เย่ฮวนเอ่อร์อยากรู้ว่าจ้าวอี้จะเล่นไม้ไหนต่อ เธอกดรับสาย เสียงของจ้าวอี้ก็ดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “ฮวนเอ่อร์ ว่างไหม ออกมากินข้าวด้วยกันหน่อย”เย่ฮวนเอ่อร์พูดขึ้นทันที “จ้าวอี้ ฉันว่าความสัมพันธ์ของเรายังไม่ถึงขั้นที่นัดมากินข้าวกันได้ ถ้าคุณไม่มีเรื่องอะไรจะพูด ฉันจะวางสายแล้วนะ”เธอกำลังจะกดตัดสายแต่จ้าวอี้รีบพูดขัดขึ้นมา “ฮวนเอ่อร์ อย่าเพิ่งวางสาย ออกมาหาฉันหน่อย ฉันมีเรื่องของฟู่อวิ๋นเซินจะพูดด้วย”จ้าวอี้จะพูดเรื่องฟู่อวิ๋นเซิน?เย่ฮวนเอ่อร์แค่นหัวเราะเบาๆ “ก็ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ”เย่ฮวนเอ่อร์มาถึงร้านกาแฟ ไม่นานก็เห็นจ้าวอี้ที่มาถึงก่อนแล้วเธอเดินไปนั่งลงตรงข้ามเขา “จ้าวอี้ ว่ามาเถอะ ฟู่อวิ๋นเซินทำไม?”จ้าวอี้ยิ้มมุมปาก “ฮวนเอ่อร์ อย่าเพิ่งรีบ ดื่มกาแฟกันก่อนเถอะ”เย่ฮวนเอ่อร์มองถ้วยกาแฟตรงหน้า “จ้าวอี้ กาแฟถ้วยนี้ฉันไม่กล้าดื่มหรอก ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าคุณไม่ได้ใส่อะไรลงไปในนี้”จ้าวอี้ไม่ตอบ“จ้าวอี้ คุณเคยวางยาฉัน มัดฉันไว้กับเตียงผ่าตัด คุณมันไร้มนุษยธรรม ทำได้แม้กระทั่งเรื่องเลวร้ายแบบนั้น! สามปีก่อน คุณนั่นแหละที่ทำร้ายฟู่อวิ๋นเซิน ทำให้เขาตกเขา หน้าตาเสียโฉม แ
ไม่นานนัก ริมฝีปากของฟู่อวิ๋นเซินก็เลื่อนลงมาจูบบนใบหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์ ไล้ไปตามลำคอขาวเนียนของเธอ มือของเขาก็เริ่มไม่อยู่สุขเย่ฮวนเอ่อร์ลืมตาขึ้น แล้วผลักเขาออกไปทันทีในดวงตาของฟู่อวิ๋นเซินเต็มไปด้วยเส้นเลือดสีแดงแห่งความปรารถนา เขาถามเสียงแหบพร่า “เป็นอะไรไป?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ประธานฟู่ คุณจะทำอะไร? คุณไม่ใช่บอกว่าคุณไม่มีความรู้สึกอะไรกับฉันแล้วเหรอ? ไม่ใช่บอกว่าเราจบกันแล้วเหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซินมองเธอ “ฉันก็พูดจริง แต่เป็นเธอเองไม่ใช่เหรอที่มายั่วยวนฉัน! เย่ฮวนเอ่อร์ เธอเป็นฝ่ายยั่วฉัน!”“ฉันยั่วคุณ แล้วคุณก็หลงกลเลยเหรอ? แค่ฉันยั่วหน่อย คุณก็ปฏิเสธไม่ไหวงั้นสิ?”ฟู่อวิ๋นเซินไม่ตอบ ที่จริงในใจเธอก็ควรจะรู้อยู่แล้ว จะถามอีกทำไมหรือเธออยากได้ยินจากปากเขาเพื่อให้รู้สึกเหนือกว่า?เขามันก็แค่คนห่วยแตกคนหนึ่ง ขอแค่เธอยกมือเรียก เขาก็พร้อมจะพุ่งเข้าไปหา“ประธานฟู่ เป็นใบ้ไปแล้วเหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซินกอดเธอไว้ แล้วก้มลงจูบริมฝีปากเธอทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ไม่ตอบรับ เขาจึงเริ่มดิ้นรนฟู่อวิ๋นเซินกดเธอไว้กับประตู แล้วจับเธอพลิกตัวให้แนบกับกำแพง เขารัวจูบเธอไม่หยุดเย่ฮวนเอ่อร์ดิ้นรน “ฟู่อวิ
