Share

บทที่ 1999

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
กู้หว่านเยว่ยังได้ถือโอกาสนี้ถามสถานการณ์ของจิ่นเอ๋อร์ด้วย

ลั่วยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าเขียนจดหมายหาอาจารย์ ใช่ว่าเขาจะกลับมาเสมอไป แต่ถ้าเขารู้ว่าท่านมีสมุนไพรหายาก ไม่เกินสามวันก็จะปรากฏตัวในเมืองหลวงแน่นอน”

บนใบหน้าของนางปรากฏแววอิจฉาเสี้ยวหนึ่ง

ที่จริงไม่เพียงแค่อาจารย์ ถ้าหากนางได้ยินว่ามีสมุนไพรหายาก ก็จะรีบมาหาเช่นกัน

สำหรับคนเป็นหมออย่างพวกเขา ของเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถปฏิเสธ

เหมือนกู้หว่านเยว่มองความคิดนางออก

“อย่าเพิ่งใจร้อน นอกจากให้อาจารย์ของเจ้า ข้ายังมีสมุนไพรอีกไม่น้อยที่จะให้เจ้า

สมุนไพรพวกนี้ล้วนเป็นของที่ข้าเอากลับมาจากที่ราบแห่งความโกลาหล

บางส่วนก็แปรรูปแล้ว สามารถเอาไปใช้ได้เลย

และบางส่วนยังมีดินติดอยู่ เจ้าสามารถลองเอาไปปลูกดูว่าจะรอดหรือไม่”

ลั่วยางคิดไม่ถึงว่าจะมีส่วนของตนเองด้วย รอยยิ้มแห่งความดีใจจึงเปล่งประกายทั่วใบหน้าทันที

“พระมเหสี ท่านยังเตรียมของไว้ให้ข้าด้วย?”

นางรู้สึกเลื่อมใสในตัวกู้หว่านเยว่มาก

การถูกคนที่ตนเองเลื่อมใสจดจำ ความรู้สึกเช่นนี้มันวิเศษจงอธิบายไม่ถูกจริงๆ

กู้หว่านเยว่กะพริบตาปริบๆ “เป็นอย่างไร เจ้าอยากได้หรือไม่อยากได้?
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2004

    องครักษ์ที่อยู่หน้าประตูขวางปรมาจารย์แพทย์ไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยความจนใจตาเฒ่าผู้นี้ช่างไร้มารยาทนัก!ฮองเฮายังไม่ได้อนุญาตให้เข้าไปเลยกู้หว่านเยว่รีบเอ่ยขึ้น “รีบให้ปรมาจารย์แพทย์เข้ามา อย่าได้ล่วงเกินท่านผู้เฒ่า”เหล่าองครักษ์ที่ขวางทางอยู่จึงรีบแยกออกไปสองข้างทาง ปรมาจารย์แพทย์จัดเสื้อผ้าของตนเองพลางเบ้ปาก กล่าวอย่างไม่พอใจ “ข้าก็มาตั้งหลายครั้งแล้ว ถือเป็นคนคุ้นเคยกันหมดแล้ว ยังจะมาขวางอีก ไร้มารยาทเสียจริง”องครักษ์หลายคนมีสีหน้าลำบากใจปรมาจารย์แพทย์อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ โกรธง่ายหายเร็ว พอพูดจบก็รีบวิ่งตรงไปยังกู้หว่านเยว่ทันทีสีหน้าเต็มไปด้วยความยินดี“เจ้าเด็กแสบ ไม่เจอกันสองปี ในที่สุดก็ได้เจอเจ้าแล้ว พอข้าได้ยินข่าวเจ้าก็รีบกลับมาทันที เจ้ายังเหมือนเมื่อสองปีก่อนไม่มีเปลี่ยน ยังคงงดงามเช่นเคย”กู้หว่านเยว่กระแอมหนึ่งครั้ง ก่อนจะเปิดโปงอย่างไม่ไว้หน้า“ท่านผู้เฒ่าได้ยินข่าวของข้า หรือว่าได้ยินข่าวเรื่องสมุนไพรกันแน่ถึงได้รีบร้อนมาขนาดนี้”ปรมาจารย์แพทย์กระแอมออกมา กล่าวเก้อเขิน “โธ่เอ๊ย เจ้าเด็กแสบคนนี้ ยังพูดตรงไปตรงมาเหมือนเดิม ทำให้คนอื่นลำบากใจเสียจริง”ขณะพูดก็รี

