บทที่42

ลดาถึงกับมือไม้สั่นเธอไม่สามารถนั่งนิ่งได้เมื่อรู้ว่าชายหนุ่มกำลังจะพาเธอไปพบพ่อแม่ที่บ้านของเขา หลังจากทั้งคู่เลิกงานวันนี้ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้เข้าไปเหยียบคฤหาสน์เมฆาธิบดีในตำแหน่งหวานใจของลูกชายเพียงคนเดียวของทั้งคู่

เพียงประตูรั้วสูงใหญ่ขนาดสามเมตรครึ่งถูกเปิดออก ลดาถึงกับเบิกตากว้างหัวใจของเธอเต้นสั่นไม่เป็นจังหวะจนอิทธิพลรีบคว้ามือเย็นเฉียบของเธอไปกุมอย่างต้องการให้กำลังใจ

"ไม่ต้องตื่นเต้นนะครับ ผมอยู่ตรงนี้"

"ท่านประธานกับคุณหญิงเขาจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ"น้ำเสียงของเธอแอบแฝงไปด้วยความประหม่าอย่างชัดเจนจนอิทธิพลอดมองเธอด้วยความเอ็นดูไม่ได้

"คุณพ่อกับคุณแม่ของผมท่านคงจะว่าครับ"

"..."

"แต่ท่านคงจะว่าผมครับไม่ใช่ลดา"อิทธิพลใช้ฝ่ามือใหญ่บังคับพวงมาลัยรถด้วยมือข้างเดียวส่วนอีกมือนึงกุมฝ่ามือของหญิงสาวเอาไว้ไม่ยอมปล่อย รถคันหรูสีแดงราคาหลายล้านป้ายแดงถูกขับเข้าไปในอาณาเขตคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งตกแต่งได้อย่างสวยหรู ด้านหน้ามีน้ำพุขนาดใหญ่วางตั้งเด่นสง่าอยู่แต่ลดาเธอกลับต้องสะดุดตาเข้ากับบอดี้การ์ดชุดดำมากมายซึ่งพวกเขากำลังยืนเฝ้าตามตรงจุดต่าง ๆ

"เพื่อความปลอดภัยของเราครับที่รัก พวกเ