Share

บทที่ 1236

Author: จี้เวยเวย
“ท่านแม่ ข้าบอกแล้ว ข้ามีคนในใจแล้ว ชาตินี้นอกจากเขาไม่มีวันแต่งงาน ท่านอย่าบังคับข้าอีกเลย!”

เพียงเอ่ยถ้อยคำนี้ออกไป พวกกู้หรูเยียนก็เผยสีหน้าแปลกใจ ที่แท้กู้เจาย่วนก็มีคนในดวงใจแล้ว?

“เจ้าเด็กคนนี้ เจ้าพูดเหลวไหลอันใด?” สีหน้าป้าสะใภ้ใหญ่เปลี่ยนไป ตวาดเสียงเฉียบ

กู้เจาย่วนตาแดง “อย่างไรเสียข้าก็ไม่แต่ง ข้ารู้ท่านไม่ชอบเขา คิดว่าเขาไม่เหมาะสมกับข้า”

“ความคิดของท่านและข้าไม่เหมือนกัน ข้าชื่นชมพรสวรรค์ของเขา เขาก็แค่ไม่มีหน้ามีตา แต่ในภายภาคหน้าไม่ช้าก็เร็วเขาย่อมประสบความสำเร็จ”

“ท่านแม่ เหตุใดท่านไม่ให้โอกาสพวกเราสักครั้งเล่า?”

ป้าสะใภ้โมโห นางคิดไม่ถึงเลยว่าลูกสาวที่เชื่อฟังว่าง่ายจะต่อต้านนาง!

“เจ้ามีชาติกำเนิดที่ดีเช่นนี้ แต่งงานกับคนที่เหมาะสม ย่อมไม่ต้องกังวลอาหารและอาภรณ์ เป็นนายหญิงของบ้านไม่ดีหรือ?”

“หลายปีมานี้ข้าสอนดีดพิณเดินหมากอักษรวาดภาพและบทกวีบทเพลงให้เจ้า ไม่ใช่เพื่อให้เจ้าไปซักผ้าทำกับข้าวให้ผู้อื่น!”

เจาย่วนเป็นลูกสาวคนสุดท้องของนาง เทียบกับลูกชายลูกสาวคนอื่น นางเอ็นดูมากที่สุด

บัดนี้มีเพียงนางยังไม่แต่งงาน นางย่อมอยากเลือกสามีที่ดีให้นาง ไม่ขอให้แต่งงานเข้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1282

    ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้ว การที่กำหนดไว้เป็นเดือนหน้า คาดว่าคงเป็นเพราะฮวนเอ๋อร์เพิ่งแต่งในวันนี้ จึงจำต้องเว้นระยะบ้าง ไม่เช่นนั้น ด้วยท่าทีเร่งรีบของสกุลเจียง เกรงว่าแทบอยากจะนำเจาย่วนกลับไปแต่งงานทันทีเสียด้วยซ้ำ บนโต๊ะกินเลี้ยงคึกคักเป็นอย่างมาก ที่ดังมาจากรอบข้างล้วนเป็นเสียงยกย่องชมเชย ฮวนเอ๋อร์กับอวิ๋นอ๋องแต่เดิมก็เหมาะสมกันยิ่งนัก แม้แต่ฮองเฮาก็ยังพอพระทัยยิ่งในการแต่งงานครั้งนี้ เป็นสิ่งที่ไร้ที่ติ ทันใดนั้น เสียงเอะอะดังแว่วมาเสียงหนึ่ง “ไสหัวไป ข้าไม่ต้องการให้เจ้ามายุ่ง!” “หยวนชิง เจ้าเมาแล้วนะ อย่าดื่มต่ออีกเลย!” หวังเสวี่ยรีบกล่าว สีหน้าของสวี่หยวนชิงแดงก่ำ เพราะดื่มเหล้าจนเมา ดวงตาก็พร่ามัวอยู่บ้าง เขาเห็นว่าสตรีที่ตนรักมาหลายปีแต่งงานด้วยตาตัวเองเช่นนี้ ในใจก็เศร้าจนมิอาจเอื้อนเอ่ยได้จริง ๆ ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนรู้จักฮวนเอ๋อร์ก่อนแท้ ๆ พวกเขาคบหากันมาหลายปี เหตุใดฮวนเอ๋อร์ถึงมุ่งมั่นจะแต่งกับอวิ๋นอ๋องด้วย? หรือเป็นเพราะฐานะของเขาสู้อวิ๋นอ๋องไม่ได้? “เจ้าว่าเหตุใดฮวนเอ๋อร์ถึงไม่ชอบข้า? ทั้ง ๆ ที่ข้าเป็นคนที่ดีกับนางที่สุดต่างหาก!”

