LOGINShare
บทที่ 622
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 636
งานเลี้ยงสุดยอดในครั้งนี้เรียกได้ว่าเต็มไปด้วยผู้มีอำนาจ ฉือเจียวชื่นชอบสถานที่แบบนี้ที่สุด แน่นอนว่าเธอก็อยากไปสนุกด้วย โดยเฉพาะเมื่อได้ไปกับฮั่วซือหานแต่ฮั่วซือหานกลับปฏิเสธทันที “ฉันจะไม่พาเธอไป”“ซือหาน คุณ!”ฉือเจียวก็เดาไว้อยู่แล้วว่าฮั่วซือหานต้องมีท่าทีแบบนี้ เธอเตรียมคำพูดไว้เรียบร้อย “ซือหาน งานเลี้ยงสุดยอดครั้งนี้เชิญตระกูลลี่เราด้วย คุณพ่อของฉันคงไม่ไปแน่นอน งั้นฉันขอไปร่วมงานแทนได้ไหม? ฉันนั่งรถคุณไปด้วยก็พอ”ฮั่วซือหาน “ไม่ได้”สีหน้าฉือเจียวชะงักไปทันทีฮั่วซือหานก้าวขายาวจากไปโดนปฏิเสธอย่างไม่ไว้หน้า ทำให้ฉือเจียวรู้สึกไม่พอใจนัก แต่เธอก็ปรับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว “คุณน้า ถ้าซือหานไม่ยอมพาไป หนูก็ให้คนขับรถพาไปเองก็ได้ค่ะ”คุณหญิงฮั่วพยักหน้า “ได้สิเจียวเจียว ถึงงานแล้วก็ยังอยู่กับซือหานได้ ไปสนุกเถอะ”“ค่ะ ได้เลยค่ะ”ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉือเจียวเดินทางมาถึงงานเลี้ยงสุดยอด และฮั่วเสวียนก็ตามมาด้วยสามปีก่อน ฮั่วเสวียนก็ย้ายมาเมืองตี้ตู ตอนนี้เธอเลิกกับจ้าวอี้แล้ว และได้รับค่าชดเชยเลิกราเป็นเงินจำนวนมหาศาล ตอนนี้เธอกลับมาเป็นโสดอีกครั้งวันนี้ฮั่วเสวียนมาร่วมง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 635
แน่นอนว่าฉือเจียวไม่มีทางยอมแพ้ฮั่วซือหาน สามปีมานี้ ฮั่วซือหานกลับมาเมืองตี้ตู รับช่วงต่อบริษัทฮั่วซื่อ กลายเป็นบุคคลชั้นนำแห่งเมืองตี้ตู ยุคทองของเขาในวงการธุรกิจกำลังมาถึง ไม่รู้ว่ามีคุณหนูผู้ดีเมืองตี้ตูอีกกี่คนที่จับตามองเขา หวังจะได้เขามาครอบครองเธอจะยกฮั่วซือหานให้คนอื่นง่ายๆ ได้อย่างไร?ฉือเจียวหันไปยิ้มให้คุณหญิงฮั่ว “คุณน้า หนูรักซือหานมากจริงๆ ค่ะ หนูจะรอวันที่เขาหันกลับมามองหนูเอง”คุณหญิงฮั่วตบมือฉือเจียวเบาๆ “เจียวเจียว เธอเป็นเด็กดีจริงๆ”ฉือเจียวยิ้มบางๆ...ฮั่วซือหานเดินเข้ามาในห้องทำงาน เขาเริ่มตรวจเอกสาร แต่ทันใดนั้น ภาพใบหน้าเล็กน่ารักของลั่วเป่าเอ่อร์ก็ผุดขึ้นมาในหัวเขากลับนึกถึงเด็กคนนั้นอีกแล้วทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่ชอบเด็กเลย แต่พอเห็นลั่วเป่าเอ่อร์แล้ว เขากลับลืมเธอไม่ลงเด็กคนนั้นน่าจะอายุสามขวบได้แล้วมั้ง?ตอนที่ฉือหว่านจากไปเมื่อสามปีก่อน เธอก็ตั้งครรภ์อยู่ เธอคลอดลูกแล้วใช่ไหม?เป็นผู้ชาย หรือผู้หญิง?สามปีนี้ เขาคิดถึงฉือหว่านแทบทุกวัน เมื่อความคิดถึงมันท่วมท้นจนระบายไม่ออก เขาก็คิดไปต่างๆ นานา ว่าตอนนี้เธออยู่กับเซียวอี้ใช่ไหม พวกเขาสามคนพ่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 634
