Novel-novel oleh IAMJAYPEI

╔.★. .═══════════╗ 𝗝𝗔𝗬𝗣𝗘𝗜'𝗦 𝗠𝗘𝗦𝗦𝗔𝗚𝗘 ╚═══════════. .★.╝ August 30, 2025HAPPY 17K VIEWS, GALVINO AND TAMARA.GOT 5 STAR RATINGS.Hola! This is your author 𝙄𝘼𝙈𝙅𝘼𝙔𝙋𝙀𝙄 slash 𝘽𝙡𝙖𝙘𝙠_𝙅𝙖𝙮𝙥𝙚𝙞. Magandang araw/Magandang gabi! Depende po sa inyo kung anong oras niyo po nabasa ang author's note na ito hehe.Unang-una nais ko pong mapasalamatan ang lahat ng nagbabasa, sumusuporta at walang sawa na naghihintay ng update ni Galvino at Tamara. Masaya po ako na matangumpay nating narating ang Kabatana otsenta na punong-puno ng sari-saring emosyon. Ramdam niyo po ba?Sa lahat ng nagbigay ng 5 star rate and feedback—maraming-maraming salamat po! At dahil po sa bumubuhos niyong suporta ay matagumpay na natanggap ni Galvino at Tamara ang limang bituwin! ⭐⭐⭐⭐⭐Kahit po ganu'n ay hinahanyayahan ko pa rin po kayo na magbigay ng 5 star rate and feeback. Kahit ilan po ay pwedeng-pwede. Kahit araw-araw po ay pwedeng-pwede.Pangalawa, may nais lamang po akong linawin tungko

Ang mata nina Guido, Johnson, at Galvino ay napako kay Mr. Montemaggiore na walang mapagmalaking binabandera ang hubad na katawan at walang emosyon ang mukha nito na tila napapaisip.Alam ni Galvino na may koneksyon si Mr. Montemaggiore sa mafia familia na ‘yon kung kaya't posibleng may alam ito sa nangyaring pagnakaw ng mga sanggol sa hospital.Natigilan saglit si Mr. Montemaggiore bago tinanggap ang folder na inaabot ni Johnson. Iyon ay naglalaman ng mga impormasyon tungkol kay Tamara.Kumunot ang noo ni Mr. Montemaggiore nang mabasa ang buong pangalan ni Tamara. Nag-angat ng tingin si Mr. Montemaggiore kay Galvino.“So, your ex-wife is a Alonzo?” Malamig na pinakatitigan ni Galvino si Mr. Montemaggiore. “How is she related to Timothy Alonzo?”Napuno ng pagtataka ang mukha ni Galvino. “How did you know that bastard?”Sinulyapan ni Mr. Montemaggiore si Guido na tila dito makukuha ang matinong sagot na hinihingi niya.“He was the boss former brother-in-law.” tugon ni Guido.Tumango-ta

“This is fucking make me crazy! Damn it!” Naupo si Galvino sa sofa.Kasalukuyan silang nasa loob ng condo unit ni Mr. Montemaggiore na ipinaukupa ng kaibigan nitong may-ari. Kasama ni Galvino si Johnson at Guido sa loob ng malawak na sala. Sinulyapan ni Galvino nang masamang tingin si Johnson.“What the fuck are you standing at there? Explain the fuck it all to me!” Itinapon ni Galvino sa center table ang envelope at pabagsak na naupo sa one-seated sofa.Napahilamos si Galvino sa kaniyang mukha. Ang nakuhang impormasyon ni Galvino sa tauhan ng kalaban ay totoo. Kanina pa sinusuri ni Galvino nang paulit-ulit ang bawat papel na laman ng envelope. Sinigurado niya ang bawat buwan, petsa at taon ay tinatandaan.Ang unang record ni Tamara sa hospital ay tatlong linggo lamang pagkatapos nitong umalis ng Pilipinas at natuklasang buntis.Napagtanto ni Galvino na buntis na si Tamara nang umalis ng Pilipinas. Sigurado si Galvino na siya ang ama ng ipinagbubuntis nito lalo pa't may nangyari sa

