รุ่นพี่ที่รัก

รุ่นพี่ที่รัก

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-07
Oleh:  MiladyOn going
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
Belum ada penilaian
44Bab
226Dibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

“ในวันที่ฉันควรจะได้ยืนข้างเขา…กลับกลายเป็นวันที่เขายืนอยู่กับคนอื่น” ความรักวัยมหาวิทยาลัยของเราเหมือนจะราบรื่นดี จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เขาเปลี่ยนไป หลังจากพบว่าเพื่อนสนิทของฉันคือเพื่อนรักในวัยเด็กของเขา วันรับปริญญา วันสำคัญที่ทุกคนถ่ายรูปคู่กับคนรัก แต่ฉันกลับต้องยืนเดียวดาย มองเขายืนกอดกับใครอีกคนที่ไม่ใช่ฉัน… และนั่นคือวันที่ฉันเลือกจะหายไปจากชีวิตเขา ลบทุกความทรงจำที่เคยมี…แต่โชคชะตากลับไม่ปล่อยให้มันจบง่ายๆ เมื่อฉันกลับมาอีกครั้ง กลับต้องเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน จนฟื้นขึ้นมาในห้องมืดทึม ที่ทุกอย่างตกแต่งราวกับห้องของมาเฟียในนิยาย และที่น่าตกใจกว่าคือ…เขาลักพาตัวฉันมา! ชายหนุ่มร่างสูงกำยำ ผู้เคยเป็นเจ้าของหัวใจฉัน ก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันเอวเพียงผืนเดียว ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาหัวใจฉันแทบหยุดเต้น… :: “ได้ข่าวว่าเธอมีคู่หมั้นแล้ว?” เขาจ้องมาทางฉัน พร้อมแววตาที่เปลี่ยนไป…