ฟู่อวิ๋นเซินอยู่ๆ ก็เลือดกำเดาไหลเย่ฮวนเอ่อร์ชี้นิ้วไปที่เขา “ประธานฟู่ คุณเลือดกำเดาไหลแล้ว!”ฟู่อวิ๋นเซินยังไม่รู้สึกตัว จนเมื่อเย่ฮวนเอ่อร์พูดเตือน เขาถึงเพิ่งรู้สึกได้เขายกมือไปแตะปลายจมูก แล้วพบว่าปลายนิ้วเปื้อนเลือดสดเขาเลือดกำเดาไหลจริงๆ!ฟู่อวิ๋นเซินชะงัก รีบก้าวเท้าเข้าไปในห้องน้ำเขาเข้าไปล้างหน้าพรึ่บเย่ฮวนเอ่อร์ก้มหน้าหัวเราะ เขายังจะบอกว่าไม่มีความรู้สึก สุดท้ายก็เลือดกำเดาไหลเรื่องขายหน้าขนาดนี้ เธอคงล้อเขาได้ทั้งปีเย่ฮวนเอ่อร์ดึงสายชุดนอนกลับขึ้นมาเรียบร้อย จากนั้นก็ลงจากเตียงแล้วเดินมาที่หน้าประตูห้องน้ำฟู่อวิ๋นเซินในร่างสูงสง่ากำลังยืนอยู่หน้ากระจกล้างหน้า ใช้น้ำเย็นล้างใบหน้าเย่ฮวนเอ่อร์ยืนพิงกรอบประตูอย่างอ่อนช้อย พลางยิ้มพูด “ประธานฟู่ คุณเลือดกำเดาไหลเพราะอะไรเหรอ อากาศแห้งเหรอ หรือคุณก็รู้สึกร้อนเหมือนกัน?”ฟู่อวิ๋นเซินรู้ว่าเธอกำลังล้อเลียนเขา แต่เขาไม่มีทางโต้เถียงได้เลยเขาคุมปากตัวเองได้ แต่คุมร่างกายไม่ได้เลือดกำเดาก็ไหลไปแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่หยุดล้อเขา หัวเราะอย่างขำขัน “ประธานฟู่ ทั้งตัวคุณมีแต่ปากนี่แหละที่แข็งที่สุดแล้ว”ฟู่อว
เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจ เธอมองฟู่อวิ๋นเซินแล้วพูดอย่างตกตะลึงว่า “ฟู่อวิ๋นเซิน ทำไมถึงเป็นคุณ?”ฟู่อวิ๋นเซินน้ำเสียงแหบพร่าเล็กน้อย “แล้วคุณคิดว่าเป็นใครล่ะ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันนึกว่าเป็นป้าอู๋…”ตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รู้สึกได้ว่ามือของฟู่อวิ๋นเซินยังวางอยู่ที่เอวบางของเธอ แถมยังล้วงลึกลงไปถึงจุดลับเฉพาะ ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของเธอพลันแดงซ่านทันทีเมื่อก่อนนึกว่าเป็นป้าอู๋ เธอเลยไม่มีท่าทีอะไร แต่พอเปลี่ยนเป็นฟู่อวิ๋นเซิน ร่างกายที่ถูกออยล์ชโลมกลับรู้สึกเหมือนถูกไฟลวก“มือคุณ! เอาออกไปเดี๋ยวนี้!” เย่ฮวนเอ่อร์หน้าแดงแล้วพูดขึ้นฟู่อวิ๋นเซินรีบชักมือกลับ ยืนตัวตรงขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็ลุกขึ้นนั่ง รีบจัดเสื้อผ้าตัวเอง “คุณเข้ามาทำไมไม่เคาะประตูก่อน ฉันเรียกหาป้าอู๋อยู่นะ!”ฟู่อวิ๋นเซินมองเธอที่รีบร้อนปกปิดร่างกายแล้วเม้มริมฝีปากบาง “คุณจะตื่นตกใจอะไรนักหนา?”เธอจะไม่ตกใจได้ยังไง?เธอเป็นผู้หญิง เขาเป็นผู้ชาย ตอนนี้บรรยากาศมันช่างน่าหวาดหวั่นเย่ฮวนเอ่อร์ “ประธานฟู่ ครั้งหน้ารบกวนคุณเคาะประตูก่อนจะเข้ามาด้วย คุณทำแบบนี้มันเสียมารยาทมาก!”ฟู่อวิ๋นเซินเอื้อมมือมาบีบปลายคางเล็กของเย่ฮวนเอ่
