مشاركة

บทที่ 6

مؤلف: ปาเย่วเซิ่งเซี่ย
ซ่งซีซีคุกเข่าในห้องอ่านหนังสือของจักรวรรดิ ลดศีรษะลงพลางหรี่ตาลง

จักรพรรดิ์ซูชิงจำได้ว่าทั้งครอบครัวจวนโหวเจิ้นเป่ยตอนนี้เหลือนางเพียงคนเดียวแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารขึ้นมา "ลุกขึ้นค่อยพูด!"

ซ่งซีซีประสานมือแล้วกราบ "ฝ่าบาทเพค่ะ ที่หม่อมฉันมาขอพบในวันนี้ถือว่าทำตัวล่วงเกินไปจริงๆ แต่หม่อมฉันอยากขอเรื่องหนึ่งจากฝ่าบาทเพค่ะ"

จักรพรรดิ์ซูชิงว่า "ซ่งซีซี ข้าได้ออกพระราชโองการแล้ว และไม่สามารถกลับคำได้"

ซ่งซีซีส่ายหัวเบาๆ "หม่อมฉันขอร้องฝ่าบาทออกพระราชโองการให้หม่อมฉันกับแม่ทัพจ้านหย่าโดยสันติเพค่ะ"

จักรพรรดิ์หนุ่มตกใจ "หย่า? เจ้าต้องการหย่าหรือ?"

เดิมทีเขาคิดว่านางมาที่นี่เพื่อขอร้องให้เขาถอนพระราชโองการกาแต่งงาน แต่ไม่ได้คาดคิดว่านางมาขอออกพระราชโองการให้หย่าโดยสันติ

ซ่งซีซีกลั้นน้ำตา "ฝ่าบาทเพค่ะ แม่ทัพจ้านและแม่ทัพยี่ใช้ผลงานการเอาชนะศึกเพื่อขอพระราชทานอภิเษกสมรส วันนี้เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของท่านพ่อและพี่ชายของหม่อมฉัน หม่อมฉันก็ต้องการใช้ผลงานทางทหารของพวกเขาเพื่อขอพระราชโองการให้หย่า หวังว่าฝ่าบาทจะทรงอนุญาตให้!"

ดวงตาของจักรพรรดิ์ซูชิงมีความซับซ้อน "ซีซี เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าจะต้องเผชิญอะไรหลังจากการหย่า"

นางไม่ได้ยินคำเรียกซีซีจากฝ่าบาทมานานแล้ว

เมื่อพระองค์ยังทรงเป็นรัชทายาท พระองค์จะเสด็จไปที่จวนโหวตามหาท่านพ่อเป็นครั้งคราว และพระองค์มักจะนำของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่น่าสนใจให้กับนางอยู่เสมอ

ต่อมานางไปที่ภูเขาเหม่ยชานเพื่อเรียนวิชาต่างๆ นางก็ไม่ได้เจอกับเขาอีกเลย

"รู้เพค่ะ!" ใบหน้าที่สวยงามของซ่งซีซีเผยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มนี้ดูน่าเยาะแยะเล็กน้อย "สุภาพบุรุษมีคุณธรรมที่ตอบสนองความต้องการของคนอื่น แม้ว่าซีซีจะไม่ใช่สุภาพบุรุษ แต่ก็ไม่อยากเป็นก้างขวงคอที่แม่ทัพจ้านกับแม่ทัพยี่เป็นสามีภรรยาที่รักใคร่กัน"

"ซีซี ที่จวนโหวเจิ้นเป่ยไม่เหลือใครแล้ว หรือว่าเจ้าจะกลับจวนโหว เจ้าคิดเกี่ยวกับอนาคตบ้างไหม?"

ซ่งซีซีกล่าวว่า "วันนี้หม่อมฉันได้กลับจวนไหว้พ่อแม่และพี่ชายแล้ว ได้เห็นว่าจวนโหวร้างมาก หม่อมฉันอยากกลับไปอยู่ในจวนโหว และรับเลี้ยงบุตรชายคนหนึ่งให้ท่านพ่อ เพื่อที่พวกเขามีคนบูชาให้ตลอดไป"

เดิมจักรพรรดิ์ซูชิงคิดว่านางตัดสินใจด้วยอารมณ์ แต่ไม่คาดคิดว่านางจะมีความคิดรอบคอบขนาดนี้

"จริงๆ แล้วเจ้าเป็นภรรยาเอก ยี่ฝางไม่สามารถแย่งชิงสถานะของเจ้าได้ เจ้าไม่จำเป็นต้องหย่าจริงๆ"

