บทที่ 2000

เช้าวันนี้ไม่ตรวจเพราะยุ่งเกินไป เพิ่งจะมาว่างตอนนี้ ตั้งใจว่าจะตรวจให้นางอย่างละเอียด

ซูจิ่นเอ๋อร์ยื่นมือออกไปอย่างสั่นเทา

เมื่อกู้หว่านเยว่วางปลายนิ้วลงไป ใบหน้านางยิ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และยังประหม่าจนกลั้นหายใจ

พลันกู้หว่านเยว่ก็ขมวดคิ้ว

ซูจิ่นเอ๋อร์รีบถาม “เป็นอย่างไรพี่สะใภ้ใหญ่ ข้ายังสามารถมีลูกหรือไม่?”

กู้หว่านเยว่พบความผิดปกติบางอย่าง “เหตุใดเจ้าประหม่าเช่นนี้? ฟู่หลานเหิงล่ะ เจ้ากลับเมืองหลวงครั้งนี้ เหตุใดเขาไม่มากับเจ้า?”

ซูจิ่นเอ๋อร์ลังเลครู่หนึ่ง “เขามา แต่ แต่อยู่ที่สกุลฟู่ จึงไม่ได้เข้าวังมาด้วยกัน”

สีหน้ากู้หว่านเยว่จริงจังขึ้นมาก

“เจ้าบอกข้ามาตามตรง เจ้ามีเรื่องปิดบังข้าใช่หรือไม่?”

ซูจิ่นเอ๋อร์จะร้องไห้แล้ว นางกล่าวอ้อนวอน “พี่สะใภ้ใหญ่ ได้โปรดท่านบอกข้าเถอะ”

กู้หว่านเยว่ปล่อยมือ พลางกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ภายในร่างกายมีความเย็นสะสมมากเกินไป น่าจะเป็นเพราะเผชิญความหนาวเหน็บอย่างรุนแรงตอนเดินทางไปเจดีย์หนิงกู่ จึงทิ้งอาการไว้จนถึงตอนนี้”

“แต่นี่ไม่ได้ยากเกินกว่าจะรักษา ขอแค่ดูแลตัวเองดีๆ และดื่มยาอีกหน่อย ไม่เกินหนึ่งปีก็จะดีขึ้นเอง”

เมื่อพูดถึงตรงนี้