Home / รักโบราณ / ยาจกยอดมารดา / ตอนที่240 เมืองหน้าด่านแดนเหนือ

Share

ตอนที่240 เมืองหน้าด่านแดนเหนือ

last update Last Updated: 2025-08-07 17:47:21

หญิงชราทำเพียงก้มหน้านิ่งอย่างจำยอม นางคงรู้สึกผิดต่อบุตรชาย จึงมองเห็นชายหนุ่มผู้นี้เป็นเขา หญิงชราก้าวช้าๆ ตามทหารคุ้มกันของราชบุตรเขยไป

"ท่านแม่ เพียงเราไม่ยอมรับ เราจะยังมีชีวิตต่อไปอีก แม้จะถูกจองจำ"

ฉือจ้าวหนาน เอ่ยกับมารดา เหมือนจะปลอบใจ แต่เขารู้ว่ามันยากที่จะเป็นไปได้ เพราะไม่ว่าจะพูดหรือเงียบก็ต้องตายอยู่ดี

"เจ้าไม่ต้องปลอบใจข้าหรอก เราเดินบนเส้นทางนี้ เมื่อพลาดก็น้องยอมรัยชะตากรรม"

หญิงชราหันไปยิ้มเนือยๆ กับบุตรชาย นางรู้ดีว่ามันคือทางเลือกที่น่าอดสู แต่มันคือหนทางเดียวที่จะรอดจากความตาย เมื่อพลาดพลั้งในเส้นทางสุดท้ายนี้ ผลลัพธ์ก็คือความตาย

สองแม่ลูกได้ขึ้นนั่งบนท้ายรถม้าขนเสบียง แม้จะหนาวเหน็บก็มิอาจร้องขอเมตตาอื่นใดได้อีก อีกหลายชั่วยามจึงจะลงจากเขานี้ได้ หากโชคดีนางสองแม่ลูกจะไม่หนาวตายเสียก่อน

บ่ายคล้อยตีนเขา

มู่ไฉอ้ายเปิดม่านออกมองบรรยากาศด้านนอก เมื่อเมี่ยวเมี่ยวบอกว่าตอนนี้ คณะเดินทางได้ลงจากเขาหิมะแล้ว เป็นอีกครั้งที่นางได้เห็นต้นหญ้าสีเขียวที่แซมด้วยดอกไม้ป่าหลากสี

"พี่สะใภ้เหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ"

ฉู่เมี่ยวเอ่ยถามด้วยความ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่243 เคยพบ

    “หยุดอยู่ตรงนั้น!” ชูหลี่ ตะโกนสั่งเสียงกร้าว เขาไม่อาจบอกได้ว่านี่คือใคร เพราะคนของนายใหญ่นั้น สับเปลี่ยนหมุนเวียนมาบ่อยครั้ง ยกเว้นแค่ครอบครัวสกุลฉือ และคนบางกลุ่มเท่านั้น ที่ยังอยู่มั่นคงในเมืองเหนือแห่งนี้แต่ที่เขารู้ๆ คือคนที่อยู่ตรงหน้า มิใช่เพียงแค่บริวารปลายแถว เช่นเขาและแม่ลูกสกุลฉือ แต่คือมือดีที่นายใหญ่ เลือกมาเพื่อสะสางปัญหา ที่จะนำพาไปถึงตัวของนายท่าน “หึๆ เจ้ากล้าพาผู้อื่นมาบนเส้นทางต้องห้าม ชูหลี่!” เสียงเย็นเยียบประหนึ่งภูตผี ดังมาจากเจ้าของเงาร่างตะคุ่ม ท่ามกลางหิมะที่ยังคงโปรยปราย “ข้าย่อมมีหน้าที่ของตนเอง ส่วนเจ้าหากเป็นเพียงนักเดินทาง ก็จงหลีกหนีไป แต่ถ้ามิใช่...ก็อย่าได้ว่าพวกข้าไร้น้ำใจ” แม้จะรู้ดีว่าอีกฝ่ายหาใช่นักเดินทาง หรือพ่อค้าที่หลบเลี่ยงภาษี แต่เขาก็ยังคงกล่าวตามหน้าที่ของมือปราบออกมา และนั่นทำให้ไอสังหารจากเงาร่างตะคุ่ม พวยพุ่งออกมามากกว่าเดิมนับเท่าทวีคูณ ก่อนที่เบื้องหลังของเขา จะปรากฏกลุ่มเงาสีดำ เพิ่มขึ้นอีกกว่าสิบ และนั่นเองที่เหล่าผู้ติดตาม รีบลงจากหลังมากรูกันโอบล้อมผู้เป็นนายเอาไว้ ทางด้านหยา

