LOGINShare
บทที่ 547
Latest chapter
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 550
หากนางไม่เต็มใจ ต่อให้เบื้องหน้าปูทางด้วยดอกไม้หอมตลอดสาย นางก็จะไม่ย่างเท้าเดินออกไปแม้แต่ก้าวเดียวคิดได้เช่นนี้ ชีเจิ้นก็เลิกขัดแย้งกับตัวเองเสียที พูดตามตรง มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรจะไปขัดแย้งอะไรเลย แค่เดินตามเส้นทางของชีหยวนก็พอดูสิ ตอนนี้ที่บ้านก็ก้าวไปข้างหน้าได้อีกก้าวหนึ่งแล้วไม่ใช่หรือ?ชีหยวนแค่ดูจากเงินรางวัลที่พวกเขาแจกจ่ายให้บ่าวไพร่ ก็พอจะมองออกว่าพวกเขามีความสุขเพียงใดที่ลานในเรือนของนาง ทุกคนล้วนแต่เริงร่ากันถ้วนหน้าไป๋จื่อพอเห็นนางเดินเข้ามาก็ยิ้มแย้มอย่างสดใส “คุณหนูเจ้าคะ มีข่าวดีมาบอกท่านเจ้าค่ะ!”ชีหยวนยิ้มละไมถามกลับว่า “ข่าวดีที่ท่านพ่อเลื่อนตำแหน่งหรือ? ข้ารู้แล้วล่ะ”“ไม่ใช่เจ้าค่ะ!” ไป๋จื่อรีบอธิบาย พอเห็นอาหวงวิ่งระดิกหางเข้ามา ก็อดกล่าวด้วยรอยยิ้มไม่ได้ “ซุ่นจื่อกลับมาแล้วเจ้าค่ะ!”ทันทีที่เอ่ยถึงซุ่นจื่อ ใบหน้าของไป๋จื่อก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มชีหยวนรับคำออกมาเบา ๆ ใบหน้าก็มีรอยยิ้มผุดขึ้นจริง ๆนางสั่งให้ซุ่นจื่อพาเหล่าเด็กหญิงพวกนั้นกับจิ้งคง ไปส่งที่ฮุ้ยโจว ระหว่างทางยังฝากให้จัดการบางเรื่องให้ด้วย ไม่คาดคิดว่าซุ่นจื่อจะกลับมาก่อนกำหนดครู่หนึ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 549
ชินอ๋องหวยเหลียงนั้นมอบผลประโยชน์แก่ต้าโจวอย่างใหญ่หลวงในฐานะที่เป็นคนขององครักษ์เสื้อแพร ไล่เฉิงหลงย่อมรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้วเขาถอนหายใจออกมา “คุณหนูใหญ่ตระกูลชี ข้ารู้ว่าท่านเก่งมาก มีความสามารถมาก แต่ข้าอยากเตือนว่า ทุกอย่างควรจะเผื่อทางถอยไว้บ้าง คนเราไม่อาจต้านฟ้าได้หรอก”ครั้งนี้ ผู้ตรวจการเถี่ยและใต้เท้าหานขุดเอาพฤติกรรมอันไม่แสดงความเคารพของตระกูลชินอ๋องหวยเหลียงในอดีตออกมา แต่ก็ทำได้เพียงแค่ให้ฮ่องเต้หย่งชางปฏิเสธเรื่องการมอบบุตรหญิงขุนนางร่วมขบวนอภิเษกเท่านั้นแต่เรื่องพระราชทานองค์หญิงเพื่อสมรสเชื่อมสัมพันธไมตรี กลับยังไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อยแค่นี้ก็เพียงพอให้ไล่เฉิงหลงอ่านใจฮ่องเต้หย่งชางได้แล้วเขาลุกขึ้นยืน “คุณหนูใหญ่ชี ขออภัยด้วย หากเป็นเรื่องนี้ ข้าน้อยเกรงว่าคงไม่สามารถช่วยท่านได้”แม้เขาจะรู้ว่าชีหยวนเก่ง และเป็นคนที่มีความสามารถแต่ถึงจะมีความสามารถมากเพียงใด ในเบื้องหน้าของราชสำนักและอำนาจของฮ่องเต้ ก็ยังเล็กจ้อยเกินไปอยู่ดีชีหยวนจิบชาช้า ๆ อย่างใจเย็น “ชินอ๋องหวยเหลียงจะให้ก็แค่เหมืองแร่เงิน แต่ถ้าฆ่าชินอ๋องหวยเหลียงแล้ว สิ่งที่ได้มันไม่ใช่แค่เหมืองแ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 548
