บทที่ 363

โจวอวี๋ชูศึกษาบทละครไม่มากพอ อีกทั้งความเข้าใจในมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมก็ตื้นเขินเกินไป ซึ่งส่งผลโดยตรงทำให้การแสดงของเธอดูผิวเผิน

เปิดกล้องมาได้หนึ่งสัปดาห์ แต่การถ่ายทำแทบไม่คืบหน้า

ในที่สุด ผู้กำกับเกาก็โกรธจนทนไม่ไหว!

“คัต! คัต! คัต!”

เสียงตะโกนอย่างเดือดดาลของผู้กำกับเกาดังขึ้นเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วนในกองถ่าย “ไม่ต้องถ่ายมันแล้ว!!”

หยางเหิงรีบเข้าไปปลอบ “ผู้กำกับเกา ใจเย็น ๆ ก่อน โกรธมากไปจะเสียสุขภาพนะ คุณโจวของเราอาจจะไม่ได้ถ่ายละครมานาน เลยยังปรับตัวไม่ได้ คุณช่วยทนอีกหน่อย...”

“นี่มันหนึ่งสัปดาห์แล้วนะ!” ผู้กำกับเกาเท้าสะเอวตะคอก “เทคเดียวก็ยังไม่ผ่าน ทีมงานตั้งหลายคนต้องมาเสียเวลากับเธอแค่คนเดียวเนี่ยนะ? ประวัติตัวละครที่ผมให้ไป เธอไม่ได้อ่านหรือไง?”

หยางเหิงฝืนยิ้ม “อ่านแล้วครับ อ่านแล้ว...”

“อ่านแล้วทำไมยังแสดงออกมาได้แย่ขนาดนี้?” ผู้กำกับเกากุมต้นคอ สูดหายใจลึกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่สุดท้ายก็ยิ่งคิดยิ่งโมโห

“ตอนแรกผมก็บอกแล้วว่าบทนี้เธอไม่เหมาะ พวกคุณนั่นแหละที่ดึงดันจะ...”

ผู้กำกับเกาถอนหายใจ “คุณโทรหาเจ้านายใหญ่เลยนะ บอกให้เปลี่ยนตัวคุณโจวซะ ให้เด็กในบริษัทของเราคนน