Share

ตอนที่237 รบกวนแล้ว

last update Last Updated: 2025-08-17 22:37:39

ไท่ห้าวหนานยื่นกระบอกน้ำให้แก่ย่าและมารดาของภรรยา ชายหนุ่มยังคงอยู่ในชุดสีอ่อน ใบหน้ายามต้องแสงแดดดูซีดเล็กน้อย

“รบกวนท่านอ๋องแล้ว”

“ท่านแม่อย่าได้กล่าวเช่นนั้น เวลานี้ข้าเป็นบุตรชายอีกคนของท่านแม่แล้ว จะเกรงใจบุตรไปไยกันกัน”

สตรีต่างวัยต่างหัวเราะน้อย ๆ กับการประจบเอาใจของชายหนุ่ม แต่ทว่า...

ขวับ! หมับ! มือเรียวคว้าจับลูกศรเอาไว้ทัน ก่อนที่จะถูกร่างของหนึ่งในสตรีที่อยู่ด้านหลังเขาในตอนนี้ ดวงตาที่เคยอ่อนโยน ตอนนี้พลันแข็งกร้าว ชายหนุ่มยังคงยืนนิ่งมิไหวติง ร่างสูงเอาตนเองเป็นเกราะกำบังให้แก่ฮูหยินชราและแม่ยาย

“ท่านแม่กับท่านย่าก้มลงต่ำไว้นะขอรับ ที่เหลือข้าจัดการเอง”

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นโดยไม่ได้หันกลับไปมองทั้งคู่ เวลานี้ขบวนเดินทางกำลังถูกโจมตี เป็นอย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด

“อย่าให้พวกมันรอดกลับไปได้แม้แต่คนเดียว”

“พ่ะย่ะค่ะ”

บ่าวรับใช้ที่ดูไร้สามารถในคราแรก บัดนี้ทั้งคู่กลับถืออาวุธเอาไว้ในมือด้วยท่าทางองอาจยิ่งนัก ไม่ใช่เพียงบ่าวติดตาม มิเว้นแม้แต่ท่านอ๋องเก้าด้วยเช่นกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่244 ประกาศิตของเจ้า

    ชายหนุ่มรีบรินน้ำใส่ถ้วยหยกขาวใบโปรดของภรรยา ก่อนจะนำกลับมาที่เตียง ไท่ห้าวหนานประคองร่างอ่อนแรงขึ้นนั่งพิงอกของตนเอง ชายหนุ่มนำถ้วยชาจ่อยังริมฝีปากแห้งผาดของภรรยา “ค่อย ๆ ดื่มนะน้องหญิง พี่อยู่กับเจ้ามิได้เร่งร้อนไปที่ใดเลย” ไท่ห้าวหนานพยายามเก็บความลิงโลดเอาไว้ในใจ ชายหนุ่มอยากจะตะโกนเรียกบ่าวไพร่ให้ไปตามหมอ แต่อีกใจเขายังอยากที่จะเป็นคนแรกที่อยู่ในสายตาของนาง “แค่ก ๆ” “ช้า ๆ มิต้องรีบ” น้ำเสียงอ่อนโยนที่ดังอยู่ข้างหู ทำให้คนที่หลับใหลมากว่าสองเดือน ค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้า ๆ กลิ่นอันคุ้นเคยโชยเข้าจมูก ทำให้หญิงสาวเผลอสูดมันนั้นเข้าเต็มปอด ความทรงจำสุดท้ายของนางก่อนจะหลับไป คือสามีติดตามนางไปยังสนามรบ เพียงคำเดียวที่นางเอ่ยออกมา สติทั้งหมดก็ได้ดับวูบลงในอ้อมแขนของเขานั้นเอง “ท่านพี่ ยังทำตามคำของข้าอยู่หรือไม่เจ้าคะ” “หึ ๆ เด็กดื้อ หลับใหลไปนานถึงสองเดือน ยังมีหน้ามาทวงประกาศิตของเจ้าอีกหรือ” “แล้วยังทำอยู่หรือไม่เจ้าคะ” “สวามีเจ้าหรือจะกล้าขัดคำของพระชายาได

