Nobela ni หยดพิรุณ

จริงอยู่ว่าตอนนี้เขากำลังเห่อเธอ นั่นเพราะทั้งเธอและเขาเข้ากันเรื่องเซ็กซ์ได้ดี...แต่มันก็แค่เซ็กซ์ วันหนึ่งเขาก็อาจจะเบื่อและทิ้งเธอไป เมื่อถึงวันนั้นเธอคงไม่อาจทนเห็นหน้าเขาในที่ทำงานได้อีก​“เมษ์ เมษ์! เป็นอะไรหรือเปล่าพี่เห็นเราเหม่ออยู่นานแล้ว” เมธากรเรียกหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้เขากำลังพาเธอมาดินเนอร์ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมหรู แต่ดูเหมือนว่าคนที่เพิ่งได้งานในวันเกิดตัวเองจะไม่แฮปปี้เท่าที่ควร​“ขอโทษค่ะ เมษ์คิดอะไรเพลินไปหน่อย” ขวัญเมษาฝืนยิ้มออกไป และเพียงแค่เขายิ้มกลับมาหัวใจเธอก็เต้นแรงอย่างกับคนกำลังจะหัวใจวาย​เธอหลงรักเขา รักทั้งที่ต่อให้เขาไม่ใช่อาจารย์นายแพทย์เมธากร เธอก็จะยังรักเขาอยู่ดี และยิ่งรักมากขึ้นทุกทีที่ได้อยู่ด้วยกัน​“พี่เมธคะ”​“ครับ?” หนุ่มใหญ่เงยหน้าสบตาขวัญเมษาด้วยความสงสัย​“เมษ์มีเรื่องจะถามค่ะ พี่เมธต้องตอบเมษ์ตรงๆ ไม่เอารักษาน้ำใจอะไรทั้งนั้นนะ”​“เมย์ดูเครียดจัง มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ฮึ” เขาถึงกับวางช้อนส้อมเพื่อตั้งใจฟังคนที่นั่งตรงข้ามอย่างให้เกียรติเธอ นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผู้หญิงที่สดใสร่าเริงตลอดกำลังมองเขา และทำท่ากลืนไม่เข้าคายไม่

​พออรอุมาออกจากห้องไปเท่านั้นแหละ...​ขวัญเมษามองคนตรงหน้ากะพริบตาปริบๆ​ขณะที่เมธากรเองยังคงอึ้งไม่ต่างกัน…ต่างฝ่ายต่างอึ้งกันไปหลายวินาที​“อาจารย์นายแพทย์เมธากร...เอ่อ!” ทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ แทนที่จะโกรธเคืองกลับขำลั่น เพราะสำหรับขวัญเมษาแล้วเธอไม่ใช่คนเก็บเรื่องเล็กมาคิดให้เป็นเรื่องใหญ่ แถมเรื่องที่เขาไม่ได้บอกก็ดันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร แค่เซอร์ไพรส์มากก็เท่านั้น​ได้นอนกอด นอนกก กับคุณหมอใหญ่มาตั้งหลายคืนน่าดีใจจะตายไป! นักเทคนิคการแพทย์คนใหม่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นวีไอพีของโรงพยาบาลนี้ ไม่นึกไม่ฝันว่ามันเกิดขึ้นแล้ว​“เปลี่ยนสีผมมาใหม่น่ารักดีนะ เมย์ห้ามโกรธพี่นะ คืนนั้นเราเจอกันวัน Aprill Fool’s Day นี่นา พี่ก็เลย...”​“พี่หมอกไม่ได้เป็นเจ้าของผับอย่างที่บอกเมษ์แต่แรกใช่ไหมคะ?” หญิงสาวมองคุณหมอใหญ่อย่างจับผิด ก่อนร่างสูงจะลุกจากเก้าอี้เดินมาหาเธอด้วยสีหน้าสำนึกผิด​มองดูเหมือนหมาตัวโตที่กำลังง้อเพศเมียอะไรแบบนั้น​“ครับ แล้วพี่ก็ไม่ได้ชื่อหมอกด้วย เอาล่ะ...” ว่าพลางดึงร่างเล็กเข้ามากอดใกล้ๆ ออดอ้อนเธอเต็มที่เพราะไม่ว่าอย่างไร