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทที่ 1 เพลย์เกิร์ล

如月透子(きさらぎ とうこ)が離婚を決めた日、二つの出来事があった。

一つ目は、新井蓮司(あらい れんじ)の初恋の人が海外から帰国したこと。

蓮司は億単位の金を注ぎ込んで、特注のクルーズ船で彼女を出迎え、二人きりで豪華な二日二晩を過ごした。

メディアはこぞって、二人がヨリを戻すと大騒ぎだった。

もう一つは、透子が大学時代の先輩の誘いを受けて、かつて二人で立ち上げた会社に戻ると決めたこと。

部長として、来月から新たなスタートを切る予定だった。

もちろん、彼女が何をしようと、誰も気にも留めない。

蓮司にとって、透子はただの「新井家に嫁いできた家政婦」に過ぎなかった。

彼女は誰にも知らせず、

ひっそりとこの二年間の痕跡を新井家から消し去り、

密かに旅立ちのチケットを手に入れた。

三日後には、

ここでのすべてと、蓮司との関係は完全に終わる。

――もう、赤の他人になるのだ。

【迎え酒のスープを届けろ、二人分】

突然スマホに届いた命令口調のメッセージに、透子は目を伏せ、指先が震えた。

今は夜の九時四十分。

蓮司はちょうど朝比奈美月(あさひな みづき)の帰国パーティーに出席している最中。

かつて彼は、決して透子に外で酒のスープを持ってこさせなかった。

彼女の存在を世間に知られるのが恥ずかしいからだと、家の中だけで飲んでいた。

だからもし、前だったら――

「やっと自分を認めてくれたのかも」なんて、喜んでいたかもしれない。

でも今は違う。

視線は「二人分」の文字に留まる。

――そう、これは美月のためのスープだ。

本物の「愛」の前では、彼は堂々と「価値のない妻」を見下し、さらけ出すことを恐れなくなった。

透子は静かに手を下ろし、キッチンに向かってスープの準備を始めた。

蓮司の祖父との契約も、あと29日で終わる。

カウントダウンの画面を一瞥し、ため息が漏れる。

契約が切れたら、やっと自由になれる――

二年も傍にいたのに、愛は一片も手に入らなかった。

所詮、それが現実だった。

もう、愛する力すら残っていない。

最後の一ヶ月。

「妻」としての仕事だけは、きっちり終わらせるつもりだった。

鍋の中、ぐつぐつと煮立つスープは、彼女が最も得意とする料理。

なにせこの二年、何十回とその男のために煮込んできたのだから。

ふと目を奪われ、胸の奥がじんわりと冷えていく。

三十分後、きっちりと蓋を閉めた保温容器に、スープを二人分詰め、タクシーでホテルへ向かった。

車内で、透子は朝届いた見知らぬ番号からのメッセージを見返す。

【透子、覚えてる?私、美月だよ。帰国したの。また会えてうれしいな。蓮司を奪ったことは気にしてないよ。私たち、ずっと親友だったじゃない?今夜、ご飯でもどう?】

蓮司から歓迎会の話なんて一言もなかった。

透子がそれを知ったのは、美月からの「お誘い」があったからだった。

その文章の行間から滲む「寛大で気にしてないフリ」に、透子は皮肉に口元を歪めた。

奪った……?

違う。蓮司の祖父が反対したんだ。

美月は二億の慰謝料を受け取って、海外に行ったはずだ。どこが「奪った」?

確かに、彼に対する欲はあった。

でも自分から奪いにいったわけじゃない。流れに乗っただけ。

「寛大で善良な女」?ふん。

昔なら信じていたかもしれない。

でも高校に上がってから、全てが嘘だと知った。

遅すぎたけれど――

あのとき、自分はすべてを失った。

人間関係も、居場所も。孤立無援で、陰湿ないじめの標的だった。

……そしてその裏には、美月の影があった。

今日のパーティーには、当時の高校の「友達」も多数出席している。

当然、みんな美月の味方だ。

透子は、あのパーティーに出るつもりはなかった。

どうせ招かれた理由なんて、歓迎じゃなくて公開処刑。

あの頃の「同級生」と顔を合わせる気分にもなれない。胸の奥がざわつく、ただただ不快だった。

だから、スープだけ渡したらすぐ帰るつもりだった。

目的地に着き、個室の前で深呼吸。心を落ち着かせてから、扉をノックする。

数秒後――

扉が開くと、現れたのは蓮司じゃなく、純白のドレスを纏った美月だった。

「透子、来てくれたんだ!みんな待ってたよ〜」

満面の笑顔にきらびやかなメイク。まるでプリンセスのような装い。

首元には、あのネックレス――「ブルーオーシャン」。

一昨日、蓮司が落札したばかりのもの。やっぱり彼女に贈ったのね。

「いえ、スープを届けに来ただけ」

透子は感情のない声で、淡々と答えた。

「え〜、二年ぶりなのにそんなに他人行儀?私は蓮司を奪われたこと、もう気にしてないのに〜」

美月は唇を噛んで、先に「傷ついたフリ」を演じ始める。

……その猫かぶりな態度にはもう、うんざりだった。

透子はスープを置こうと身体をずらす。

だが、美月はさりげなく手を伸ばし、保温容器の蓋に指をかけた。

「来たくないなら、私が蓮司に渡しておくよ〜」

あくまで「優しげ」に申し出てくる。

透子は眉をひそめた。

すんなり引くような女じゃないのに、あまりに「親切」すぎる……

とはいえ、彼女自身もこれ以上関わりたくなかった。

だから、容器を渡そうと手を伸ばした――その瞬間。

「――っ!」

容器が受け止められず、真っ逆さまに床へ。

ガシャン!

