อึดอัด

- เช้าวันต่อมา -

เวลา 7.30 น.

ก๊อกๆ

"อื้ม~" ร่างบางของสายน้ำงัวเงียตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้องในยามเช้า

"อีน้ำตื่นยัง ไปกินข้าวกัน" เอลลี่ที่ยืนเคาะประตูอยู่หน้าห้องเอ่ยขึ้น

ร่างบางของสายน้ำที่ได้ยินว่าเป็นเสียงของเอลลี่ก็ตาสว่างขึ้นและรีบลุกขึ้นนั่งทันทีและมองตัวเองที่ตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าและมีแต่รอยแดงตามตัว

"ใครมาหนวกหูแต่เช้า" แอสตันเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดเมื่อมีคนมารบกวนการนอนของเขาพร้อมกับก้มไปหยิบกางเกงขึ้นมาใส่และเดินไปยังหน้าประตูห้อง

เป็นจังหวะเดียวกันกับที่สายน้ำรีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ให้เรียบร้อยและพร้อมทำตัวให้ปกติที่สุดหลังจากที่เธอพึ่งผ่านศึกหนักมาเมื่อคืนจนเธอแทบจะขยับตัวไม่ไหว

แกร็ก~

"พี่แอสตัน สะ..สวัสดีค่ะ" เอลลี่เอ่ยทักแอสตันทันทีที่เขาเปิดประตูห้องด้วยใบหน้าที่ตกใจ

"สายน้ำยังไม่ตื่นกลับไปก่อน" แอสตันเอ่ยด้วยใบหน้าที่หงุดหงิดเพราะเขาพึ่งจะนอนไปตอนฟ้าเริ่มสว่างนี้เอง

"ฉันตื่นแล้วเอลลี่รอฉันแปบอาบน้ำ 10 นาที" สายน้ำรีบเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินแอสตันพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาหาเอลลี่

"อืมๆ ได้กูรอหน้าห้องนะ" สิ้นเสียงเอลลี่เอ่ยเสร็จสายน้ำก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