ramdam niya ang inis nito.“Kumain ka na ba?” tanong nito. Agad nitong hinila mula sa batok ang damit saka naghubad. Medyo maalinsangan ang panahon.Nag-iwas ng tingin si Rana sa likod nitong malapad. Habang nagtatanggal ito nang damit ay kitang-kita niya ang bawat flex ng mga muscle nito sa likod. Kung hindi lang siguro sila awkward sa isa’t-isa ay talagang umaatikabong gabi na naman ang magaganap.“Syempre hindi pa.” mahinang sagot niya. “Bakit ikaw, kumain ka na?”Hindi napigilan ni Rana ang pagtakas ng pagtatampo sa kanyang boses kaya naman nilingon siya ni Bryson. Nakakunot ang noo nito at halos irapan si Rana. Ngumuso ang babae. Simula nang dito na siya umuuwi kay Bryson ay palagi silang nagsasabay na kumain. Minsan siya ang nagluluto pero madalas ay si Bryson. Nag-aaral daw kasi itong magluto kaya hinahayaan

“Galit ka ba?” tanong ni Vern habang focus na focus si Rana sa pagmamaneho.Doon naman napalingon ang babae sa kanya.“Huh? Hindi. Bakit?”Ang di mapansin ni Rana ay mahigpit ang kapit ni Vern sa kanyang seatbelt na mahigpit niya ring ikinabit sa katawan niya.“Sana sinabi mong masama ang loob mong ihatid ako! Ang bilis mo magpatakbo.” pikit ni Vern habang humahalakhak. “I never saw you drive like this!”Then Rana slowed down.Hindi niya napansin na halos mag over take na siya sa lahat ng sasakyan.“I-I’m sorry. Hindi ko napansin.”“May problema ka ba?” seryosong tanong ni Vern sa kanya.Tumawa si Rana at umiling. Hindi na niya sinagot si Vern.Mabilis silang nakarating sa building ng unit ni Vern.Agad na bumaba si Vern upang ibaba rin ang bagaheng dala.Kumaway si Rana kay Vern nang matapos ang binata.Hindi na siya bumaba sa sasakyan.Ngumiti rin ang huli sa kanya.“Salamat! Nakatatak na ‘to sa puso’t isip ko. Baka hanggang panaginip madala ko ‘to. Kahit ramdam ko ang sama ng loob

Agad inilapag ni Rana ang bag sa kanyang lamesa.Hindi niya alam kung bakit nate-tense siya.“‘Wag kang magulo rito ha. Lalabas ako. I-susupervise ko ang atelier.”Umalma si Vern. “Edi doon nalang din ako.”“Paano ka makakapagpahinga roon? Wala kang hihigaan doon. And like I said magsusupervise ako. Feeling supervisor ka din sa tabi ko?”“Ayaw mo ‘nun, support?”Umirap si Rana. “Stay here.”“Common on. I didn’t come here to just wait for you. Hindi naman ako antok at pagod. Uuwi talaga ako ‘pag nakaramdam ako ng isa sa dalawang ‘yon. But for now, let me be with you.”Nanliit ang mata ni Rana.“Anong nakain mo? Bakit ang lakas yata masyado ng loob mo ngayon?”Napangisi si Vern.“I have no fears now. Nabasted mo na ako eh. Kung i-re-reject mo man ako ulit at least, I’ve tried.”“Ewan ko sa’yo.”Napailing na tinalikuran ni Rana si Vern.Bitbit niya lang ang cellphone at isang notebook.Naramdaman niya agad ang pagsunod sa kanya ng lalaki. Mas bumilis nang kaunti ang lakad niya.Ayaw saba

Habang papalapit ang launching ay mas lalong na-busy si Rana sa pag-aasikaso ng mga deliver. Sinisimulan na rin ang pagtatahi.At handmade din ang mga sequins na ikakabit sa mga gowns.Siya ang mismong magtatahi ng mga iyon. Naging busy rin si Bryson sa paghahanap ng mga potential sponsor upang palitan ang mga nag-back out.Hindi siya humingi ng anumang connection kay Rana.Siya mismo ang kumukontak at nagkikipag-meet sa mga iyon.Ngunit hindi nila nakakalimutan ang isa’t-isa.They call each other whenever they have time. At sa gabi ay uuwi si Rana sa bahay ni BrysonAt sa umaga ay sabay mag-bbreakfast tapos ay ihahatid si Rana sa kanyang studio.Sa nagdaang dalawang linggo ay naging ganoon sila kapayapa.Itinigil ni Rana ang ginagawa nang tumunog ang cellphone.Rumehistro ang pangalan ni Vern doon.Nanlaki ang mata niya.“Vern!”Dinig niya agad ang halakhak ng lalaki. “Miss me?”Bumagsak ang damdamin niya ngunit itinapon niya agad iyon.Maingay ang paligid nito, halatang nasa airport

Pinalis ni Rana ang luhang pumatak sa kanyang mata.Padarag niyang binuksan ang pintuan sakanyang harapan. Punong-puno siya nang hinanakit.Agad na nalaglag ang panga niya nang makita ang isang malaking bungkos ng bulaklak sa kanyang upuan.Muling umagos ang luha sa kanyang mata.Nang tignan niya si Bryson ay nakangiti pa ito at nakatapat ang cellphone sa kanya. Ngunit nang makitang umiiyak siya ay agad nitong ibinaba iyon at agad hinawakan ang kamay niya.“Why? Ayaw mo ba nito? Hindi mo gusto? Why? Baby?” dinig niya ang taranta sa boses nito.Akmang aalisin nito ang bouquet sa upuan nang pigilan iyon ni Rana.“Bwisit ka.”Si Rana na ang nag-angat ng bulaklak.Mabigat iyon kaya tinulungan rin siya ni Bryson.Pagkaupo niya ay inilapag na niya iyon sa kanyang kandungan. Inabutan siya ni Bryson ng tissue.“Why are you crying?”Hinampas siya ni Rana.Hindi na rin maintindihan ng dalaga kung bakit naging emosyonal siya bigla pagdating kay Bryson.“Akala ko binalewala mo na naman ako! Hindi