The Billionaire's Aggressive Maid
Tahimik ang mansyon.
Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay.
Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin.
“Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…”
Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’
“Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.”
Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya.
“Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…”
Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi.
"Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.
Read
Chapter: Epilogue Author's Note 🌹✨Hi loves! 🥺💖Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang pasasalamat ko sa inyo. Sa bawat oras na naglaan kayo para basahin ang kwento nina Levi at Calista, sa bawat comment, vote, at simpleng pag-scroll—lahat ‘yon ay may malaking halaga para sa akin. Kung wala kayo, hindi aabot sa ganito kalayo ang Book 1. 💕Ngayong nasa dulo na tayo ng kanilang unang yugto, ramdam ko ang bigat at saya sa dibdib ko. Bigat, kasi bitin ang lahat—may mga lihim pa ring hindi nabubunyag, may mga damdaming hindi pa nasasagot, at may mga sugat na hindi pa naghihilom. Pero saya rin, kasi natapos natin ang isang kabanata na puno ng luha, sakit, pagmamahalan, at pag-asa. 🥹Gusto kong ipaalam sa inyo na dito ko muna tatapusin ang Book 1. Oo, bitin siya, kasi ganun talaga ang buhay—laging may kasunod na pahina, laging may kasunod na laban. At para sa atin, ang kasunod na pahinang iyon ay matatagpuan sa Book 2.Pero, may isang hiling lang ako. Kung mararating natin ang 30,000 views, doon ko si
Last Updated: 2025-09-21
Chapter: Chapter 161Chapter 161Calista’s POVMainit. Mabigat. Parang nilulunod ako ng sariling katawan habang pilit kong binubuksan ang mga mata ko. May mahinang tunog na umaalingawngaw sa paligid—mga makina, mga beep, at ang malamig na hangin ng aircon. Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko at sinalubong ako ng maputing kisame. Saglit akong naguluhan.Nasaan ako?Nilingon ko ang paligid—pader na puti, kurtinang asul, at malamig na amoy ng alcohol. Hospital… bulong ko sa isip ko. Mabilis akong kinabahan. Biglang bumalik sa isip ko ang huling naramdaman ko—ang matinding sakit sa tiyan, ang kirot na halos ikahiyaw ko ng malakas.Agad kong tinutop ang tiyan ko. “Baby…” halos hindi lumabas ang boses ko, paos at mahina. “Nasaan… nasaan ang anak ko?”Mabilis na bumukas ang pinto, at dumating ang Mama ko. Hawak niya ang kamay ko, mabilis na lumapit. “Anak! Thank God, you’re awake.”Nanlalabo ang mata ko, hindi ko alam kung dahil sa luha o dahil sa
Last Updated: 2025-09-09
Chapter: Chapter 160Chapter 160Pagkababa pa lang ni Levi sa kotse at makapasok sa bahay ay sinalubong agad siya ng malamig na boses ni Elise. Nakatayo ito sa may sala, nakapamewang, at matalim ang tingin sa kanya na para bang alam na alam nito ang pinagmulan niya.“Saan ka galing?” tanong ni Elise, diretsahan, walang pasakalye.Natigilan si Levi. Hindi niya agad masagot. Ramdam niya ang bigat ng katawan niya mula sa mahaba at pagod na biyahe, ngunit higit pa roon, ang bigat ng konsensya at emosyon na iniuwi niya mula America. Napahilot siya sa sentido, saka marahang bumuntong-hininga.“Elise…” tanging nasabi niya, ngunit agad siyang pinutol ng babae.“Don’t ‘Elise’ me, Levi!” mariing saad nito, lumapit pa sa kanya. “Alam ko kung saan ka nanggaling. Don’t even try to deny it. Your eyes, your face—hindi mo kaya itago sa akin. Pumunta ka sa America, hindi ba? Hinanap mo si Calista.”Nanlamig ang buong katawan ni Levi. Hindi na niya kailangang magtaka
