Mag-log inShare
บทที่ 2676
Pinakabagong kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2746
ลู่ปินได้ยินการซักถามของเซียวหลินเทียนจึงเอ่ยว่า “ท่านอู่ เรื่องนี้ข้าน้อยสั่งการสายลับไปแล้ว แต่พวกเขายังตรวจสอบมิพบเบาะแสใดขอรับ!”“จริงสิ สายลับบอกว่าข้างกายอ๋องซู่มีสตรีอยู่นางหนึ่งขอรับ สตรีผู้นี้แต่งกายเป็นบุรุษ และมักจะติดตามอยู่ข้างกายอ๋องซู่อยู่บ่อยครั้ง!”“สายลับบอกว่า พลังของสตรีผู้นี้น่าจะสูงกว่าอ๋องซู่เสียอีก นางมีนามว่าเจี่ยงชิง ได้ยินว่าได้รับความไว้วางใจจากอ๋องซู่อย่างมากทีเดียวขอรับ!”เจี่ยงชิง?ชื่อนี้เป็นได้ทั้งบุรุษและสตรี เซียวหลินเทียนฟังแล้วก็ขมวดคิ้วมุ่นพลังสูงกว่าอ๋องซู่ เช่นนั้นมิใช่ว่าอาจเท่ากับตน หรืออาจถึงขั้นเหนือกว่าตนไปแล้วหรอกหรือ?“ท่านอู่ อ๋องซู่มีกองกำลังอยู่บนยอดเขาเกาหลิ่ง กองกำลังนี้ฝึกฝนกันบ่อยยิ่งนัก ได้ยินมาว่าที่ยอดเขาเกาหลิ่งก็มีการคุ้มกันเข้มงวดด้วยขอรับ!”ลู่ปินเอ่ย “ข้าน้อยให้สายลับไปตรวจสอบกองกำลังบนยอดเขาเกาหลิ่งที่ว่านี้แล้ว อีกมินานก็น่าจะได้ข่าวคราวมาขอรับ!”หลิงอวี๋ฟังอยู่ด้านข้าง เมื่อได้ยินเรื่องเจี่ยงชิงสตรีที่อยู่ข้างกายของอ๋องซู่ก็รู้สึกสนใจขึ้นมาหยางรั่วหลานกับอ๋องซู่ต่างก็ตกลงเรื่องการอภิเษกสมรสแล้ว อีกมินานก็จะแต่ง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2745
ครั้นแม่นางพานได้ยินว่าชีวิตของพานเจี้ยนปลอดภัยแล้ว ก็ตื้นตันจนน้ำตาคลอยิ่งได้ฟังว่าใบหน้าของพานเจี้ยนเพียงแค่ดูแลรักษาอย่างถูกวิธี ในภายภาคหน้าก็จะมิทิ้งรอยแผลเป็นที่น่าเกลียดไว้ นางก็ยิ่งตื้นตันใจอย่างหาที่สุดมิได้ ทรุดกายลงคุกเข่ากับพื้น“ฮูหยินอู่เปรียบประดุจพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดใหม่แก่เจี้ยนเอ๋อร์ของข้า ครอบครัวเราซาบซึ้งในบุญคุณอย่างหาที่สุดมิได้!”“ฮูหยินอู่ ข้าขอโขกศีรษะคารวะท่าน ขอบคุณ... ขอบคุณ...”พานหลิงรีบคุกเข่าตามลงไป มิทันที่หลิงอวี๋จะได้เอ่ยปากห้าม นางก็โขกศีรษะลงกับพื้นติดต่อกันหลายครั้ง“ฮูหยินอู่ ข้าขอโขกศีรษะขอบคุณแทนพี่ชายของข้าเจ้าค่ะ ขอบคุณ! ขอบคุณ!”หลิงหว่านและหลิงอวี๋รีบเข้าไปประคองคนทั้งสองให้ลุกขึ้นมาคนละข้างเถ้าแก่พานเองก็ซาบซึ้งจนน้ำตารื้นยามที่พานเจี้ยนถูกส่งกลับมาเมื่อกลางดึก เถ้าแก่พานเห็นสภาพเลือดเนื้อแหลกเหลวของบุตรชายก็สิ้นหวังแล้ว ไหนเลยจะคาดคิดว่าพานเจี้ยนจะมีวาสนาได้พบปาฏิหาริย์รอดชีวิตมาได้!“น้องหญิง เข้าไปดูข้างในก่อนเถิด!”เถ้าแก่พานเป็นห่วงบุตรชาย จึงประคองแม่นางพานเดินเข้าไปด้านในเมื่อเห็นพานเจี้ยนนอนอยู่บนเตียงโดยมีผ้าพันแผลพัน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2744
