Novel-novel oleh TIAJ

Letitia's POV"What are you two doing?!" sigaw na nagpalingon sa amin ni Archer.It was Chloe. Her face was etched with shock, as if she had just seen a ghost. But a second later, her expression transformed into a wide grin."You're here, Chloe." Archer said, still holding my hand."Yes, at bakit bawal na ba ako umuwi. Pumunta lang kami sa Manila ni Leon. Ito na pala ang maabutan ko." aniya, nagbigay pa ito ng mapang-asar na ngiti. Hindi ko alam bakit ako nakakaramdam ng hiya ngayon, dahil ba naabutan kami ni Chloe o baka dahil hawak-hawak pa rin ni Archer ang kamay ko kahit nandito na ang pinsan niya."Hi, Letitia," Chloe said with a nod, crossing her arms.Archer's voice took on a menacing undertone as he warned, "Don't get any ideas about us being together now. She only helped me because I was ill last night."Walang lumalabas na salita sa bibig ko nakakainis. Bakit pakiramdam ko para kaming mag boyfriend-girlfriend na nahuli ng magulang."Wala akong iniisip no," sagot niya kay Ar

Letitia's POVThe touch of his lips is like a sweet treat - I melt when I feel it. The scent of his breath is unforgettable; I just can't get it out of my mind!I'm crazy!Nababaliw na ako para hindi ko makalimutan ang mga halik na 'yon. Napakabilis ng pangyayari, hinila niya ako at namulat na lang ako magkadikit ang mga labi namin.Naiinis ako sa aking sarili. Talagang hinayaan mo lang talaga na halikan ka Letitia! Tinanggal ko ang unan na nakapatong sa aking mukha at tumayo sa pagkahiga.Nabaling ang tingin ko sa tunog mula sa aking cellphone. Kinuha ko ang cellphone mula sa gilid dahil nakapatong ito sa lamesa.From:+63992********Hey, I just want to say sorry for what happened yesterday...Taas ang kilay ko habang binabasa ang txt ng isang unknown number.Me: Who are you?Saan naman nito nakuha ang number ko. Baka scam pa 'to, iyong mahilig mag txt ng kung ano-ano. Muling tumunog ang cellphone ko, agad ko itong binasa.From:+63992********It's me.Hindi pa lumipas ang ilang segu

Archer POVAs the light of my life dims, darkness creeps in. Pinanood ko lang siyang umalis sa harapan ko. Fvck! I hate myself, why did I hurt someone especially the one who's special to me? Hinawakan ko ang aking ulo gamit ang dalawa kong kamay at yumuko. Her eyes, tell me everything kung gaano ko siya nasaktan. I closed my eyes as tears began to fall.Nag-uumpisa ko ng maisip, am I still deserving of her love, tama ba talaga ang ginagawa ko na ginugulo ko pa ang buhay niya. Damn it! Maling mali lahat ang ginawa ko, I'm stupid to think that leaving her is the best way to do, but it's not. Hindi ako nag-isip! Hindi ako nag-isip ng tama, I let my feelings control me. Nagpalamon ako sa sakit na mga nakita ko, I thought, he chose Bryson over me. Akala ko magiging masaya siya pero hindi ko akalain leaving her and giving up on her will make her happy. Ang tanga ko! Hindi pala, dahil nang iniwan ko siya ay walang pinagkaiba sa ginawa sa kaniya ni Bryson! Doble ang sakit na ginawa ko k

Letitia's POVParehas lumingon ang ulo namin ni Leon sa nagsalita."Leon!" "A-archer..." may panginginig pa sa aking boses.Para akong naistatwa sa kinatatayuan ko. "Daddy Archer!" maligayang saad ni Leon at agad lumapit kay Archer. "How's mommy?""She's fine now, don't worry," Archer said, glancing at me before turning back to Leon. "I'm sorry I left without you... I just had to rush your mom to the hospital." he added. "No, it's okay.. " he assured his uncle at tumingin sa akin. "Letitia's here," dagdag pa niya.Archer chuckled. "Ikaw talaga, It's Tita Letitia."Gusto kong matunaw sa kinatatayuan ko. Parang nakakatunaw ang mga nakikita ko. The way Archer talks to Leon, it feels like a family.Tumayo si Archer at lumapit sa akin. Sh!t bakit ako kinakabahan at hindi makagalaw sa kinatatayuan ko."Letitia," he said, though I stepped back slightly. "I mean no harm, but I just wanted to thank you for keeping Leon safe.""I-.. It's okay.." talaga ba Letitia ngayon ka pa kakakabahan sa

Letitia's POV"Oh, anong sinisimangot mo riyan?" taas kilay na tanong ni Krisha.Tumingin ako sa kaniya at tanging buntonghininga lamang ang sinagot ko."Alam mo girl? parang salo-salo mo nanaman ang mundo dahil diyan sa istura mo,' aniya at sinimangutan ako."Tigil-tigilan mo ako bes," ismid ko sa kaniya at muling tumulala sa malayo.I didn't get much sleep last night. Everything that's been happening has really been keeping me up. Hindi pa alam ng babaeng 'to na nagkita na kami ni Archer at paano ko naman sasabihin na may nangyari sa amin. "Bes! What's bothering you?" she asked with grave concern in her voice.I look at her and bite my lower lip. "I met Archer." "Shit!" sigaw niya. "Really?How? and Why?" sunod-sunod niyang tanong na parang naguguluhan sa sinabi ko."Bes, calm down!" sita ko sa kaniya at tumingin sa paligid.Nakakahiya dahil nasa coffee shop kami at maraming taon. Baka umagaw pa kami nga atensyon. Buti na lang at may sari-sariling mundo dito."How can I calm down?

Letitia’s POV Dahan-dahan akong tumayo at binalot ang aking katawan sa kumot. Para akong tangang nakatingkayad na naglalakad papunta sa banyo para hindi magising si Archer. Ano na lang ang ihaharap ko sa lalaking ‘to. Wala man lang akong maalala sa mga nangyari, paano napunta si Archer sa kama ko at talagang wala pa kaming saplot na dalawa. Pumasok ako sa banyo at humarap sa salamin. Ano bang itsura ito at ang gulo-gulo ng buhok nagkalat pa ang lipstick sa aking labi. “Tama ba ang iniisip ko?” usap ko sa aking sarili. “May nangyari sa aming dalawa?” Ginulo ko ang aking buhok sa inis at muling tinignan ang repleksyon ko sa salamin. Malamang may nangyari talaga, ano ‘to nag bato-bato pick sa kama. Ang mas nakakainis pa wala man lang akong maalala sa nangyari kagabi, sumasakit pa ang ulo ko at katawan. Oh! God! Gusto ko na lang magpakain sa lupa. Ayoko munang lumabas doon at makita si Archer, hindi ko siya kayang harapin. Hindi ko alam ang sasabihin o gagawin ko pagnakita siya. Mata