ตอนที่ 7 คุณวิเศษมาก

ผิวกายของคนที่ออกแรงไม่หยุด ผุดหยาดน้ำจากเรือนกายมาตามรูขุมขนยามที่ร่างกายยังร้อนลุ่มดั่งไฟ เมื่อไฟราคะปะทุออกมาแต่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย ไบรอัลยังคงสาดสัดเรี่ยวแรงใส่โพรงสาวในท่าเดิม แรงเขายังไม่ลดไม่ตกไปจากเดิมเลยแม้จะผ่านมากว่าหลายนาทีแล้ว จนเขาเริ่มรู้สึกแรงตอดรัดครั้งที่สองของต้องดาว เธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดอีกครั้งแล้ว

            “รัด แรงๆ ได้เลยที่รัก” ไบรอัลร้องบอกเสียงสั่นไม่ต่อเนื่องนัก เมื่อเขาเสียวซ่านจนหาเสียงตัวเองไม่เจอ ต้องดาวเริ่มเข้าใจและทำตามที่เขาบอก ยิ่งเพิ่มความสั่นสะท้านเสียวซ่านทวีคูณให้กับทั้งเขาและเธอ

            ซี๊ดดดดดด ไบรอัลครางออกมา

            อื้มมมมมม

            โอ้วววววว เสียงครางแห่งความสำเร็จดังออกมา เมื่อครั้งนี้ไบรอัลพาตัวเองขึ้นสู่จุดสุดยอดเป็นครั้งแรก จังหวะการขยับค่อยๆช้าลงแต่ยังไม่หายไปหรือหยุดไปในทันที ต้องดาวหอบหายใจ เหงื่อตามวงหน้าสวยผุดขึ้นและไหลออกมาเป็นทางอย่างน่าเหลือเชื่อ

            ไบรอัลยิ้มยามปล่อยเรียวขาให้พักบนเตียงนอน มือเรียวเลื่อนไปเกลี่ยเส้นผมยาวที่เปียกชื้นเพื่อเผยใบหน้าสวยให้เขาได้มองและจดจำอย่างชัดๆ ดวงตาอ่อนโยนมองสบตากลมโตของเธอ

            “คุณวิเศษมาก” ไบรอัลเอ่ยชมจากใจจริง

            “ฉันเหนื่อย ฉันอยากพัก”

            “คุณยังไหวอีกหน่อย ผมอยากให้คุณมีความสุขต่ออีกหน่อย ผมอยากตอบแทนความหอมของตัวคุณ” ไบรอัลพูดจบ เขาช้อนร่างบางทั้งๆที่ไม่ถอดถอนแก่นกายออกมา เขาพลิกกายลงไปเป็นฝ่ายนอนหงายจนต้องดาวต้องเป็นฝ่ายนั่งคร่อมร่างเขาไว้

            “จะทำอะไร” ต้องดาวถามกลับทันที

            “ขยับสะโพกไปมาแบบนี้ เร็วๆและแรงๆได้เลย” ไบรอัลจับสะโพกนำจังหวะให้ต้องดาวก่อน “แล้วคุณจะมีความสุข” ไบรอัลชี้ชวน หลอกล่อ     ต้องดาวแม้จะเหนื่อยแต่ก็อยากรู้อยากเห็น ยอมทำตาม และจริงอย่างที่เขาบอกร่างกายเธอชอบความรู้สึกแบบนี้ไม่น้อยเลย เธอติดกับไบรอัลในที่สุด เรี่ยวแรงเธอมีเท่าไหร่ เธอจัดใส่ตามคำแนะนำของไบรอัลอย่างเต็มที่

            “ดี โอ้ววว อย่างนั้น ซี๊ดดดดดด” ไบรอัลร้องครางซ่านเสียวไม่หยุด ยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้ต้องดาวขยับไปเรื่อยๆ

            “อื้มมมม ไม่ไหวแล้ว” ต้องดาวร้องบอก เธอเสียวและเธอก็รู้ว่าตัวเองกำลังจะแตะจุดสูงสุดอีกแล้ว

            “แรงๆอีก ผมอยากไปถึงพร้อมๆคุณ”

            กรี๊ดดดดดดด

            ซี๊ดดดด สองเสียงครางเสียงดังออกมาพร้อมกันในที่สุด แม้เรี่ยวแรงของต้องดาวจะไม่สามารถรักษาระยะเวลาเสียวซ่านได้นานเท่ากับเขา แต่ผลความสำเร็จที่เกิดขึ้นก็ทำให้เขามีความสุขได้อย่างไม่ผิดหวังเลยสักนิด

