ตอนที่ 1 เจ็บเพราะคนที่ไว้ใจ(1)

ตอนที่ 1 เจ็บเพราะคนที่ไว้ใจ

“พี่ป็อบ นิวขอโทษ ฟังนิวก่อนได้ไหม”

ป็อบหยุดฝีเท้าลงกับที่แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ พยายามไม่ให้เสียงที่ดังออกมานั้นมันสั่นเทาให้อีกฝ่ายนั้นรู้ว่าเธอกำลังรู้สึกแย่มากแค่ไหน

“พูดมาสิ”

“เมื่อคืนนิวเมามาก นิวไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าผู้ชายคนนั้นคือคนที่พี่คุยด้วย”

“...” ป็อบหัวเราะในลำคอกับคำพูดของน้องรหัสที่เธอรักเหมือนน้องแท้ๆ ดูแลอย่างดีมาตั้งแต่นิวเหยียบเข้ามาอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย

“พี่ป็อบ หยุดก่อน ฟังนิวก่อนดิ เราเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ”

พี่น้องเหรอ...

พี่น้องมันคงไม่แอบไปเอากับผู้ชายที่พี่ตัวเองกำลังคุยอยู่หรอก ผู้หยิงที่ทำแบบนั้นได้เธอยังเรียกมันว่าน้องได้อีกหรือเปล่า

ป็อบหยุดฝีเท้าลงอีกครั้งหลังจากเดินมาได้จนเกือบจะถึงรถอยู่แล้ว เมื่อได้ฟังถึงประโยคนั้นก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ

“พี่น้องเหรอ ใช่ ฉันก็เห็นแกเป็นน้องมาตลอด แล้วแกเห็นฉันเป็นพี่จริงเหรอ น้องเหี้ยอะไรมันจะทำอย่างนี้วะ!”

ที่ผ่านมาใครมันก็มองว่าป็อบเป็นคนแรงอยู่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยทำนิสัยแย่ๆ กับเพื่อนกับรุ่นน้องที่ตัวเองรักเลยสักครั้ง จะมีก็แต่ครั้งนี้ที่มันไม่ไหวแล้วจริงๆ ใครเจอแบบนี้ก็ต้องโกรธกันทั้งนั้น

“บอกแล้วไงว่าหนูไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจ นิวเมามากพี่ ตื่นมาเจอเรื่องนี้พี่เขาก็บอกว่าเลิกคุยกับพี่ป้อบไปนานแล้ว ไม่รู้จริงๆ ว่ายังคุยกันอยู่”

สรุปมันก็เลวกับร่านมาเจอกัน

“แน่ใจเหรอว่าเธอไม่รู้”

พอป็อบถามนิวก็เอาแต่ยืนเงียบน้ำตาคลอเบ้ามองมาที่ป้อบเหมือนคนรู้สึกผิด บอกเลยตอนนี้เธอไม่มีความเห็นใจเพราะอารมณ์โกรธมันมากว่าอย่างอื่น

“พวกแกใจเย็นๆ ป็อบแกก็ใจเย็นหน่อย ยายนิวมันเมาผู้ชายก็มาเล่นด้วย ก็แกไม่ได้เปิดตัวกับเขาไงใครจะไปรู้กับแก” ใบบัวเพื่อนอีกคนเอ่ยออกมามันวิ่งตามมาทันก็เปิดปากว่าป็อบทันที

สรุปคนที่ผิดมันคือเธอหรือไง เกิดเป็นอีป็อบต้องผิดทุกเรื่องเลยใช่ไหม

ที่จริงก็ไม่ได้อยากประจานหรอก แต่เพราะนิวมันร้องไห้ฟูมฟายคนถึงได้รู้กันหมด เธอเลยตบไปที ไหนๆ คนก็มองว่าเธอเป็นคนรังแกรุ่นน้องคนนี้แล้วก็ให้คนมันว่าต่อเลย

ก็จริงอย่างที่ใบบัวว่าเพราะป็อบกับผู้ชายคนนั้นไม่ได้เปิดตัวว่าคบเป็นแฟนกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย มันก็น่าจะเห็นกันบ้าง

ถึงสถานะก็เป็นแค่คนคุยมาตลอด แต่มันจะไม่ดูเสแสร้งแกล้งไม่รู้ไปหน่อยหรือ ทั้งที่นิวก็เป็นถึงน้องรหัสเธอที่เจอกันก็บ่อย

จริงอยู่ว่าก่อนหน้านี้สามสี่วันป็อบกับ ‘พี่ไต้ฝุ่น’ หนุ่มรุ่นพี่ที่คุยด้วยมีปัญหากันแต่นั่นก็ไม่ได้หมายถึงว่าทั้งคู่เลิกคุยกัน ใครจะไปคิดว่าไอ้เลวนั่นมันจะไปมั่วกับน้องรหัสของตัวเอง จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ มันคือสิ่งที่เธอรับไม่ได้