ฟู่อวิ๋นเซินพูดว่า “ขึ้นรถ เดี๋ยวฉันไปส่งกลับบ้าน”เย่ฮวนเอ่อร์ยังคงอยากปฏิเสธ “ฉันกลับเองได้”ฟู่อวิ๋นเซินคว้าเธอไว้ แล้วเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารของรถหรู ดันเธอเข้าไปนั่งโดยตรงเย่ฮวนเอ่อร์ “...”...ครึ่งชั่วโมงต่อมา เย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินกลับมาถึงบ้านพักรับรอง แม่บ้านรีบออกมาต้อนรับ “คุณเย่ คุณผู้ชาย คุณกลับมาแล้วเหรอคะ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ฉันขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ”เย่ฮวนเอ่อร์ทิ้งฟู่อวิ๋นเซินไว้แล้วเดินขึ้นชั้นบนไปเลยเธอเข้าไปในห้อง แช่น้ำอุ่นแล้วจึงออกมา จากนั้นหยิบออยล์สำหรับคนท้องที่หมอให้มาออกมาเริ่มทาหลี่เถียนเถียนเด็กกว่าเธอ ถึงแม้เย่ฮวนเอ่อร์จะมั่นใจในตัวเองมาก แต่เธอก็ไม่อยากให้รูปร่างเสียทรงเพราะการตั้งครรภ์ ไม่อยากให้เกิดรอยแตกลาย ต่อให้ท้องอยู่เธอก็ต้องดูดีเสมอเธอทาไปทั่วทุกส่วนที่เอื้อมถึง เหลือเพียงแค่ด้านหลังเท่านั้นเย่ฮวนเอ่อร์พยายามเอื้อมมือไปด้านหลัง แต่ก็ทาไม่ถึงทันใดนั้น “แกร๊ก” เสียงเปิดประตูดังขึ้น มีใครบางคนเข้ามาเย่ฮวนเอ่อร์รีบหมอบลง เธอกลัวจะกดทับลูกในท้อง จึงใช้หมอนหนุนรองไว้ด้านล่างเย่ฮวนเอ่อร์พูดขึ้น “ป้าอู๋ มาช่วยฉันทาน้ำมันหน่อย
ฟู่อวิ๋นเซินหยุดเย่ฮวนเอ่อร์ไว้เย่ฮวนเอ่อร์มองฟู่อวิ๋นเซินฟู่อวิ๋นเซินก็มองเธอเช่นกัน ผ่านไปครู่หนึ่งจึงพูดขึ้นว่า “อย่าตบเธอเลย”ฟู่อวิ๋นเซินไม่อยากให้เย่ฮวนเอ่อร์ตบหลี่เถียนเถียนอีกเขากำลังปกป้องหลี่เถียนเถียนเย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือตัวเองออกจากฝ่ามือของฟู่อวิ๋นเซินอย่างแรง หัวเราะเย็นชา “เข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะฟังประธานฟู่ก็แล้วกัน!”พูดจบ เย่ฮวนเอ่อร์ก็หันหลังจากไปคนที่ดีใจที่สุดก็คือหลี่เถียนเถียน เมื่อครู่เธอตั้งใจแสดงละครต่อหน้าฟู่อวิ๋นเซินโดยเฉพาะ คาดไม่ถึงว่าฟู่อวิ๋นเซินจะออกมาปกป้องเธอจริงๆเด็กสาวที่อ่อนเยาว์น่ารักแบบเธอ มีใครบ้างจะปฏิเสธลง?หลี่เถียนเถียนถึงกับรู้สึกขอบคุณเย่ฮวนเอ่อร์ เพราะเป็นเพราะเย่ฮวนเอ่อร์ เธอกับฟู่อวิ๋นเซินถึงได้มีโอกาสพัฒนาไปอีกขั้นที่จริงช่วงที่ผ่านมาเธอได้เป็นเลขาของฟู่อวิ๋นเซิน แต่ก็แค่ตำแหน่งเลขา ฟู่อวิ๋นเซินมองเธอเป็นแค่เลขาคนหนึ่ง นอกจากงานแล้วก็ไม่มีปฏิสัมพันธ์อื่นใดยิ่งกว่านั้น ตอนนี้เลขาส่วนตัวของฟู่อวิ๋นเซินยังคงเป็นผู้ช่วยหลี่ ในบริษัทเธอแทบไม่มีโอกาสได้เจอฟู่อวิ๋นเซินด้วยซ้ำต่อให้ภายนอกคนจะมองว่าเธอดูโดดเด่น เป็นถึงเลขาของฟู่อ