นี่มัน เขาอดไม่ได้ที่จะโกรธขึ้นมา “คุณหนูใหญ่ชี นี่ท่านคือข้ามแม่น้ำแล้วรื้อสะพานเลยนะ!”เมื่อครู่นี้ยังให้เขาช่วยนัดไล่เฉิงหลงอยู่เลย ไฉนพอหันหลังกลับมาก็ไล่เขากลับแล้ว?ชีหยวนไม่พูดอะไร เพียงแค่เงียบมองเขาอยู่ครู่หนึ่งปาเป่าก็เงียบสนิททันทีเอาเถอะ ใครใช้ให้นางเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลชีล่ะ ใครจะไปดื้อด้านชนะคุณหนูใหญ่ตระกูลชีได้?เขาฮึดฮัดเดินตามลิ่วจินออกมา แทบจะกระทืบเท้าด้วยความโมโห “ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลชีจะเป็นคนเช่นนี้!”ลิ่วจินกลอกตา “ไม่งั้นเจ้าคิดว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลชีจะเป็นคนแบบไหนกัน?”ต่อให้เป็นท่านอ๋อง นางยังเป็นเช่นนี้ แล้วพวกเขาจะเหลืออะไร?ที่ท่านอ๋องก็ยังหลงชอบนางอยู่ดีผู้ใดเผลอใจไปก่อนผู้นั้นย่อมแพ้ แล้วท่านอ๋องผู้นี้ ก็แพ้อย่างหมดรูปเสียด้วยชีหยวนยกมือจิบชาเพียงครู่เดียว ไล่เฉิงหลงก็เข้ามานั่งตรงข้ามแล้วพอเห็นไล่เฉิงหลง ชีหยวนก็แค่นหัวเราะเบา ๆ “ดูท่าอาการบาดเจ็บของใต้เท้าไล่จะหายดีแล้วสินะ”......ไล่เฉิงหลงที่เพิ่งถูกทักทายเรื่องบั้นท้าย ก็อดไม่ได้จะขยับก้นเล็กน้อย แต่พอคิดอีกทีก็ขยับกลับไปเหมือนเดิม ยิ้มเยาะพลางจ้องมองชีหยวน “นี่ยังต้อ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 547
อีกด้านหนึ่ง หลังจากท่านขันทีเซี่ยขึ้นดำรงตำแหน่งผู้บังคับบัญชาแห่งกองกำลังองครักษ์เสื้อแพร สิ่งแรกที่เขาทำก็คือสั่งให้ไล่เฉิงหลงที่เพิ่งออกจากเมืองหลวงกลับมาท้ายที่สุด คนเพิ่งถูกโบยจนก้นเลือดไหลซิบ ๆ จะให้เดินทางเร็วก็แปลกแล้วส่วนที่กลับมาไวได้ ก็เข้าใจได้ง่าย แผลก้นช่วงนี้ก็คงหายดีพอสมควรแล้ว!ไล่เฉิงหลงที่เพิ่งกลับมามองดูป้ายอาญาสิทธิ์ของการสืบราชการลับฝ่ายใต้ที่วางอยู่ตรงหน้า สีหน้าของเขาออกจะสับสนเล็กน้อย ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดูแล้วหัวเราะเบา ๆ “ก็ยังจะเลื่อนตำแหน่งให้ข้าจนได้รึ?”เมื่อครั้งที่เจ้าสุนัขขันทีผู่อู๋ย่งยังอยู่ ฝ่ายองครักษ์เสื้อแพรก็ถูกกดไว้แน่นจนกระดิกตัวไม่ได้ เขายิ่งถูกผู่อู๋ย่งคอยระแวดระวัง กดไว้ทุกทางตอนนี้ท่านขันทีเซี่ยขึ้นครองอำนาจ ย่อมยังมองไม่ออกว่าฝ่ายองครักษ์เสื้อแพรลึกซึ้งเพียงใด จึงต้องรีบหาคนของตนมาหนุนไว้ก่อนไล่เฉิงหลงพลิกป้ายอาญาสิทธิ์คว่ำลงบนโต๊ะ แล้วนวดขมับอย่างใช้ความคิด ครุ่นคิดว่าจะเลือกข้างยังไงดี ขณะนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงคนสนิทชุนหลินเอ่ยเรียกใต้เท้าจากหน้าประตูเขาพยักหน้าเป็นสัญญาณให้เข้ามาได้ชุนหลินก็กล่าวสั้น ๆ ว่า “ใต้เท้า คุณหนูใ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 546