蓋が外れ、熱々のスープが床にぶちまけられる。

そして美月はわざとらしく一歩後ろに下がりながら、甲高く叫んだ。

「きゃっ!痛っ……足が……!」

次の瞬間、個室の中からいっせいに視線が集まる。

蓮司がすでに立ち上がり、素早く駆け寄ってきた。

「透子、お前は……スープ一つもまともに持てないのか?」

彼は半身をかがめ、脱いだジャケットで美月の足を拭きながら、怒りに満ちた声で透子を叱りつけた。

「私……」

透子が言葉を紡ぐよりも早く、

「蓮司、透子を責めないで。私が受け取り損ねたの」

美月がしおらしく庇ってみせる。

蓮司は床に落ちた容器の蓋を拾い上げた。

割れてもいない、傷もない――完璧に無傷。

「これ、どう説明する?美月が手を滑らせた?それとも最初から蓋を開けて持ってきた?」

彼は鋭く睨みつける。

透子は驚きで言葉を失った。

この保温容器は頑丈そのもので、普通に落とした程度で蓋が外れるなんてありえない。

けれど、現に蓋は外れていて、しかも傷一つついていない。

「私は開けてない。じゃなきゃ道中こぼれてるはずでしょ」

必死に言い返す。

「言い訳は結構。やったことはやったことだろ」

蓮司の声は冷たく切り捨てるようだった。

彼にとって透子は――金目当てで祖父を丸め込み、

美月を追い出し、無理やり妻の座を奪った女。

信じる理由なんて、どこにもなかった。

蓋を放り捨て、蓮司は美月を抱き上げようと身を屈めた……

そのとき――

視線の端に、赤く腫れた透子の足が映る。

スープを浴びたのは、美月だけじゃなかった。

むしろ透子のほうが広い範囲をやられていた。

眉をわずかにひそめる。何かが一瞬、胸をよぎった。

……でも、それだけだった。

すぐに視線を逸らし、口をつぐんだまま立ち上がる。

透子がどれだけ火傷していようが、自業自得だ。

他人を傷つけようとした報いだと思えば、同情する理由なんてない。

美月を横抱きにすると、彼女は恥じらいながらも、心配そうに言った。

「蓮司、透子の足……」

「気にするな。死にゃしない。勝手に病院行くだろ」

吐き捨てるように答えた。

「お前はモデルなんだ。足が命だろ。そっちが優先だ」
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

Tidak ada komentar
44 Bab
บทที่ 1 เพลย์เกิร์ล
โรงอาหารหรูในวิทยาลัย ซุบซิบๆๆๆ ทุกคนต่างแตกตื่นพร้อมกับเสียงซุบซิบดังลั่นไปกับอะไรบางอย่างท่ามกลางโรงอาหาร “อร๊าย!!!!กรี๊ด!!แก!อีเจส!!อร๊าย!!!” วิว เด็กสาวที่บนหัวเต็มไปด้วยนํ้าซุบและเส้นหมี่ได้ยืนกำมือตัวเองแน่นและกรี๊ดออกมาดังลั่นไปทั่วโรงอาหาร สายตานับพันในนั้นต่างจับจ้องมาที่พวกเธอแต่ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามายุ่งหรือไปเรียกครู หลังจากที่เธอได้กรี๊ดออกมาอย่างพอใจ เธอเดินเข้ามาหาคนที่ถือจานก๋วยเตี๋ยวยืนสะใจอยู่ตรงหน้าพร้อมยกมือข้างนึงขึ้นจะตบไปยันหน้าเธอคนนั้น เพี๊ย!!! เสียงฝ่ามือกระทบบนใบหน้าดังสนั่น แต่คนที่ตบนั้นไม่ใช่วิวทว่ากลับเป็นเธอเองที่โดนตบแทน แรงกระทบบนหน้าเธอแรงมากจนหน้าหันไปตามแรงตบก่อนที่เธอจะหันกลับมาพร้อมกับเอามือกุมบนใบหน้าที่แดงชํ้าเป็นรอยฝ่ามือ เด็กหญิงที่ตบเธอยืนกอดอกมองอย่างสะใจด้วยรอยยิ้มอันพึงพอใจในตัวเองก่อนจะพูดขึ้น “หึ!อย่ามาซ่ากับกู!!” รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเลือนหายไปพร้อมกับคำพูดที่สิ้นสุดลง ใบหน้าอันแสนคมสวยกับตากลมโตที่น่ารักอยู่ตลอดนั้นตอนนี้กลับน่ากลัวอย่างเห็นได้ชัดว่าความอดทนของเธอนั้นเหลืออีกไม่มากนัก “เจส…พอเถอะแก…อย่ามีเรื
