ถ้าไม่มีปัญญาใช้หนี้ก็เอาลูกสาวแกมาขัดดอกไปก่อนแล้วกัน พอดีฉันทำธุรกิจไม่ได้ทำการกุศล…
View Moreเคแลน & เพลงขวัญ
ถ้าไม่มีปัญญาใช้หนี้ก็เอาลูกสาวแกมาขัดดอกไปก่อนแล้วกัน พอดีฉันทำธุรกิจไม่ได้ทำการกุศล…
พิมลรัตน์ วรกานต์กุล (เพลงขวัญ) นางเอก
สาวน้อยช่างฝันอายุ 23 ปี เพิ่งเรียนจบมามาดๆ เธอจบคณะอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบริการ พ่อแม่ของเธอเป็นเจ้าของไร่องุ่นขนาดใหญ่ ด้วยหน้าตาที่สละสลวย ผิวขาวเนียน รูปร่างหุ่นนาฬิกาทราย หญิงสาวทั้งเรียนเก่งและหน้าตาดีจึงเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย
เคแลน แคสเซียส (เคแลน) พระเอก
ลูกชายคนโตของ ควินตัน แคสเซียส และ กนกรดา แคสเซียส อายุ 30 ปี ชายหนุ่มผู้มีหน้าตาหล่อเหลาเหมือนผู้เป็นพ่อ แต่นิสัยช่างต่างกันมาก ชายหนุ่มอารมณ์ร้อน และพร้อมทำลายล้างทุกอย่างที่เขาไม่ชอบใจ เคแลนได้รับช่วงต่อกิจการจากบิดามาตั้งแต่อายุ 20 ปี จึงทำให้เขาต้องเป็นคนที่เด็ดขาดกับทุกเรื่อง
!!คำเตือน!!
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม รุนแรง ใช้คำหยาบคาย เพศและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ25ปีขึ้นไป
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการเท่านั้น ทั้งสถานที่และตัวละคร แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรืออาชีพใดๆ ทั้งสิ้น
ห้ามดัดแปลงหรือคัดลอกเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต
พิมลรัตน์ วรากานต์กุล (เพลงขวัญ)
สาวน้อยวัยช่างฝันอายุ 23 ปี เพิ่งเรียนจบมามาดๆ เธอจบคณะอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบริการ บิดาและมารดาของเธอเป็นเจ้าของไร่องุ่นขนาดใหญ่ ด้วยหน้าตาที่สละสลวย ผิวขาวเนียน รูปร่างหุ่นนาฬิกาทราย หญิงสาวทั้งเรียนเก่งและหน้าตาดีจึงเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย
เพลงขวัญเรียนจบมาได้หนึ่งเดือนกว่าแล้ว เธอยื่นสมัครงานไปที่ ทีที แอร์ไลน์ เพราะช่วงที่เป็นนักศึกษาฝึกงานเธอเคยไปฝึกงานที่นั่นอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนนี้เพลงขวัญกำลังรอผลตอบกลับอยู่ วันนี้เธอจึงนั่งรถมาที่ไร่องุ่นบ้านเกิดของเธอ เธออยากเอาใบปริญญาไปให้พ่อกับแม่ของเธอ ให้พวกท่านได้ภูมิใจที่คอยส่งเสียจนเธอเรียนจบ