ก็ไม่รู้ว่า หากแต่งเข้ามาแล้วจะก่อพายุลูกใหญ่เพียงใดแต่สิ่งที่นางมีอยู่ในมือ กลับจี้เข้าตรงกลางใจของเขาอย่างจังศาสตราวุธ! อาวุธทรงอานุภาพ!อาวุธเยี่ยงนี้ หากพวกเขาครอบครองได้จริง เหล่าขุนนางทหารใหญ่แห่งแผ่นดินเหนือ เช่นตระกูลซานหมิงก็ต้องหมอบราบยอมศิโรราบต่อพวกเขาแน่!แต่พวกเขาย่อมรู้ดีว่า สิ่งของเช่นนี้ ราชสำนักต้าโจวไม่มีทางมอบให้แน่นอนยามนี้ที่องค์หญิงเป่าหรงหยิบสิ่งนั้นออกมา......ท้ายที่สุด ชินอ๋องหวยเหลียงก็เอ่ยถาม “องค์หญิงคือคนของต้าโจว”“แต่เมื่อข้าแต่งกับองค์ชายแล้ว ข้าก็ถือเป็นคนของตงอิ๋ง!” องค์หญิงเป่าหรงกล่าวเสียงเย็นพร้อมรอยยิ้มเยาะ “องค์ชายย่อมทราบดี พวกหญิงสาวแห่งต้าโจวนั้น ก่อนแต่งฟังบิดา หลังแต่งออกเรือนฟังสามี หญิงผู้ใดแต่งงานแล้ว ก็ถือว่าไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลเดิมอีกต่อไป”ความหมายเช่นนี้ ชินอ๋องหวยเหลียงย่อมเข้าใจได้องค์หญิงเป่าหรงยื่นเหยื่อมาให้ งับไม่งับก็ขึ้นอยู่กับเขาแล้วล่ะแน่นอนว่า ชินอ๋องหวยเหลียงย่อมต้องงับเบ็ดเขาชั่งน้ำหนักอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยถามว่า “ถ้าเช่นนั้น องค์หญิงทรงประสงค์ให้พวกเราทำสิ่งใด?”บนฟ้าไม่มีอาหารที่ร่วงลงมาโดยไม่
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 545
รูปลักษณ์ของชินอ๋องหวยเหลียงนั้นกลับไม่เป็นไปตามที่องค์หญิงเป่าหรงคาดไว้เสียทีเดียวนางเคยได้ยินมานานแล้วว่า ปู่ของชินอ๋องหวยเหลียงเป็นเพียงชายเตี้ยขี้เหยียด ทั้งยังหยาบคายยโสโอหัง เคยลวงฆ่าทูตแห่งต้าโจว จนเป็นเหตุทำให้บาดหมางกับต้าโจวดังนั้นก่อนจะมา นางจึงเตรียมใจไว้แล้ว ว่าอาจได้เห็นบุรุษเตี้ยเตอะผู้ไว้หนวดเคราเล็ก ๆ แต่เมื่อได้พบกับชินอ๋องหวยเหลียงจริง ๆ กลับไม่ถึงกับขี้ริ้วขี้เหร่อย่างที่คิดไว้ อย่างน้อยก็ยังดูดีกว่าที่นางจินตนาการไว้มากนักองค์หญิงเป่าหรงนั่งลงตรงข้ามกับเขา เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ยิ้มบาง ๆ เอ่ยว่า “ได้ยินว่าองค์ชายเปิดศึกดุเดือดกับตระกูลซานหมิง แม้ว่าทางตระกูลซานหมิงจะเสียซามูไรไปกว่าพันนาย แต่ฝ่ายองค์ชายก็สูญเสียไปกว่าสองพันชีวิตมิใช่หรือ? เพราะเหตุนี้เอง องค์ชายจึงยื่นสาสน์เจตจำนง ขออภิเษกกับข้าใช่หรือไม่?”