“อันที่จริงจะได้งานหรือไม่ได้งาน อย่างอื่นที่พี่หมอกว่ายังไงเมษ์ก็น่าจะได้กินอยู่ดีไม่ใช่เหรอคะ”​ศีลเสมอกันสุดๆ! หมอใหญ่ยิ้มเจ้าเล่ห์มองคนรักที่เจ้าเล่ห์ไม่แพ้เขาเลย เธอไม่ได้อ่อยแบบสาวกร้านโลกแต่เธอใช้สายตาออดอ้อนน่ารักแทนการยั่วเย้าที่ผู้หญิงคนอื่นทำ เพราะแบบนี้เองสินะเขาถึงหลงขวัญเมษาจนโงหัวไม่ขึ้น​“รู้ดีจังนะเรา”​​“อ๊ะๆ ไหนบอกว่าคืนนี้ให้เมษ์พักเอาแรงไงคะ” ขวัญเมษาเบี่ยงหน้าหนีจูบเร่าร้อนจากเขา​“แค่จูบไม่ได้เหรอครับ” ครั้งแรกที่เมธากรตกอยู่ในฐานะไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือผู้หญิง ยอมรับว่าเวลานี้เขาไม่อยากห่างเธอเลย อยากจะกอด อยากจะจูบ และอยากทำให้ขวัญเมษาเป็นของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า​“แล้วมันเคยจบที่จูบไหมล่ะคะ” คนตัวเล็กเอียงคอมองหน้าสุดหล่อของเธออย่างรู้ทัน เพราะมันไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะขอแค่จูบ พอจูบมามือไม้ก็เริ่มทำงาน​และเมื่อนั้นแหละ...ไม่ใช่แค่เขาที่หยุดตัวเองไม่ได้ เธอเองก็ไม่อยากให้เขาหยุดเหมือนกัน​“โอเคๆ ไว้ทบต้นทบดอกทีเดียว ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ฝันดีนะครับ พรุ่งนี้พี่ขอให้มันเป็นวันของเมษ์นะพี่เชื่อว่าเมษ์ทำได้ หัวหน้าคนไหนไม่รับเมษ์เข้าทำงานก็โง่เต็มทีแล้ว”​“ฮ่า พรุ

​หลังจากใช้เวลาอยู่ด้วยกันบนเกาะเสม็ด แล้วก็เสร็จทุกวัน แถมไม่ใช่วันละครั้งสองครั้ง แต่เป็นวันละหลายครั้ง สามครั้งบ้าง ห้าครั้งบ้าง บอกตามตรงว่าผู้ชายคนนี้แก่แต่โคตรเด็ด โคตรแซ่บ จนขวัญเมษาระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะที่ตรงนั้น...ก็เขาเล่นกระแทกใส่กันไม่ออมแรง แต่พอจะห้ามก็ไม่กล้าเพราะลึกๆ เธอเองก็ชอบอยู่เหมือนกัน​ถ้ารู้ว่าหนุ่มใหญ่อายุ 40+ จะลีลาจัดจ้านขนาดนี้ คืนนั้นเธอคงไม่ถอดใจง่ายๆ แล้วคงได้ฟาดกันก่อนจะไปเจอที่เกาะเสม็ดไปแล้ว​ตอนนี้เธอกับชายหนุ่มกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง ตั้งแต่ขึ้นฝั่งมาเขาก็อาสาขับรถไปส่งเธอที่หอพัก ไม่มีท่าทีรังเกียจหรือทำอะไรที่เหมือนพวกผู้ชายได้แล้วทิ้งเลยแม้แต่นิดเดียว จนตอนนี้หญิงสาวอดคิดไปไกลไม่ได้ว่าบางทีความสัมพันธ์ของเธอกับหนุ่มใหญ่คนนี้อาจจะไปได้ไกลจนถึงขั้นแต่งงานกัน​ถ้าจะโทษก็ต้องโทษดอกไม้เจ้าสาวที่รับได้มานั่นแหละ ที่ทำให้เธอมโนคาดหวังไปไกล​“เมษ์”​“คะ?” ขวัญเมษาหันไปมองหน้าชายหนุ่มด้วยท่าทีตกใจ​“เหม่ออะไร ฮึ พี่เรียกตั้งหลายรอบ” เมธากรมองสาวน้อยตรงหน้าที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเขาก็มองว่าน่ารักไปเสียหมด การได้อยู่ด้วยกันบนเกาะเสม็ดหลายๆ คืน มันทำให้เขารู