อาทิตย์และพรทิพย์ บิดามารดาของเพลงขวัญเป็นเจ้าของไร่องุ่นขนาดใหญ่ในจังหวัดนครราชสีมา เพลงขวัญเข้ามาเรียนในกรุงเทพตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย พ่อแม่ของเธอไม่เคยต้องให้เธอลำบากหรือขัดสนเลย ท่านทั้งสองขยันทำงานและส่งเงินมาให้เธอตลอดใช้ไม่เคยขาดมือ
@ไร่องุ่นอาทิตยาพร
ร่างอรชรในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีม่วงอ่อน ก้าวเดินเข้ามายังไร่องุ่นที่เธอเคยอาศัยตั้งแต่เด็กๆ มองไปยังสถานที่แห่งนี้ที่เธอเคยวิ่งเล่นด้วยความคิดถึง เธอไม่ได้กลับบ้านมานานแรมปี เพลงขวัญสูดอากาศเข้าไปเต็มปอด อากาศบ้านไร่ของเรามันดีแบบนี้นี่เองสินะ
เพลงขวัญเดินตรงเข้ามาในไร่องุ่น เดินมาไม่ไกลมากก็ถึงบ้านไม้สองชั้นสีครีม เพลงขวัญมองดูคนงานทั้งชายและหญิงกว่าสิบชีวิตอะไรยืนมุงซุบซิบกันอยู่หน้าบ้านของเธอ
“มีอะไรกันหรือเปล่าคะ” เพลงขวัญเอ่ยถามคนงานด้วยน้ำเสียงสงสัย
“คุณเพลงขวัญ” คนงานนับสิบสะดุ้งด้วยความตกใจ แต่ก็ไม่มีใครตอบคำถามของเธอ
“ป้าน้อยคะ มีอะไรกันหรือเปล่าคะ แล้วทำไมไม่ไปทำงานกันคะ มายืนมุงอะไรกันอยู่ตรงนี้” เพลงขวัญเอ่ยถามป้าน้อยที่ทำสีหน้ากระอักกระอ่วนอยู่ตอนนี้
ป้าน้อยคือคนที่เลี้ยงเพลงขวัญมาตั้งแต่เด็กช่วงที่เธออยู่ที่ไร่องุ่นแห่งนี้ เป็นผู้ใหญ่อีกคนที่เธอรักและเคารพ
“หนูเพลง คือ..”
อีกด้านหนึ่ง
“ผมขอเวลาหน่อยนะครับคุณเคแลน ผมสัญญาว่าผมจะหามาคืนให้ทั้งต้นทั้งดอกเลยครับ แต่อย่าเอาไร่ของผมไปเลยนะครับ ผมขอร้อง”
อาทิตย์น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยขอร้องชายหนุ่มผู้หล่อเหลา ที่นั่งอยู่บนโซฟากลางบ้านของอาทิตย์ เขาพลาดเองที่ไม่คิดให้ดีก่อนตัดสินใจทำอะไรลงไป ผลของการกระทำของตนเองจึงทำให้ต้องเจอชะตากรรมแบบนี้
เคแลน เเคสเซียส (เคแลน)
ลูกชายคนโตของ ควินตัน แคสเซียส และ กนกรดา แคสเซียส อายุ 30 ปี ชายหนุ่มผู้มีหน้าตาหล่อเหลาและนัยน์ตาสีเทาดำดุดันเหมือนผู้เป็นพ่อ แต่นิสัยช่างต่างกันมากนัก ชายหนุ่มอารมณ์ร้อนและพร้อมทำลายล้างทุกอย่างที่เขาไม่พอใจ เขารับช่วงต่อกิจการอสังหาริมทรัพย์ กาสิโน ผับบาร์ และธุรกิจโรงแรมจากบิดามาตั้งแต่อายุ 20 ปี และมีลูกชายคนเล็ก คาเดน แคสเซียส อายุ 29 ปี ช่วยกันดูแลกิจการของตระกูลแคสเซียสอีกด้วย
“พี่อาทิตย์พี่มันเกิดอะไรขึ้นพี่ ทิพย์งงไปหมดแล้ว”
พรทิพย์ ภรรยาของอาทิตย์ เอ่ยขึ้นอย่างงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า