Last Updated: 2025-09-09
Chapter: Chapter 159Chapter 159“Elise,” mahina kong sambit, pero mariin, “nasa ospital kanina si Levi.”Nagtagal ang katahimikan. Ramdam ko ang pagkabigla niya kahit hindi ko siya nakikita.“What?!” halos pasigaw niyang tugon. “Anong ginagawa niya diyan?”Huminga ako nang malalim. “Pumunta siya dito sa America. Hinanap niya ang ospital kung nasaan si Calista. At… nakita ko siyang nakaupo sa tabi ng kama ng anak ko.” Napakagat ako ng labi, pinipigilang lumuha. “Pero pinaalis ko siya. Sinabihan ko siyang bumalik na sa Pilipinas bago pa magising si Calista.”Narinig ko ang mahabang buntong-hininga ni Elise sa kabilang linya, kasunod ang mariing boses na puno ng galit. “Dapat lang! He doesn’t deserve to be there. Hindi niya karapat-dapat makita si Calista pagkatapos ng lahat.”Tahimik lang ako sandali. May parte sa akin na sumasang-ayon kay Elise, pero may parte rin na nakakaunawa sa pinanggagalingan ni Levi. Nais kong protektahan si Calista, pero ramd
Last Updated: 2025-09-08
Chapter: Chapter 158Chapter 158Halos hindi naramdaman ni Levi ang bigat ng katawan niya habang naglalakad palabas ng ospital. Ang bawat hakbang ay parang may humihila pabalik, ngunit wala siyang nagawa kundi sundin ang sinabi ng ina ni Calista. Hindi niya makakayang masilayan na magising si Calista at siya ang unang makikita nito—hindi pa siya handa, at alam niyang hindi rin handa si Calista.Mabigat ang dibdib niya habang sumakay ng taxi patungo sa airport. Ang mga mata niya, tila wala sa paligid, palaging bumabalik sa imahe ni Calista na nakahiga, walang malay, habang pinagmamasdan niya ito kanina. Ang mga salitang binitawan ng ina nito ay paulit-ulit na umuukit sa isip niya.“Kung mahal mo ang anak ko, umalis ka.”“Hindi pa siya handang makita ka.”Pero paano? Paano siya lalayo kung ang puso niya ay naiwan doon, sa silid na iyon, sa kamay ni Calista na hindi niya man lang mahigpit na nahawakan?Nasa loob na siya ng eroplano, nakaupo sa business class
Last Updated: 2025-09-08
Chapter: Chapter 157Chapter 157Tahimik ang buong silid ng ospital, tanging mahinang tunog ng makina at banayad na hinga ni Calista ang maririnig. Nakahiga pa rin ito, walang malay, maputla, ngunit maayos ang lagay ayon sa mga doktor. Sa tabi ng kama, nakaupo si Levi—nakahawak sa malamig na kamay ni Calista, tila ba may takot na kapag binitawan niya ay mawawala itong muli.Hindi niya alam kung gaano katagal na siyang naroon, nakatitig sa mukha ng babaeng minsan niyang pinabayaan, pero ngayon, siya lamang ang iniisip niya.“Anong ginagawa mo dito?”Napalingon si Levi. Naroon ang ina ni Calista, nakatayo sa bungad ng pinto, malamig ang boses at matalim ang mga mata.“M-Ma’am,” bigkas ni Levi, mabilis na tumayo bilang paggalang.Pero hindi naitago ng babae ang galit at pagtataka. Lumapit ito, nakapamewang, at diretsong tiningnan si Levi.“Bakit ka sumunod dito sa America? At pati ospital kung nasaan ang anak ko, hinanap mo pa talaga?” tanong n