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-25
Baca selengkapnya
บทที่ 2 ห้องผ.อ
ในคาบ ทุกคนต่างนั่งคุยกับเพื่อนตัวเองตามปกติก่อนที่อาจารย์จะเข้ามา “เจสสิก้า!” อยู่ๆก็มีเสียงเรียกชื่อเธอขึ้นด้วยนํ้าเสียงดุดัน ทุกคนในห้องรวมถึงตัวเธอเองได้หันไปมองตามเสียง เสียงที่ได้ยินนั้นมาจากอาจารย์คนนึงที่เดินเข้ามายืนหน้าห้องพร้อมกับมองมาที่เจสด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจ เจสมองอาจารย์ผู้ยืนเรียกเธอด้วยนํ้าเสียงอันแข็งกระด้างอยู่สักพักก่อนจะสวนตอบ “อาจารย์มีอะไรคะ?” “เธอยังมีหน้ามาถามอีก ดูสิ่งที่เธอทำกับเพื่อนสิ!” หลังอาจารย์พูดเสร็จก็มีหญิงสาวนํ้าตาคลอแล้วจับหน้าตัวเองเดินเข้ามายืนข้างๆครูพร้อมกับก้มหน้าลงสะอื้นเบาๆ ทุกคนในห้องต่างมองไปที่หน้าเด็กหญิงคนนั้นที่พวงแก้มแดงชํ้าไปด้วยรอยนิ้วมือ “นั่นมันยัยวิวนิ?“ ”คงจะไปฟ้องครูเรื่องตอนกลางวันล่ะสิ” ทั้งนักศึกษาชายและหญิงต่างซุบซิบนินทาวิว “นักศึกษาทุกคนเงียบค่ะ!!และเธอ เจส!ตามฉันมาที่ห้องผ.อ” อาจารย์พูดเสร็จแล้วเดินออกไปพร้อมกับวิว เจสมองตามหลังทั้งสองสักพักก่อนจะลุกขึ้นและเดินตามไป ห้องผ.อ เอี๊ยด~ เมื่อเจสเปิดประตูเข้ามาทุกคนในห้องก็ต่างจ้องมองมาที่เธอ เจสมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าสักพักก่อนจะปิด
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-25
Baca selengkapnya
บทที่ 3 ลูกชายเพื่อนแม่?
ในคาบ หลังจากที่ทุกคนพากันแยกย้ายกลับบ้านหลังเลิกคาบ ยกเว้นสองคนที่นั่งหน้าเครียดอยู่ในห้อง วิวกัดเล็บตัวเองด้วยความโกรธ “มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน!!” สีหน้าเธอตอนนี้อย่างกับคนขาดสติ อาจารย์หม่ามองเธอด้วยท่าทางหงุดหงิดก่อนพูดซ้ำเติม “เป็นเพราะความโง่ของเธอนั่นแหละ ฉันอุตส่าห์ช่วยเธอแล้ว แท้ๆ!” สีหน้าอาจารย์หม่าบ่งบอกได้ชัดว่าไม่พอใจเป็นอย่างมาก วิวเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นออกมาจากปากอาจารย์ตัวเองก็ยิ่งโมโหขึ้นไปใหญ่ เธอกัดฟันตอบแทบจะควบคุมอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ “หนูขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่า ผ.อจะเข้าข้างมันแบบนั้น!” “เธอมันไม่รู้อะไรจริงๆ! เธอไม่รู้รึไงว่าคนอย่างเจสสิก้า การ์เซีย ขนาดผ.อยังทําอะไรไม่ได้!" มือเหี่ยวๆกำหมัดแน่น สีหน้าเธอดูเหมือนจะโกรธแค้นอะไรบางอย่างจนอีกคนถึงกับสตั้นไปกับแววตาดวงนั้น “ห..