สองสามีภรรยานั่งอยู่ที่พื้น โดยมีเคแลนนั่งบนโซฟาด้วยท่าทางสบายๆ และมีบอดี้การ์ดของเคแลนนับสิบคนยืนล้อมรอบสองสามีภรรยา
“ก็สามีเธอไปเล่นการพนันในกาสิโนของฉัน จนหมดตัวไง เลยต้องเอาที่ดินผืนนี้มาจำนองไว้ “เสียงทุ้มของเคแลนตอบภรรยาของอาทิตย์
"มะ..ไม่จริงใช่ไหม พี่ไม่ได้ทำแบบที่เขาพูดใช่ไหม"
พรทิพย์เอ่ยถามสามีเพื่อความมั่นใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสามีของเธอจะติดการพนัน เพราะที่ผ่านมาสามีเธอเป็นคนขยันและไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับการพนันเลยแม้แต่ครั้งเดียว
อาทิตย์ยังคงนิ่งเงียบไม่ตอบภรรยา
“แหกตาดูเอาเองสิ”
เคแลนเอ่ยขึ้นพลางโยนเอกสารสัญญากู้ยืมให้พรทิพย์ดู มันไม่ใช่แค่ฉบับเดียวแต่มีมากมายหลายฉบับ พรทิพย์หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านอย่างละเอียด
“สิบห้าล้าน! พี่บ้าไปแล้วหรอ ทำไมถึงเยอะขนาดนี้ “พรทิพย์แทบจะเป็นลมกับสิ่งที่เพิ่งได้รับรู้
“พี่ขอโทษทิพย์ พี่ขอโทษจริงๆ” อาทิตย์ก้มหน้างุดได้แต่เอ่ยขอโทษภรรยา ตอนนี้เขามืดแปดด้านไปหมดแล้วไม่รู้จะทำยังไงต่อ
“สรุป ถ้าไม่มีคืนก็เก็บข้าวของพากันไสหัวออกไปที่นี่สะ” เคแลนประกาศเสียงดังสนั่น
ปัง!!
ทว่าทันใดนั้นเองก็มีหญิงสาวหน้าตาสละสลวยคนหนึ่งเปิดประตูบ้านเข้ามาหน้าตาตื่นตระหนก
“พ่อแม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันคะ แล้วคนพวกนี้เป็นใครมาทำอะไรในบ้านฉัน”
เพลงขวัญเปิดประตูเข้ามาภายในบ้าน ก็ต้องตกใจกับชายชุดดำนับสิบชีวิตที่ยืนรายล้อมบิดามารดาของเธออยู่ แล้วยังมีผู้ชายหน้าตาดีนั่งอยู่บนโซฟาจับจ้องมายังเธออีก เธอสบตาชายหนุ่มด้วยแววตาแข็งกร้าว
เวลาผ่านไปจวบจนงานเลี้ยงหรูได้จบลง เคแลนพาเพลงขวัญกลับมายังเพนท์เฮาส์ใหญ่ของเขา จับคนตัวเล็กอาบน้ำเหมือนอย่างที่เคยทำอยู่ทุกวันจนเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาไปแล้วสองร่างนอนกอดกันอยู่บนเตียงใหญ่เมื่ออาบน้ำเสร็จสรรพแล้ว ร่างกำยำนอนตะแคงมองหน้าภรรยาคนสวยที่กำลังอวบอิ่มมีน้ำมีนวลอยู่ตอนนี้ มือสากลูบหน้าท้องนูนเด่นอย่างเเผ่วเบา“เพลง” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกเพลงขวัญเบาๆ“คะ?”