ซ่งซีซีเงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตาและพูดอย่างหนักแน่นว่า "ฝ่าบาทเพค่ะ นั่นไร้ความหมาย หม่อมฉันไม่อยากใช้ชีวิตแบบนี้ ตอนนี้จวนโหวเหลือหม่อมฉันคนเดียว ตอนที่ท่านพ่อท่านพี่มีชีวิตอยู่นั้นพวกเขาใช้ชีวิตอย่างซื่อตรงและเที่ยงธรรม หม่อมฉันก็ไม่ต้องการอยู่อย่างไร้ตัวตน"

"ข้ารู้ว่าเจ้าก็มีใจให้จ้านเป่ยว่างเช่นกัน เจ้าปล่อยวางได้หรือ?"

มีใจให้งั้นเหรอ? ก็ไม่เชิง เพียงแต่ว่านางชื่นชมผู้บัญชาการทหารมาโดยตลอด และท่านแม่ของนางอยากให้นางแต่งงาน มีลูก และมีชีวิตที่มั่นคง นางจึงยอมแต่งงาน

ซ่งซีซียิ้มราวกับดอกไม้ที่เบ่งบานบนภูเขาสูงในเจได "ขนาดเขาทิ้งหม่อมฉันได้ หม่อมฉันก็ทิ้งเขาไปได้ด้วย"

ภายใต้ใบหน้าที่ดูอ่อนแอของนาง นางมีความแข็งแกร่งในใจ ซึ่งทำให้จักรพรรดิ์ซูชิงตกตะลึง เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงแบบนี้มาก่อน

เขาตกอยู่ในอาการหมอง เด็กหญิงตัวเล็กๆ ในความทรงจำของเขาที่ชอบยิ้มตลอดและไม่รู้ร้อนรู้หนาวคนนั้น ได้แต่งงาน และยามนี้กำลังจะกลายเป็นแม่ม่าย

การหย่าโดยสันติ ในสายของผู้คนทั่วไป มันก็ยังเป็นผู้หญิงที่ถูกทอดทิ้งเช่นกัน โดยเฉพาะจ้านเป่ยว่างได้ขอพระราชทานอภิเษกสมรสต่อสาธารณะ

ผู้หญิงจะยากลำบากแค่ไหน ส่วนนางก็จะยิ่งยากลำบากกว่า

ในอนาคตนางจะแต่งงานใหม่ได้อย่างไรอีก? ไม่มีใครอยู่บ้านเลย

เมื่อนึกถึงพวกนี้ บวกกับนึกถึงผลงานของท่านโหวด้วย ท่านโหวเคยช่วยชีวิตเขาในสนามรบ และเขาก็ช่วยท่านโหวด้วย ความสัมพันธ์แบบนี้ทำให้เขายิ่งรู้สึกสงสารผู้หญิงคนนี้มากขึ้นเป็นพิเศษ

จักรพรรดิ์ซูชิงกล่าวว่า "ข้าอนุญาตแล้ว เจ้ากลับไปก่อน อีกไม่กี่วัน พระราชโองการการหย่าจะส่งไปยังจวนแม่ทัพ"

ซ่งซีซีถอนหายใจด้วยความโล่งอกและโค้งคำนับ "หม่อมฉันขอบพระทัยฝ่าบาทเพค่ะ!"

จักรพรรดิ์ซูชิงมองดูนาง และนึกถึงเด็กน้อยตอนวัยหกหรือเจ็ดขวบอีกครั้ง และจิตใจของเขาก็อ่อนลงทันที "ซีซี หากมีใครรังแกเจ้าในอนาคต มาหาข้าได้ตลอดเลย"

"หม่อมฉันขอบพระทัยฝ่าบาทเพค่ะ!" ซ่งซีซี โค้งคำนับอีกครั้ง
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
تعليقات (9)
goodnovel comment avatar
Chanyaluck Wongchan
อ่านสนุก น่าติดตามตลอด
goodnovel comment avatar
Kantitat
ฮ่องเต้น่ารักมาก
goodnovel comment avatar
Penluck
เนื้อเรื่องเรียบง่ายอ่านง่ายเข้าถึงคนที่ไม่มีเวบามาอ่านได้ง่ายเป็นแรงบรรดาลใจได้ดีในการจะฝึกฝนเพื่อเขียนเรืีอวแบบนี้บ้าง เนื้อเนื่อวแยบนางเอกมีครอบครัวแบะต้อวแข็งแกร่วด้วยหายาก
عرض جميع التعليقات