Last Updated: 2025-09-07
Chapter: Chapter 168Napatakip na lang ako ng mukha habang natatawa. “Justin, huwag mo ngang niloloko ang mga bata.” Ngunit hindi pa rin tinantanan nina Cheska at Quice si Jayten. “Sige na, Jayten! Ikaw ang Daddy, ako ang Mommy, tapos si Quice ang baby natin,” sabi ni Cheska habang hinahatak siya mula sa sofa. “Ayoko nga! Ayoko maging Daddy mo!” sagot ni Jayten, pero halatang natatawa na rin siya. “Ano?!” sigaw ni Cheska habang kunwaring nagtatampo. “Eh sino gusto mong maging asawa?” Biglang napaisip si Jayten, saka tumingin kay Quice. “Hmm… baka si Quice na lang.” “WHAT?! Hindi ako papayag!” sigaw ni Cheska, habang si Quice naman ay biglang namula. “Huy Jayten, huwag kang ganyan, nakakahiya!” Nagtawanan na kaming lahat habang ang tatlong bata ay tuluyan nang nagkulitan. Sa huli, napilitan din si Jayten na sumama sa laro nila. Kahit papaano, masaya akong sa kabila ng kasikatan niya, may normal na pagkabata pa rin siya kasama ang mga k
Last Updated: 2025-12-11
Chapter: Chapter 167**Tina’s POV** Anim na taon na ang lumipas simula nang isilang ko si Jayten. Sa panahong iyon, hindi ko akalaing magiging ganito siya kasikat sa mundo ng showbiz. Mula sa mga commercial na sinimulan niya noong baby pa siya, ngayon ay isa na siyang child star na iniidolo ng marami. Pero sa kabila ng kasikatan, sinisigurado naming mag-asawa na hindi niya nakakalimutang maging isang normal na bata—nag-aaral, naglalaro, at nakikipag-bonding sa mga kaibigan niya. Ngayon ay nasa bahay kami at nagkakagulo ang mga bata sa sala. Dumating ang mga anak ng mga kaibigan ko—sina Cheska, anak nina Franz at Jai, at si Quicee, anak naman ni Loury at Ethan. Parehong anim na taon na rin sila kaya sabay-sabay silang lumaki ni Jayten. “Tita, asan si Jayten?” tanong ni Cheska habang tumatakbo papunta sa akin. Kasunod niya si Quice na parang excited na excited. Napakunot ang noo ko at ngumiti. “Bakit hinahanap n’yo? May kailangan ba kayo sa kanya?” Nagkati
Last Updated: 2025-12-11
Chapter: Chapter 166*“Jayten, ready ka na?”* tanong ni Justin habang hinahaplos ang ulo ng anak namin. Tumingin lang si Jayten sa kanya, tila naguguluhan kung ano ang nangyayari. *“O, sige, anak, listen to daddy, ha? Jayten, CRY!”* biglang utos ni Justin. At sa isang iglap, kumunot ang noo ng anak namin, bumaba ang kanyang labi, at maya-maya lang ay tumulo na ang maliliit niyang luha habang lumulon ng iyak. *“Waaaahhhh!”* Natawa ang reporter at ang buong crew. *“Oh my gosh! Ang galing! Parang totoo!”* *“Jayten, SMILE!”* mabilis na sabi ni Justin. At sa isang segundo, biglang tumigil ang iyak ni Jayten. Kumurap siya, at saka dahan-dahang lumabas ang isang napakatamis na ngiti mula sa kanyang mapupulang labi. Nagtatalon pa siya sa kanyang upuan habang natatawa. *“Hala! Ang bilis magpalit ng emosyon! Ang galing-galing mo, Baby Jayten!”* tuwang-tuwang sabi ng reporter. Nagkatinginan kami ni Justin, parehong natatawa.