“ถ้าคลอดคนนี้แล้ว พี่ขอมีคนที่สองต่อเลยนะ”“เอาอีกคนหรอคะ”“ใช่พี่อยากมีหลายๆ คน บ้านของเรามันคงน่าอยู่มากๆ เลยนะ”“ค่ะ เพลงตามใจคุณค่ะ”“ขอบคุณนะเพลงที่ให้โอกาสผู้ชายเลวๆ คนนี้”มือหนาเกลี่ยปัดปอยผมที่มาคลอเคลียกับใบหน้าหวานออกไป“เพลงก็ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ผู้หญิงธรรมดาแบบเพลงรู้สึกว่าตัวเองโชคดีได้ขนาดนี้”สองร่างนอนกกกอดกันตั้งแต่เมื่อคืนยันเช้าของอีกวัน เพลงขวัญสวมชุดนอนสายเดี่ยวกระโปรงสีดำผ้าซาตินตื่นมาในอ้อมแขนคนตัวโต ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหลับใหล มือเล็กลูบคางที่มีขนขึ้นรำไรวนไปมาจนร่างกำยำค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมามองใบหน้าสวยสดด้วยสายตาหวานเยิ้มเคแลนกระชับวงแขนแกร่งกอดรัดคนตัวเล็กแน่นขึ้น พร้อมกับมือหนาลูบไ
สามเดือนผ่านไป…@โรงพยาบาลเพลงขวัญสวมชุดเดรสสายเดี่ยวสีครีมยาวเหนือเข่า ท้องเริ่มนูนเด่นขึ้นมาเล็กน้อย แต่กระนั้นหญิงสาวก็ยังดูสวยสดและดูอวบอิ่มมีน้ำมีนวลมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม“เดี๋ยวเรามาดูเพศน้องกันนะคะคุณพ่อคุณแม่”เสียงคุณหมอสาวเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังอัลตร้าซาวด์ครรภ์ให้คุณแม่คนสวยอยู่ มาเฟียหนุ่มยืนอยู่ข้างๆ เตียงจับมือหญิงสาวไว้แน่น“น้องเป็นผู้ชายนะคะคุณพ่อคุณแม่”“ลูกชายของพ่อ”เคแลนเอ่ยเสียงแผ่วเบาพลางมองจ้องไปที่หน้าจอสลับกับมองหน้าภรรยาคนสวยที่นอนอยู่“ดีใจไหมคะ”“ดีใจมากครับ”หญิงสาวจับอังใบหน้าหล่อเหลา นัยน์ตาสีเทาเริ่มมีน้ำตาเอ่อล้นขึ้นมาเล็กน้อย มันเป็นความรู้สึกที่เขาก็ไม่สามารถอธิบายได้เหมือนกันแต่เขารู้แค่ว่าเขาดีใจและตื้นตันมากหลังจากที่สองสามีภรรยาได้พบปะคุณหมอเรียบร้อยแล้ว เคแลนรีบพาภรรยาสุดที่รักมาเดินห้างของเพื่อนเขาทันทีเพื่อที่จะซื้อของให้เตรียมไว้ให้ลูกชายของเขานอกจากนั้นเคแลนยังริเริ่มทำคฤหาสน์แถวชานเมืองสไตล์นีโอเรอเนสซองส์ เป็นสถาปัตยกรรมคลาสสิกอิตาลีโทนสีครีมขาวโดยมีพื้นที่สีเขียวรอบคฤหาสน์ใหญ่“เพลง ดูของเด็กพวกนี้สิ พี่ซื้อไปหมดเลยได้ไหม”เคแลนดึงรั้งภรร
พิธีวิวาห์สุดอลังการของเคแลนและเพลงขวัญถูกจัดขึ้นภายในสามอาทิตย์ต่อมาอย่างยิ่งใหญ่ในโบสถ์ใหญ่ ทั้งไฮโซ นักธุรกิจ ดารานักแสดง และนักข่าวมากมายต่างพากันมางานแต่งของเคแลนและเพลงขวัญ ผู้คนต่างจับตามองเมื่อลูกชายคนโตของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศได้เข้าสู่พิธีวิวาห์อย่างสายฟ้าแลบเพลงขวัญสวมชุดเจ้าสาวกระโปรงยาวรัดรูปสีขาวสะอาดตาพอดีตัว