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1281

    ครั้นคำพูดของซ่งจิ่งเซินจบลง สายตาของทุกคนก็เหลียวไปทางซ่งรั่วเจิน แววตาปรากฏความตกใจ “คุณชายสี่ซ่ง ตามที่ท่านกล่าวมาเช่นนี้ มิใช่ว่าเรื่องเล่านี้เดิมทีเป็นสิ่งที่พระชายาฉู่อ๋องคิดขึ้นหรอกหรือ?” ซ่งจิ่งเซินยิ้มพลางพยักหน้า “นอกจากนางแล้ว คนธรรมดาเกรงว่าคงยากนักที่จะคิดเรื่องเล่าแปลกใหม่เช่นนี้ออกได้” ทุกคนตื่นรู้ แต่ละคนต่างก็รู้ว่าวิชาแห่งศาสตร์ลี้ลับของซ่งรั่วเจินนั้นเก่งกล้าเพียงใด เหล่าสัตว์ปีศาจทั้งหลาย ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเขามิอาจพบเจอได้ในยามปกติ เรื่องของพญางูขาวนี้ พวกเขาฟังด้วยความเพลิดเพลินใจ และยังทำให้พวกเขารู้สึกว่ามิใช่ภูตผีทั้งปวงจะทำร้ายคน หวังเพียงให้ทั้งสองสามารถอยู่ร่วมกันได้สำเร็จ “พระชายาฉู่อ๋อง เรื่องเล่านี้ท่านต้องเล่าจนจบให้จงได้ พวกเราทุกคนล้วนปรารถนาที่จะได้ฟังอย่างเร็ววัน” “คาดไม่ถึงเลยว่าพระชายาฉู่อ๋องไม่เพียงแต่มีรูปโฉมงดงาม ยังเชี่ยวชาญวิชาศาสตร์ลี้ลับ แม้แต่เรื่องเล่าก็เรียบเรียงได้ดีถึงเพียงนี้!” ซ่งรั่วเจินมองไปยังพี่สี่ของตนด้วยความจนใจ นี่ก็คือขายนางไปแล้วหรือ? “น้องหญิงห้า เรื่องนี้โทษข้าไม่ได้นะ เจ้าไม่รู้ว่าตอ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1280  

