Share

-๒๒- คืนเข้าหอ NC

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-30 11:46:08

"ขอให้รักกันให้มาก ดูแลกันให้ดี หนักนิดเบาหน่อยก็อภัย เอ็งก็อย่ารังแกนังหนูหวานใจมันมากนักเข้าใจไหม"

เสียงยายนวลเอ่ยบอกบ่าวสาวของวันนี้ในตอนที่กำลังผูกข้อไม้ขอมือให้ พิธีการแสนธรรมดาจัดขึ้นในหมู่บ้านกลางป่าที่มีเพียงแค่ชาวบ้านในธาราวิหคเท่านั้นที่เข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับเสือหาญ ทั้งที่หวานใจไม่รู้เลยว่าเขายินดีกับการได้แต่งานกับเธอไหม

หวานใจมองสบตากับกะทิที่ยืนอยู่ห่างจากเธอแล้วมองมาอย่างไม่ชอบใจ เธอเองก็เป็นผู้หญิงมองออกว่ากะทิรักเสือหาญและหวังครอบครองมากแค่ไหน

แต่ทว่านี่มันก็เป็นเพียงวิธีเดียวที่จะทำให้เธอมีเหตุผลมากพอที่จะอยู่ในธาราวิหคต่อไปแทนการกลับไปโดนคนที่เธอเคยรักและไว้ใจทำให้เธอสิ้นลมหายใจลง อีกอย่างระหว่างเธอกับเสือหาญมันก็มีสัญญkหนึ่งค้ำคอกyนอยู่ เอาไว้ถึงวันที่ควรแยกย้ายเมื่อไหร่ เราก็จะได้แยกย้ายกันไปเอง

"แย่แล้วจ้ะพี่หาญ!!"

เสียงโหวกเหวกของเสือโชคดังมาแต่ไกล เสือหาญรีบลุกขึ้นไปหาด้วยความอยากรู้ ดูจากท่าทีร้อนรนของอีกคนแล้ว น่าจะเกิดเรื่องใหญ่มากน่าดู

"อะไรของมึงไอโชค?"

"คนของเรามาบอกจ้ะ ว่าเห็นคนแปลกหน้ามาเดินแถวชายป่าไม่ไกลจากหมู่บ้าน ดูท่าไม่ค่อยดี"

"งั้นพวกมึงไปเตร
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • หวานใจเสือหาญ   -๒๖- เป็นชู้กับมันใช่ไหม NC

    "คุณจะไปอาบน้ำไหม? เดี๋ยวฉันพาไป" หวานใจเอ่ยปากถามเสือหาญทันทีที่พยุงเข้ามาในห้องนอนแล้าพาไปนั่งลงบนเตียง อีกคนมองเธอแล้วขำในลำคอจนเธอต้องมองจ้องด้วยความไม่เข้าใจ"ให้เอ็งพาไปแล้วเอ็งเฝ้าข้าเนี่ยนะ เกิดโจรมาเอ็งจะไปทำอะไรได้" น้ำเสียงประชดประชันของเสือหาญทำเอาหวานใจต้องข่มอารมณ์ อุตส่าห์พูดดีด้วยก็ยังไม่วายพูดจากวนประสาทใส่กันอยู่ได้"แค่ยอมเป็นเมียมัน เดี๋ยวก็รอดเองนั่นแหละ""นังหวานใจ!!""หยุดๆ ก็แค่พูดเล่นเองไหม ถ้าคุณจะอาบฉันจะพาไปแล้วก็ชวนเพ้งไปด้วยไง" เสือหาญได้ฟังก็พยักหน้า มองตามหวานใจที่ไปเตรียมเสื้อผ้ากับอุปกรณ์สำหรับอาบน้ำให้ พอหวานจเดินมาถึงเขาก็ค่อยๆ พยุงเขาขึ้นมา เขามีแผลถูกฟันที่อกกับแผลโดนยิงถากที่ขา อาจจะไม่ได้สาหัสแต่ก็ทำให้เดินเหินลำบาก ถือว่าวันนี้นังหวานใจก็ยังพอจะมีประโยชน์อยู่บ้างแปก!มือของเสือหาญปัดไปโดนหมอนตกลงมาก่อนจะหันไปมอง เห็นสร้อยเส้นหนึ่งแสนคุ้นตาก็เลยก้มลงไปหยิบ หวานใจมองสร้อยในมือถึงนึกได้ว่าเธอรอให้เสือหาญกลับมาเพื่อที่จะบอกเรื่องนี้กับอีกคน เผื่อจะใช้เป็นเบาะแสได้ว่าใครกันแน่ที่บุกเข้ามาและ