หนูเข้าใจแล้วค่ะ ง..งั้นหนูขอตัวกลับหอก่อนนะคะ” วิวรีบตอบแบบกล้าๆกลัวๆและรีบเดินออกไป อาจารย์หม่าไม่ได้ตอบโต้อะไร เพียงแต่มองตามหลังวิวที่เดินออกไปก่อนจะหันกลับมาพึมพำเสียงเบาคนเดียว...... "การ์เซีย..." หอพัก หญิงสาวเดินเช็ดผมออกมาจากห้องนํ้าโดยมีผ้าขนหนูบางๆพันรอบตัว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-25
Baca selengkapnya
บทที่ 4 คุณหญิงตระกูลคัง?
ห้องครัว ในขณะที่สามคนเพื่อนสนิท เจส กอบัวกับ จีโน่ช่วยกันจัดกับแกล้มใส่ชาม เจสสิก้าได้เอ่ยปากถามขึ้นด้วยความคล่องใจในเวลาเดียวกันกับที่มือยังคงจับนุ่นถือนี่จัดอาหารใส่ถ้วย “มึงชวนพวกรุ่นพี่เค้ามาได้ไงวะ” “ก็พี่เซนเซน่ะสิ ตามจีบยัยบัวอยู่ กูก็เลยจับโอกาสนี้ตีสนิทกับพวกพี่เค้าเลยน่ะสิ ฮุฮุฮุ” “แหมๆ ยัยบัวเสน่ห์แรงนะเนี่ย มีรุ่นพี่มาจีบไม่บอกกันเลย” “อ..อะไร ก..กูออกไปจัดโต๊ะด้านนอกดีกว่า!” “ออกไปจัดโต๊ะหรือไปหาพี่เซนเซกันแน่ย๊ะ!” จีโน่ตะโกนตามหลังกอบัวที่เดินเขิลหน้าแดงออกไป ตอนนี้ในคลัวเหลือแต่เจสสิก้ากับจีโน่ ทั้งสองจัดของต่อเกือบเสร็จแล้วคุยกันไปตามประสาเพื่อนซี้ ก่อนจีโน่จะหันมาพูดแซวเพื่อน “แหม่ๆ ว่าแต่มึงกับพี่ปอร์เช่เถอะ กูเห็นนะยะ ยืนคุยกันไกล้จนจะจูบกันได้อยู่ละ” “ก็แค่คุยกันตามประสาคนรู็จักเฉยๆ คิดอะไรของมึง อีตุ๊ดแก่!” “เหอะ!!กูรู้นะว่ามึงด่ากูแก้เขิลไปงั้นแหละ ใช่มั้ยล่าาาา~” ยิ่งเธอพูดเพื่อนเธอก็ยิ่งแซะ ทั้งสองคุยกันอยู่นาน แต่เจสก็ต้องสดุ้งเมื่ออยู่ๆก็มีเสียงชายหนุ่มมากระซิบอยู่ข้างหูเธอเบาๆจนขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว “ไห้พี่ช่วยมั้ยครับ” เสียงเค
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-25
Baca selengkapnya
บทที่ 5 ผัวในอนาคต
ปอร์เช่ถึงกับแสยะยิ้มร้ายออกมาทันที รีบรัเมืกอดรัดเอวบางเข้ามาประชิดกับหน้าท้องตัวเองแน่น เมื่อหญิงสาวลุกขึ้นมานั่งลงบนตักเขาพร้อมกับมือเล็กข้างหนึ่งคล้องคอเค้าไว้แล้วอีกข้างพรางลูบใบหน้าอันหล่อเหลาไปด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้มจากฤทธิความเมา “สุดหล่อขา~~หน้าตาเหมือน…ผัวในอนาคตหนูเลย อิอิ” “หึ ก็ต้องเหมือนสิคะ ก็พี่ต้องเป็นผัวหนูอยู่แล้ว” มือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ตามลำเอวลงไปถึงก้นงอนสวย “งืม..