أحدث فصل

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1648

    สู้รบจนเลือดโชกตลอดทั้งวัน จนกระทั่งตะวันตกดิน กองทัพแคว้นซีจิงก็ถอยออกจากกำแพงอ่างทว่า ประตูและกำแพงของกำแพงอ่างถูกทำลายจนหมดสิ้น ไม่อาจใช้ขวางข้าศึกได้อีกพวกเขาถอยในตอนนี้ พรุ่งนี้ย่อมกลับมาอีกแน่นอน เพียงแค่ฟ้ามืดไม่เหมาะกับการรบจึงยอมถอยไปก่อนเท่านั้นคราเมื่อพวกเขาถอย กลับไม่ได้นำศพของทหารตนเองกลับไป ทว่ากลับราดน้ำมันลงบนศพ แล้วจุดไฟเผาเสียสิ่งที่ถูกเผา ไม่เพียงแค่ศพทหารซีจิง หากแต่รวมถึงศพของทหารแห่งชายแดนเฉิงหลิงด้วย แม่ทัพใหญ่เซียวรีบสั่งให้คนช่วยกู้ศพกลับมา เกรงว่าทุกศพจะกลายเป็นเถ้าธุลีไปพร้อมกันหมดแต่เพราะถูกเผาด้วยน้ำมันเพลิง ไฟลามอย่างรวดเร็ว จึงสามารถช่วยกลับมาได้เพียงเล็กน้อย ทหารที่เหลือล้วนถูกไฟเผาจนไหม้เกรียม ไม่อาจจำแนกได้ว่าใครเป็นใคร ไม่อาจรู้ว่าเป็นศพของทหารแคว้นซางหรือแคว้นซีจิง สุดท้ายก็ต้องฝังรวมกันไปเดิมทีนายท่านเซียวสามตั้งใจจะตามหาเจ้าทหารกล้าผู้นั้นหลังศึกจบ ทว่ายังหาไม่พบ จึงคิดว่าน่าจะถูกส่งไปช่วยฝังศพแล้วซ่งซีซีและพวกก็ถูกส่งไปช่วยฝังศพจริง งานเช่นนี้สำหรับซ่งซีซีแล้วไม่ใช่ครั้งแรก แต่คนอื่นๆ ล้วนไม่เคยทำ จึงรู้สึกสะเทือนใจนักไม่ใช่เพียงพว

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1647

    กองทัพทั้งสามจัดแถวเรียงราย โดยมีแม่ทัพใหญ่เซียวออกมากล่าวปลุกใจแม่ทัพใหญ่เซียวกล่าวอย่างฮึกเหิมจบลง ก็เปล่งเสียงตะโกนอีกประโยค “เหล่าทหารแห่งแคว้นซางของข้า ไม่กลัวอันตราย ไม่กลัวพลีชีพ ขอปกป้องแผ่นดินของแคว้นซางทุกตารางนิ้ว ให้คุ้มครองราษฎรของแคว้นซางทุกคน!”เหล่าทหารพลันรู้สึกโลหิตพลุ่งพล่าน ต่างพร้อมใจกันเปล่งเสียงตะโกน “ไม่กลัวอันตราย ไม่กลัวพลีชีพ ขอปกป้องแผ่นดินของแคว้นซางทุกตารางนิ้ว ให้คุ้มครองราษฎรของแคว้นซางทุกคน!”ซ่งซีซีก็ยืนอยู่ในหมู่พวกเขา ตะโกนออกไปพร้อมกันด้วย นางอยู่ห่างออกไป จึงมองไม่เห็นหน้าท่านตาชัดเจน เพียงเห็นว่าชุดเกราะพลิ้วไหว ดุดันและทรงอำนาจ ออร่าของแม่ทัพเอกปรากฏเด่นชัดนางจำได้ว่า ในศึกป้องกันเมืองครั้งนั้น ท่านตาถูกยิงด้วยลูกธนู บาดเจ็บสาหัสจนใกล้สิ้นใจ น้าเจ็ดสิ้นชีพในศึกนี้ และนายท่านเซียวสามก็เสียแขนข้างหนึ่งเพื่อช่วยจ้านเป่ยว่างนางอาจไม่มีความสามารถมากพอจะแก้ไขชะตาทั้งหมด แต่จะทำทุกอย่างเท่าที่นางทำได้เสียงกลองและเสียงแตรเริ่มกระหึ่ม กึกก้องไปทั่วชายแดนเฉิงหลิงประตูเมืองด้านข้างเปิดออก ทหารถืออาวุธกรูกันออกไปทีละกลุ่มซ่งซีซีใช้ทวนยาว แขนเสื

