บทที่ 797

เจียงซุ่ยฮวนเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า กล่าวเบา ๆ ว่า “ใช่”

เจียงอวี่เม้มริมฝีปาก ไม่กล่าวอันใด ดวงตาฉายแววหลากหลายอารมณ์ ทั้งรู้สึกผิด เสียใจ และอับอาย

เจียงซุ่ยฮวนนึกในใจ ตนกับเจ้าของร่างเดิมเกิดวันเดียวกัน เจียงอวี่ตกใจเช่นนี้ แสดงว่าเขาไม่รู้วันเกิดของเจ้าของร่างเดิม หรือไม่ก็ลืมไปเสียแล้ว

“น้องสาว ข้า...” เจียงอวี่ก้าวมาข้างหน้าสองก้าว แต่กลับหยุดลง ไม่รู้จะเอ่ยสิ่งใดออกมา

วันนี้เขามาเยี่ยมเสี่ยวถังหยวน นำของขวัญมากมายติดมือมา แต่กลับไม่มีสักชิ้นที่เป็นของเจียงซุ่ยฮวน

ตั้งแต่เด็กจนโต เจียงเม่ยเอ๋อร์มักมาทวงของขวัญล่วงหน้าหลายวัน ทว่าเจียงซุ่ยฮวนกลับเงียบงันราวกับไม่เคยต้องการสิ่งใดเลย

ทุกปีในวันนี้ จวนโหวมักจัดงานวันเกิดให้เจียงเม่ยเอ๋อร์

แม้เจียงเม่ยเอ๋อร์กับเจียงซุ่ยฮวนจะเกิดวันเดียวกัน แต่ผู้คนกลับยึดติดว่ามีเพียงเจียงเม่ยเอ๋อร์ที่สมควรได้รับการฉลอง จนมองข้ามเจียงซุ่ยฮวนไปอย่างสิ้นเชิง

นานวันเข้า เจียงอวี่ก็ลืมสนิทไปว่าวันนี้ก็เป็นวันเกิดของเจียงซุ่ยฮวนเช่นกัน

เขาไม่กล้ามองตาเจียงซุ่ยฮวน ก้มหน้าเดินไปทางประตู “น้องสาว รอข้าสักครู่ ข้าจะกลับมาโดยเร็ว”

เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยเรียก “ห