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Chapter 165Habang nakaupo kami sa maayos na inayos na sala, ramdam ko ang excitement sa paligid. Ilang camera ang nakatutok sa amin, at may mga crew na nag-aayos ng huling detalye bago magsimula ang interview. Si Justin ay nasa tabi ko, at si Baby Jayten naman ay nasa kandungan ko, mukhang tuwang-tuwa sa mga ilaw at bagong mukha sa paligid. Nakita kong nagbigay ng senyas ang direktor, at agad namang nagsimula ang host na si Daniel Martinez. Ngumiti siya sa camera bago nagsimula ang kanyang introduction. *"Good day, everyone! Panibagong episode na naman ng inyong paboritong celebrity talk show! Handa na ba kayong makilala ang ating special guests for today?"* Nagpalakpakan ang crew sa paligid para dagdagan ang energy ng eksena. *"Please welcome… the Olarte Family!"* sigaw ng host na may halong sigla habang itinuro kami ng kamay niya. Napangiti ako at kumaway sa camera, habang si Justin naman ay bahagyang tumango at ngumiti. Si Jayten, sa kanyang
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Chapter 164*"Eh paano naman kasi, nauna pa yatang malaman ng buong bansa kesa sa akin! Kanina ko lang din nalaman, promise!"* sagot ko habang humahagikhik. Bigla naman siyang tumigil at napahinga ng malalim bago muling nagsalita. *"Alam mo ba? Nanganak na rin ako!"* Nanlaki ang mga mata ko. *"HA?! KAILAN?! Bakit hindi mo agad sinabi?!"* *"Oh, kita mo na? Ang saya mo sa pagiging nanay ng celebrity baby mo, hindi mo man lang ako naalala! Two days ago pa ako nanganak!"* sagot niya na parang nagpapanggap na inis. *"Hoy, hindi ah! Sobrang busy lang! Ano, kumusta ka na? Kamusta si baby?"* tanong ko, ngayon ay puno na ng excitement. *"Eto, medyo groggy pa minsan kasi kulang sa tulog. Pero worth it naman! Sobrang cute ni baby Quicee! Grabe, Tina, hindi ko akalain na magiging nanay na talaga ako. Alam mo yung pakiramdam na para kang lumulutang sa saya, tapos kahit pagod ka na, okay lang kasi may munting anghel na dumating sa buhay mo?"* Napang
Last Updated: 2025-12-09
Chapter: Chapter 163Tina’s POV** Habang nakaupo ako sa sala at pinapatulog si Jayten, nagbukas ako ng TV upang manood ng balita. Sakto namang lumabas ang entertainment news, at hindi ko inaasahan ang susunod kong maririnig. *"Breaking news! Ang anak ng sikat na aktor na si Justin Olarte at ng kilalang hair artist na si Tina Baguinaon, ay opisyal nang bahagi ng isang commercial sa edad na siyam na buwan lamang!"* Nanlaki ang mga mata ko habang pinapanood ang screen. Kitang-kita ko ang mukha ni Jayten sa TV—masayahin, cute, at walang kamalay-malay na pinag-uusapan na siya sa buong bansa. Halos malaglag ang panga ko habang ipinapakita ang behind-the-scenes ng commercial niya, kung saan nakasuot siya ng isang puting onesie at nakangiti habang kinakawayan ang camera. *"Napili si Baby Jayten matapos makita ng isang kilalang brand ang kanyang litrato online. Hindi lang dahil sa kanyang angking kagwapuhan, kundi dahil na rin sa kanyang natural na charm na namana sa kanya
Last Updated: 2025-12-09
