Nobela ni MARINO MARCELYN

AUTHOR'S NOTE: This chapter has mature scenes that are not suitable for young readers. Please read at your own risk. "Kahit saan ka pumunta mahahanap rin kita!" Pinilit kong isiksik ang sarili sa maliit at madilim na ilalim ng isang sirang mesa sa may attic ng apartment namin. Sa mga oras na iyon ay wala si mama dahil sa may lakad ito at si Tito Ramon. "Nahli! Punyeta nasaan ka?! Lumabas ka na kung hindi ay makakatikim ka sa'kin kapag nahuli kita!" Si Macky. Ang anak ni Tito Ramon na kinakasama ni mama, sa makatuwid stepbrother ko na ito. Subalit, things got worse when he's drunk. He usually tends to molest me. Kahit gusto kong magsumbong kay mama ay hindi ko magawa dahil sa nagbanta itong papatayin nito si mama. Ito ang ikatlong pagkakataon na sinubukan niya akong molestyahin at tinaon pang wala si mama. Habang nagtatago ay labis ang aking takot at taimtim na nagdadasal na sana ay may dumating at iligtas ako. Madilim ang aking kinaroroonan dahil sa isa itong tambakan

NAGKATINGINAN kaming dalawa ni Kendric. Unti-unti ako nitong ibinaba. Agad ko namang inayos ang sarili mula sa aking buhok at sa damit na suot. Tuluyang humiwalay sa'kin si Kendric. Muli ko itong tiningnan ngunit blankong mukha nito ang aking nabungaran. Agad itong tumalikod at tinungo ang balkone ng aking kwarto. Sinundan ko ito. Ganoon nalang ang aking gulat ng makita itong tumalon at maglambitin sa sanga ng malaking puno na nakadungaw sa balkonahe ko. "Kendric? Ayos ka lang ba?" Mahinang boses na saad ko na puno ng pag-aalala. Sinuri-suri ko ang puno nagbabakasakaling makita ito ngunit nabigo ako. Linipat ko ang tingin sa ibaba ng hardin upang hanapin ito doon ngunit ni anino nito ay hindi ko makita. Sinalakay ako ng sobrang kaba dahil sa hindi ko matukoy kung nasaan na ito at kung maayos lang ba ang lagay nito pagkatapos ng ginawa. Sa kabilang banda ay hindi ko namalayan na nakapasok na pala si mama sa loob ng kwarto. "Nahli, what are you doing there? Aren't you supp

AUTHOR'S NOTE: This chapter has mature scenes that are not suitable for young readers. Please read at your own risk. KASALUKUYAN KAMING nakasakay sa kabayo ni Kendric. Pagkatapos ng nangyari kanina, iritado ako nitong inalok na sumakay sa kabayo para makauwi. Hindi ko alam kung ano ang dapat isipin. Galit ba ito sa ideyang magpapakasal ang ama nito sa mama ko o talagang ayaw lang nito sa'min? "Ahm, Kendric, malayo pa ba tayo?" Malumanay kong tanong. Hindi ko kasi matiis ang katahimikan, hindi ito nagsalita mula pa kanina. Tanging huni lang ng mga hayop at insekto ang naririnig ko. Mabuti nalang maliwanag ang buwan kaya di kami nahihirapan na bagtasin ang daan papunta ng mansiyon. "Pwede kang bumaba ng kabayo kung nagmamadali ka." Masungit na saad nito mula sa likuran ko. Iritable ko itong nilingon. Ngunit di ko inaasahan na ganoon kalapit ang mukha nito sa'kin. His chest feels so warm on my back. I can smell his minty breath. I tried to hold my own breath but damn his

HINDI KO alam kung saan ako nakakuha ng lakas para tumakbo paalis sa lugar na iyon. "Mukhang malayo na ako." Humahangos na saad ko. Nilibot ko ang tingin sa paligid. Napansin kong napapalibutan ito ng mga puno ng mansanas na hitik sa mga hinog na bunga. "Kung siniswerte ka nga naman, gutom na ako." Natatakam na saad ko. Lumapit ako sa isang puno ng mansanas na mas mababa ang tubo kompara sa iba. Nais kong abutin ang isang bunga nito subalit may limang pulgada pa itong taas mula sa'kin. Naisipan kong itong talunin subalit sa taas kong 5"0 ay hindi pa rin niya magawang abutin iyon. Ilang beses kong sinubukang abutin ang mansanas subalit hindi ko magawa. Huminga ako nang malalim at bumwelong tumalon. Subalit bago ko pa magawang tumalon ay may mahabang braso na ang naunang umabot ng bunga. Agad kong nilingon ang lapastangan na kumuha sa mansanas ko. Malapad na dibdib ang bumungad sa'kin. Nang itaas ko ang tingin sa mukha, nanlaki ang mga mata ko nang makilala kung sino it

AUTHOR'S NOTE:This chapter has mature scenes that are not suitable for young readers. Please read at your own risk."KAILANGAN bang ngayon na tayo lumipat?" Naiinis kong tanong kay mama.Kasalukuyan akong nag-iimpake ng mga gamit ko dahil sa lilipat na kami sa bahay ng mapapangasawa nito. Hindi ko pa nakikilala ang lalaki maliban na lamang sa mga detalyeng kinikwento nito tungkol dito."Nahli, we already talked about this. Just be cooperative, Henry is a good man. He will take care of us." Giit ni mama sa akin habang kasalukuyan ding nag-iimpake ng sariling mga gamit."Whatever! Tapos na ako!" Sabay padabog na umupo sa upuan na nasa beranda ng apartment na limang taon na naming inuupahan.Narinig ko ang buntong hininga ni mama dahil sa inasal ko. Hindi naman sa ayaw ko na mag-asawa siyang muli, kaya lang ilang buwan palang nito nakikilala ang lalaki tapos nagbababalak na agad na magpakasal.Ayon dito, nakilala nito ang lalaki sa isang kasal na ito mismo ang nag-organize. Isa