Share

Chapter 32

last update Last Updated: 2025-07-02 01:31:23

Chapter 32

“เอาสิ” ยศวัฒน์คิดไม่ต่างกับภาวิตว่า ยังไหว ทว่าเขากลับรู้สึกว่าสติกำลังดับ แต่ก็ฝืนเต็มที่

แต่ในความเป็นจริงภาวิตกับยศวัฒน์เกิดอาการหนักหัวมาก อาการนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแบบปัจจุบันทันด่วน มันเป็นการไต่ระดับจากหนึ่ง สอง สาม สี่ไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ขยับมาอยู่ที่เก้าสิบเก้า เหล้าบีห้าสิบสองคือต้นเหตุ แก้วแรกหมดไปเหมือนไม่มีอะไร แต่มันคือการสะสมฤทธิ์ร้าย แก้วที่สองอาการไต่ขึ้นไม่เท่าไหร่ แต่พอแก้วที่สาม ทั้งคู่รู้ตัวดีกว่ามึนหนักจนถึงระดับสามสิบ แต่ก็อดทนเพราะไม่อยากน็อคก่อน

ขณะที่ภาวิตกำลังอ้าปากเรียกบริกร เกิดเรื่องหนึ่งขึ้นอยู่ๆ ยศวัฒน์ก็เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ในสภาพหลับคอพับ ฤทธิ์ของบีห้าสิบสองมานิ่งๆ แต่เห็นผลชะงัด ใครได้ดื่มไปมีอยู่สองอย่างคือ เมาจนหมดสติกับเมาจนขาดสติ

“คุณภามคะ คุณยศเมาหลับไปแล้วค่ะ”

น้ำเสียงดีใจของชมพูนุชดังขึ้น เธอดีใจที่ภาวิตเป็นฝ่ายชนะ แต่พอหันมาทางเจ้านายหนุ่ม เธอก็ต้องตกใจเพราะตอนนี้ภาวิตมีสภาพไม่ต่างกับยศวัฒน์

เมาน็อคทั้งคู่...

ชมพูนุชหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า กดเบอร์โทรศัพท์ของเจ้าหน้าที่คอนโด เพื่อบอกให้มารับตนยังจุดเดิมที่มาส่ง จากนั้นเธอก็เรียกบริการมา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 88

    Chapter 88“พระเจ้า...บีบหัวใจผมเหลือเกินคนสวย” ภาคินทร์อิ่มใจมากที่ได้ครอบครองเรือนกายเธออีกหน และมาพร้อมกับได้หัวใจเธอมาครอบครอง ความรู้สึกเขาตอนนี้ต้องพูดว่า โคตรดี “คุณเป็นของผมแล้วนะคนดี ต่อไปนี้เราจะมีความสุขด้วยกัน”ชมพลอยยิ้มกับวาจาแสนหวาน และยิ้มรับความสุขที่กำลังเกิดขึ้น“คุณธาม...อา...คุณธาม”เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อเขาเริ่มโยกไหวร่างกายอย่างไม่รีบเร่ง ราวกับว่าให้เธอคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมไร้กระดูกที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ในตัว ขณะนั้นเขาโน้มหน้ามายังทรวงอกสาวใช้ปากดูดกลืนระรัวลิ้นไปบนเม็ดถัน เต้าอวบอีกข้างก็ไม่ได้ถูกเมินเฉย มือใหญ่บีบเคล้นไม่แรงมาก หมุนปลายถันสร้างความกระสันให้เธอไปในทีตอนนี้ภายในร่างชมพลอยมีคลื่นแห่งความเสียวแผ่กระจายไปทุกรูขุมขน ความเสียวที่มากจาปากเขาดูดเม้มยอดถัน ความเสียวจากกายแกร่งที่เพิ่มน้ำหนักขยับตัว ออกแรงมากขึ้น มือนุ่มจิกบนที่นอนแน่น แผ่นหลังแอ่นโค้งรับปากหนาที่ยังคงสำราญกับเม็ดถันไม่หยุด จังหวะในเกมสวาทของภาคินทร์ทวีความร้อนแรง“เกรซ...โอ้ว...เกรซ...อืม”ทุกจังหวะการโยกโยน ภาคินทร์รู้สึกถึงความซ่านสยิวที่ตามมาทุกครั้ง ช่องทางรักยังคงมีความคับแ