“เท่าที่จำได้ ฉันเคยบอกเธอนะว่าคุยกับคนนี้อยู่ ฉันก็ไม่เคยพูดว่าเลิกคุยกัน”

ป็อบเคยเปิดเฟสของเขาให้ดู เพราะเธอคิดว่าตัวเองสนิทกับน้องรหัสคนนี้มาก เรื่องอะไรที่จะไม่รู้ นอกจากแกล้งไม่รู้แล้วตลบหลังกัน เมาก็เมาเถอะเมาแล้วตาไม่ได้มืดบอด จิตใต้สำนึกลึกๆ มันควรมีบ้าง

“ยายนิวมันก็บอกแกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเมา ก็ให้มันจบเถอะป็อบ ตอนนี้คนมองแกไม่ดีแล้ว” ใบบัวเตือน

“อืม ฉันยอมจบ”

นิวมองหน้าป็อบแล้วน้ำตาไหลอาบแก้ม ขณะที่ป็อบไม่มีน้ำตาเลยสักหยด มันโกรธจนตัวสั่นแต่ไม่มีน้ำตาให้เห็นเหมือนอีกคน นั่นอาจส่งผลให้นิวดูน่าสงสารกว่าเธอ

และไม่มีใครเข้าข้างเธอเลย

“นิวไม่ได้ใส่ใจเลยไม่รู้ว่าเป็นคนเดียวกับที่คุยกับพี่ป้อบแล้วนิวก็เครียดเรื่องเดิม”

เครียดก็เลยเมา แล้วก็ไม่เอากับผู้ชายของพี่รหัสตัวเอง

เรื่องเดิมที่ว่าก็คงเป็นเรื่องแฟนเก่าของนิวที่เพิ่งเลิกรากันไป แต่ขอโทษนะ ป็อบได้ข่าวว่านิวเป็นคนบอกเลิกเขาเพราะพ่อแม่ผู้ชายเขาไม่ค่อยชอบมัน ก่อนหน้านี้เธอก็เห็นใจอยู่หรอก

แต่ตอนนี้ บอกเลยว่า สมน้ำหน้า!

“มีเหตุผลหน่อยสิป็อบ แกก็ชอบใจร้อนแบบนี้”

“งั้นก็ขอโทษที่ฉันใจร้อนแล้วกันนะบัว” ป็อบบอกกับเพื่อนในกลุ่มที่คบกันมาหลายปี

เธอก็ไม่เข้าใจว่าสถานการณ์ตอนนี้มันควรเป็นเธอหรือที่ต้องถูกใครต่อใครมองไม่ดี ไม่ใช่คนที่มันหักหลังเธอหรือไง

“ถ้าเขาให้ความสำคัญกับแกเขาไม่มาทำอย่างนี้หรอกป็อบ แกควรคิดได้นะ อย่ามาแตกหักกันเพราะเรื่องผู้ชายเลย”

คำพูดของใบบัวทำให้ป็อบต้องขำเสียงดังในลำคอ แม้แต่คนที่เธอเรียกว่าเพื่อนยังมองว่าเธอผิด

“คำนี้แกควรบอกมันหรือเปล่าบัว ถามจริง แกยังเป็นเพื่อนฉันอยู่ไหม”

พูดจบป็อบก็เดินหนีออกมาและไม่มีใครเดินตามมาเลยสักคน แน่นอนว่าไม่ได้คาดหวังให้ใครมาง้อหรือคิดเข้าข้างกันอยู่แล้ว ใบบัวเองก็ไม่ได้ถึงขั้นว่าสนิทกันขนาดนั้น ก็แค่เพื่อนในสาขาที่กินเที่ยวด้วยกันบางครั้ง

ผิดมากหรือที่โกรธแล้วตบหน้ามัน ในเมื่อผู้ชายที่คุยหลายเดือนไปแอบเอากับน้องรหัสที่เธอรักยิ่งกว่าเป็นน้องตัวเอง หรือสิ่งที่เธอทำไปทั้งหมดมันไม่มีใครเห็นค่าเลย ไม่สามารถทำให้อีกฝ่ายเห็นความสำคัญในตัวเธอ

และที่เจ็บไปกว่านั้นคือแม้กระทั่งเพื่อนก็ยังไม่คิดจะเข้าข้างกันเลย

ใครมันจะรับได้แล้วบอกว่า ไม่เป็นไร

มันน่าตลกสิ้นดี

มันจะมีมิตรดีๆ ที่ไหนไปนอนกับผู้ชายที่เรากำลังคุยด้วยวะ ไอ้ผู้ชายก็โคตรชั่วตัวพ่อ!

---------------------