Chapter: Mistress 62Nung palabas na ako ng kwarto narinig ko yung staffs na nag uusap sila tungkol sa akin. Na malandi daw ako HAHAHHAH well totoo naman," simula ko. "Tapos sinabihan ko sila na diskarte ko to, wala silang pakialam." Nanlaki ang mata ni Mama. "HAHAHHAHAHHA tama ka naman, inggit lang ata iyon kasi maganda ka, mana ka sa akin. Hayaan mo na, mas okay na yan kaysa mahuli ng totoong asawa" "Tama ka ma, ang sakit kasi mahuli ng asawa. Hindi ko alam kung bakit, pero sa tuwing nakikita ko reaction ng asawa nila para rin akong nasasaktan," paliwanag ko habang umiiling. "I mean, hindi naman ako unang lumapit, mga lalaki naman, and para magkapera pinapatulan ko HAHAHHAH" Napaupo si Mama sa harap ko, halatang nag-aalala pero may halong inis. "Wala ka namang masamang ginawa. Ginawa mo lang naman yan para maka survive sa mundo at para mapakain ang sugarol mong ina? HAHAHA" Napangisi ako nang bahagya, kahit pa ramdam ko pa rin ang tensyon. "Well, you
Last Updated: 2025-12-11
Chapter: Mistress 61Elara POV "Hindi nakakapagtaka na taga-serve lang kayo sa restaurant na ito," sabi ko nang diretsahan, may ngiting puno ng pang-uuyam. "Kasi kulang kayo sa diskarte." Halos mabingi ako sa biglang pagbagsak ng katahimikan. Pero hindi nagtagal, lumaban yung babaeng staff na unang nagsalita. "At least hindi kami kabit," sagot niya nang mariin, nakataas ang kilay habang naglalakas-loob na tumingin nang diretso sa akin. Napangiti ako, pero halata sa ekspresyon ko na wala akong balak umatras. "Kabit?" ulit ko, dahan-dahang naglakad pabalik sa harap nila. "Kabit agad? Aba, ang bilis niyo namang maghusga. Eh kung kayo kaya, ilang taon na dito, wala pa ring napapala?" Tumingin ako nang madiin sa kanya. "Baka naman kaya mas madali kayong manira ng iba kasi wala kayong sarili niyong ambisyon?" Nag-init ang mukha niya pero hindi nagpatinag. "Baka ikaw ang walang ambisyon, kaya kailangang dumiskarte ng malandi para makuha ang gusto mo."
Last Updated: 2025-12-11
Chapter: Mistress 60"So do I, uhmmm.. uhmmmm... Ahhh, ohmmm.." mahina niya namang ungol. "Fvck, bi..@h... Lisan ahhhh, bilisan ahhh mo Paahhh, ahhhhh grrrrr shitttttt ahhhhhh" mas malakas na yung un g o l ko ngayon dahil malapit na talaga ako. At nang maramdaman kong nilabasan na nga ako ay isang malakas nga naman na u n g o l ang pinakawalan ko sa subrang sarap ng pag vibrate ko mula sa baba. Naubusan na ako ng lakas, kaya wala na akong naging react habang patuloy pa rin siya sa paglabas masok dahil hindi pa ito nilalabasan. Maya maya pa ay huminto na ito dahil at itinapat sa tiyan ko ang kaniyang a r i at dun niya nga ito pinaawas. Para naman itong paputok dahil sa subrang dami ng kaniyang nilabas na ta m o d. Humiga na siya sa tabi ko, ramdam ko naman ang tingin niya sa akin kahit nakatingin ako sa May kisame. "Your truly are amazing" komento nito. "Ngayon lang ako nilabasan ng ganoon karami elara" "And I'm glad to hear it Mr. Montemayor." Sabi k
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Mistress 59Note: Before we proceed gusto ko lang po kayong bigyan ng warning na ang chapter na ito ay nagtataglay ng hindi nga kaaya-ayang pangyayari. Kaya kung ikaw ay sensitibo sa mga ganito, maaari mo pong laktawan ang chapter na ito at magpatuloy na lamang sa pagbabasa sa susunod pang chapter. Pero kung ikaw naman ay interesado sa mga ganitong bagay, libre lang pong magbasa at matuto Elara POV Nag-ayos na ako ng sarili habang sinisipat ang repleksyon ko sa salamin. Hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga. May bagong kliyente raw akong imi-meet ngayon, sabi ni Go. Medyo may katandaan na raw, pero kilalang mayaman at maraming properties. Hindi ko alam kung anong eksaktong inaasahan ko, pero trabaho ay trabaho. Habang inaayos ko ang buhok ko, napahinto ako saglit. Napangiti ako nang hindi sinasadya. Caleb. Bigla ko siyang na-miss. Yung presensya niya, yung mga biro niyang minsan nakakairita pero hindi ko rin maitatangging nakakapagpagaan ng l