ฉุดหล่อ~~” เธอซบลงบนอกแกร่งด้วยแววตาที่อ่อนลงช้าๆจนหลับคาอกเขาไปในที่สุด ปอร์เช่มองคนตัวเล็กพร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆสักพักก่อนจะหันไปมองรอบๆที่หลับกันเป็นตาย “กูขอโทษแล้วกันนะเพื่อน” ชายหนุ่มพึมพำบอกพวกเพื่อนที่ฟุบไม่ได้สติ เสร็จก็อุ้มหญิงสาวขึ้นแล้วเดินออกไปทิ้งพวกเมาเหมือนหมาเอาไว้ตรงนั้นแหละ คอนโด แม่เสือสาวตอนนี้หมดสภาพ ไม่รู้ตัวเลยด้วยซํ้าว่าถูกเสือเจ้าพ่อพาเข้ามาในถิ่นเขา ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงขนาดไซส์ยักษ์เบาๆหญิงสาวตอนนี้หลับสนิทจนไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ชายหนุ่มเมื่อวางหญิงสาวเสร็จก็ลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนอยู่ในร่างเปลือย ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องนํ้าไป ซ่า
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-26
Baca selengkapnya
บทที่ 6 เจสสิก้าจะไม่ยอมเป็นเหยื่อ
“เฮือก!!!นี่กูทำไรลงไปเนี่ย!!” เจสสิก้ารีบขยุ้มผมตัวเองพึมพำเสียงเบา เฝ้ารอดูเสียงของชายหนุ่มสักพักแต่ก็ต้องเริ่มขมวดคิ้วเอะใจ เขาจะตายหรือเปล่าเนี่ย ก็เล่นเงียบไปเลยหลังจากที่ร้องอุทานครั้งเดียวตอนตกลงไป หญิงสาวค่อยๆขยับไปอีกฝั่งของเตียงก่อนจะยื่นหน้าออกไปชะเง้อมองคนบนพื้นช้าๆ ก็ต้องตกใจและกรี๊ดออกมาเสียงดัง “อร๊าย!!!” เรียวแขนเล็กถูกกระชากลงไปทับอกแกร่ง เอวบางถูกเขากอดรัดเอาไว้แน่นทันทีล็อคร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้แม้แต่ขยับหนี ก่อนเขาจะพลิกร่างตัวเองขึ้นมาคล่อมร่างเธอแทน แม่เสือสาวตอนนี้ได้แต่นอนตาแป๋วอยู่ไต้ร่างใหญ่ “หึ…แสบตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะคะ“ เค้าก้มหน้าลงมากระซิบข้างใบหูของเธอด้วยเสียงเพิ่งตื่น ทำเอาทั้งใบหน้าทั้งใบหูคนถูกอ่อยแดงระเรื่อเป็นลูกมะเขือเทสสุกไปหมด แต่ไม่นานนักหรอกเธอก็ได้สติ น..นะคะ…? ไม่ไม่ไม่!!! เจสสิก้าอย่างเราจะยอมเป็นเหยื่อให้ใครง่ายๆไม่ได้สิ!!! สายตาของเธอจ้องมองเขาอย่างนิ่งงัน ยากจะคาดเดาความรู้สึกภายในได้ แม้เธอจะพยายามปิดบังมันไว้ให้แนบเนียนแล้วก็ตาม แต่คงไม่มีทางรอดพ้นสายตาของเสืออย่างปอร์เช่ไปได้หรอกโดยเฉพาะเมื่อใบหน้าเธอยังแดงระเรื่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-01
Baca selengkapnya
บทที่ 7 เชอรี่?
