Novel-novel oleh Aria

Naghihintay na sa rooftop ang chopper na gagamitin, sabay silang pumunta sa rooftop. Nagulat siya nang alalayan siya ni Dominic papasok sa loob nang chopper, nilingon niya ito ngunit nginitian lang siya nito.She feel comfortable, kahit na kanina lang sila nagkita at nagkakilala.Nang makasakay sila at makaupo sa upuan ay nanatili siyang tahimik. She's speechless, nawalan siya nang sasabihin na ngayon lang nangyari sa kaniya, she feel awkward with him.Sa buong biyahe nila sa himpapawid at sa lumipas na oras ay walang nagsalita sa kanilang dalawa pareho silang tahimik, napuyat siya kaya hindi niya napigilan ang sariling makatulog habang nasa biyahe.15 hours and 35 minutes ang biyahe papuntang new york, matagal tagal rin ang magiging biyahe nilang dalawa. At nakakatawang wala man lang silang dalang damit at sumakay na kaagad sila sa chopper.Pero hindi naman 'yon problema, bibili nalang sila. Ang mahalaga para sa kaniya ay ang makapunta kaagad nang New York para asikasuhin ang problem

MAY balak pa sana siyang puntahan, ang kaso ay pinipilit na siya nang uncle niya na bumalik sa kompanya niya. She plan to go back to her company after lunch.Pero ito siya ngayon at nagmamaneho papuntang kompanya niya, napairap siya sa hangin nang red light kaya inihinto niya ang sasakyan.Napatingin siya sa labas nang bintana, ma-ingay ang busina nang mga sasakyan.Naisip niya tuloy ang bagong secretary niya, ano namang pakialam niya kung naghihintay na ito sa kaniya?Napatingin siya sa relo niya, at nagulat siya nang makitang quarter to eleven na. Gano'n ba talaga siya katagal na nagstay sa kompanya nang kaibigan niya?Nagpatuloy siya sa pagmamaneho nang makitang green light na, nang marating niya ang kompanya ay saka niya pinark ang sasakyan at bumaba doon.Pumasok siya sa loob nang kompanya niya at pumasok sa loob nang elevator, ilang minuto siyang naghintay bago niya narating ang destinasyon niya. Nang tumunog ang elevator hudyat na nasa last floor na siya kung saan ang office ni

Nagovertime siya sa trabaho, kahit naman CEO siya ay nag-oovertime siya, at madalas niyang gawin yon kapag bored siya. Mabuti nalang at natapos niya ang lahat nang dapat na pirmahan na papeles.Napasandal siya sa swivel chair niya at pinaikot ikot sa palad niya ang ballpen, hinilot niya ang batok gamit ang isang kamay."Ughh, I need to go home." bulong niya sa sarili bago napagpasiyahang tumayo. Inayos niya ang gamit at isinuot ang blazer niya na nakasukbit sa likod nang swivel chair.Lumabas siya nang sariling opisina, halos iilan nalang ang mga empeado na nadadaanan niya pero nagagawa parin siya nang mga itong batiin.Nagpatuloy siya sa paglalakad nang makalabas na siya nang elevator. "Good bye Miss Amara." anang security guard hindi niya ito pinansin, well wala naman siyang pinapansin kung hindi lang tungkol sa trabaho.Sumakay siya sa cadillac niyang sasakyan na isa sa paborito niyang kotse, nagmaneho siya pauwi patungong bahay niya.She feel exhausted with the wholeday work. Nagp

Nang matapos ang tawag ibinulsa niya ang cellphone niya at parang sira ulong naglakad pabalik balik. "Magkikita na ba talaga ulit kami? Makikita ko na ulit siya?" pagkakausap niya sa sarili.Umuwi siya nang bahay at naiwan ang kapatid niya at ang ama, naconfine ang kapatid niya sa hospital."Niel?" tawag niya sa kapatid pagkarating nang bahay."Bakit kuya? Kamusta si Kian, okay lang ba siya?" tanong kaagad sa kaniya nang kapatid niya."Na confine siya, kukuha ako nang damit para sa kanila. Niel aalis ako at pupunta nang manila, bantayan mo si Tatay at si Niel, maliwanag?" mahinahon niyang pagkausap sa kapatid."Kuya anong sinasabi mo?" nagtatakhang tanong sa kaniya nang kapatid."Magtratrabaho ako sa manila. Naaalala mo pa ba si Ara?" tanong niya .Mabilis namang tumango ang kapatid niya, "Opo, bakit ko naman makakalimutan si Ate Ara?""Sa kompanya niya ako magtratrabaho." nangingiting paliwanag niya na ikinalaki nang mga mata nang kapatid."Talaga kuya? Naalala ka na niya?"Nawala an