            ไบรอัลรับร่างบางที่แทบจะหมดสติไปทันทีหลังหยาดน้ำหยดสุดท้ายถูกปล่อยออกมา เขาพลิกกายและค่อยๆประคองร่างบางนอนลงบนเตียงข้างกายเขาอย่างอ่อนโยน แม้จุดประสานจะแยกจากกันแล้ว แต่ท่อนแขนแข็งแรงยังคงโอบกอดร่างบางเอาไว้ ไบรอัลเอื้อมมือหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายเขาและเธอไว้ก่อนจะปิดเปลือกตาเข้าสู่นิทราตามเธอไปเช่นกัน

          แสงยามเช้าตรู่ค่อยๆ ผ่านพ้นไป เข้าสู่ช่วงสาย ไบรอัลพลิกตัวหวังจะเปลี่ยนอิริยาบถท่านอน แต่ทุกอย่างไม่ได้ง่ายอย่างทุกๆครั้ง

            Grrrr Grrrr เสียงกรีดร้องของโทรศัพท์ เสียงเรียกที่คุ้นเคย   ไบรอัลไม่แปลกใจกับเสียงเรียกเข้าเพราะมันเป็นโทรศัพท์เขาเอง ดวงตาสีหยกค่อยๆเปิดกว้างขึ้นอย่างเกียจคร้าน เพราะเขารู้สึกปวดหัวแทบระเบิด คงเป็นผลพวงจากการดื่มหนักเมื่อวานนี้ เขาคิดอยู่แล้วว่าต้องเกิดขึ้น แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้

            ร่างเปลือยกำยำขยับพิงพนักเตียง แหงนหน้าขึ้นทิ้งศีรษะลงบนหมอนหัวเตียงใบใหญ่อย่างยอมแพ้ต่ออาการที่เกิดขึ้นตอนนี้ “ให้ตายเถอะ” ไบรอัลพึมพำเบาๆ ดวงตาเปิดๆปิดๆ เพราะเขารู้สึกถึงอาการหมุนของห้อง ไบรอัลจึงนั่งพิงพนักอยู่นิ่งๆ จนเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์หยุดไป

            ในขณะที่เขาหลับตาแหงนหน้ากับพนักหัวเตียง ต้องดาวก็เริ่มรู้สึกตัวเช่นกัน ทั้งเสียงรบกวนจากเครื่องมือสื่อสารและจากคนข้างกาย ร่างบางขยับถอยห่างจากไบรอัลโดยดึงผ้าห่มผืนเดียวกันที่คลุมกายไบรอัลอยู่ครึ่งตัวเอามาพันร่างกายตัวเองเสียส่วนใหญ่ และสิ่งที่เกิดขึ้นที่ไม่ปกติ ทำให้ไบรอัลต้องยกศีรษะของตัวเองขึ้นมา และลืมตาในที่สุด

           ต้องดาวอยู่ริมขอบเตียง สายตาจับจ้องมองคนตรงหน้าไร้สิ้นมิตรภาพที่ดี

            ไบรอัลกระพริบตาครั้งแล้วครั้งเล่า สมองด้านเหตุและผลทำงานโดยทันที พระเจ้า! เธอเป็นใครกัน? สมองด้านเหตุผลพยายามแล้วแต่เขาก็นึกไม่ออก แต่ดูจากสภาพเขาและเธอ เมื่อคืนนี้เขากับเธอคงเริงสวาทกันเป็นแน่    ไบรอัลเก็บอาการและคำพูด สมองทนายความทำงานในทันที เขาจำไม่ได้เลยว่าเมื่อคืนนี้เขากับเธอเป็นอย่างไรบ้าง คำแรกควรเป็นเขาหรือเธอดีที่จะมีสิทธิเอ่ย

            “คุณอยู่ในห้องของฉัน เชิญออกไปได้แล้ว” ต้องดาวเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมา หลังจากรออยู่นานพอแล้ว

            “ห้องของคุณ งั้นคุณก็เลยวัยผู้เยาว์มาแล้ว” ต้องดาวปิดปากแน่น และเธอย้ำเตือนตัวเองว่า อย่าได้กระโดดกัดคนตรงหน้าเด็ดขาด ท่องจำประโยคหนึ่งไว้ คือ อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา สำหรับไบรอัลที่สมองพอจะทำงานได้บ้างแล้วก็คิดว่าผู้เยาว์คงไม่สามารถมาอยู่แบบนี้ตามลำพังได้แน่ๆ แต่โอ้!พระเจ้า เธอน่ารักมาก เธอโตแล้วใช่มั้ย ตัวเธอเล็กมาก