#ห้างสรรพสินค้า คุณหญิงแคทเล่นพาเอาว่าที่ลูกสะใภ้ที่ตนหมายปองเดินช็อปกันไปทั่วห้าง ของที่ซื้อถมที่ได้เลยทีเดียว สองคนควงแขนกันเดินไปทั่วจนเหนื่อย “หนูเจส เราไปร้านอาหารกันก่อนเถอะ น้าเริ่มหิวแล้ว” “งั้นก็ไปกันค่ะคุณน้า” “ส่วนพวกเธอ ไม่ต้องรอฉัน เอาของกลับไปเก็บได้เลย” แคทเมื่อพูดกับว่าที่สะใภ้เสร็จก็หันมาสั่งการ์ดที่เดินตามหลังถือของพะรุงพะรัง เมื่อลูกน้องรังคำ สองคนจึงเดินควงแขนกันเข้าไปในร้านอาหารหรูอย่างสนิทสนม #ในร้านอาหาร พนักงานเดินออกมาต้อนรับดิบดี แต่เมื่อเข้าไปยังไม่ทันได้นั่ง แไดคุณหญิงก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอของขึ้นได้ในพริบตาเลยทีเดียว หญิงสาวหันมองตามสายตาของน้าเธอก็ต้องชะงักไปกับสิ่งที่เห็นเช่นกัน “หนูเจส! หนูไม่ต้องห่วงนะลูก หนูคือสะไภ้คนเดียวของน้าเท่านั้น!” “ห..ห้ะ?คุณน้———“ “เดี๋ยวน้าจัดการเอง!” สายตาแคทตอนนี้จ้องไปทางสองคนนั้นไม่หยุด บ่งบอกว่าแม่นั่นชะตาขาดแล้วแหละ แค่คิดก็รีบลากเจสสิก้ามุ่งเข้าไปหาจุดหมายทันที ปัง!!!!! แคทเข้าไปทุบโต๊ะอาหารที่มีสองคนนั่งอยู่เสียงดังสนั่นไปทั่วร้านจนไม่เพียงแต่คนบนโต๊ะแต่สายตารอบๆร้านก็ต่างพา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-03
Baca selengkapnya
บทที่ 8 เฮีย?
มหาวิทยาลัย กรี๊ด!!!! ทุกสายตาในนั้นต่างจ้องมองมาที่รถหรูจอดอยู่หน้ามอเหมือนจะมาส่งใครสักคน ทั้งเสียงซุบซิบ เสียงกรี๊ดดังลั่นสนั่นอยู่ตรงระแวกนั้นเต็มไปหมด นั่นใครอ่ะแก!! รถนั่นมันราคาตั้งหลายร้อยล้านเลยนะ!! คนขับต้องหล่อแน่ๆ!! ทุกคนต่างลุ้นว่าใครคือคนอยู่ในรถ สายตาทุกคู่จับจ้องอย่างไม่มีคลาด และเมื่อประตูรถถูกเปิดออกเสียงกรี๊ดพร้อมใจกันก็ดังขึ้นอีกครั้ง กรี๊ด!!!!อร๊าย!!!! แกเห็นมั้ย!!! นั่นมันพี่เจส!!!! สวยมาก!!!! แล้วคนในรถนั่นใครอ่ะ ดูเหมือนจะเป็นผู้ชายนะ!!! หรือว่าจะเป็นแฟนพี่เค้า!!?? แล้วข่าวลือที่ว่าพี่เค้ากับพี่ปอร์เช่กำลังจีบกันอยู่ล่ะ!?? เฮ้ยๆ นั่นไง!!เค้าลงมาแล้วแกร!!หล่อมาก!!! เพียงแค่เจสสิก้ายื่นเท้าลงจากรถ ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ภายในก็รีบเปิดประตูตามลงมา เขาเดินเข้ามาใกล้ รอยยิ้มบนใบหน้าของทั้งคู่เผยให้เห็นถึงความสนิทสนม สองสายตาประสานกันอย่างมีความหมาย ก่อนที่มือใหญ่ของชายหนุ่มจะเอื้อมไปขยี้ผมของเธอเบาๆด้วยความเอ็นดูเสียงกรี๊ดกร๊าดจากนักศึกษารอบข้างดังขึ้นทันที“คนมองหมดแล้วเฮีย!” เจสสิกาเอ็ดเบา ๆ“ก็แค่น้องสาวเฮียเอง ช่างคนเค้าสิ“ เขาตอบพลางยิ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-03
Baca selengkapnya
บทที่ 9 แสบนักนะ