Sa kabilang banda, nang umagang umalis si Galvino sa mansion ay dumiretso siya sa Alvi Lore Car Company. Naghihintay na kay Galvino si Guido. Pumunta sila sa likuran ng kumpanya kung saan matatagpuan ang open field na para sa mga sasakyang panghimpapawid.Habang naglalakad, natatanaw ni Galvino ang supersonic reconnaissance aircraft Lockheed SK-71 Goldbird na pag-aari ni Mr. Montemaggiore.Iyon ay ang pinakamabilis na sasakyang panghimpapawid na higit-kumulang 2,200 miles per hour.Hindi pwedeng magkamali si Galvino dahil ang sasakyang pamhimpapawid na iyon ay limitado lamang. Ang taong mayroon nito ang pinakamayamang tao sa mundo at wala pang mayroon ng ganu'ng sasakyang panghimpapawid ang Pilipinas.“What the fuck is going on here of the Lockheed SK-71 Goldbird aircraft?” Baling ni Galvino kay Guido.“Boss, nakarating kay Mr. Montemaggiore ang nangyari kina Johnson sa New York. Kung iyong chopper ang gagamitin, 15-16 oras ang byahe. Kung ang lockheed SK-71 Goldbird ang gagamitin 3-

Hapon na nang magising si Tamara. Kasalukuyan siyang nasa pribadong silid sa hospital. Nakahiga sa hospital bed, may nakakabit na suwero sa kaniyang pulsuhan. Nasapo ni Tamara ang kaniyang noo at muling ipinikit ang mga mata dahil nanlalabo pa rin ang paningin niya. Nang makapag-adjust ay iminulat muli Tamara ang mga mata at napaisip kung paano siya napunta sa hospital. Bumukas ang pinto at iniluwa si Mesande. Nakasuot ito ng all black office outfit with black stiletto, may bitbit na itim na branded na bag. Nagmadali ito at halatang nag-aalala nang husto kay Tamara. “Oh my god, Tammy!” Bulaslas nito. “Sande. . .” Nagmamadaling lumapit si Mesande sa kama ni Tamara at naupo sa silya na katabi nito na basta na lamang inilapag ang mamahaling bag sa sahig. Nasa kalagitnaan nang importanteng meeting si Mesande nang makatanggap mula sa hospital na sinasabing isinugod si Tamara sa hospital nang isang lalaki na hindi nagpakilala, nang inaasikaso na si Tamara ng mga nurse at doctor ay big

Nang mabasa ni Tamara ang mensahe. Agad siyang umakyat upang maligo at magbihis. Gising na si Gavin at Marianne nang makalabas ng bayo si Tamara. Nagpaalam siya sa mga bata na mayroon lang siyang pupuntahan. Sabay silang tatlo na bumaba upang kumain na rin ang mga ito ng almusal. Pagkatapos ay ibinilin ni Tamara kay Perla ang dalawa. “Perla, ikaw nanang bahala sa mga bata. Uuwi rin naman ako kaagad.” “Huwag po kayong mag-alala, Ma'am, hindi ko sila pababayaan.” Nakangiting tugon ni Perla. Sinulyapan ni Tamara ang dalawang bata na kumakain ng almusal na hinain ni Galvino sa lamesa. Wala si Galvino. Ang sabi ni Perla ay umakyat ito upang magpalit ng damit dahil may mahalaga itong pupuntahan. “Behave you two, okay?” “Yes po, Mama Tamara! Bye!” “Take care, Mommy! I love you.” Nakangiting tinalikuran ni Tamara ang dalawa na kumakain. Agad siyang naglakad palabas ng mansion habang pinapadalhan ng mensahe ang imbestigador kung saan sila magkikita. Sakto naman na nagmamadaling buma