ดีไซน์เกาะอกเปิดไหล่เผยให้เห็นไหล่ขาวผ่อง ผมยาวสลวยสีดกดำถูกดัดลอนปลายสวย ผ้าคลุมหน้าสีขาวปกคลุมทั้งใบหน้า เดินตามทางเดินที่เป็นดอกสแตติสสีม่วงอ่อนปนสีขาวสองข้างโดยมีบิดาของเธอที่เดินคล้องแขนเธอมาเพื่อส่งตัวเจ้าสาวให้กับเจ้าบ่าวสุดหล่อเหลาในวันนี้เคแลนในชุดสูทสีเทาเข้มกับเนกไทสีเทาอ่อนเข้าคู่กัน ยืนรอหญิงสาวอยู่หน้าแท่นพิธีข้างบาทหลวง โดยถัดจากบาทหลวงก็คือสามหนุ่มหน้าตาดีและมีอิทธิพลที่สุดในประเทศสวมชุดสูทสีม่วงอ่อนเข้าตรีมของงาน คาเดน นักรบ และมาร์วิน ซึ่งคาเดนรับหน้าที่ถือแหวนเพชรเม็ดใหญ่ให้กับพี่ชายของตนเองส่วนทางฝั่งเจ้าสาวมีหญิงสาวในชุดเดรสยาวสีม่วงอ่อนหน้าตาสละสลวยทั้งสามคนที่เพลงขวัญไม่ได้รู้จักเนื่องจากเพลงขวัญไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เธอจึงไม่ค่อยม
มื้อค่ำในบ้านไม้กลางไร่องุ่นผ่านพ้นไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะที่เพลงขวัญไม่คาดคิดว่าชีวิตนี้เธอจะได้สัมผัสกับบรรยากาศพวกนี้เลย เมื่อก่อนเธอเคยรู้สึกว่าเธอคือคนที่โชคร้ายที่สุดที่ได้เจอคนใจร้ายอย่างเคแลน แต่ตอนนี้เคแลนกลับทำให้เธอรู้สึกว่าเธอโชคดีที่สุดที่ได้เขาเป็นสามีเพลงขวัญเดินขึ้นมาบนชั้นสองของบ้านตรงไปยังห้องนอนของเธออย่างรวดเร็วหลังทานมื้อค่ำกันเสร็จสรรพ ส่วนเคแลนขอออกไปคุยกับลูกน้องชั่วครู่หญิงสาวเปิดประตูห้องนอนเข้ามาก็พบว่าข้าวของทุกอย่างของเธอยังคงเหมือนเดิมและถึงห้องนี้จะไม่มีคนอยู่มานานแต่ก็ยังคงสะอาดเพราะพรทิพย์คอยเข้ามาทำความสะอาดตลอด สองเท้าเล็กก้าวเดินไปยังระเบียงดวงตากลมโตกวาดสายตามองรอบๆไร่องุ่นของเธออย่างภูมิใจที่เธอสามารถรักษาที่แห่งนี้ไว้ได้แถมยังได้เจ้าหนี้สุดหล่อมาเป็นสามีอีกต่างหากแอดดด“ไปอาบน้ำได้แล้วเพลงขวัญ อากาศมันเริ่มเย็นแล้วเดี๋ยวไม่สบาย” เคแลนเอ่ยขึ้นทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องนอน“เข้ามาในห้องเลย ไม่ต้องไปยืนตรงระเบียงแล้ว”ชายหนุ่มเสียงเข้มเอ่ยต่อ“เพลงขอรับลมอีกสักหน่อยได้ไหมคะ”“ไม่ได้ เดี๋ยวไม่สบาย”พูดจบชายหนุ่มรีบก้าวยาวๆไปดึงรั้งเพลงข