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่242 บุคคลปริศนา

    “เจ้าอย่าห่วงเลย ข้าเป็นคนรักษาคำพูด” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เขามิใช่คนที่ชอบหลอกใช้ใคร อาจเพราะชาติก่อนเขาคือโอรสมังกร เมื่อเอ่ยปากแล้วย่อมไม่คืนคำ ส่วนภายหน้าชูหลี่และคนที่เหลือ จะวกกลับมาเส้นทางเดิมหรือไม่นั้น เขาไม่สนใจ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ถือว่าเขาไม่ผิดหากลงมือต่ออีกฝ่าย “ขอรับ” ชูหลี่ไม่อาจบอกได้ ว่าทำไมเขาจึงรู้สึกเชื่อในคำพูดของแม่ทัพหนุ่ม ทั้งที่เขาเองก็คุ้นชิน ต่อคำลวงของเหล่าขุนนางใหญ่ แต่แม่ทัพหยางอี้หลงผู้นี้ กลับทำให้เขารู้สึกเกรงขามอย่างน่าประหลาด แม่ทัพหนุ่มไม่เอ่ยสิ่งใดอีก เขาทำเพียงกระตุ้นม้าให้ออกเดินต่อ และทุกคนในขณะต่างก็เงียบงัน ด้วยอีกไม่นานก็จะถึงที่หมาย ซึ่งคนสอดแนมที่ล่วงหน้ามาก่อน ได้รายงานถึงเส้นทางนี้ ว่ามีสิ่งเพิ่มเติมจากอดีต นี่จึงทำให้แม่ทัพหนุ่มผู้ได้รับพระบัญชา ให้สะสางปัญหาในชายแดนเหนือ จำต้องแยกตัวจากคณะ เพื่อไปสำรวจพื้นที่ให้กระจ่าง “ข้างหน้าทางจะแคบ ข้าจะเดินนำนะขอรับ” หลังจากออกเดินทางต่อได้เพียงไม่ถึงครึ่งก้านธูป ชูหลี่ได้หยุดยืนแล้วยกมือขึ้น เป็นการเรียกให้ทุกคนหยุดอยู่