Bumungad kay Maxine ang pangalan ng kaniyang kapatid. Agad niyang binuksan ang mensahe nito at binasa; Hindi ko na kaya, Ate, ayoko na maging pasanin mo pa ako. Ayoko ng mahirapan ka, mas mabuti na lang na mawala na ako. Kasunod ng mensaheng iyon ay isang larawan nito na hawak ang isang bote ng sleeping pills na malakas ng epekto na kapag nasobrahan nito ay maaring ikamatay. Binalot ng matinding pag-alala at kaba ang dibdib ni Maxine para sa kaniyang kapatid. Si Zhakiya ang pinagkukunan niya ng lakas upang maging matatag, hindi niya kakayanin kung mawawala ito sa kaniya. Nagsalubong ang kilay ni LV nang makita na tinakasan ng kulay ang magandang mukha ni Maxine. Agad na nagbaba ng tingin si LV sa screen ng cellphone nito na hawak ng nanginginig na kamay ni Maxine. Malutong na napamura sa isipan si LV nang makita ang mensahe na iyon. Nag-angat ng tingin si Maxine kay LV na nanggigilid ang mga luha. “H-hindi siya nagbibiro. . . Ilang beses na siyang nagtangkang magpakamatay.” “Fuck

Sa R-P Company. . . Agad na binabaan ni LV ng cellphone si Maxine nang mapansin na bumukas ang pinto ng opisina at bumungad sa kaniya si Renzi. Nang dumapo kay Renzi ang mata ni LV, agad na itinaas ni Renzi ang isa niyang palad habang nakaukit sa gwapo nitong mukha ang mapang-asar na ngiti habang naglalakad papalapit sa table desk ni LV. “Seems the boss hitting with someone at work hour.” Bahagya pang tumawa si Renzi. Mas lalo pang naiinis si LV sa tinuran ni Renzi. Hindi siya nanliligaw at wala siyang nililigawan! “What brought you here, bro?” Ibinato ni LV sa ibabaw ng desk ang cellphone at sumandal sa kaniyang swivel chair bago tiningnan ng malamig si Renzi. “What's your business here?” Muling tanong ni LV. Itinuro ni Renzi ang cellphone ni LV. “Is that Miss Maxine Sevilla you’re just talking right now?” Bahagyang umukit sa mukha ni LV ang gulat nang marinig ang pangalan ni Maxine mula kay Renzi. Walang natatandaan si LV na nababangit sa mga ito tungkol kay Maxine at sa

Walang katok-katok na binuksan ni Iris ang opisina ni Maxine. Mas lalong nagdilim nag mukha ni Iris nang bumungad sa kaniya si Maxine na nakataas ang kilay nitong nakatingin sa kaniya. “Si Rabin ba ang nagbigay sa'yo ng mga bulaklak?!” Diritsahang tanong ni Iris. Nagsalubong ang kilay ni Maxine at pinukol ng masamang tingin si Iris nang mapagtanto na issue na naman nito ang mga bulaklak na natanggap niya. “Nagpapatawa ka ba, Iris?” Umirap si Maxine. “Hindi ka nga mabigyan ng bulaklak ng boyfriend mo tapos iisipin mo na bibigyan niya ako ng sandamakmak? Walang kakayahan ang boyfriend mo na bumili ng mga mamahaling bulaklak na iyon.” Namula ang mukha ni Iris at kumuyom ang kamao. Sakto naman ang pagdating ni Rabin kaya narinig rin nito ang pang-iinsulto ni Maxine. “Anong sinabi mo?” Bakas sa tono ni Rabin ang galit. “Wala kang karapatan na insultuhin ang boyfriend ko!” Pagtatanggol ni Iris. Natatawa talaga si Maxine na ipinagmamayabang sa kaniya ni Iris na boyfriend nito si Rabin