@โรงพยาบาล“คนไข้ไม่เป็นอะไรมากค่ะ แต่ช่วงนี้ต้องระวังให้มากกว่าเดิมนะคะกำลังท้องอ่อนๆ อยู่ เสี่ยงแท้งได้ง่ายค่ะ คุณแม่จะเดินเหินต้องระวังมากกว่าเดิมนะคะ” คุณหมอคนสวยเอ่ยพลางมองไปที่คนไข้คนสวยที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับชายหนุ่มหน้าโหดยืนจับมือเธออยู่ข้างเตียงไว้ไม่ห่าง“หมอเช็คละเอียดแล้วใช่ไหม ลูกกับเมียผมปลอดภัยใช่ไหม” เคแลนเอ่ยถามเสียงเข้ม“หมอเช็คอย่างละเอียดแล้วค่ะ งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวนะคะ”“ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานของเพลงขวัญเอ่ยขอบคุณคุณหมอคนสวยหมอสาวยิ้มหวานให้เพลงขวัญและเคแลนก่อนจะหันหลังก้าวเดินออกจากห้องไปทันที“เพลง แน่ใจใช่ไหมว่าไม่เจ็บตรงไหน” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย มือหนาสั่นเทาจับมือบางไว้แน่น“ค่ะ เพลงไม่ได้เจ็บตรงไหนเลยค่ะ หมอก็บอกแล้วว่าไม่เป็นอะไรมาก” เพลงขวัญส่งยิ้มหวานให้มาเฟียหนุ่มพลางเอื้อมมืออีกข้างไปจับอังแก้มสาก นัยน์ตาสีเทามีเสน่ห์สั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด“พี่ขอโทษนะเพลงที่ทำให้เพลงกับลูกต้องมาเจออะไรแบบนี้”“คุณเคแลน มันเป็นอุบัติเหตุค่ะ ไม่ได้มีใครตั้งใจให้มันเกิดขึ้นหรอกค่ะ เพลงไม่ได้โทษคุณเลยนะคะ”“ยังไงพี่ก็เป็นต้นเหตุอยู่ดี
งานประมูลเครื่องเพชรหรูดำเนินการไปเรื่อยๆ จนจบงาน เคแลนเอาแต่นั่งมองหน้าเพลงขวัญไม่วางตา เขาสามารถนั่งมองหน้าเธอได้ทั้งวันอย่างไม่รู้สึกเบื่อเลย“อยากกลับหรือยังเพลง” เคแลนเอ่ยถามหญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา“ค่ะ” เพลงขวัญตอบกลับพร้อมกับหันไปยิ้มอ่อนๆ ให้เขา“งั้นกลับกัน”“เพลงขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหมคะ”“พี่ไปด้วย”“ไม่เป็นไรค่ะ เพลงไปคนเดียวได้” หญิงสาวไม่อยากให้เคแลนต้องไปยืนรอเธอเข้าห้องน้ำ“ไทก้า ตามไปเฝ้าเพลงขวัญไว้อย่าให้ใครมาเข้าใกล้และอย่าให้คาดสายตาเด็ดขาด” เคแลนสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลังเสียงเข้ม“ครับนาย” ไทก้าตอบรับเสียงนิ่งเรียบ“เดี๋ยวพี่ออกไปรอข้างนอกหน้างานนะเพลง” เคแลนเอ่ยขึ้นเพราะเขาอยากจะเดินหาพ่อของเมลินและคุยกับเขาให้รู้เรื่องเกี่ยวกับเรื่องหุ้นต่างๆ ที่เขามีอยู่ในบริษัทของพ่อเธอ ถึงเขาจะตัดความสัมพันธ์กับเธอแต่เรื่องงานก็คืองาน“ค่ะ”สิ้นเสียงเพลงขวัญค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วก้าวเดินตรงไปยังห้องน้ำอย่างช้าๆ โดยมีไทก้าตามประกบหลังไปติดๆเวลาผ่านไปไม่นานเพลงขวัญทำธุระส่วนตัวเสร็จสรรพ เธอออกมาจากห้องน้ำมา ไทก้าที่ยืนหน้านิ่งรออยู่ตรงหน้าห้องน้ำเอ่ยขึ้นทันทีที่เพลงขวัญออกมา
Comments