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2003

    “เสด็จแม่ ท่านจะออกไปข้างนอกอีกแล้วหรือ?”จ้านจ้านเม้มริมฝีปากน้อย ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความน้อยใจ ดวงตากลมโตที่คลอไปด้วยน้ำตาทำให้กู้หว่านเยว่ใจอ่อนยวบนางยื่นมือออกไปลูบศีรษะเล็ก ๆ ของจ้านจ้าน “เสด็จแม่กับเสด็จพ่อมีเรื่องต้องไปทำ เมื่อทำเสร็จแล้วจะรีบกลับมาทันที ดีหรือไม่?”จ้านจ้านทรุดตัวลงนั่งกอดต้นขาของกู้หว่านเยว่ไว้แน่น “ลูกจะไปกับเสด็จแม่ด้วยพ่ะย่ะค่ะ”เสด็จแม่เพิ่งจะกลับมาได้ไม่นาน อยู่ได้เพียงสองสามวันก็จะออกไปอีกแล้ว ในใจของจ้านจ้านรู้สึกน้อยใจสองมือเล็ก ๆ ของเขาเขย่าไปมากู้หว่านเยว่รู้สึกจนใจ “เสด็จแม่ต้องออกไปทำเรื่องสำคัญ อาจจะเจออันตราย จะพาเจ้าไปด้วยได้อย่างไร?”จ้านจ้านรีบตบหน้าอกเล็ก ๆ ของตน “ลูกปกป้องตัวเองได้ ถ้าเจออันตรายก็จะรีบไปซ่อนก่อน ไม่เป็นภาระให้เสด็จแม่!”เขาเม้มปากเล็ก ๆ เผยให้เห็นสีหน้าที่ดูน่าสงสาร“ได้โปรด ได้โปรดเถอะ...”กู้หว่านเยว่ใจอ่อนยวบไปหมดแล้วเมื่อลูกชายอ้อนวอนถึงเพียงนี้ การจะปฏิเสธก็ช่างยากเย็นเหลือเกินกู้หว่านเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง อันที่จริงการจะทิ้งจ้านจ้านไว้ในวังคนเดียว นางเองก็รู้สึกอาลัยอาวรณ์มาก หากจะพาจ้านจ้านไปชายแดน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2002

    นางอยู่ข้างกายกู้หว่านเยว่มานานที่สุด ความคิดบางอย่างจึงได้รับอิทธิพลจากกู้หว่านเยว่อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงนางหยางได้แต่ยิ้มอย่างจนใจ เมื่อได้ยินคำพูดนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองแต่อย่างใดตอนที่นางได้ยินคำพูดของซูจิ่นเอ๋อร์ครั้งแรก ก็รู้สึกว่าบุตรสาวของตนช่างเลอะเลือนเกินไปแล้ว แต่นางก็เข้าใจดีว่าการสืบทอดตระกูลนั้นสำคัญเพียงใด“เรื่องนี้จะโทษจิ่นเอ๋อร์ก็ไม่ได้ หากสกุลฟู่ต้องการจะหย่านาง ก็สามารถใช้เรื่องไร้ทายาทซึ่งเป็นหนึ่งในเจ็ดข้ออ้างในการหย่าร้างได้ นางเองก็ไม่มีทางเลือก” นางหยางเอ่ยขึ้นตามสัญชาตญาณในใจของนางยังคงเข้าใจซูจิ่นเอ๋อร์ได้ แต่กู้หว่านเยว่กลับส่ายหน้า “จิ่นเอ๋อร์เป็นคนนิสัยเด็ดเดี่ยว ยอมหักไม่ยอมงอ”มิฉะนั้นแล้ว เมื่อก่อนคงไม่ดึงดันที่จะติดตามฟู่หลานเหิง ยอมตายแต่ไม่ยอมหันหลังกลับ เพียงเพื่อจะแต่งงานกับเขาให้ได้คนที่มีนิสัยเช่นนี้ จะเป็นคนที่บอกว่าจะรับอนุภรรยาให้สามีง่าย ๆ ได้อย่างไร“เช่นนั้นมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”นางหยางถอนหายใจ จับมือกู้หว่านเยว่ไว้พลางเอ่ยขึ้น“ช่างเถิด ไม่ว่าเรื่องราวมันจะเป็นมาอย่างไร ทุกอย่างล้วนเกิดจากการที่จิ่นเอ๋อร์ไม่สามารถตั้งครร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2001

    ภายในตำหนักเฟิ่งอี๋มีทั้งห้องน้ำชา ห้องหนังสือ ห้องปรุงยา ด้านหลังตำหนักยังมีแปลงสมุนไพรเล็ก ๆ อีกแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ส่วนตัวของกู้หว่านเยว่ที่แห่งนี้คือสถานที่สงบจิตใจของนางหากไม่ได้รับอนุญาตจากนาง ใครก็ห้ามย่างกรายเข้ามาโดยพลการในยามปกติ กู้หว่านเยว่จะปรุงยาและอ่านตำราแพทย์อยู่ที่นี่วันนี้ นางตั้งใจจะนำสมุนไพรที่เก็บมาจากในมิติเมื่อหลายวันก่อนออกมาแปรรูปเสียหน่อยอันที่จริงแล้ว สมุนไพรในมิติสามารถแปรรูปได้โดยอัตโนมัติ แต่ในฐานะแพทย์ กู้หว่านเยว่กลับชอบลงมือทำด้วยตนเองมากกว่า เพื่อที่นางจะได้ไม่ลืมทักษะนี้ไปเพราะไม่ได้ลงมือทำมานาน ทั้งนึ่งต้ม คั่ว บด ไม่รู้ตัวเลยว่าเวลาช่วงบ่ายได้ผ่านพ้นไปแล้วไม่นานนัก เสียงของนางกำนัลก็ดังขึ้นจากนอกประตู “ทูลฮองเฮา ฮูหยินกั๋วกงเข้าวังมาแล้วเพคะ”กู้หว่านเยว่รีบวางของในมือลง พลางนวดต้นคอที่ปวดเมื่อย แล้วออกไปต้อนรับนางหยางด้วยตนเอง“ท่านแม่”“ฮองเฮา” สายตาของนางหยางฉายแววสงสัย “เรียกข้าเข้าวังมาเสียเย็นค่ำ มีเรื่องอันใดหรือ?”นางหยางและซูจิ้งอาศัยอยู่ที่จวนกั๋วกง เข้าวังมาเป็นประจำ แต่โดยปกติแล้วจะมาในช่วงเช้าและกลับในช่วงพลบค่ำ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2000