  • หวานใจเสือหาญ   -๒๕- ถ้ามันไปข้าต้องไปด้วย

    มือเล็กของหวานใจจับสร้อยพระในมือแล้วพลิกไปมา เหมือนจะคุ้นตาและเคยเห็นมันมาก่อนแต่คงแค่ผ่านๆ เพราะต่อให้ใช้ความคิดเท่าไหร่เธอก็นึกไม่ออก ทันทีที่เสียงของประตูเปิดเข้ามาหวานใจก็รีบกำสร้อยเอาไว้ในมือแน่น ยายนวลเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มก่อนจะเอ่ยปากชวนเธอลงไปช่วยกันทำมื้อเย็น หวานใจพยักหน้าตอบรับอย่างรู้ความ เธอรอให้ยายนวลเดินลงไปก่อนแล้วค่อยซ่อนสร้อยเส้นนั้นเอาไว้ใต้หมอนกว่าจะทำมื้อเย็นเสร็จก็ร่วมชั่วโมงกว่า หวานใจขอตัวมาอาบน้ำอาบท่าก่อนที่จะมืดเพราะวันนี้ไม่มีใครอยู่เฝ้าประตูหน้าห้องน้ำให้ เธอเดินออกมาจากตัวบ้างพร้อมกับผ้าถุงแล้วอุปกรณ์สำหรับอาบน้ำก่อนจะเจอกับกะทิที่ยืนกอดอกมองอยู่พร้อมกับแม่หมอก้อนด้วย"ฉันว่ายังไงมันก็เป็นแกที่เป็นหนอนบ่อนไส้ เอาเรื่องนี้ไปบอกโจรบ้านอื่น"กะทิพูดขึ้นเสียงดังราวกับหวังให้คนอื่นได้ยินแล้วมันก็เป็นไปอย่างนั้น ชาวบ้านเริ่มเดินมารวมตัวกันอยู่ตรงนี้แล้ว"จะให้ฉันพูดอีกกี่รอบว่าฉันไม่รู้เรื่อง""ถ้าไม่ใช่ว่าเอ็งเป็นหนอนบ่อนไส้ ก็คงเพราะว่าเอ็งเป็นตัวกาลกิณีนั่นแหละ ถึงได้เกิดแต่เรื่องไม่รุ้จักจบจักสิ้น" &