    ซ่งรั่วเจินนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้คนสนิทข้างกายอวิ๋นอ๋องยังตะโกนบ่นว่า ‘เหตุใดอังเป่าถึงได้น้อยนัก’ ก็อดไม่ได้หลุดหัวเราะออกมา “เช่นนั้นหม่อมฉันเอาเงินพวกนี้ไปซื้อของอร่อย ๆ ให้ท่านกินเป็นอย่างไร?” “ซาบซึ้งในน้ำใจของฮูหยินยิ่งนัก” ฉู่จวินถิงยิ้มบาง ๆ พลางตอบ ครั้นกู้ฮวนเอ๋อร์ขึ้นไปบนเกี้ยวบุปผาเรียบร้อยแล้ว อวิ๋นอ๋องก็ขึ้นนั่งบนหลังอาชาพันธุ์ดีอย่างองอาจ เสียงประทัดและกลองฉาบดังขึ้นกระหึ่ม ออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังจวนอวิ๋นอ๋องอย่างครึกครื้นเอิกเกริก ซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงเรียกว่าเป็นญาติฝ่ายเจ้าสาว และเป็นคนของฝ่ายเจ้าบ่าวด้วยเช่นกัน เคราะห์ดีที่วันนี้อากาศเป็นใจมากทีเดียว ทั้งคู่จึงเดินตามขบวนอยู่ด้านหลัง ไม่รีบไม่ร้อนเดินทางมุ่งหน้าไปยังจวนอวิ๋นอ๋องอย่างสบายใจ ระหว่างเดินทางผ่านร้านขายขนม ซ่งรั่วเจินแวะซื้อขนมเปี๊ยะถั่วแดงมาสองชิ้น แล้วยื่นให้ฉู่จวินถิงหนึ่งชิ้น “หม่อมฉันใช้เงินอั่งเปาที่แย่งมาได้ซื้อมา” ฉู่จวินถิงชิมไปหนึ่งคำ แล้วพูดอย่างเอาใจ “ขนมที่ฮูหยินซื้อมาต้องอร่อยอยู่แล้ว” ซ่งรั่วเจินยิ้มกว้างอย่างมีความสุข นับแต่แต่งงานกัน ความเข้าขาของพวกเขาทั้งสองนับวันยิ่ง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1279  

    ข่าวเรื่องการหย่าร้างของซ่งปี้อวิ๋นและลู่หวยอัน ไม่นานซ่งรั่วเจินก็ได้รับรู้ผ่านปากของมารดาตนเอง “ลุงใหญ่กับป้าสะใภ้ใหญ่ของเจ้าตอนนี้ขอแค่พูดถึงชื่อเจ้าขึ้นมาก็ชื่นชมไม่หยุดปากแล้ว แม้แต่เจียงฮูหยินเองก็ยังพยักหน้าคล้อยตามอยู่ด้านข้างไม่หยุดเหมือนกัน ข้าน่ะถึงปากจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ในใจข้าน่ะภูมิใจมากจนบอกไม่ถูกเลย” ต่อหน้าซ่งรั่วเจินกู้หรูเยียนไม่เสแสร้งแม้แต่น้อย ในฐานะมารดา ได้ยินคนอื่นเอ่ยปากชมบุตรสาวของตนเอง ย่อมปีติยินดีมากเสียจนบรรยายไม่ถูก “ก่อนหน้านี้เรือนใหญ่ยังมาขอให้พวกข้าไปช่วยพูดเกลี้ยกล่อมอยู่เลย หนนี้ปี้อวิ๋นคิดเองได้แล้ว เมื่อวานพอได้หนังสือหย่าเรียบร้อยก็กลับเลยทันที” “แต่ก็เพราะเรื่องราวบานปลายใหญ่โตถึงเพียงนั้น พวกญาติ ๆ ฝ่ายนั้นก็เลยพาลไม่พอใจนางไปด้วย ตอนนี้กำลังวุ่นวายกันน่าดูเลย” กู้หรูเยียนส่ายศีรษะเบา ๆ การแต่งงานครั้งนี้ของซ่งปี้อวิ๋นคือความผิดพลาดอันใหญ่หลวง เมื่อคราวก่อนพี่สะใภ้ใหญ่เองก็เคยพยายามคิดหาหนทางแทบทุกวิธีแล้ว แต่นางก็หาได้ยอมรับ บัดนี้หากว่ากลับไป ก็มีแต่ยิ่งถูกมองไม่ดีมากขึ้นกว่าเดิม “ยังดีที่นางคิดได้เสียที ลู่หวยอันบัดนี้ไม่เหล