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่243 ไร้หน้ากาก

    “ถึงข้าใฝ่สูงในอำนาจ แต่ข้ามิเคยคิดทรยศต่อแผ่นดิน” คำพูดไล่หลังมา ทำให้แม่ทัพหนุ่มคลี่ยิ้มบาง ๆ ทำไมเขาจะไม่รู้เรื่องนี้ และนี่คือเหตุผลที่เขายินยอมจะเรียกคนด้านหลังว่าพ่อชายแดนตะวันออก ใบหน้างามบัดนี้ไร้หน้ากากปิด ดวงตาแดงก่ำด้วยความเจ็บปวด ทว่ามือยังคงกระชับอาวุธเอาไว้แน่น ศึกนี้นับว่าตึงมือเหมือนถูกคำนวณเอาไว้แล้ว ว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้ “ท่านแม่ทัพ พิษในกายของท่านกำเริบแล้วนะขอรับ” จิ่วหลงขยับหลังชนกับแม่ทัพสาว เพื่อป้องกันด้านหลัง เรื่องนี้นับว่าเป็นความลับ หากรู้ถึงหูของศัตรูย่อมเป็นภัยที่อยากจะคาดคิดได้ “ข้ายังไหว เจ้าไปได้แล้ว กลับไปปกป้องท่านย่ากับมารดาข้า พาพวกนางหนีไปให้ไกล” “อย่ามาสั่งเสีย ในยามที่ย่างเท้าไปทางใดก็มิได้เช่นนี้” จิ่วหลงยังคงตีฝีปากต่อแม่ทัพสาว แม้ว่าเขารับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าเวลานี้ ผู้นำของตนกำลังอ่อนแรงลงทุกขณะ “อึก! เจ้ามันปากดี ข้าแค่อยากให้พวกนางมีความสุขในบั้นปลายชีวิต บุตรสาวเช่นข้าก็ปรารถนาเพียงเท่านี้ เจ้ามัน...อึก!” เชร้ง! ดาบใหญ่ของใครอีกคน ได

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่242 ในที่สุด

    “หึ ๆ เจ้ามิน่าเป็นถึงแม่ทัพเลยลู่เค่อหลาง ดวงตามืดบอด มองไม่เห็นว่าสิ่งใดกรวดสิ่งใดหยกล้ำค่า” “เห้อ! เด็กน้อยเอ้ย...” เชร้ง! การปะทะเกิดขึ้นอีกครั้งหลังจบคำของแม่ทัพหนุ่ม ไท่ห้าวเทียนเป็นฝ่ายรุกไล่เพื่อกำชัย โดยที่มิได้ประเมินกำลังตนเองแม้แต่น้อย ร่างใหญ่ของลู่เค่อหลาง ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของบาดแผล ต่างจากองค์ชายสิบสาม ที่ในตอนนี้มีเลือดซึมออกยังมุมปาก ชายหนุ่มยังคงเป็นฝ่ายโจมตีอย่างต่อเนื่อง ส่วนแม่ทัพหนุ่มมีหน้าที่เพียงตั้งรับเท่านั้น หากคิดจะปลิดชีพขององค์ชายผู้นี้เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว แต่เพราะเขายังไม่ได้รับคำอนุญาตให้ลงมือ จึงยังคงทำเพียงหยอกเย้าให้อีกฝ่ายเหนื่อยเล่นเท่านั้น ฉึก! อึก! เพียงพริบตา ไท่ห้าวเทียนได้หยุดนิ่งลงในทันที เมื่อปลายดาบของแม่ทัพหนุ่มได้ปักอยู่กลางอกของเขา ชายหนุ่มมองไปยังพระบิดาที่ยืนอยู่อีกด้าน รอยยิ้มเย้ยหยันพลันปรากฏ เขาโง่เขลาหรือเพราะพระบิดาอำมหิตกันแน่ ไยเห็นเขาตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้ ถึงยังคงยืนนิ่งมิไหวพระวรกายเลยแม้แต่น้อย “หึ ๆ ในที่สุดข้าก็ถูกกำจัดตามแผนของฝ่าบาทสิน

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่241 ความต่าง

    “ตรงที่ข้ารักเจี้ยนถิง และนางเองก็รักเจ้าเช่นกันเหม่ยเหม่ย สิ่งอื่นใดนั้นข้าบอกไม่ได้ ว่าเจ้ากับนางแตกต่างกันที่ใด แต่เป็นเจ้าที่รู้อยู่แก่ใจดีว่าเจ้าสองพี่น้องไม่เหมือนกันตรงไหน” ฮ่องเต้ยังคงต้องการถนอมใจของฮองเฮาเอาไว้ หากจะให้เขาพุดออกไปตามความเป็นจริงแล้ว ก็มิต่างจากเขาสาดน้ำมันลงไปในกองเพลิง แทนที่จะดับไฟแต่จะเป็นการเพิ่มเชื้อไฟเสียมากกว่า “ฮ่า ๆ บุรุษเห็นแก่ตัวเช่นท่าน ก็ดีแต่หาข้ออ้างให้กับตนเองไปวัน ๆ สิ่งที่ข้าหวังว่าท่านจะทำเพื่อปลอบประโลมใจของข้า จนวันนี้ท่านยังไม่หยิบยื่นมันให้แก่ข้าสักครั้ง” ความร้าวร้านที่ไม่เคยได้รับการปลอบโยนจากบุรุษตรงหน้า ทำให้เวลานี้ความในใจของนางถูกปลดปล่อย เมื่อเขามองข้ามใจของนาง แล้วไยนางต้องมองเห็นใจของเขาด้วยเล่า “ห้าวหนานไม่คิดยุ่งเกี่ยวกับบัลลังก์นี้แต่แรกแล้ว เขาเองก็ออกไปอยู่ห่างไกลถึงชายแดน เจ้าจะกังวลไปไย” ฮ่องเต้เข้าใจในคำพูดของภรรยาเป็นอย่างดี ชุดมังกรที่เขาสวมอยู่ในตอนนี้ ไม่เพียงแค่ลุกเมียที่ต้องการมัน แต่รวมไปถึงขุนนางบางกลุ่มด้วยเช่นกัน “ไม่ยุ่งเกี่ยว แต่ฝ่าบาทก