ก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆชินอ๋องหวยเหลียงรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ที่องค์หญิงเป่าหรงรู้รายละเอียดเช่นนี้อย่างถี่ถ้วนองค์หญิงเป่าหรงยกคิ้วขึ้นอย่างภาคภูมิจะรู้เรื่องพวกนี้มันจะยากเย็นอะไรเชียว?ตอนที่ผู่อู๋ย่ง เจ้าขันทีไร้ประโยชน์ตัวนั้นยังไม่ตาย ข่าวสารเช่น
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 544
ผู้ตรวจการเถี่ยในยามนี้กลับดูอึดอัดซึ่งหาได้ยากนักหลังจากส่งตัวผู้ตรวจการเถี่ยและเสนาบดีกรมยุทธนาการกลับไปแล้ว ฮ่องเต้หย่งชาง เมื่อได้ยินว่า องค์หญิงเป่าหรงขอเข้าเฝ้า ก็ขมวดคิ้วทันที “ให้นางเข้ามาเถิด”แต่เดิม พระองค์ก็กำลังโกรธองค์หญิงเป่าหรงอยู่แล้วเรื่องที่นางส่งรายชื่อให้เจ้ากรมพิธีการโดยพลการนั้น เป็นเรื่องที่ไม่อาจให้อภัยได้เลยยิ่งไปกว่านั้น นางยังไม่รู้จักหนักเบา เลือกหญิงสาวจากสองตระกูลขุนนางใหญ่ขึ้นมาในทีเดียว โดยเฉพาะยังเป็นคนของตระกูลชีอีกด้วยชีเจิ้นหาตัวพระชายาหลิ่วกลับมาได้ชีหยวนก็เพิ่งเปิดโปงความคิดขององค์หญิงเป่าหรงที่ต้องการทำร้ายพระชายาหลิ่วและเซียวโม่นางถึงกับเลือกชีหยวนให้ติดตามขบวนสมรสกับตงอิ๋ง จุดประสงค์นี้คือความคิดสุมาเจียว คนเดินถนนยังรู้เลยครั้นเมื่อเห็นหน้าองค์หญิงเป่าหรง พระองค์ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอีกครั้ง “นี่เจ้าทำอะไร?”องค์หญิงเป่าหรงปล่อยผมลงรุงรัง สวมชุดไว้ทุกข์สีขาวทั้งตัว คุกเข่าลงบนพื้นเบื้องหน้าฮ่องเต้และโขกศีรษะ “ลูกมาเพื่อขอรับผิดกับเสด็จพ่อเพคะ ลูกผิดไปแล้ว ลูกไม่ควรปล่อยให้อคติส่วนตัวบังตา ทำตามอำเภอใจ ส่งรายชื่อไปที่เจ้ากรมพิ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 543
เมื่อถูกใต้เท้าหานและผู้ตรวจการเถี่ยปั่นป่วนเช่นนี้ ราชสำนักก็เกิดคลื่นลมโหมกระหน่ำขึ้นในทันที ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องจะจัดหญิงระดับสูงติดตามขบวนเลย แม้แต่เรื่องแต่งงานเชื่อมสัมพันธไมตรีเอง บัดนี้ก็ถูกบรรดาขุนนางฝ่ายพลเรือนต่อต้านกันอย่างหนักหน่วงเมื่อองค์หญิงเป่าหรงไปขอเข้าเฝ้าที่ตำหนักไท่จี๋เตี้ยนของฮ่องเต้หย่งชาง ก็เป็นจังหวะที่ฮ่องเต้หย่งชางก็กำลังปวดเศียรเวียนเกล้าเพราะขุนนางเหล่านี้พอดีพระองค์จ้องพวกเขาด้วยสายตาเย็นชาตรัสเสียงต่ำว่า “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่า ตงอิ๋นนั้นมีเหมืองแร่เงินมากมายเพียงใด? สิทธิ์การทำเหมืองสิบปีที่ชินอ๋องหวยเหลียงสัญญาไว้ เพียงพอที่จะขุดเงินมาซ่อมแม่น้ำเหลืองได้ทั้งสายเลยทีเดียว?!”