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่241 เส้นทางลัด

    “เจ้าคือสายเลือดมังกร การเดินทางไปยังต่างแคว้น มิต่างจากถือเทียบเชิญให้เปิดศึก รอข้าอยู่ที่นี่ ดูแลตัวเองให้ดีเข้าใจหรือไม่” เมื่อถูกภรรยารู้ทันขนาดนี้แล้ว เขาก็ไม่มีสิ่งใดต้องเบี่ยงเบนประเด็น นางคือองค์หญิง ย่อมมีความเข้าใจสิ่งใดได้ง่าย “ข้าจะไม่ทำให้เสด็จพ่อและท่านพี่ ต้องผิดหวังเจ้าค่ะ” หญิงสาวแนบใบหน้ากับแผ่นอกของสามี ก่อนจะมีดวงตาวาวโรจน์พาดผ่านไปชั่วขณะ มันคือความโหดร้ายของทุกยุคสมัย ยิ่งมีอำนาจในมือมากเท่าไหร่ อันตรายก็มากตามนับเท่าทวีคูณ “ดีแล้ว ไปนั่งทางนั้นกันเถอะ” ชายหนุ่มชี้ให้ภรรยาได้เห็น ต้นไม้ใหญ่ริมทาง ซึ่งตอนนี้สาวใช้ของนาง กำลังจัดเตรียมที่นั่งและของว่าง ส่วนฉู่เมี่ยวนั้น เดินหายไปยังรถม้าขนเสบียง ตั้งแต่ลงจากรถม้าแล้ว สองสามีภรรยาก้าวตรงไปยังต้นไม้ใหญ่ โดยชี้ชวนกันชื่นชมบรรยากาศโดยรอบ ราวกับตลอดสองข้างทาง ที่รายล้อมไปด้วยทุ่งหญ้า มีเพียงเขาและนางเท่านั้น ทางด้านฉู่เมี่ยว ที่ตอนนี้ยืนจ้องหน้ากับคนสนิทของคู่หมั้น หยิงสาวไม่เอ่ยถามสิ่งใด นอกจากสายตาที่คาดคั้น เพราะนางมองหาแล้วไม่พบแม่ทัพหนุ่มเลยแม้แต่เงา

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่240 เมืองหน้าด่านแดนเหนือ

    หญิงชราทำเพียงก้มหน้านิ่งอย่างจำยอม นางคงรู้สึกผิดต่อบุตรชาย จึงมองเห็นชายหนุ่มผู้นี้เป็นเขา หญิงชราก้าวช้าๆ ตามทหารคุ้มกันของราชบุตรเขยไป "ท่านแม่ เพียงเราไม่ยอมรับ เราจะยังมีชีวิตต่อไปอีก แม้จะถูกจองจำ" ฉือจ้าวหนาน เอ่ยกับมารดา เหมือนจะปลอบใจ แต่เขารู้ว่ามันยากที่จะเป็นไปได้ เพราะไม่ว่าจะพูดหรือเงียบก็ต้องตายอยู่ดี "เจ้าไม่ต้องปลอบใจข้าหรอก เราเดินบนเส้นทางนี้ เมื่อพลาดก็น้องยอมรัยชะตากรรม" หญิงชราหันไปยิ้มเนือยๆ กับบุตรชาย นางรู้ดีว่ามันคือทางเลือกที่น่าอดสู แต่มันคือหนทางเดียวที่จะรอดจากความตาย เมื่อพลาดพลั้งในเส้นทางสุดท้ายนี้ ผลลัพธ์ก็คือความตาย สองแม่ลูกได้ขึ้นนั่งบนท้ายรถม้าขนเสบียง แม้จะหนาวเหน็บก็มิอาจร้องขอเมตตาอื่นใดได้อีก อีกหลายชั่วยามจึงจะลงจากเขานี้ได้ หากโชคดีนางสองแม่ลูกจะไม่หนาวตายเสียก่อนบ่ายคล้อยตีนเขา มู่ไฉอ้ายเปิดม่านออกมองบรรยากาศด้านนอก เมื่อเมี่ยวเมี่ยวบอกว่าตอนนี้ คณะเดินทางได้ลงจากเขาหิมะแล้ว เป็นอีกครั้งที่นางได้เห็นต้นหญ้าสีเขียวที่แซมด้วยดอกไม้ป่าหลากสี "พี่สะใภ้เหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ" ฉู่เมี่ยวเอ่ยถามด้วยความ