Last Updated: 2025-12-10
Chapter: Mistress 58Bago pa ako makapagsalita, lumapit na ang mama ni Ysha na may mabait na ngiti sa mukha. "Did you sleep well, Caleb?" tanong niya, malambing ang boses. Bahagya akong nahiya, pero nag-smile na lang ako. "Opo, Tita. Salamat po." Napatango siya, tila kuntento sa sagot ko. "Mabuti naman. Mabuti at hindi ka naistorbo sa guest room." Napatingin ako kay Ysha, na nagpipigil ng tawa habang nag-aayos ng mga baso sa mesa. Alam kong iniisip niya yung 'escape mission' niya kagabi. Napailing na lang ako. "Tara na, kain na," alok ni Tita. "Join us for breakfast." Wala na akong nagawa kundi ngumiti at umupo. Mukhang magsisimula ang umaga ko nang mas wild pa sa inaasahan. Habang sabay-sabay kaming kumakain, tahimik lang ako sa umpisa, pero hindi ko maiwasang mapansin na wala ang ama ni Ysha sa mesa. Sa dami ng kwento at tawanan nilang mag-ina, parang may kulang. Hindi ko rin napigilang magtanong. "Ah, Tita," sa
Last Updated: 2025-12-09
Chapter: Mistress 57Caleb POV Pareho kaming napahiga dahil sa pagod na ginawa namin kanina sa loob ng CR. Hubad pa rin kami and wala na kaming pakialam sa isa't isa. Nakatakip naman ng kumot yung katawan namin. "Bakit ka nga pala pumasok dito? Hindi ba magagalit sila tito na magkasama tayo sa iisang kwarto?" Tanong ko, ano bang pumasok sa isip niya at bigla na lamang siya pumasok? Nakalimutan ko tuloy maglock kaya nahuli niya akong nagma-masturbate "Huwag kang maingay, gusto ko lang sana matulog kasama mo. Ang kaso nahuli kitang nagsasarili kaya tinulungan na kita" sabi niya at mahinang natawa. Namula naman ako, talaga namang nakakahiya na mahuli na nagma-masturbate mag isa. Napatingin ako kay Ysha matapos niyang sabihin iyon. Ramdam ko pa rin ang init ng pagod sa katawan namin, pero hindi ko maiwasang mapaisip sa mga salitang binitiwan niya. “Ikakasal na rin naman tayo.” Tumawa siya nang mahina habang nilalaro ang buhok ni
Last Updated: 2025-12-09
ABS #1: Pretending to be My Stepsister to Marry the Billionaire
Alejandro Brothers Series #1: Pretending to be My Stepsister to Marry the Billionaire
Ako si Lileanne Monteverde, and I pretend to be my stepsister Marga to marry the billionaire.
Ginawa ko ito hindi dahil gusto kong agawin ang buhay niya, kundi dahil kailangan ko ng pera para sa tuition fee ko. Wala na akong ama, at hindi man lang ako binigyan ng parte sa naiwan niyang ari-arian. Kaya kahit labag sa loob ko, tinanggap ko ang alok ni Marga kapalit ng malaking halaga — isang kasunduang magpanggap ako bilang siya, upang makilala ang lalaking nakatakda niyang pakasalan.
Until I slowly fall in love with the billionaire, Ziven Alejandro...
Hindi ko inakalang sa likod ng pangalan, yaman, at seryosong tindig ay may lalaking marunong makinig, umunawa, at magpahalaga. Mas lalo akong nalito nang maramdaman kong masarap palang mahalin — kahit alam kong hindi ako dapat masangkot. Paano kung ang puso ko’y pumili sa gitna ng kasinungalingan?