SAAN nalang siya pupulutin ngayon? Tapos na ang kontrata niya sa school na pinapasukan niya bilang Med Teacher.Mababa ang sweldo kaya gusto na niyang lumipat, pero dahil nasa probinsiya siya talagang mababa ang sahod."Dominic?" tawag sa kaniya nang tatay niya.Napalingon siya dito, "Bakit ho Tay?" tanong niya."Dalawang buwan na tayong hindi nakakabayad nang kuryente." sagot sa kaniya nang tatay, malalim siyang napabuntong hininga isa pa ito sa problema niya. Kulang sila sa pampinansyal."Magkano po ba ang babayaran?" napapangiwi niyang tanong."Two thousand mahigit anak." bakas ang hiya sa tono nang boses nang tatay niya."Saglit lang ho, kukuha ako nang pera." sagot niya at tumayo."Pero hindi ba't wala ka nang pera-?" pinutol niya ang sinasabi nang tatay niya."Tay meron pa po." sagot niya at iniwan ito sa sala para kumuha nang pera sa kwarto niya, meron pa naman siyang natitirang pera at maliit na savings sa bangko.Sa tatlong taong nakalipas napakarami naring nagbago sa buhay n

AMARA is always be Amara. Three years had been pass and she's now back for being ruthless, fearless and fierce. Well, she use to be like that ever since."Get out!" malakas niyang sigaw sa isang employee niya, tumalima ito at mabilis na lumabas ng office niya. Ibang iba sa Amara na nakasama ni Dominic noon, three years ago. Pinaglaruan niya ang ballpen na hawak sa kamay niya pagkatapos ay pabagsak niya itong inilapag, ang aga-aga ay ang init na nang ulo nito paano ba naman kasi nalaman lang naman niya na bumaba ang shares nang kompanya niya.At 'yon ang ikinagagalit niya. Wala siyang maalala sa nangyari dahil ang sabi sa kaniya nang uncle niya ay three years daw siyang comatose dahil sa aksidente. Naiinis siya dahil naaksidente siya at napabayaan ang kompanya. At ang mas ikinagagalit niya ay napagalaman niyang ninanakawan pala siya ng Vice President nang kompanya niya, noon pa man ay hindi na niya ito pinagkakatiwalaan. Sobrang galit ang lumukob sa kaniya dahil sa nangyayari ang ila

"You can't remember anything?" tanong niya, nag-iwas ako ng tingin bago tumango. Sinapo niya ang baba ko at hinarap ako sa kaniya. "Gusto mo bang ipa-alala ko sa'yo ang lahat ng nangyari sa kagabi?" tanong niya at ng may ngisi sa labi.Naramdaman ko ang pag-iinit ng pisngi ko, hindi pa man ako nakakasagot ng pagbaliktarin niya ang pwesto namin. Ako na ngayon ang nasa ilalim niya habang nasa ibabaw ko naman siya."Silas," mahina ang boses kong tawag sa pangalan niya. Nang ilapit niya ang mukha niya sa akin ay bahagya ko siyang itinulak ngunit hindi 'yon sapat para umalis siya sa ibabaw ko.Ipinausdos niya ang palad niyang nakahawak sa pisngi ko pababa sa leeg ko hanggang sa huminto ito sa tapat ng aking dibdib. Marahan niya itong pinisil dahilan upang mapakagat ako sa aking pang-ibabang labi upang pigilan ang mahinang ungol ko.Inilapit niya ang kaniyang labi sa akin at sinimulan akong halikan, ipinilig ko ang ulo ko at sinubukang kumawala sa halik niya ngunit hindi iyon sapat upang hu

