
Atamirano Series #1: Hidden Heiress In Mistaken Goodbye
It all begins with a clash and unfolds into a heartbreaking love entangled in secrets, status, and fate.
Cairo Zeidan Altamirano, a promising third-year medical student at the prestigious Aurelia University of Medicine, finds himself unexpectedly at Casa Estrella University for a collaborative project between future doctors, engineers, and architects. There, he crosses paths with Aerisla Celeste Valmonte, a sharp-witted fourth-year architecture student—under less than ideal circumstances: a petty argument over a can of coffee.
Their friction sets the stage for a fiery partnership as Aerisla, the team leader, is forced to work closely with the aloof and enigmatic Cairo. What begins as mutual disdain slowly melts into something far deeper, more dangerous.
But just as a fragile love begins to bloom, Aerisla discovers she is carrying Cairo's child, only to be silenced by a cruel twist of fate. Cairo, it turns out, is no ordinary medical student. He is the heir to the empire behind the Altamirano name, and bound by family tradition to marry before his final year begins.
Love was never part of the plan. But neither was goodbye.
Read
Chapter: CHAPTER 117Tahimik pero magaan ang unang umaga sa mansion. Parang lahat ng ingay ng siyudad naiwan sa labas ng gate, at ang naririnig ko lang ay halakhak ni Amaris sa may garden habang hinahabol si Zeidan na may hawak na maliit na basket ng strawberries.“Daddy! Don’t eat it all!” sigaw ng anak namin habang tumatakbo.“Eh, sino bang nagsabing para lang sa’yo ‘to?” sagot ni Zeidan, sabay takbo rin, halatang nag-eenjoy.One thing I love to see every morning was their bonding. Hindi ko inakala na mayroong ganitong side si Zeidan. He became too playful around Amaris. Nakaupo lang ako sa terrace, may hawak na tasa ng strawberry milk na syempre ay gawa ni Zeidan. Hindi ko pa rin alam kung kailan siya natutong maghanda ng ganito tuwing umaga, pero consistent siya. Palagi.“Baby, mainit na masyado diyan,” sigaw niya mula sa garden. “Come here, I made breakfast.”Napailing ako pero ngumiti rin. “Ayan ka na naman sa ‘baby’ mo.”Narinig kong natawa siya. “Bakit, gusto mo bang palitan ko ng ‘mahal’?”Halos
Last Updated: 2025-10-31
Chapter: CHAPTER 116Mula pa lang sa umaga, ramdam ko na ‘yung kakaibang sigla ni Amaris. Para siyang maliit na araw sa loob ng unit na liwanag lang nang liwanag, paikot-ikot sa sala habang suot ang pink na dress na may maliliit na heart prints.“Mommy, look!” Sigaw niya habang umiikot. “Daddy said we’re going to the park today!”Napatingin ako kay Zeidan na nakasandal sa pinto, naka-white shirt at faded jeans. Medyo gulo pa ang buhok, halatang bagong gising pero hindi mo maikakailang gwapo pa rin kahit simple lang.“Amusement park,” sabay ngiti niya. “Excited na agad si baby girl natin.”“Yes, Daddy! May balloons daw at cotton candy!”“Cotton candy?” ngumiti siya. “You’ll share it with Daddy, right?”“Maybe,” sagot ni Amaris, nakapamewang pa at kunwari nag-iisip.Napatawa ako sa kanila. Ang gaan sa pakiramdam habang pinapanood ko silang dalawa. Minsan naiisip ko, kung hindi lang ako lumayo noon, baka ganito na lagi ‘yung mga umaga namin. Puno ng tawa, puno ng kulay.“Ready ka na, Isla?” tanong ni Zeidan
Last Updated: 2025-10-31