At kung malalaman ni Ziven Ang katutuhanan, na nagpapanggap lang ako? Tatanggapin at mamahalin niya pa rin ba ako?
Read
Chapter: Chapter 52: Morning Peace, Morning PlansChapter 52: Morning Peace, Morning PlansZiven POVPagkapasok na pagkapasok ni Marga sa banyo, agad akong nag-inat. Aray ko! Napa-igik ako sa biglaang tusok ng pamamanhid sa kaliwa kong braso. Buong gabi kasi siyang nakaunan sa akin. Ramdam ko pa ang bigat ng ulo niya hanggang sa litid ko. Pero kahit ganun, hindi ko mapigilang mapangiti habang iniisip ang maamong mukha niya na mahimbing na natutulog sa tabi ko.Tumayo ako mula sa kama, sinulyapan ang pinto ng banyo. May tunog ng tubig, hudyat na nagsisimula na siyang maligo. Hay salamat, okay na kami. Pakiramdam ko nakahinga ako ng maluwag. Parang tinanggalan ako ng mga 10 toneladang pressure sa dibdib.Hindi na ako nag-abalang magbihis ng maayos. Naka-sando lang ako at boxer shorts. Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto para kumuha ng almusal naming dalawa. Balak kong ibalik yung simple pero sweet moments namin — kahit itlog at sinangag lang, basta may usap at lambing, sapat na ‘yon.Pero pagda
Last Updated: 2025-07-24
Chapter: Chapter 51: The View I’d Wake Up ToChapter 51: The View I’d Wake Up ToLileanne a.k.a. Marga POVNagising ako sa pakiramdam ng mainit na bisig sa paligid ko. Medyo masakit ang leeg ko pero hindi ko na naalintana ‘yon dahil nakaunan pala ako sa braso ni Ziven. Ay Diyos ko! Ang unang sumigaw sa isip ko.Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang mukha niya. Tulog na tulog siya, halatang pagod, pero ang maamong mukha niya ang bumungad sa akin sa unang segundo ng paggising ko—parang ayoko nang gumalaw. Parang gusto ko siyang gisingin sa halik sa noo, pero… nakaunan ako sa braso niya! Ang awkward, pero ang kilig ko? Sukdulan!Gwapo talaga siya, grabe. Sabi nga sa romcoms, ang gwapo daw ng isang lalaki kapag tulog—eh paano kung kahit gising eh gwapo na, tapos pag tulog parang angel pa? Walang kahirap-hirap.Hinimas-himas ko ang ilong niya—ang tangos, grabe. Para akong bata na nakakita ng laruan na sobrang interesado. Pinaglaruan ko pa ng dulo ng daliri ko ang kilay niya,
Last Updated: 2025-07-24
Chapter: Chapter 50: The Warmest ApologyChapter 50: The Warmest ApologyLileanne a.k.a. Marga POVTahimik lang kami habang nakahiga. Ilang minuto na rin mula nang humiga siya sa tabi ko—walang imikan pero damang-dama ko ang bigat ng emosyon sa pagitan naming dalawa.Ilang ulit akong huminga nang malalim. Ang lamig ng hangin mula sa aircon ay kabaligtaran ng init na nararamdaman ko sa dibdib ko ngayon. Para akong pinipiga sa kaba, sa kilig, sa dami ng tanong, pero sa gitna ng lahat ng ‘yon—isa lang ang malinaw…Gusto kong manatili siya sa tabi ko.“Can I cuddle with you?” mahina niyang tanong, habang nakatagilid na paharap sa akin.Tumigil ang mundo ko ng ilang segundo.Halos marinig ko na ang tibok ng puso ko. Cuddle? Sa ganitong posisyon? Sa ganitong katahimikan?Nagkatinginan kami. Tila may pagtitimpi sa mga mata niya. Parang takot siyang ma-reject, pero may pag-asang nagbabakasakali.“Sure,” mahina kong sagot. At kung pwede lang sigawan ang sar