Nang makarating sila sa bahay ay ipinarada niya ang sasakyan sa garahe at lumabas ng sasakyan. Umikot siya at papuntang passenger seat at pinagbuksan ng pinto si Xiandra.Tinapik niya ang pisngi ng dalaga. "Hey, wake up," paggisining niya dito. Umungot ang babae bago dahan-dahang iminulat ang mga mata dahilan upang magtama ang kanilang mga tingin."We're here," anunsyo niya at umayos ng tayo.Tumango ang dalaga bago bumaba ng sasakyan, nanguna itong naglakad papasok ng bahay habang siya ay nakasunod lang. Ngunit no'ng paakyat na sila ng second floor ay nabuwal mula pagkakatayo si Xiandra at kamuntikan ng matumba ngunit naging maagap siya at mabilis itong nasalo."Tsk, will you please be careful?" paasik niyang sabi."Thanks," tugon ni Xiandra at inalis ang braso niyang nakapulupot dito.Bumuntong hininga siya at hindi hinayaan ang dalagang humakbang pa dahil mabilis niya na itong pinangko at binuhat.Napa-kapit si Xiandra sa kanya at ipinulupot ang parehong braso sa batok niya. "Stay

Itinaas niya ang isang kamay ng makita ang kaibigan, ngumiti ng pagkatamis-tamis si Luna bago naglakad palapit sa kaniya."I already order yours," aniya ng akmang tatawag ng waiter si Luna, mukhang hindi nito napansin ang dalawang caramel macchiato na inorder niya kanina, umorder rin siya ng two slice of cake para sa kanilang dalawa."Thanks," anang kaibigan bago umupo sa katapan niyang upuan."Luna," tawag niya sa kaibigan pagkatapos sumimsim sa sariling inumin, nilingon siya ng kaibigan at binigyan ng nagtatanong na tingin."Anong gagawin mo kung may nakasama kang lalaki sa pamamahay mo?" tanong niya.Nangunot ang noo ng kaibigan ngunit sumagot rin. "Kung boyfriend ko siya of course we will having a make love session," sagot ng kaibigan bago uminom sa inumin, siya naman ay napaikot ang mga mata sa sagot nito sa kaniya."Seriously? Seryoso ako. Ano ngang gagawin mo?" pangungulit niya rito."Iyon nga ang gagawin ko, bakit mo ba natanong?" balik tanong ni Luna sa kaniya, napa-iwas siya

Glass door ang pinto ng mini-gym kung kaya ay kitang kita kung ano ang nasa loob at kaya kitang kita niya kung paano mag-ehersisyo ang binata. Nang lumingon ang binata sa deriksyon niya ay mabilis siyang nagtago ngunit huli na dahil nakita na siya nito.Wala siyang nagawa at lumabas na sa pinagtataguan, taas noo siyang pumasok sa loob ng mini-gym at hinarap ang binata na ngayon ay nakangisi na sa kaniya."What are you looking at?" masungit niyang tanong, sinusubukang itago ang kahihiyan, nagkibit balikat naman ang binata."I should be the one who asking you that," sagot ng binata sa kaniya at pinasadahan siya ng tingin mula ulo hanggang paa.Lihim siyang napalunok dahil sa klase ng paninitig ni Silas sa kaniya. She knows he's name.Tumalikod na siya at hindi pinansin si Silas, nagsimula siyang mag-exercise na kadalasang routine niya tuwing umaga.Nahagip na naman ng paningin niya si Silas na ngayon ay nagpupunas na ng pawis, wala na itong saplot sa pang-itaas kung kaya ay kitang kit

"Third Person's POV""ARE you kidding me?" puno ng sarkastikong tanong nito sa kausap.Nanatiling seryoso ang lalaking kaharap, ang boss niya. "I'm not," tipid ngunit nandoon ang awtoridad sa boses ng lalaki.Malalim na napabuntong hininga si Silas. Ibig ngang sabihin ay talagang uuwi na siya ng Pilipinas, babalik na siya sa bansang sinilangan.Bukas na bukas rin ay kailangan na niyang tumungong Pilipinas, nakahanda na ang ticket niya pabalik roon dahil inayos na lahat ng kaniyang boss ang tungkol sa pag-alis niya.Wala siyang magagawa dahil ito ang utos. Lumabas siya sa private office ng kaniyang boss at tumungo sa nakaparadang sasakyan na pagmamay-ari niya bago tuluyang umalis....Kakalapag pa lang ng eroplanong sinakyan niya sa Pilipinas. He's already in the Philippines. May munting ngisi ang sumupil sa kaniyang labi.Nang makababa at ng makuha na niya ang isang kulay itim na maleta na pagmamay-ari niya ay bumaba na siya ng eroplano.Isinuot niya ang sunglasses bago naglakad, sa w