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่239 อย่าแอบอ้าง

    รุ่งสาง ณ จุดพัก สองพี่น้องยืนมองคนของตน เก็บสัมภาระทั้งหมดขึ้นรถม้า เพื่อเตรียมออกเดินทางต่อ ซึ่งคงใช้เวลาไม่เกินยามบ่าย พวกเขาก็จะถึงเมืองหน้าด่านแดนเหนือ จุดหมายปลายทางที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ว่าจะเป็นจุดสิ้นสุดการเดินทาง “ข้าจะติดตามพี่ใหญ่ ไปหนานเพื่อหาน้องสามกับน้องสี่นะขอรับ” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยออกมาในที่สุด หลังจากเขาคิดทบทวนมาตลอดทั้งคืน และเตรียมพร้อมหาเหตุผล ที่จะต้องไปกับพี่ชายให้จงได้ “พี่สะใภ้ของเจ้าไม่พร้อมเดินทางไกล และอีกเรื่องตัวเจ้ากับนาง คือคนที่สำคัญของแผ่นดินและราชสำนัก หากก้าวผิดเพียงน้อยนิด ยากนักที่จะหลีกหนีภัยใหญ่ไปได้” เป็นการยกเหตุผล ที่ไม่ต้องสาธยายให้มากความ มันชัดเจนอยู่ในตัวของมันเองแล้ว “แต่...”แม่ทัพหนุ่มมิรู้จะแย้งอย่างไร เขาคงคิดน้อยไปสักหน่อย ด้วยห่วงใยในสองแสบ ที่จะไปไหนมาไหนก็ไปเลย เขาเข้าใจว่านางต้องการให้พี่ม่อเหลียว สะสางปัญหาให้จบสิ้น เพื่อจะได้จัดการเรื่องระหว่างทั้งคู่ให้ลงตัว “ข้ารู้ว่าเจ้าเตรียมเหตุผลมาเป็นอย่างดี แต่เจ้าจงรู้เอาไว้ ว่าบนบ่าของเจ้ามิใช่แบกแค่ครอบครัวของเราเท่านั้น

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่238 เป็นเขา

    “คุมตัวพวกเขาเอาไว้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยลงเขาไปจัดการทุกอย่างให้เสร็จสิ้น” แม่ทัพหนุ่มหันไปสั่งการกับคนสนิท คืนนี้คงไม่อาจทำสิ่งใดไปได้มากกว่านี้ อีกอย่างต่อให้สอบสวนจนสว่างคาตา สองแม่ลูกก็จะไม่มีวันปริปากแม้แต่ครึ่งค่ำ ถึงผู้อยู่เบื้องหลัง สู้ให้ทั้งสองคนไปเผชิญกับการถูกไล่ล่า จากคนของผู้ที่อยู่เบื้องหลัง ที่ต้องการปิดปากของทั้งคู่ให้สนิท แบบนั้นเขาก็ไม่ต้องลงแรงให้เมื่อย เขาอยากจบทุกอย่าง แล้วติดตามน้องสาว และน้องชายไปยังแคว้นหนาน แม้ว่าจะรู้ดีพี่ชายไม่มีทาง ให้เขาติดตามไปด้วยเหตุผลเรื่องหน้าที่การงานของเขา แต่นั่นคือน้องๆ และครอบครัว เขาจะปล่อยผ่านไปได้อย่างไร “นายท่านทั้งสอง เราเป็นเพียงชาวบ้าน อายุเราสองแม่ลูกรึ! ก็มากแล้ว ย่อมไม่อาจที่จะทำสิ่งใดได้มาก ไยจึงยังปรักปรำเราให้เราเป็นผู้ผิดอยู่อีกเล่าเจ้าคะ” หญิงชราเอ่ยออกมา เพื่อที่จะถ่วงเวลา ขบคิดหาหนทางหลบหนี “ท่านยายเป็นแค่ชาวบ้านหรอกหรือ ข้านึกว่าผู้นำกลุ่มโจรเสียอีก หากคนที่เข้าพักในค่ำคืนนี้ไม่ใช่เรา เขาเหล่านั้นคงหายไปอย่างไร้ร่องรอย เช่นกับอีกหลายๆ คนที่เดินทางสัญจรผ่านไปมาใช่หรือไม่!

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status