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 87

    Chapter 87“คุณธาม...คุณธาม...อา” ชมพลอยห้ามภาคินทร์ไม่ได้ เธอจึงแบกรับความกระสันซ่านจากลิ้น ปากและนิ้วมือแข็งแรงที่ทำงานพร้อมเพรียงพุดน้ำบุษย์ช่อนี้สวยงามมาก ยังคงความงดงามแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านมาแล้วหลายปี ตอนนั้นภาคินทร์มองเห็นในระยะสายตา มองขณะที่กำลังน้ำท่อนเอ็นใหญ่ประสานเข้าไปในร่างงาม กลีบดอกแนบสนิทราวกับไม่เคยใช้งาน แต่งแต้มด้วยสีชมพูสด เห็นแล้วใจสะท้านสะเทือน ช่วงวินาทีนี้ความรู้สึกนั้นทวีขึ้นหลายสิบเท่า เพราะเขาได้ยดโฉมในระยะลมหายใจ ความสวยงามยังคงเดิม เพิ่มเติมคือภาคินทร์ได้สัมผัสความหอม หอมชนิดที่ว่าปลุกความกำหนัดให้คลุ้มคลั่งลิ้นหนาทำตามความต้องการทันที เลียเป็นทางยาวจากด้านล่างขึ้นสู่ด้านบน ทำอย่างนี้หลายครั้งแต่ละครั้งนำพาความกระสันซ่านให้กับเธอเป็นอย่างมาก มากจนปลายเท้าชมพลอยจิกลงบนที่นอน แม้ว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ภาคินทร์ปรนเปรอความสุขให้สตรีตรงจุดนี้ เชื่อเถอะว่ามันเป็นความทรงจำอันแสนวิเศษ ชมพลอยจะจดจำความสุขที่ได้รับจากการบรรเลงลิ้นครั้งนี้แน่นอน“คุณธาม...คุณธาม...อา” ชมพลอยครวญออกมา เสียงนั้นเหมือนคนกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความทรมาน หัวใจเจ้าของเสียงครางเต้นถี่รัว

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 86

    Chapter 86ภาคินทร์มอบจูบให้ชมพลอยอีกครั้ง ครั้งนี้เสมือนมีพลังแห่งรักเข้ามาร่วมด้วย จุมพิตจึงอิ่มไปทั้งความรู้สึกและหัวใจ เขาส่งลิ้นเข้าตวัดลิ้นเล็กที่กล้าหาญตอบโต้กลับ แม้ว่าจะไม่เป็นประสาแต่เธอก็พยายามทำให้เขาพอใจ อีกทางหนึ่งคือ ชมพลอยทำตามสัญชาตญาณของเซ็กซ์ฝ่ามือเขาไม่หยุดนิ่ง ฝ่ามือที่คล้ายมีลูกไฟเสน่หาติดอยู่ ลูบไปตรงจุดใดร้อนวูบวาบราวกับมีไฟแนบ ร่างสาวสั่นสะท้าน หวามไหวไปทุกสัดส่วน ความร้อนบางอย่างวนอยู่ปลายเท้า ก่อนความร้อนนั้นจะก่อตัวเป็นพายุลูกย่อมๆ หมุนวนไต่ขึ้นมาตามเรียวขา มาว่ายวนอยู่บริเวณของสงวนสาว แทรกซึมลงไปด้านในจนเธอต้องบิดเร่าร่างขับไล่อารมณ์บางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในกายและหัวใจ“อืม...” เกิดเสียงครางในลำคอชมพลอย เพราะเธอไม่อาจเปล่งเสียงออกมาได้ เนื่องจากปากเธอถูกปิดทับด้วยปากร้อนระอุของภาคินทร์ที่บดจูบอย่างไม่คิดผละห่างมือเขาร้ายกาจมาก จับชายกระโปรงชุดนอนขยับขึ้นไปกองตรงเอว และตอนนี้มือชายหนุ่มกำลังนวดเคล้นเนื้อนวลอวบอูม ไม่เพียงแค่คลึง เขาใช้นิ้วลูบไปตามร่องกลีบดอกไม้ ลูบขึ้นลูบลง ลูบช้าๆ เบาๆ ก่อนเลื่อนนิ้วมาวางลงบนเม็ดทับทิม แน่นอนว่าเขาไม่รีรอทักทาย“อา...คุณธา

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 85

    Chapter 85ชมพลอยก้าวเดินมาหยุดยืนริมโซฟาหวาย เธอลังเลว่าจะปลุกภาคินทร์ดีหรือไม่ ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้วเขาควรกลับบ้าน แต่อีกใจก็ไม่อยากปลุก อยากให้เขานอนพักให้เต็มอิ่ม ในที่สุดเธอก็เลือกปล่อยให้เขานอนหลับต่อไป เธอจึงหมุนตัวเพื่อไปทำงานต่อ จังหวะที่กำลังหมุนตัวนั้นเอง มือสาวถูกมือใหญ่คว้าไว้ ออกแรงดึงไม่มากนัก ส่งผลให้ร่างสาวทาบทับร่างใหญ่ ภาคินทร์ว่องไวเหลือเกิน กอดรัดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอก“คุณธาม” ชมพลอยตกใจ อุทานเรียกชื่อเขา “ขี้โกง แกล้งหลับหรือคะ”ชมพลอยทุบอกเขาเบาๆ อายจนหน้าแดง“แกล้งหลับที่ไหนกัน ผมหลับจริงๆ ตื่นตอนเห็นคุณกำลังหันหลังกลับนี่แหละก็เลยคว้ามือไว้” เขาตอบ รอยยิ้มกระจ่างเต็มดวงหน้า ความนุ่มนิ่มของเรือนร่างสาว บวกกับกลิ่นครีมอาบน้ำที่โชยมาจากร่างกายเธอ กระตุ้มอารมณ์ปรารถนาในตัวเขาได้เป็นอย่างดี เขาถึงกับเผลอไผลไปกับสัมผัสและกลิ่นหอมนั้น “ตัวคุณนุ่มจัง หอมด้วย”คำชมซึ่งหน้าทำให้ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ขวยเขินเป็นที่สุด หัวใจสาวเต้นแรงมาก เพราะการใกล้ชิดครั้งนี้มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เธอพยายามยันตัวเองให้ออกห่างอ้อมอกแสนอบอุ่น แต่ก็ดูเหมือนว่า เขาไม่คลายอ้อมแขนออกง่ายๆ“ปล