    เช้าวันนี้ไม่ตรวจเพราะยุ่งเกินไป เพิ่งจะมาว่างตอนนี้ ตั้งใจว่าจะตรวจให้นางอย่างละเอียด ซูจิ่นเอ๋อร์ยื่นมือออกไปอย่างสั่นเทาเมื่อกู้หว่านเยว่วางปลายนิ้วลงไป ใบหน้านางยิ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และยังประหม่าจนกลั้นหายใจพลันกู้หว่านเยว่ก็ขมวดคิ้วซูจิ่นเอ๋อร์รีบถาม “เป็นอย่างไรพี่สะใภ้ใหญ่ ข้ายังสามารถมีลูกหรือไม่?”กู้หว่านเยว่พบความผิดปกติบางอย่าง “เหตุใดเจ้าประหม่าเช่นนี้? ฟู่หลานเหิงล่ะ เจ้ากลับเมืองหลวงครั้งนี้ เหตุใดเขาไม่มากับเจ้า?”ซูจิ่นเอ๋อร์ลังเลครู่หนึ่ง “เขามา แต่ แต่อยู่ที่สกุลฟู่ จึงไม่ได้เข้าวังมาด้วยกัน”สีหน้ากู้หว่านเยว่จริงจังขึ้นมาก“เจ้าบอกข้ามาตามตรง เจ้ามีเรื่องปิดบังข้าใช่หรือไม่?”ซูจิ่นเอ๋อร์จะร้องไห้แล้ว นางกล่าวอ้อนวอน “พี่สะใภ้ใหญ่ ได้โปรดท่านบอกข้าเถอะ”กู้หว่านเยว่ปล่อยมือ พลางกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ภายในร่างกายมีความเย็นสะสมมากเกินไป น่าจะเป็นเพราะเผชิญความหนาวเหน็บอย่างรุนแรงตอนเดินทางไปเจดีย์หนิงกู่ จึงทิ้งอาการไว้จนถึงตอนนี้”“แต่นี่ไม่ได้ยากเกินกว่าจะรักษา ขอแค่ดูแลตัวเองดีๆ และดื่มยาอีกหน่อย ไม่เกินหนึ่งปีก็จะดีขึ้นเอง”เมื่อพูดถึงตรงนี้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1999

    กู้หว่านเยว่ยังได้ถือโอกาสนี้ถามสถานการณ์ของจิ่นเอ๋อร์ด้วย ลั่วยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าเขียนจดหมายหาอาจารย์ ใช่ว่าเขาจะกลับมาเสมอไป แต่ถ้าเขารู้ว่าท่านมีสมุนไพรหายาก ไม่เกินสามวันก็จะปรากฏตัวในเมืองหลวงแน่นอน”บนใบหน้าของนางปรากฏแววอิจฉาเสี้ยวหนึ่งที่จริงไม่เพียงแค่อาจารย์ ถ้าหากนางได้ยินว่ามีสมุนไพรหายาก ก็จะรีบมาหาเช่นกันสำหรับคนเป็นหมออย่างพวกเขา ของเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถปฏิเสธเหมือนกู้หว่านเยว่มองความคิดนางออก“อย่าเพิ่งใจร้อน นอกจากให้อาจารย์ของเจ้า ข้ายังมีสมุนไพรอีกไม่น้อยที่จะให้เจ้าสมุนไพรพวกนี้ล้วนเป็นของที่ข้าเอากลับมาจากที่ราบแห่งความโกลาหลบางส่วนก็แปรรูปแล้ว สามารถเอาไปใช้ได้เลยและบางส่วนยังมีดินติดอยู่ เจ้าสามารถลองเอาไปปลูกดูว่าจะรอดหรือไม่”ลั่วยางคิดไม่ถึงว่าจะมีส่วนของตนเองด้วย รอยยิ้มแห่งความดีใจจึงเปล่งประกายทั่วใบหน้าทันที“พระมเหสี ท่านยังเตรียมของไว้ให้ข้าด้วย?”นางรู้สึกเลื่อมใสในตัวกู้หว่านเยว่มากการถูกคนที่ตนเองเลื่อมใสจดจำ ความรู้สึกเช่นนี้มันวิเศษจงอธิบายไม่ถูกจริงๆกู้หว่านเยว่กะพริบตาปริบๆ “เป็นอย่างไร เจ้าอยากได้หรือไม่อยากได้?

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status