“เมษ์แน่ใจนะครับว่าอยากให้พี่ อา…” ดูท่าเธอจะแน่เสียยิ่งกว่าแน่เพราะช่วงล่างของเธอแอ่นขึ้นลงยั่วยวนเขาจนปวดร้าวไปหมด​“เอาเข้ามานะคะพี่หมอก เมษ์อยากได้” เธอตัดสินใจดีแล้ว และอยากให้เขาเป็นคนแรกของเธอ​“พี่สัญญาว่าจะทำให้เมษ์รู้สึกดีที่สุด” เสียงเล็กๆ ที่ร้องขอทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของหนุ่มใหญ่หมดลง เขาดันความเป็นชายเข้าไปด้านในโพรงเล็กแคบอย่างเชื่องช้า แม้มันจะพอมีน้ำหวานช่วยชโลมไม่ให้แก่นกายครูดสีกับเนื้อนุ่มอย่างแนบแน่น แต่ถึงอย่างนั้นความคับแน่นจากการไม่เคยถูกใครรุกล้ำมาก่อนก็ยังทำให้เมธากรเสียวปานขาดใจ​เช่นเดียวกับขวัญเมษาที่รู้สึกอึดอัด และเจ็บที่กึ่งกลางกายของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่คิดอยากผลักไสคนตัวโต ซ้ำยังช่วยให้เขารุกรานเธอง่ายขึ้นด้วยการอ้าขาเปิดทางให้กว้างขึ้นเรื่อยๆ จนท่อนเอ็นเข้ามาได้ครึ่งลำท่ามกลางความสาดเสียวของทั้งสองคน​“อา…แน่นมากเมษ์ แน่นจนพี่จะขาดใจแล้ว” เมธากรระบายลมหายใจออกมาเมื่อช่องทางรักเธอบีบรัดเขาได้อย่างพอดี ราวกับว่าเธอเกิดมาเพื่อเป็นของเขา​“พี่หมอกขา เมษ์เสียว มันแน่นไปหมด” ไม่ใช่แค่เขาที่อึดอัดเธอเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน จนอยากให้เขาดันแท่งอุ

​ขวัญเมษากระตุกไหววูบไปทั้งตัวเมื่อได้รู้จักกับความสุขสมเป็นครั้งแรก เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใครต่อใครถึงชื่นชอบรสชาติของการร่วมรักนัก…ไม่สิ นี่แค่ปากกับลิ้นของเขาก็ทำให้เธอสุขจนแทบคลั่ง หญิงสาวไม่อยากจะคิดว่าหากมันเป็นอย่างอื่นที่เข้าไปในกายเธอจริงๆ จะสร้างความสุขให้เธอได้มากเพียงใด​“พี่หมอก พี่หมอกคะ พอได้แล้ว อื้อออ”​ทั้งที่จัดการเธอจนเสร็จสมได้แล้วแต่ความต้องการของเมธากรก็ยังไม่หมด เขายังอยากดูด อยากเลีย แล้วก็อยากกลืนกินน้ำรักของเธออย่างคนไม่รู้จักพอ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาจับสะโพกผายตรึงไว้นิ่งๆ ก่อนที่เขาจะจัดการทำความสะอาดส่วนนั้นของเธอไม่ให้เหลือน้ำรักแม้แต่หยดเดียว​ทว่า…ยิ่งเลียมันก็ยิ่งชุ่มฉ่ำ โพรงเนื้อหวานกลั่นเอาหยาดน้ำสีใสออกมาอย่างล้นหลามอีกครั้งจนเขากระตุกยิ้มได้ใจ​แม่นักร้องสาวรู้สึกได้ไวจนเขาพอใจจริงๆ​“พูดเหมือนเมษ์ไม่ชอบ เมื่อกี้ยังเสร็จใส่ปากพี่อยู่เลย” เขาว่าพลางดูดที่ติ่งเกสรเบาๆ อย่างเย้าแหย่​“พี่หมอกขาาา เมษ์ไม่ไหวแล้ว เมษ์ เมษ์อยากเสร็จกับตรงนั้นของพี่มากกว่า” ขวัญเมษาเอ่ยเสียงสั่นขอร้องชายหนุ่มที่ยังคงรุกรานเบื้องล่างเธออย่างหื่นกระหาย แต่ยิ่งขอเขาก็ยิ่งรัว