Last Updated: 2025-07-23
Chapter: Chapter 49: “Can I Sleep Beside You?”Chapter 49: “Can I Sleep Beside You?”Lileanne a.k.a. Marga POVPagkatapos ng lahat ng mga nangyari… sa wakas, nakapagusap din kami ni Ziven. Hindi ko alam kung paano pa maipapaliwanag ‘yung nararamdaman ko ngayon—relief, comfort, pero may halong takot.Hindi ko pa rin alam kung anong kinabukasan ang naghihintay sa akin sa katauhan ni “Margarette.” Pero ngayon, ang alam ko lang, masarap pala sa pakiramdam na piliin… at ipaglaban.Nasa kama na ako, nakapantulog na. Nakahiga ako pero hindi pa ako tulog. Nakaharap ako sa may lampshade habang iniisip ang mga sinabi niya kanina.“Ikaw lang ang gusto ko. Ikaw lang.”Napangiti ako, sabay pikit. Pero nagulat ako nang marinig ko ang mahina’t mabagal na katok sa pinto.Tok. Tok.Umangat ako mula sa pagkakahiga. “Who is it?” mahina kong tanong.“It’s me…”Boses ni Ziven.Tumayo ako at binuksan ang pinto. Nakatayo siya doon, naka-white shirt at gray na
Last Updated: 2025-07-23
Chapter: Chapter 48: Break the IceChapter 48: Break the IceZiven POVAlas-singko ng hapon. Ang dami ko nang ginawa sa opisina — dalawang meeting, isang conference call sa Singapore, at anim na pirma sa kontrata — pero kahit anong gawin ko, kahit ilang ulit kong balikan ang proposal sa harap ko, isa lang ang laman ng utak ko: si Marga.Kamusta na kaya siya? Kumain na kaya siya?Mula kahapon, wala pa rin kaming usap. Ni isang mensahe, wala. At oo, ako ang may kasalanan. Alam kong kahit anong paliwanag ang gawin ko, ang nakita niya ay isang halik mula sa ex ko. At sa paningin niya, hindi iyon biro.Napapikit ako habang nakasandal sa swivel chair ko. God, ang gulo.Tumunog ang phone ko. Tumayo ako agad, kinuha ito mula sa table, pero hindi siya ‘yon. Isa lang sa mga staff. Nagpa-follow up ng approval.“Pabukas na lang ‘yan,” sagot ko.Hindi ko na talaga kaya. Lumabas ako ng office at pumunta sa balcony sa 15th floor ng gusali. Ang taas. Ang hangin. Pero
Last Updated: 2025-07-22
Chapter: Chapter 47: A Conversation in the GardenChapter 47: A Conversation in the GardenLileanne A.K.A. Marga POVAng tagal kong nakatulala sa kisame ng kwarto. Sobrang bigat pa rin ng dibdib ko. Alam kong hindi ako dapat masyadong apektado, pero kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko—hindi ko na lang kasi siya mahal, kundi nasasaktan na rin ako.Napabuntong-hininga ako at dahan-dahang bumangon mula sa kama. Kinuha ko ang cardigan na nakasabit sa gilid ng pintuan, tsaka lumabas ng kwarto. Tahimik ang buong mansyon. Wala ang dating sigla, wala rin si Ziven.Naglakad ako papunta sa garden, sa paborito kong spot—isang deck chair sa ilalim ng malaking puno ng acacia. Ang ganda ng tanawin, ang hangin malamig at presko, pero sa kabila noon, parang kulang.Kulanging-kulangi.Kulanging-kulangi kasi wala siya.Umupo ako sa deck chair. Sandaling nagsara ang mga mata ko. Sa dami ng inisip ko buong gabi, ngayon pa lang yata ako nakaramdam ng konting katahimikan.At naka
Last Updated: 2025-07-22
LOGIN