Kinabukasan... Sa Sevilla Hospital, Abala si Max sa pag-scoll sa kaniyang Instagràm habang naglalakad papasok sa Hospital. “Ang swerte naman niya!” “Siya ba 'yon?” “Oo! Huwag ka ngang maingay!” Bulongan ng tatlong nurse na nadaanan ni Max. Bawat makasalubong niya—nurse o doctor ay binabati siya bagay na ipinagtataka niya. ‘Ngayon lang ba nila napagtanto na anak ako ng may-ari nitong hospital?’ Sa isip ni Max. Panay ang tingin sa kaniya ng mga nadadaanan niya pagkatapos ay magbubulongan dahilan para kutuban siya. Inilagay ni Max ang phone sa loob ng bag bago nagmamadaling tinungo ang kaniyang opisina. Agad siyang natigilan ng makita ang kumpulan sa labas ng kaniyang opisina. Karamihan doon ay nurse, may mga doktor at ilang bantay ng pasyente. “Anong meron?” Tanong niya sa kaniyang sarili. “Excuse me? Padaan, padaan...” Hinawi niya ang mga taong naroon upang makadaan siya. Nang makarating sa bungad ng kaniyang opisina, napaawang ang labi ni Max at nanlaki ang kaniyang mga

Pagsapit ng alas singko ay agad na lumabas ng Sevilla Hospital ng magkaibigan na si Max at Shandy.“Mauna na ako sa'yo, Shan!” Pinindot niya ang remote ng kaniyang sasakyan. “Gusto ko sanang tumambay sa condo mo pero nakapangako ako kay Mommy na magdi-dinner kami sa labas.” Sumimangot ito.Tumunog ang phone ni Max sa loob ng kaniyang bag, kinuha niya 'yon nang makita na ang unknown number ulit 'yon. Sumilip si Shandy at nag-hugis 'o' ang labi nito. Napabuntong hininga na lamang si Max nang nagkatitigan sila ng kaibigan.“Pagkatapos ka niyang pahirapan ng dalawang linggo at tinanggihan, bigla-biglang tatawag na mag-aaya ng kasal? Marami pang ibang paraan para maisalba ang hospital. Huwag mong pansinin 'yan! At kung talagang mapilit siya, kailangan niyang pahirapan!”Pinatay ni Max ang kaniyang phone bago ibinalik sa bag. “Gusto ko ng magpahinga, Shan. Ikamusta mo na lang ako kay Tita.” “Okay! Mag-iingat ka!” Yumakap si Shandy kay Max. “Ikaw rin.” Nagbeso sila.“Basta, ipangako mo na

• • • TWO YEARS LATER • • • Nagmamadaling bumaba ng taxi si Zaharah Rosemaxine, yakap-yakap ang sandamakmak na folder na naglalaman ng mga dokumento. Mula ng lokohin siya ng kaniyang nobyo ay hindi niya nais pang tawagin siya sa pangalang Zaharah, at masyado namang mahaba ang Rosemaxine kaya naman mas pinaikli 'yon dahilan para tawagin siyang Max. Nasa harapan niya ang nakapagandang gusali at napakatayog niyon. Kitang-kita rin mula sa kinatatayuan niya ang mga letrang; ‘R-P COMPANY’ “Oh my god...” Usal niya nang mapagtanto na 'yon na naman ang aakyatin. Dala-dala niya ang mga dokumento upang ihatid sa opisina ng binatang ginawa siyang sekretarya ng araw na 'yon. Walang iba kundi si LV Rutherford! Ang totoo niyan, kaniyang kinamumuhian ang binata dahil sa mga pinagagawa nito sa kaniya. Labag man sa loob niya ngunit wala siyang mapagpipilian kundi sumunod dito dahil siya ang may kailangan. Dalawang linggo niya ng kinukumbinse si LV na pakasalan siya upang maisalba ang Sevilla h