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1646

    ขณะเตรียมรับศึก ก็ได้เริ่มเคลื่อนย้ายราษฎรที่อยู่ใกล้ประตูชายแดนเฉิงหลิงเข้าสู่ภายใน เพื่อหลีกเลี่ยงมิให้ได้รับผลกระทบจากสงครามนอกด่านยังมีหมู่บ้านอีกหลายแห่ง ซึ่งล้วนเป็นราษฎรแคว้นซาง ที่อยู่อาศัยสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน ก่อนหน้านี้แม่ทัพใหญ่เซียวก็เคยชักชวนให้ย้ายเข้าด่าน แต่พวกเขาไม่ยินยอมพวกเขาเห็นว่า ชายแดนเฉิงหลิงกับแคว้นซีจิงมีปัญหามานาน แต่ก็ไม่เคยกระทบถึงพวกตน การย้ายเข้าเมืองก็ไม่ต่างจากทิ้งบ้านเกิด พวกเขายอมตายยังไม่ยอมจากไปครานี้แม่ทัพใหญ่เซียวเป็นผู้ไปเจรจาด้วยตนเอง อีกทั้งยังรับปากว่า หากเกิดสงครามแล้วหมู่บ้านถูกทำลาย เหล่าทหารจะช่วยสร้างบ้านเรือนใหม่ให้แม่ทัพใหญ่เซียวเป็นผู้มีบารมี เป็นที่ยอมรับในหมู่ราษฎร เมื่อเขาไปเจรจาด้วยตนเอง ใช้เวลาพูดอยู่นาน ในที่สุดก็เกลี้ยกล่อมสำเร็จเหล่าทหารก็ช่วยกันขนย้าย ซ่งซีซีก็อยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกส่งไปช่วยงานนี้ ภายในไม่กี่วัน ทุกอย่างก็เสร็จสิ้นซ่งซีซีจำได้ว่า เมื่อคราสงครามใหญ่ระหว่างสองแคว้นปะทุ แม้เคยตกลงกันว่าจะไม่สังหารราษฎร ไม่ทำร้ายชาวบ้าน แต่หากเกิดเพลิงสงครามขึ้นจริง การปล้นสะดมและขับไล่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ การบาดเจ็บ

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1645

    กุ้นเอ่อร์สร้างผลงานในศึกอ้าวจื่อหลิ่ง จึงได้รับการเลื่อนเป็นแม่ทัพกองร้อย สามารถบัญชาทหารในสังกัดได้หนึ่งร้อยนายกุ้นเอ่อร์ร้องขอต่อแม่ทัพหลู ขอเป็นผู้ฝึกทหารใหม่ และทหารภายใต้เขานั้น จะขอคัดเลือกจากค่ายฝึกทหารใหม่เดิมทีแม่ทัพหลูไม่เห็นด้วย เห็นว่าเขานั้นกล้าหาญเป็นพิเศษ หากใช้เป็นแนวหน้าในสนามรบ ร่วมกับเหล่าทหารฝีมือดีจะเหมาะที่สุด แต่กุ้นเอ่อร์กล่าวว่าตนเป็นผู้ฝึกยุทธ์จากยุทธภพ ย่อมมีวิธีฝึกเฉพาะตน ใช้กับทหารใหม่ย่อมได้ผลดี อีกทั้งยังรับประกันว่าจะฝึกจนกลายเป็นทหารฝีมือเยี่ยมได้เขายังยินดีจะลงชื่อรับผิดในคำสั่งด้วยตนเองแม่ทัพหลูย่อมไม่คิดจะให้เขาทำถึงเพียงนั้น คนหนุ่มฝีมือดีเช่นนี้พบได้ยาก ย่อมต้องเก็บรักษาไว้และบ่มเพาะให้ดี หากเขาอยากฝึกทหารใหม่ ก็ให้ลองดู หากทำไม่ได้จึงค่อยกลับมากุ้นเอ่อร์จึงดีใจนัก รีบไปยังค่ายฝึกทหารใหม่เพื่อคัดเลือกผู้คนซ่งซีซี หมั่นโถว เสิ่นว่านจือ เฉินเฉิน ย่อมอยู่ในรายชื่อแน่นอน นอกนั้นก็คัดเลือกกันอีก มีทั้งพวกกล้าหาญ พวกมีไหวพริบ หรือพวกที่ฝีมือดีหนึ่งร้อยชีวิต ยกขบวนไปยังสํานักงานกองทัพ หากมีศึกขึ้น พวกเขาชุดนี้ก็ต้องขึ้นสนามรบด้วยที่สํานัก