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่240 ตำหนักหลวง

    “เจ้าเป็นกุนซือ จิ่วหลง” “ฮึ! เจ้าแผนการตัวจริง ข้าว่าเป็นท่านแม่ทัพลู่ทั้งสองมากกว่านะขอรับ” จิ่วหลงรู้ดีถึงแผนการทั้งหมดของสองแม่ทัพ แต่ยังมีอีกหลายคนในที่นี่ไม่รู้เบื้องหลังอันแท้จริง ดังนั้นเขาไม่ควรที่จำตัวให้ฉลาดจนเกินไป และดูเหมือนท่านแม่ทัพจะรู้ข้อนี้ดีเช่นกัน จึงได้พูดให้เหมือนกับเขามองหมากกระดานนี้ไม่ออก แม้จะมีคนภักดีแต่ใช่ว่าจะไร้ผู้หักหลังเสียเมื่อไหร่กัน เพื่อให้เขาไม่เป็นที่สะดุดตาจนเกินไปจำต้องฉลาดบ้างโง่บ้างปนกันไป “จิ่วหลง ศึกนี้เป้าหมายมิใช่แค่ช่วงชิงแผ่นดิน แต่คือกำจัดทัพลู่ของเรา เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าต้องทำเช่นไร หากเกิดสิ่งที่เหนือความคาดหมาย” ทุกคนเงียบเสียง เมื่อได้คิดคำพูดของผู้นำ ไยพวกเขาจะไม่เข้าใจในความหมายของแม่ทัพสาว นางมักห่วงผู้อื่นก่อนตนเองเสมอ “ข้ารู้แล้ว” จิ่วหลงตอบรับอย่างเสียมิได้ ชีวิตในกองทัพมีแค่สองทางเลือก มิอยู่ก็ตาย ลู่หลิงหลงเบนหัวอาชาหันกลับไปยังทิศทางของการต่อสู้ ที่เริ่มขึ้นอย่างดุเดือด นางยังมิทันเอ่ยสิ่งใดกับคนที่บ้าน ก็ต้องสวมเกราะออกศึกเสียแ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่239 มิกลัวคนรู้หรือ

    กลางดึก ณ ห้องพักอ๋องเก้ากับพระชายา หลังจากจบสงครามสามีภรรยาแล้ว ทั้งคู่ต่างหลับใหลภายในอ้อมกอดของกันและกัน ความเงียบและเย็นเยียบมีมากขึ้นตามเวลาในยามค่ำคืน เสียงใครสักคนกำลังพยายามเปิดประตูอย่างเบามือ ทำให้สองสามีภรรยาถอนหายใจเบา ๆ ขนาดลงกลอนเอาไว้แล้วแท้ ๆ คนที่ต้องการเข้าห้องยังเพียรพยายามอยู่นั้นเอง “นอนเถอะ พี่จัดการเอง” “มิกลัวมีคนรู้หรือว่า...” “ไร้ลมหายใจความลับก็คงอยู่” “นั้นสิ! เช่นนั้นข้าหลับก่อน พรุ่งนี้ข้าต้องทำหน้าที่ผู้ปกป้องท่านพี่อีก เหนื่อยจังเลย” ลู่หลิงหลงเอ่ยอย่างเกียจคร้าน เสียงพูดคุยกันอู้อี้เงียบลง พร้อมลมหายใจสม่ำเสมอของหญิงสาว ไท่ห้าวหนานขยับกายเบา ๆ เพื่อมิเป็นการรบกวนภรรยา ชายหนุ่มลุกขึ้นปลดม่านเตียงอย่างใจเย็น เป็นจังหวะเดียวกับที่ประตูห้องเปิดออกอย่างเบามือ สำหรับเขาและนางนั้นยังเอ่ยว่าคือความรักมิได้ แต่มันคือความสัมพันธ์ที่ต้องมีคงอยู่ไปตลอดชีวิต ดังนั้นการสามัคคีกันย่อมเป็นเรื่องที่ดีกว่าการหมางเมินและถือตน ‘เจ้าเป็นสตรีเพียงคนเดียวที

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status