ฮั่วซือหานกดรับสาย “ฮัลโหลครับ แม่”“ซือหาน ลูกกลับถึงเมืองตี้ตูแล้วใช่ไหม กลับบ้านหน่อยนะ มากินข้าวเย็นกับแม่สักมื้อ”คำขอนี้ฮั่วซือหานย่อมไม่ปฏิเสธ เขาพยักหน้า “ครับ”ไม่นาน รถโรลส์รอยซ์คันหรูสำหรับธุรกิจก็จอดบนสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ฮั่วซือหานลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในห้องรับแขกคุณหญิงฮั่วนั่งอยู่บนโซฟา ข้างๆ เธอยังมีอีกคนหนึ่ง นั่นคือฉือเจียวสามปีไม่ได้เจอกัน ฉือเจียวสวยสะพรั่งขึ้นกว่าเดิม สามปีมานี้ในฐานะบุตรีของเศรษฐีอันดับหนึ่ง ฉือเจียวใช้ชีวิตอย่างรุ่งโรจน์คุณหญิงฮั่วเอ่ยด้วยความดีใจ “ซือหาน ลูกกลับมาแล้วเหรอ?”ฉือเจียวก็ดีใจเช่นกัน เธอลุกขึ้นอย่างกระตือรือร้น วิ่งเข้ามาหาฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณกลับมาแล้วเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่คิดว่าฉือเจียวจะอยู่ที่นี่ด้วย เขากดริมฝีปากบางลง สีหน้าเย็นชา “เธอมาที่นี่ทำไม?”คุณหญิงฮั่ว “ซือหาน เจียวเจียวรู้ว่าลูกจะกลับวันนี้ เธอเลยมารอแต่เช้า ดูสิ คู่หมั้นของลูกใส่ใจขนาดไหน แม่ก็หวังให้พวกเธอแต่งงานกันไวๆ แม่จะได้อุ้มหลานชายสักที”ฉือเจียวมองฮั่วซือหานด้วยสายตาอ่อนหวาน เอ่ยอย่างเขินอาย “คุณน้า หนูก็อยากแต่งงานกับซือหานเร็วๆ ค่ะ”ค
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 633
เซียวอี้อุ้มลั่วเป่าเอ่อร์ขึ้นมา “เป่าเอ่อร์ หนูชอบลุงคนหล่อเมื่อกี้จริงเหรอ?”ลั่วเป่าเอ่อร์พยักหน้า “ชอบ~ ลุงคนหล่อนั้นทั้งสูงทั้งหล่อ หนูอยากแนะนำให้หม่ามี๊ หนูอยากให้เขาเป็นสามีของหม่ามี๊~”เซียวอี้ยิ้มมุมปาก ลั่วเป่าเอ่อร์ช่างเป็นผ้าห่มน้อยที่รู้ใจคุณแม่จริงๆ พอเห็นผู้ชายหล่อก็นึกถึงหม่ามี๊ก่อนเลย อยากแนะนำให้หม่ามี๊รู้จัก“เป่าเอ่อร์ เรากลับบ้านกันเถอะ”“ค่า~”เซียวอี้พาลั่วเป่าเอ่อร์กลับไปที่วิลล่า ตอนกลางคืนฉือหว่านโทรวิดีโอคอลมา ลั่วเป่าเอ่อร์ดีใจมาก รีบกดรับสาย “หม่ามี๊~”ตอนนี้ฉือหว่านเดินทางมาถึงเมืองตี้ตูแล้ว พักอยู่ในห้องชุดประธานาธิบดีของโรงแรมระดับหกดาว พอเห็นใบหน้าเล็กน่ารักของลูกสาว ความเหนื่อยล้าทั้งหมดก็หายไป เธอยิ้มอ่อนโยน “เป่าเอ่อร์ คิดถึงหม่ามี๊ไหม?”“คิดถึงสิ เป่าเอ่อร์คิดถึงหม่ามี๊มากๆ เลย~”“หม่ามี๊ก็คิดถึงเป่าเอ่อร์มากๆ เหมือนกันนะ”“หม่ามี๊ วันนี้เป่าเอ่อร์เจอลุงคนหล่อที่สนามบินด้วย หนูอยากแนะนำลุงคนหล่อให้หม่ามี๊ ให้เขาเป็นสามีของหม่ามี๊~”ฉือหว่านชะงักไปทันที เธอไม่เคยคิดเลยว่าลูกสาวจะอยากแนะนำลุงคนหล่อให้เธอรู้จักไม่คิดเลยว่าคนที่เร่งเรื่องแต