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1644

    ซ่งซีซีได้พบกับเสิ่นว่านจือ เฉินเฉิน และคนอื่นๆ ในที่สุดใบหน้าหนุ่มสาวเหล่านั้น ทำให้ซ่งซีซีรู้สึกราวกับย้อนกลับไปอีกภพหนึ่งทุกคนเข้าสู่ค่ายฝึกทหารใหม่ ได้รับการฝึกขั้นพื้นฐานที่สุด ซึ่งแม้จะหนักสำหรับทหารใหม่ แต่สำหรับพวกเขา ก็ไม่ต่างจากขูดผิวเท่านั้นดังนั้นเมื่อฝึกทั้งวันจบลง ขณะที่เหล่าทหารใหม่คนอื่นนอนแผ่อยู่บนเตียงรวม หอบหายใจอย่างหนัก พวกเขากลับยังสามารถออกไปวิ่งอีกสองสามรอบ แล้วค่อยนอนบนผืนทรายวางแผนกันต่อใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว หมั่นโถวคาบต้นหญ้าไว้ในปาก สองมือหนุนศีรษะ พลางกล่าวอย่างไม่เข้าใจว่า “ซีซี ข้าว่าความฝันมันก็แค่ความฝัน เรื่องแค่นี้ถึงกับต้องทำขนาดนี้เลยหรือ? ลำบากลำบนมาถึงนี่เพื่อเป็นทหาร แต่ก็ยังไม่ได้ออกรบจริงจังเลยนะ”“ต้องทำขนาดนี้” เสิ่นว่านจือกับเฉินเฉินตอบขึ้นพร้อมกันเฉินเฉินใช้ข้อศอกสะกิดหมั่นโถว “จะไม่ทำถึงขนาดนี้ได้อย่างไรล่ะ? ก็มีเซียนมาเข้าฝันบอกซีซีเลยนะ ไม่อย่างนั้นข้ากับเจ้าฝันบ้างทำไมถึงได้ฝันแต่เรื่องขโมยไก่ขโมยหมา ไม่มีฝันเรื่องแผ่นดินบ้านเมืองเลย?”เสิ่นว่านจือกล่าว “ต่อให้ไม่มีเหตุผลอื่น อย่างน้อยก็มาหาประสบการณ์ยังดี”ใช่แล้ว

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1643

    หากเปิดศึกขึ้นจริง ซ่งซีซีย่อมต้องขึ้นสู่สนามรบแน่นอน เพียงแต่ท่านตามิอนุญาต นางจึงต้องหาวิธีอื่นลำดับแรก นางต้องเข้าสังกัดทัพเพื่อเป็นทหาร ขณะนี้แม้นางจะเป็นเพียงทหารชั้นผู้น้อย แต่กลับถูกแม่ทัพหลูจับตามอง รอจนฝึกเสร็จ ก็จะขับไล่นางออกไปนางยังมิได้ขึ้นทะเบียนเป็นทหารไร้ซึ่งทะเบียนทหาร ย่อมมิใช่ทหารปกติ เช่นนั้นก็ย่อมไม่อาจขึ้นสู่สนามรบได้นางจึงหารือกับกุ้นเอ่อร์ ให้เขาอยู่ที่นี่ชั่วคราว ตนนั้นจะออกไปหาวิธี แล้วค่อยกลับมาภายใต้ตัวตนใหม่ เพื่อสมทบกับเขาอีกครั้งดังนั้น หลังจากอยู่ในค่ายฝึกไม่กี่วัน ซ่งซีซีก็กล่าวขอกลับเมืองหลวงแม้คนตระกูลเซียวจะอาลัยอาวรณ์ แต่มองเห็นศึกใหญ่ใกล้เข้ามา การที่นางอยู่ต่อไปย่อมไม่ปลอดภัย การกลับจึงเป็นทางที่ดีที่สุดแม่ทัพใหญ่เซียวให้นายท่านเซียวเจ็ดไปส่งนางกับเป่าจูออกจากชายแดนเฉิงหลิง ส่วนกุ้นเอ่อร์กล่าวว่าปรารถนาจะอยู่ในค่ายทหารเพื่อสร้างอนาคต แม่ทัพใหญ่เซียวก็อนุญาตโดยไม่ขัดข้องยามอำลา ต่างก็อาลัยอาวรณ์นัก ล่ำลากันเนิ่นนานแต่ยังมิทันจากตระกูลเซียวไปไกล ซ่งซีซีก็อ้างว่าหิว แล้วชวนท่านน้าลงร้านอาหารนางจะลอบเข้าค่ายทหาร ไม่อาจใช้วิธีสมัครเ

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status