คาบเรียนชั้นปี 3 “เจสสิก้า การ์เซีย!!!” เสียงแหลมดังของอาจารย์ที่อธิบายคาบตัวเองอยู่ตรงหน้าได้ดังขึ้น ทุกสายตาในห้องต่างจับจ้องมาที่เธอ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรแถมยังนอนหลับอย่างสบายใจไม่ยอมตื่น ลมพัดเข้ามาทางหน้าต่าง ฟิ้ว~ นำพาหญิงสาวที่นั่งตรงกับหน้าต่างหลับไหลเย็นสบาย “ดูสิ ตอนเธอนอนยังสวยเลยอ่ะ!” “นั่นสิ ฉันล่ะ อิจฉาจริงๆ” “สวยตรงไหน สู้ฉันไม่ได้สักนิด!” ปากคนในห้องเริ่มไม่อยู่นิ่ง พากับซุบซิบต่างๆนาๆจนลืมไปว่าด้านหน้ายังมีอาจารย์ที่ยืนเท้าเอวมองอยู่ “ทุกคนเงียบค่ะ!!” “เจสสิก้า!! ฉันเรียกไม่ได้ยินรึไง!!!” อาจารย์ส่งเสียงดังซํ้านํ้าเสียงหงุดหงิด ทำให้หญิงสาวยอมตื่นขึ้นมา แต่สีหน้าเธอนั้นนิ่งเย็นยะเยือก สายตาจับจ้องไปทางครูอย่างนิ่งงัน “เธอนี่พูดไม่เคยฟังเลยจริงๆ! ฉันเตือนกี่ครั้งแล้วว่าห้ามนอนในคาบฉัน!“ “อาจารย์ก็รู้ว่าหนูไม่ฟังอยู่แล้ว แล้วจะเสียเวลาไปกับหนูทำไมคะ” เจสสิก้าสวนเสียงเรียบ “เจสสิก้า!! เธอนับวันก็ยิ่งทำตัวไม่เคารพอาจารย์มากขึ้นแล้วนะ!! เรียกผู้ปกครองเธอม____ช่างเถอะ! แต่คราวหลังห้ามหลับในเวลาเรียนอีกเข้าใจมั้ย!” “ไม่ค่ะ” เจสสิก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-04
Baca selengkapnya
บทที่ 10 ชอบ
โรงอาหาร “แกๆๆ ดูนั่นๆๆ หึย~เค้าจับมือกันเดินมาด้วยอ่ะ~~” “ได้ข่าวว่าพี่ปอร์เช่จีบพี่เจสอยู่นิ” “จริงหรอ หรือว่าเค้าจะคบกันแล้ว????” “หุย~~อิจฉาพี่เค้าอ่ะแกรร” “อ่าวแล้วแบบนี้พี่คนที่มาส่งพี่เจสตอนนั้นล่ะ??” “นั่นสิ แต่หล่อทั้งคู่อ่ะ ถ้าเป็นฉันนะก็คงเลือกไม่ถูก” “นี่ก็ยังจะมีหน้ามาจิตนาการเป็นตัวเองไปอีกก” สายตานับพันต่างจับจ้องมาที่สองคน เสียงซุบซิบเริ่มดังออกมาแต่ไกล “อ้าว มาสักทีไอ้ปอร์เช่ รีบมานั่______“ ??????? เซนเซ ผู้เป็นเพื่อนที่นั่งจองโต๊ะเผื่อเพื่อนตัวเองเอาไว้แล้ว เมื่อเห็นเพื่อนเดินมาจึงโบกมือเรียก แต่ก็ต้องเอียงหัวงง เมื่อไอ้เพื่อนเวรนั้นไม่แม้แต่จะหันมาสนใจ มิหนำซ้ำยังจูงมือคนตัวเล็กเดินผ่านเขาไปหน้าตาเฉย โดยไม่แม้แต่จะเหลียวมอง นี่สินะที่เค้าว่ากันว่า “ได้สาวแล้วลืมเพื่อน! หนอยไอ้ห่านี่แม่ง! คอยดูเถอะกูได้สาวเมื่อไหร่จะเอาคืนให้สาแก่ใจเลย!!!” “มึงมันไม่สำคัญไง” ฮันน่าซู่าเติมปนขำสมนํ้าหน้า “เออ ซํ้าเติมกูเข้าไป!!” โต๊ะอาหาร ปอร์เช่พาคนตัวเล็กเดินมาที่โต๊ะว่างตัวหนึ่ง สายตาหลายคู่ที่จ้องมาทางพวกเขาตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาในโรงอาหาร ยังคงไม่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-04
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status