Novels by JOHNLES

Pagkatapos ng insidenteng iyon ay dinampot niya ang kanyang mga libro. Hindi na siya nag-isip ng marami, umaasa nalang siya na makakahanap siya ng kaaliwan sa buhay. Isang bagay na pwede niyang gawin upang wag ng maisip ang mga salitang iyon na binitawan ni Alex. Ngunit sino ang mag-aakala na ang mga pag-asa na iyon, na kanya lamang, ay magiging kaligtasan niya ngayon?Mag-aaral siyang mabuti para sa exam bukas.Lilisanin niya ang lugar na iyon sa abot ng makakaya dahil kahit ang isipin iyon ay nagdudulot pa rin ng matinding sakit sa kanyang puso.Hindi niya masabi kung ang sakit ay dahil ba kay Alex o dahil sa kanyang maling pag-ibig sa loob ng limang taon.Ngunit hindi na mahalaga iyon ngayon. Ang mahalaga ay hindi na niya papayagan ang sarili na manatili sa sakit. Kahit na magtatagal pa bago maghilom ang mga sugat, kikilos siya upang iligtas ang kanyang sarili. Nag-order siya ng takeout—isang light dinner at nagpalit ng damit.Tumawag siya sa front desk at sinabi sa kanila na m

Napansin ni Alex ang mga ekspresyon ng mukha at sumabat sa tamang oras, "Alex, wag ka ng malungkot dahil lang sa nagsasalita kami ng masama tungkol sa asawa mo. Totoong concern sila para sa iyo. Isipin mo, matagal na kayong magkaibigan. Kahit na hindi maganda ang sinabi nila, pakinggan mo lang at kalimutan mo na. Wag mong dibdibin!""Hindi ako galit." Ibinaba ni Alex ang cellphone niya, "Hayaan mo na, hindi naman siya pupunta kahit saan, tara na."Kung tutuusin, sa nakalipas na limang taon, hindi siya kailanman nagpunta sa kahit saang lugar maliban sa bahay nila, at wala rin siyang ibang mapupuntahan.Sumulyap si Owen kay Julie at bumulong, "Napakabait ng Julie namin. Kung hindi lang kayo naghiwalay noon...""Ano ba ang sinasabi mo?" Inirapan ni Julie si Owen. "Hindi mo makontrol ang bibig mo buong gabi, puro nonsense yang sinasabi mo! Kasal na si Alex, kaya hindi mo dapat sabihin iyan..."Pagkasabi nito, napuno ng hinanakit ang kanyang mga mata habang nakatingin kay Alex, "Bumalik ak

Ang pagpapanggap ni Owen ay nagpatawa sa lahat ng nasa loob nang malakas, hanggang sa si Julie, na nakaupo sa tabi ni Alex, ay tumawa at sumandal pa sa balikat ni Alex. At si Alex, hindi man lang nagsalita.Lumingon si Owen na nakangiti, "Ah Alex, ganyan ba..."Bago pa man niya maituloy ang tanong na "Ganyan ba," nakita niya si Aina na nakatayo sa pinto, at natigilan ang kanyang ngiti, "Aina… Aina…"Tumingin silang lahat sa pinto at nataranta.Tumayo si Julie mula sa balikat ni Alex at nakangiting nagsalita, "Ay, ito po pala ang kwento ng asawa ni Alex, tama ba? Hello po, tuloy po kayo, ako ang matalik na kaibigan ni Alex."Tinignan ni Aina ang lahat ng tao sa private room, at ang puso niya ay nanlamig na.Sa wakas ay tumayo si Alex at naglakad palapit sa kanya, "Aina, bakit ka nandito? Nagbibiro lang sila, wag mo nang dibdibin."Tinignan siya ni Aina at naramdaman na napakahiwaga talaga ng taong ito, hindi pa siya nakaramdam ng ganoong kahiwagaan noon.Kaya, kapag tinatawanan ng iba

Sinira niya na ang sumpaan at naglasing. Malinaw na nakainom na nga ito ng mga sandaling iyon pero sumigaw ba talaga ng ganon si Alex?Naalala ni Aina si Alex noong highschool na: isang malamig, matalinong mag-aaral na hindi lang seryoso sa problem solving. Maging sa sports field kapag inaalok siya ng tubig ng isang babaeng may gusto sa kanya ay babalewalain niya lang ito.Ngayon, nang maging asawa niya si Alex ay naging mas magalang ito, stable ang kanyang emosyon to the point na hindi na ito ngumingiti, ngunit hindi naman galit, palaging walang pakialam na kapag hinawakan mo ang kamay niya ay lalamigin ang kanyang katawan. Lumikot ang camera sa lahat ng mukha ng mga tao sa video at nakita niyang nakainom si Alex, ang mga mata nito’y kumikislap habang itinataas ang kanyang baso at tumatawa sa camera: “Welcome home, Julie.”Kaya niya palang ngumiti.Kaya niya palang maging passionate minsan. Tinatawag niya rin ang mga babae sa mga nicknames nila. Ngunit hindi nga lang sa kanya at

Maririnig ang lagaslas ng tubig sa bathroom. Naliligo si Alexander. Alas tres na ng madaling araw ngunit kakauwi niya lang. Nakatayo si Aina sa pinto ng bathroom dahil may gusto siyang sabihin kay Alex. Kinakabahan siya at hindi niya sigurado kung papayag ba si Alex sa sasabihin niya ngunit naglakas ng loob siyang tumayo doon. Habang nag-iisip siya ng sasabihin ay bigla siyang nakarinig ng ingay. Pinakinggan niyang mabuti iyon at ang naririnig niya nga ay si Alex. Nagsasarili ito.Ang mga paghingal at ungol na iyon ay parang mabibigat na martilyo na sunud-sunod na tumatama sa kanyang puso– mabigat at mabagsik. Ang sakit na nararamdaman niya ay mabilis na kumalat na parang alon, at siya ay lumulutang sa gitna ng pagdadalamhati at hindi halos makahinga. Ngayon ay araw ng kanilang wedding anniversary. Ang ika-limang taon na kasal siya kay Alex ngunit kahit kailan ay hindi naging mag-asawa ang turingan nila dahil mas gusto niyang gawin ng mag-isa ang bagay na iyon kaysa hawakan siya.