ผู้ตรวจการเถี่ยยังคงเชิดคอขึ้นไม่ยอมแพ้ “ฝ่าบาท แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็หามีเหตุสมควรต้องลดฐานันดรองค์หญิงไม่!”ฮ่องเต้หย่งชางมิได้กล่าวสิ่งใด เพียงแต่ชี้นิ้วไปที่เสนาบดีกรมยุทธนาการ แล้วตรัสอย่างเฉยเมย “เจ้าบอกให้ผู้ตรวจการเถี่ยทราบทีว่า ปีที่แล้วราชสำนักของเราทั้งสองนครและสิบสามมณฑล มีรายได้จากภาษีเงินเท่าใด?”เสนาบดีกรมยุทธนาการรีบโค้งตัวรับคำ กล่าวอย่างเร่งรีบว่า “ทูลฝ่าบาท
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 542
ความโกรธที่สะสมมาหลายวันระเบิดออกมา และไม่อาจเก็บคืนกลับ องค์หญิงเป่าหรง กำปกคอเสื้อของอ๋องฉีไว้แน่น ก่อนจะฟาดเขาไปสองฉาดอย่างชำนาญแท้จริงแล้ว นางค่อนข้างชินกับการตบคนแบบนี้เพียงแต่พอกลายเป็นองค์หญิง ก็ไม่ค่อยมีโอกาสลงมือตบใครด้วยตนเองอีกบัดนี้โอกาสมาแล้ว ฝีมือในอดีต ครั้นได้ใช้อีกครั้งกลับยังคงดุดันดังเดิมอ๋องฉีถูกตบนิ่งไป กระทั่งโดนตบซ้ำอีกหลายฉาดติด ๆ กัน จนหูอื้อไปหมด จึงผลักนางออกห่าง กล่าวด้วยความโมโห “เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ?!”เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยองค์หญิงเป่าหรงเมื่อก่อนก็เป็นคนหยิ่งยโส ดื้อรั้นแต่ก็เฉพาะกับคนนอกเท่านั้น กับพวกเขา นางมักใจดีอ่อนโยนเสมอไม่เคยเป็นเหมือนตอนนี้ ราวกับคนเสียสติคนหนึ่งไม่มีผิดองค์หญิงเป่าหรงจ้องเขาเขม็ง “เสด็จแม่ไม่มีวันได้พักอย่างสงบแน่ เซียวหลิง เจ้าไร้ค่าจริง ๆ! เป็นเจ้าที่ทำให้พวกเขาต้องตาย!”พูดจบ นางก็หันหลังเดินออกจากตำหนักไปทันทีอ๋องฉีทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง กว่าจะตั้งสติได้ก็รีบวิ่งตามไป ดึงนางกลับเข้ามาในตำหนัก กดเสียงลงต่ำถาม “เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่?!”องค์หญิงเป่าหรงแค่นหัวเราะเย้ยหยัน “ข้าจะทำอะไรหรือ? แน่นอน
You may also like
ลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ16.2K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ21.7K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น389.2K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่122.3K viewsสตรีแกร่ง หลินซูเหมย
หลงเวลา /จู้หมิง1.3K viewsเล่ห์ปีศาจ
JIeC493 viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน9.1K viewsเกิดใหม่มาเป็นภรรยาตัวประกอบของท่านนายพล ยุค80
BBNanz2.5K views