  • หวานใจเสือหาญ   -๒๔- ห่วงข้าที่เป็นผัวเอ็ง

    "มึงกำลังจะบอกกูว่ามีหนอนบ่อนไส้อยู่ในหมู่บ้านเรา?""ฉันคิดว่าใช่จ้ะ เพราะตอนเราประชุมงานกันมีแค่พวกเราเท่านั้นที่อยู่ ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่แผนที่พี่หาญวางจนรัดกุมขนาดนั้นจะถูกไอพวกโจรหมู่บ้านอื่นรู้ล่วงหน้าได้ ตอนนี้พวกเราที่พี่ส่งไปดูต้นทางก็เลยถูกมันจับไปหมด"เสือหาญคิดตามที่เสือโชคบอกแล้วขมวดคิ้ว ที่ประชุมเมื่อวันก่อนเขาวางแผนให้ส่งคนไปดูต้นทางก่อน เพื่อปล้นพวกโจรที่ปล้นเงินคนดีๆเขามา แต่สุดท้ายกลับโดนจบได้อย่างง่ายดาย ทั้งที่แผนนี้เขาคิดมาแล้วอย่างดี มันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ถูกจับได้ นอกเสียจากว่ามีคนในของธาราวิหคส่งเรื่องไปบอกพวกมันก่อน"ไอมิ่งก็โดนจับไปด้วยหรอ?" เสือโชคพยักหน้าตอบเขากลับมา เสือหาญทุบที่โต๊ะเต็มแรงด้วยอารมณ์ครุกกรุ่นที่มีในใจ"พี่หาญจะเอายังไงต่อจ๊ะ?""มันเลือกจับคนของเราไปแต่ไม่ฆ่าให้ตายตรงนั้น แสดงว่าสิ่งที่มันต้องการจริงๆ คือให้กูไปหามัน" หลังจากที่คิดไตร่ตรองดูแล้วเขาก็ได้คำตอบในสิ่งที่พวกมันต้องการ เพราะปกติแล้วถ้าโดนจับได้อย่างนี้มีแต่จะฆ่าทิ้งเท่านั้นไม่แบกกลับไปให้เปลืองเวลาหรอก"แล้วพี่จะไปห

  • หวานใจเสือหาญ   -๒๓- ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียข้า

    แสงแดดอุ่นสาดกระทบร่างสูงของเสือหาญที่ยังนอนอยู่ สายลมพัดผ่านผ้าม่านหน้าต่างปลิวไสว ปกติเสือหาญไม่ได้ไม่ใช่คนตื่นสาย แต่คงเพราะเมื่อคืนทำเอาเขาเพลียจนไม่สามารถลืมตาตื่นได้มือหนาควานหาคนที่ควรจะนอนอยู่ข้างกายแต่ดันไม่เจอ เสือหาญดันตัวเองลุกขึ้นมองดูเตียงยังยู่ยี่ที่บ่งบอกว่าหวานใจคงลุกออกไปได้ไม่นาน กวาดสายตามองรอบห้องเสื้อผ้าที่เขาถอดโยนเมื่อคืนถูกเก็บลงตะกร้าเป็นระเบียบไปแล้วเสือหาญเดินออกมาหน้าบ้านมองหาคนที่หาในบ้านเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ก่อนจะเห็นว่าหวานใจกำลังนั่งยองคุยเล่นกับเด็กๆในหมู่บ้าน เขาเผยรอยยิ้มมาเพียงครู่ก่อนจะขมวดคิ้วแน่นทันทีที่เห็นว่าหวานใจใส่เพียงเสื้อใส่นอนตัวบางออกมาข้างนอก"หวานใจ...."เขาเอ่ยปากเรียกแต่อีกคนไม่ได้ยินอะไร กำลังจะตะโกนอีกรอบก็หยุดมองดูเสือมิ่งที่เดินไปหาหวานใจพอดี"ตื่นแต่เช้าเลยนะเอ็ง เข้าหอเมื่อคืนเป็นยังไง คงไม่ถูกพี่หาญรังแกใช่ไหม""เอ่อ....ไม่หรอกค่ะ กะ ก็แค่ต่างคนต่างนอน"หวานใจตอบไปอย่างอึกอัก พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วหน้าก็ร้อนขึ้นมา ก่อนจะสะดุ้งตอนที่หลังมือขอ