Chapter: CHAPTER 115Amoy pancake syrup at butter ang buong dining area. Umaga pa lang pero parang ang gaan na ng pakiramdam ko, kahit may halong kaba sa dibdib. Ang sikat ng araw, malambot at mainit, tumatama sa mga puting kurtina at sa maayos na lamesa sa harap namin.Isang linggo na ang lumipas simula noong gabing ‘yon. Gabi na inamin ko ang lahat, noong nalaman ni Zeidan ang totoo tungkol kay Amaris. At simula noon, hindi na nawala si Zeidan sa paligid namin.Araw-araw siyang dumadaan. Minsan, may dalang grocery, minsan laruan, minsan pagkain. Pero laging pareho ‘yung dala niya para sa’kin, isang baso ng strawberry milk.“Good morning, baby,” he greeted as he entered the kitchen, suot pa rin ‘yung gray joggers na madalas niya nang suotin at simpleng white shirt. Medyo gulo pa buhok niya, halatang kararating lang mula sa duty. “You haven’t had breakfast yet, right? I made pancakes.”Napatingin ako sa kanya habang abala siya sa lamesa, nag-aayos ng plato at hinahain ang niluto. I tried to fight the smal
Last Updated: 2025-10-31
Chapter: CHAPTER 114The smell of garlic butter still lingered in the air. Nakabukas pa ‘yung maliit na window sa kitchen ko, para mawala ang amoy ng shrimp na sabay naming niluto kanina. I could still hear the faint hum of the city outside, muffled by the distance. It was quiet, almost peaceful.It should’ve been peaceful. Pero sa pagitan namin ni Zeidan, tahimik lang, pero mabigat.Amaris had fallen asleep an hour ago, curled up in her little blanket sa guest room. Her curls sticking to her forehead, one tiny hand clutching her stuffed bunny. I kissed her goodnight earlier, but my heart hadn’t stopped trembling since.Now it’s just me and him. Zeidan was sitting on the couch, sleeves rolled up, his fingers absently tracing the rim of the coffee mug I gave him. His expression was unreadable, but his silence said everything.It wasn’t the silence of anger. It was the silence of someone trying to understand something that broke him.I stood there by the counter, wiping my hands with a dish towel, pretendin
Last Updated: 2025-10-31
Chapter: CHAPTER 113Napangiti na lang ako bago siya dahan-dahang inilagay sa upuan. I sat beside her and gave her the cake that her father bought. "Daddy bought this for you, baby." I told her. Mabilis na bumilog ang mga mata niya at kinuha ang cake na nasa kamay ko. "Daji bought cake for Ellie!" She exclaimed. Natutuwang tinanguan ko ito. She started to ask me about her father, but I decided to answer her questions as much as possible. It is one of my ways to prepare her mentally. Mabilis din naman akong natapos sa pag-aayos sa laruan niya kaya tumigil siya sa pag-iyak. Hindi na kasing ganda ng dati, pero maayos naman na ang laruan niya. She has so many Doctor McStuffins toys, but this one has always been her favorite because aside from it is talking, it is also dancing. Sa mga sumunod pa na linggo ay gano'n pa rin ang nangyari. Palagi kaming magkasama ni Zeidan sa trabaho. Mayroon ding mga pagkakataon na nakakausap ko siya tungkol sa mga nangyari no'ng naghiwalay kami. He was so proud of me whe
Last Updated: 2025-10-31
Chapter: CHAPTER 112On the following weeks, Zeidan never failed to check on me. Mayroong mga pagkakataon na nahihirapan akong harapin ito. Hindi dahil galit ako sakaniya, pero dahil hindi ko alam kung papaano ko siyang haharapin. He did so much for me, but everything felt difficult for me to reciprocate. Maiibalik ko nga ba sakaniya lahat nang nagawa niya para sa'kin? I doubt that. Pero alam ko rin namang sinusubukan ko araw-araw na magawa ang parte ko. I want to give him the best of me. "Come here, Isla. Let's eat." He uttered. "Okay ka lang ba? What's wrong?"He noticed my energy. Sobrang napagod lang ako kagabi dahil nagiging makulit na si Amaris. Hindi naman sobrang kulit, pero mayroong mga pagkakataon na nahihirapan akong ihandle siya. She's growing up, and I don't think she seems to understand everything I say. Ganitong age kasi ng mga bata ang mahirap ihandle. It's the time of their life when they are already trying to explore their years. "Your energy seems to be in a low battery." He uttere
Last Updated: 2025-10-31