เซียวหลินเทียนจะรับโรงเตี๊ยมของตระกูลพานได้อย่างไร เขายิ้มพลางเอ่ยว่า “เถ้าแก่พาน โรงเตี๊ยมท่านก็เก็บไว้เองเถิด!”“ภรรยาข้าช่วยเหลือบุตรชายท่านก็เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ พวกเราพอมีความสามารถช่วยเหลือได้ ย่อมมิอาจนิ่งดูดายอยู่แล้ว!”“จริงสิ เถ้าแก่พาน ผู้ใดเป็นคนส่งพานเจี้ยนกลับมาหรือ?”“ข้ามีเรื่องสงสัยอยู่เรื่องหนึ่ง เขามิได้ประจำการอยู่ในกองทัพของอ๋องซู่หรอกหรือ ต่อให้พานเจี้ยนบาดเจ็บ แต่ก็ยังมิถึงตาย ในกองทัพไม่มีหมอหลวงรักษาเขาหรือ?”ก่อนหน้านี้เถ้าแก่พานมัวแต่โศกเศร้าเพราะบุตรชายแขวนอยู่บนเส้นด้าย จึงมิได้คิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนครั้นได้ยินเซียวหลินเทียนเอ่ยถาม จึงรู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างมิชอบมาพากล เขาคว้าแขนของเซียวหลินเทียนไว้แล้วกล่าวขึ้น“คนที่ส่งบุตรชายข้ากลับมาชื่อจู้เฉียง เขาก็บาดเจ็บเช่นกัน ข้าเห็นว่าฟ้ามืดแล้วจึงรั้งให้เขาพักค้างคืน ตอนนี้เขาอยู่ที่เรือนคนรับใช้ พวกเราไปถามไถ่เรื่องราวกันเถิด!”เถ้าแก่พานเดินนำทางคนทั้งสองไปยังห้องพักห้องหนึ่งในเรือนคนรับใช้เมื่อเขาผลักประตูเข้าไปก็พบว่าจู้เฉียงยังคงหลับใหลอยู่“จู้เฉียง ตื่นเถิด!”เถ้าแก่พานร้อนใจอยากรู้ความจ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2743
“พานเจี้ยนยังมีทางรอด!”หลิงอวี๋ตรวจดูบาดแผลบนใบหน้าของพานเจี้ยน แล้วเอ่ยว่า “พวกท่านออกไปรอก่อนเถิด ท่านพี่ ท่านอยู่ช่วยข้า!”หลิงหว่านได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า “แม่นางพาน พวกเราออกไปกันเถิด อย่าได้รบกวนพี่หญิงของข้าเลย!”“ท่านวางใจเถิด ในเมื่อพี่หญิงของข้าบอกว่าช่วยได้ ย่อมต้องช่วยได้อย่างแน่นอน! พวกท่านเชื่อมั่นในตัวพี่หญิงของข้าก็พอ!”ความหวังวูบหนึ่งพลันปรากฏขึ้นในใจของเถ้าแก่พาน เขาจ้องมองหลิงอวี๋อย่างคาดหวัง และเอ่ยถามด้วยเสียงสั่นเครือ “ฮูหยินอู่ เจี้ยนเอ๋อร์บุตรชายข้ามีทางรอดจริง ๆ หรือขอรับ?”หลิงอวี๋กล่าวขณะที่มือยังคงง่วนอยู่กับการรักษา “ข้าย่อมมิหลอกลวงพวกท่าน!”“พวกท่านออกไปก่อนเถิด ข้าไม่มีเวลามาสนทนาด้วยแล้ว!”“ท่านพี่ มาช่วยข้าถอดอาภรณ์เขาออก ข้าจะดูว่ายังมีบาดแผลอื่นอีกหรือไม่!”เซียวหลินเทียนก้าวเข้ามา เริ่มลงมือปลดเปลื้องอาภรณ์ของพานเจี้ยนทันทีหลิงหว่านและพานหลิงเองก็ช่วยกันประคองแม่นางพานออกไปด้านนอกเมื่อถอดชุดชั้นนอกของพานเจี้ยนออกก็เผยให้เห็นอาภรณ์ด้านในที่ขาดรุ่งริ่งและชุ่มโชกไปด้วยโลหิตเซียวหลินเทียนหาได้รังเกียจความสกปรกไม่ เขาลงมือถอดอาภรณ์ชั้นใน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2742