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1278  

    ชั่วขณะนั้น เสียงกรีดร้องของสองแม่ลูกก็ดังขึ้นระงมสลับกันไม่ขาดสาย หวงชิงชิงและหลิงอวี่เฉินถูกเรียกตัวกลับมาและได้รับเบี้ยชดเชยห้าร้อยตำลึงเงิน นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน แต่เมื่อนึกถึงมารดาที่ต้องทนทุกข์ทรมาน พวกเขาก็รู้สึกว่านั่นสมควรแล้ว! ทีแรกตั้งใจจะรอให้อนุหลี่ออกจากศาลาว่าการ จากนั้นพวกเขาค่อยหาโอกาสทำร้ายอนุหลี่ให้ขาหัก เพื่อจะได้ให้นางได้ลิ้มรสความเจ็บปวดของการถูกทำร้ายจนขาหักบ้าง! คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าเมืองจะมีคำสั่งให้ขังนางไว้ในคุกถึงครึ่งเดือน เพื่อให้นางได้ทบทวนตัวเองและสำนึกผิด “อนุหลี่เก่งเรื่องวิวาทโวยวายก็จริง แต่ข้าดูแล้วร่างกายของนางใช่ว่าจะแข็งแรงอะไร ยามนี้ถูกโบยแล้วยี่สิบไม้ ถูกขังไว้ในคุกไร้คนดูแล อาหารการกินก็แร้นแค้น ต้องลำบากมากแน่ ๆ” หลิงอวี่เฉินกล่าว หวงชิงชิงเผยสีหน้าสะใจออกมา “ก็สมน้ำหน้า!” ส่วนซ่งปี้อวิ๋นหลังจากเห็นลู่หวยอันถูกจับตัวไปแล้ว ก็ตามมาที่ศาลาว่าการซุ่นเทียนทันที พอได้ทราบเรื่องที่สองแม่ลูกทำลงไป หัวใจของนางหมดสิ้นความหวังไปอย่างสิ้นเชิง ความจริงนางเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดตนเองถึงได้ไม่ยอมหย่าขาดกับลู่หวยอันสักที อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1277  

    อนุหลี่ถูกจับตัวไปโดยไม่เปิดโอกาสให้แก้ตัว ไม่ว่านางจะพยายามอธิบายอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ “พี่หญิง ท่านทราบก่อนแล้วหรือว่านักการจะเข้ามากุมตัวนางไปลงโทษ?” หวงชิงชิงอดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ เพราะสำหรับชาวบ้านธรรมดาอย่างพวกเขา สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือการมีเรื่องเกี่ยวข้องกับทางการ โดยปกติแล้วหากเลี่ยงได้พวกเขาก็จะเลี่ยงอย่างถึงที่สุด เรื่องฟ้องร้องต่อทางการ พวกเขาแทบไม่เคยคิดจะทำเลยด้วยซ้ำ เพราะกลัวจะพาตนเองเข้าไปพัวพันด้วย คิดไม่ถึงเลยว่านักการเมื่อมาถึงก็เหมือนกับว่ารู้ความจริงอยู่ก่อนแล้ว และตรงเข้ามากุมตัวอนุหลี่ไปในทันที “ครั้งก่อนพระชายาได้สั่งให้คนจับตัวลู่หวยอันไปที่ศาลาว่าการซุ่นเทียน ตอนนั้นท่านใต้เท้าออกคำสั่งลงมา อีกทั้งยังตัดสินโทษโบยลู่หวยอันสามสิบไม้” “ทว่ายามนี้ลู่หวยอันยังไม่ได้รับโทษโบยที่ว่า แต่อนุของเขาก็วิ่งเสนอหน้าออกมาสร้างปัญหาแล้ว ชัดเจนว่าไม่สนใจคำสั่งของทางการเลยแม้แต่น้อย” ชิงเถิงรู้ดีแก่ใจ ว่าเหตุผลหลักที่ท่านเจ้าเมืองสั่งลงโทษอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ ก็เป็นเพราะพระชายานั่นเอง ทางหนึ่งก็เป็นเพราะว่าลู่หวยอันทำความผิดจริง ส่วนอีกทางหนึ่งก็เป็นเพราะเกรงใจ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status