  • หวานใจเสือหาญ   -๒๒- คืนเข้าหอ NC

    "ขอให้รักกันให้มาก ดูแลกันให้ดี หนักนิดเบาหน่อยก็อภัย เอ็งก็อย่ารังแกนังหนูหวานใจมันมากนักเข้าใจไหม"เสียงยายนวลเอ่ยบอกบ่าวสาวของวันนี้ในตอนที่กำลังผูกข้อไม้ขอมือให้ พิธีการแสนธรรมดาจัดขึ้นในหมู่บ้านกลางป่าที่มีเพียงแค่ชาวบ้านในธาราวิหคเท่านั้นที่เข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับเสือหาญ ทั้งที่หวานใจไม่รู้เลยว่าเขายินดีกับการได้แต่งานกับเธอไหมหวานใจมองสบตากับกะทิที่ยืนอยู่ห่างจากเธอแล้วมองมาอย่างไม่ชอบใจ เธอเองก็เป็นผู้หญิงมองออกว่ากะทิรักเสือหาญและหวังครอบครองมากแค่ไหนแต่ทว่านี่มันก็เป็นเพียงวิธีเดียวที่จะทำให้เธอมีเหตุผลมากพอที่จะอยู่ในธาราวิหคต่อไปแทนการกลับไปโดนคนที่เธอเคยรักและไว้ใจทำให้เธอสิ้นลมหายใจลง อีกอย่างระหว่างเธอกับเสือหาญมันก็มีสัญญkหนึ่งค้ำคอกyนอยู่ เอาไว้ถึงวันที่ควรแยกย้ายเมื่อไหร่ เราก็จะได้แยกย้ายกันไปเอง"แย่แล้วจ้ะพี่หาญ!!"เสียงโหวกเหวกของเสือโชคดังมาแต่ไกล เสือหาญรีบลุกขึ้นไปหาด้วยความอยากรู้ ดูจากท่าทีร้อนรนของอีกคนแล้ว น่าจะเกิดเรื่องใหญ่มากน่าดู"อะไรของมึงไอโชค?""คนของเรามาบอกจ้ะ ว่าเห็นคนแปลกหน้ามาเดินแถวชายป่าไม่ไกลจากหมู่บ้าน ดูท่าไม่ค่อยดี""งั้นพวกมึงไปเตร

  • หวานใจเสือหาญ   -๒๑- กล้าทำก็กล้ารับหน่อย

    "จนป่านนี้แล้วทำไมเจ้าสาวยังไม่มาอีกละ?" ชาวบ้านพากันพูดถึงหวานใจที่ยังไม่ออกมาทั้งที่ตอนนี้ใกล้เวลาผูกข้อไม้ข้อมือแล้ว เสือหาญลุกขึ้นมองไปรอบบริเวณแต่ก็ไม่เห็นคนที่ควรจะอยู่ตรงนี้ ยายนวลก็อยู่ที่นี่แล้ว ทำไมหวานใจยังไม่เดินออกมาอีก"มันคงหนีไปแล้วละมั้ง" เสือหาญหันกลับไปมองกะทิที่ยืนกอดอกพูดขึ้น เขารู้จักอีกคนมาตั้งแต่เด็กทำไมจะไม่รู้ในสิ่งที่อีกคนแสดงออก ต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับหวาน.จแน่ และคิfว่าต้นเหตุก็น่าจะมาจากกะทิด้วยเขารวบมือของกะทิเอาไว้แน่นแล้วออกแรงดึงไปไม่พูดอะไร พามาหลบคุยอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ที่คิดว่าน่าจะพ้นสายตาคนในหมู่บ้าน ดันกะทิให้ติดกับต้oไม้แล้วจ้องเขม็งอย่างคาดคั้น เพียงเท่านั้นกะทิก็รีบหลบตาพยายามจะเดินออกมาแต่เสือหาญกลับไม่ยอมปล่อย เขาต้องการคำตอบจากคนตรงหน้าให้ชัดเจนว่าลงมือทำอะไรหวานใจไปหรือเปล่า"ที่หวานใจยังไม่มาสักที ฝีมือเอ็งใช่ไหมนังกะทิ!""เปล่านะจ๊ะ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย""ข้าเห็นเอ็งมาตั้งแต่เด็กรู้ไหมว่าที่ทำอยู่มันมองออกว่าเอ้งกำลังโกหก" เสือหาญกระชากข้อมือของกะทิแล้วบีบเต็มแรง ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมในใจถึงร้อนรนมากขนาดนี้ เขาแค่ต้องการยืนยันว่าหวานใจ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status