สายฝนพรำลงมามิขาดสาย หลิงอวี๋ซุกซบอยู่ในอ้อมอกของเซียวหลินเทียนและผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลียนางหลับไปนานเท่าใดมิอาจรู้ได้ ในความสะลึมสะลือพลันได้ยินเสียงคนวิ่งวุ่นอยู่ด้านนอก ทั้งยังเจือไปด้วยเสียงร่ำไห้สะอื้นหลิงอวี๋นึกว่าตนเองกำลังฝันไป จึงมิได้ใส่ใจทว่าเพียงชั่วครู่ เซียวหลินเทียนก็เขย่าตัวนาง“อาอวี๋ ตื่นเถิด!”หลิงอวี๋พลันลืมตาโพลงเซียวหลินเทียนจุดตะเกียงสว่างไสวแล้ว นางปรือตามองอย่างงัวเงีย ก็เห็นเขากำลังเขย่าปลุกนางอยู่“ข้างนอกดูเหมือนจะมีเรื่องอันใดเกิดขึ้น เจ้ารีบแต่งตัวเถิด ข้าจะออกไปดูเสียหน่อย!”กล่าวจบ เซียวหลินเทียนก็ก้าวออกไปทันทีหลิงอวี๋ใช้สองมือลูบหน้าตนเองอย่างแรงเพื่อเรียกสติ บัดนี้จึงตื่นเต็มตาสมบูรณ์แล้วนางรีบสวมใส่อาภรณ์อย่างรวดเร็ว รวบผมยาวขึ้นเป็นมวยลวก ๆ แล้วจึงเดินตามออกไปเสียงนั้นดังมาจากลานหน้า อีกทั้งเสียงร้องไห้มิใช่ดังมาจากคนเพียงคนเดียวหลิงอวี๋เพิ่งจะคิดก้าวออกไปดู ก็เห็นประตูห้องของหลิงหว่านที่อยู่ข้าง ๆ เปิดออกเช่นกัน หลิงหว่านแต่งกายเรียบร้อยแล้วเดินออกมา“พี่หญิง ข้าได้ยินเสียงคนร้องไห้ ท่านก็ได้ยินเช่นกันหรือเจ้าคะ?”หลิงหว่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2741
ครั้นยามค่ำ เซียวหลินเทียนก็กลับมาพร้อมกับเฉาจื่อหลิงหว่านรีบเข้าไปในครัวเพื่อยกสำรับอาหารค่ำมาให้คนทั้งสองรอจนเซียวหลินเทียนกินอาหารเสร็จ หลิงหว่านจึงนำชามาให้ ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เพื่อฟังคนทั้งสองสนทนากัน“อาอวี๋ ข้ากับเฉาจื่อไปเดินสำรวจทั่วทั้งเมืองมาแล้ว ข้าหลวงหยางกับอ๋องซู่มีวิธีการปกครองปากั๋วโจวได้ดีเยี่ยมยิ่งนัก!”“ตอนนี้ในเมืองแทบจะกลับสู่สภาวะปกติแล้ว ข้าหลวงหยางกับอ๋องซู่กำลังส่งทหารไปช่วยชาวบ้านซ่อมแซมบ้านเรือน”เซียวหลินเทียนยิ้มกล่าวว่า “ยิ่งไปกว่านั้น ยังได้ยินชาวบ้านต่างเอ่ยปากสรรเสริญพวกเขามิขาดสาย ดูท่าว่าอ๋องซู่ผู้นี้จะเป็นที่ชื่นชมของราษฎรอย่างแท้จริง!”หลิงอวี๋พยักหน้า “หากพวกเขาทำเพื่อราษฎรอย่างสุดหัวใจ เช่นนั้นแล้วมิว่าอ๋องซู่หรือเจ้าแห่งทิศใต้ ใครจะได้เป็นจักรพรรดิ หม่อมฉันล้วนมิขัดข้อง!”“แดนเทพบอบช้ำมามากพอแล้ว มิอาจทนรับความทุกข์เข็ญได้อีก!”ทั้งสามพูดคุยกันต่ออีกครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าฟ้ามืดค่ำแล้ว หลิงหว่านและเฉาจื่อจึงรู้ความและขอตัวกลับห้องพักไปก่อนหลิงอวี๋สั่งให้คนเตรียมน้ำร้อนให้เซียวหลินเทียน เพื่อให้เขาได้ลงแช่ในอ่างอาบน้ำเซียวหลินเทียนเห
Maaari mong magustuhan
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย29.1K viewsทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน120.3K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ19.9K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน686.5K viewsฮูหยินพ่ายรัก(ร้าย)ท่านแม่ทัพ
คุณลาว14 viewsเฟิ่งหวง [鳳凰]
ไป๋ชิงหง12 viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์177.6K viewsสตรีในปกครองของจิ้งจอกเก้าหาง
ฮวาเฟิ่งหวง292 views