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 84

    Chapter 84 เวลานี้สมองของพลอยพัตราเสมือนถูกของหนักทุบๆ ซ้ำๆ จนอื้ออึงไปหมด มือถือเกิดความหนักขึ้นมาจนต้องวางมันลงบนเตียง แล้วนั่งอึ้ง นั่งงง นั่งตกใจและสับสนอยู่อย่างนั้น มันเป็นไปได้ยังไง...มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ภูรดาบอกตนเองว่า ภาคินทร์ไปโรงพยาบาลจากนั้นก็จะไปนั่งดื่มแก้เครียด ซึ่งเธอเองได้โทรไปหาคนรักและได้รับคำตอบเหมือนกับที่ภูรดาบอก แต่การณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น ในคำรายงานของนักสืบ ภาคินทร์มาถึงบ้านชมพลอยในเวลาหนึ่งทุ่มเศษ เขาไม่ได้ไปนั่งดื่มตามที่บอก แต่ไปหาชมพลอยที่บ้าน ภาคินทร์โกหกตน...คำถามมากมายเกิดขึ้นในหัว ภาคินทร์กับชมพลอยรู้จักกันตอนไหน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คืออะไร แน่นอนว่าหากตนเป็นคนรักของภาคินทร์อยู่ สถานะระหว่างภาคินทร์กับชมพลอยมีอย่างเดียวคือ เพื่อน แต่เพื่อนคงไม่โอบบ่ากันเข้าไปในบ้าน คำว่าเพื่อนคงใช้กับสองคนนี้ไม่ได้ พลอยพัตราพยายามนึกทวนพฤติกรรมของภาคินทร์ช่วงเวลาที่ผ่านมา มันแทบไม่มีสัญญาณเตือนเลยว่า ภาคินทร์คิดนอกใจ เขาทำตัวตามปกติทุกอย่าง แม้ว่าจะมีการผิดนัดในความสำคัญอย่างเช่นวันเกิดของตน แต่ก็เป็นการผิดนัดที่จ

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 83

    Chapter 83“รู้แค่ว่าแพทมีพี่สาวต่างแม่ แต่ไม่รู้ว่าชื่ออะไรและไม่เคยเห็นหน้าด้วย” พุฒิพงศ์ตอบตามจริง “แพทไม่เคยพูดถึงเกรซให้เพื่อนๆ ฟังนะ พูดแค่ว่ามีพี่สาวคนละแม่อีกคนนึง แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็เลยไม่ได้บอกใครและคิดว่าไม่สำคัญกับชีวิตด้วย เพื่อนๆ ก็ไม่ได้ถามนับแต่นั้น ถ้าฉันรู้ว่าเกรซกับแพทเป็นพี่น้องกันล่ะก็ บางทีฉันอาจจะเลิกคบแพทไปเลยก็ได้”คำพูดประโยคท้ายของพุฒิพงศ์เรียกความสนใจให้คนฟัง ที่พร้อมใจกันมองคนพูดแบบไม่วางตา“นายพูดปลายเปิดนี่หว่า พูดอย่างนี้ต้องพูดให้จบนะ ไม่งั้นฉันท้องอืดนอนไม่หลับแน่” ภาวิตรีบพูด“นั่นสิ แกพูดอย่างนี้หมายความว่าไง มันต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ มันมีเหตุผลอะไรที่แกพูดออกมาว่า ถ้ารู้ว่าเกรซกับแพทเป็นพี่น้องกัน บางทีแกอาจเลิกคบแพท มันหมายความว่าไงโฟม” พุฒิพงศ์ทำหน้าลำบากใจ ความลับที่เขาล่วงรู้มา หากเอ่ยออกไปรับรองได้ว่า ทั้งสามยิ่งกว่าตกใจเสียอีก หรือไม่ก็อาจช็อคกับความจริงอันแสนเหลือเชื่อก็เป็นได้ เขากำลังชั่งใจอย่างหนักว่า จะบอกความจริงดีหรือไม่ วิเคราะห์ผลดีและผลเสียกับการเปิดปากบอกความลับนั้น พุฒิพงศ์คิดและคิด“นิ่งไปแบบนี้ ฉันว่านายต้องมีความลับอะไรอยู

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status