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 632
ฮั่วซือหานรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้ลั่วเป่าเอ่อร์ “หนูจ๋า งั้นเอาแบบนี้ดีไหม ลุงจะซื้ออันใหม่ให้หนูนะ”ลั่วเป่าเอ่อร์ส่ายหัว “ไม่เอา~ หนูอยากได้อันที่หม่ามี๊ให้เท่านั้น~”ฮั่วซือหานปลอบเด็กเป็นครั้งแรก มือไม้จึงเก้ๆ กังๆ “หนูจ๋า แล้วหม่ามี๊ของหนูอยู่ไหน เดี๋ยวลุงไปหาหม่ามี๊ให้ตอนนี้เลยนะ”ลั่วเป่าเอ่อร์สะอื้น “หม่ามี๊หนูไม่ได้อยู่ที่นี่~”ฮั่วซือหานจนปัญญา “งั้นมา ลุงอุ้มไปหาหม่ามี๊กับแด๊ดดี้ของหนูนะ”ฮั่วซือหานอุ้มลั่วเป่าเอ่อร์ขึ้นมา เจ้าตัวน้อยหนักนิดเดียว เขาอุ้มไว้อย่างมั่นคงในอ้อมแขนลั่วเป่าเอ่อร์มองฮั่วซือหาน น้ำตาในดวงตาเริ่มหยุดไหล เธอรู้สึกว่าลุงคนนี้หล่อจังเลย อุ้มเธอได้สูงมาก สูงกว่าแด๊ดดี้เซียวอีก“หนูจ๋า หม่ามี๊หนูไม่อยู่ แล้วแด๊ดดี้ล่ะ หนูไม่น่าออกมาคนเดียวนะ”ลั่วเป่าเอ่อร์ว่า “ลุงคนหล่อ หนูไม่ได้ออกมาคนเดียวนะ~”ตอนนั้นเอง ลั่วเป่าเอ่อร์ก็ได้ยินเสียงของเซียวอี้ เซียวอี้ซื้อแท่งน้ำตาลเคลือบกลับมาแล้ว พอเห็นว่าเป่าเอ่อร์ไม่อยู่ที่ที่นั่งก็เริ่มตามหา “เป่าเอ่อร์~ เป่าเอ่อร์~”ลั่วเป่าเอ่อร์พูดทันที “ลุงคนหล่อ แด๊ดดี้หนูมาตามหาแล้ว”ฮั่วซือหานรีบวางลั่วเป่าเอ่อร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 631
ฮั่วซือหานมาถึงประเทศ F สามปีที่ไม่ได้พบกัน ใบหน้าหล่อเหลาของเขายิ่งชัดเจนราวกับภาพวาด ชุดสูทที่ตัดเย็บอย่างประณีตขับเน้นช่วงเอวที่แข็งแรงได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาก้าวเดินอย่างมั่นคงอยู่ในโถงใหญ่ รัศมีของยอดคนผู้เฉียบขาดทำให้ผู้คนที่เดินผ่านต้องหันกลับมามองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเลขาจ้าวเดินตามหลังฮั่วซือหาน พูดรายงานเสียงเบา “ท่านประธาน ตรวจสอบแล้วครับ ที่นี่ไม่มีข่าวของคุณฉือหว่าน คุณฉือหว่านไม่ได้อยู่ที่ประเทศ F ครับ”ฮั่วซือหานเดินไปถึงหน้าต่างกระจกบานใหญ่ “สามปีมานี้ฉันเดินทางไปหลายเมือง ไปหลายที่ ตามหาเธอมาตลอด แต่เหมือนเธอหายไปจากโลกนี้ ไม่ว่าฉันจะหายังไง ก็หาไม่เจอ”เมื่อสามปีก่อน ฉือหว่านนั่งรถหรูของเซียวอี้จากไป และหายไปเลยสามปีสามปีมานี้ ฮั่วซือหานตามหาฉือหว่านมาตลอดตอนนี้ เขามาถึงประเทศ F แต่ที่นี่ก็ยังไม่มีข่าวของฉือหว่านเธอเหมือนระเหยหายไปจากโลกนี้เลขาจ้าวพูดว่า “ท่านประธาน เครื่องบินส่วนตัวเตรียมพร้อมแล้วครับ เราเตรียมขึ้นเครื่องเถอะ พรุ่งนี้ที่เมืองตี้ตูจะมีงานเลี้ยงสุดยอด คุณต้องเข้าร่วม เราต้องกลับเมืองตี้ตูแล้วครับ”ฮั่วซือหานพยักหน้า “รู้แล้ว”ในเมื่อที่นี่ไม่มีข่
You may also like
