ตอนที่3 จะนอนกับอาสิงห์

"ขวัญจะกลับบ้านเลยไหม อาจะไปส่งครับ จะได้เอารถไปวิ่งด้วย"

เป็นบ้านที่สิงห์คุ้นเคยดีอยู่แล้ว เป็นบ้านของพี่ขุนพ่อของหลานสาวคนนี้ เมื่อก่อนของขวัญก็อาศัยอยู่ที่บ้าน แต่พอเข้ามหาลัยก็อยากมาอยู่คอนโด จนได้มาอยู่คอนโดเดียวกับเขาและอยู่ห้องติดกับเขานี่แหละ

"ไม่กลับค่ะ"

"ทำไมครับ?"

"อาสิงห์กลับมาแล้วทำไมหนูต้องกลับไปนอนบ้านด้วย"

ช่วงที่ผ่านมาของขวัญก็ไม่ได้นอนที่คอนโดหรอก ช่วงที่อาสิงห์ไม่อยู่เธอก็จะกลับไปนอนที่บ้าน เพราะเป็นคำสั่งของอาสิงห์นั่นแหละ เธอจะมานอนที่นี่ก็ต่อเมื่ออาสิงห์กลับมา ซึ่งตอนนี้อาสิงห์ก็กลับมาแล้วเธอจะนอนที่นี่ก็ไม่แปลก

"อีกอย่างตอนนี้พ่อก็ไปทำงานต่างจังหวัด อีกสองอาทิตย์กว่าจะกลับ อาสิงห์ก็รู้นี่คะ"

"..."

"หนูเลยจะไม่กลับบ้าน และหนูจะมานอนกับอาสิงห์ทุกคืนค่ะ"

ของขวัญตอบหน้าซื่อตาใส เธอรู้ว่าทำไมอาสิงห์ถึงอยากให้เธอกลับบ้าน คงเป็นเพราะอาสิงห์จะออกไปหาความสุขและคงไม่คิดจะนอนที่คอนโด คงคิดจะไปนอนที่ไหนสักที่กับผู้หญิง เพราะอาสิงห์ไม่เคยพาผู้หญิงขึ้นคอนโดส่วนตัว เลยต้องพาไปขึ้นที่อื่นแทน

"ขวัญจะไม่กลับบ้านจริงเหรอ?"

"ค่ะ ไม่กลับ"

"ขวัญจะนอนกับอาเหรอ?"

"ค่ะ นอนกับอาสิงห์ เตียงเดียวกับอาสิงห์"

"เตียงเดียวกับอา?"

"ค่ะ เตียงเดียวกับอาสิงห์ เราจะนอนด้วยกันเหมือนที่เคยนอนด้วยกันค่ะ"

ของขวัญตอบพร้อมยิ้มแป้น เพราะที่ผ่านมาก็นอนกับอาสิงห์ออกจะบ่อย ซึ่งพ่อเธอก็รับรู้ว่าเธอติดอาสิงห์มากและอาสิงห์ก็ไม่ได้ทำอะไรที่ทำให้พ่อไม่วางใจ เพราะในสายตาของพ่อ อาสิงห์คืออาคนหนึ่งที่รักหลาน และพ่อก็ไว้วางใจอาสิงห์ที่สุด ซึ่งการที่เธอจะอยู่จะนอนกับอาสิงห์เลยเป็นเรื่องที่คุ้นชินอยู่แล้ว

อาสิงห์นับถือพ่อเธอเหมือนพี่น้อง ด้วยความที่สองครอบครัวสนิทกันมานาน ถึงแม้พ่อแม่ของพ่อเธอและพ่อแม่ของอาสิงห์จะเสียไปแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อเธอกับอาสิงห์ยังคงแน่นแฟ้นและช่วยเหลือกันมาตลอด และอาสิงห์ก็เหมือนคนในครอบครัว ทำให้ของขวัญติดอาสิงห์มาตั้งแต่เด็กๆ และติดมากด้วย

"ครับ ไม่ต้องกลับบ้านก็ได้ แต่อาว่าขวัญไปนอนที่ห้องตัวเองดีกว่าไหม"

"คะ? ทำไม"

"ขวัญก็โตแล้ว น่าจะต้องการความเป็นส่วนตัว"

"ไหนอาสิงห์บอกว่าหนูยังเด็ก?"

"..."

คำพูดของเธอทำให้อีกคนนิ่งไป

"ถ้าอาสิงห์ยังมองว่าหนูยังเด็กหรือยังรักหนูเหมือนเดิม ก็ให้หนูนอนด้วย"

"ครับ"

"งั้นอย่าเสียเวลาเลยค่ะเดี๋ยวหนูช่วยเก็บของจะได้ออกไปหาอะไรกินกันค่ะ แล้วค่อยกลับมานอนเล่นดูหนังกันเหมือนอย่างที่เคยทำ"

เธอพูดออกมาได้หน้าตาเฉย อีกทั้งยังสรุปและจัดแจงเอง ส่วนอีกคนยืนนิ่งเหมือนน้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก

"ครับ"

สิงห์ตอบกลับพร้อมเม้มริมฝีปากอย่างใช้ความคิด แต่ก็ถอดหายใจและปล่อยเลยตามเลย

"งั้นหนูเก็บกระเป๋ากับเก็บเสื้อผ้าให้ค่ะ"

"เดี๋ยวอาทำเองครับ"

ครืดดด

แต่เหมือนว่าเธอจะไม่ได้ฟังสิ่งที่คนเป็นอาพูด พร้อมลากกระเป๋าเดินทางเข้าไปจัดแจงรวมทั้งกระเป๋าถืออีกด้วย ส่วนสิงห์ได้แต่มองตามหลังหลานสาวพร้อมพ่นลมหายใจออกเหมือนคิดไม่ตก เขาจำต้องเดินตามเธอไปที่ห้องนอน

ห้องนอน

ของขวัญลากกระเป๋าเข้ามาในห้องนอนอาสิงห์ ไม่ได้สนใจที่อาสิงห์ห้าม เพราะเธออยากทำและที่ผ่านมาเธอก็ชอบทำให้อาสิงห์อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเก็บกวาดห้อง จัดทุกอย่างให้เป็นระเบียบเรียบร้อย

เธอหยิบเสื้อคลุมที่พาดอยู่ที่กระเป๋าเดินทางออกเพื่อจะแยกเสื้อที่ใส่แล้วไว้ซัก

พรึบ

แป๊ก!

แต่กลับมีซองสีเหลี่ยมหลุดร่วงออกจากกระเป๋าเสื้อตกลงพื้น

'ถุงยางอนามัย'

หมับ

ของขวัญหยิบซองนั้นขึ้นมาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไร ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน พร้อมล้วงดูกระเป๋าอื่นและก็พบอีกอัน เธอหยิบออกมาพร้อมเดินเอาไปวางไว้ข้างหัวเตียง

"หนูเอาวางไว้ตรงนี้นะคะ"

เธอบอกกับอาสิงห์ที่ยืนพิงขอบประตูมองเธออยู่ เธอวางเสร็จก็หันกลับไปจัดการกับสิ่งที่ทำอยู่

สิงห์ไม่ได้พูดอะไรออกมา พร้อมเลื่อนสายตาไปมองสิ่งที่หลานสาววางไว้ เขารู้ว่าเธอรู้ว่ามันคืออะไรและใช้ทำอะไร เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เห็นและได้จับ เพราะหลานสาวคนนี้มักทำนั่นทำนี่เก็บกวาดห้องเขาอยู่ประจำ เลยทำให้พบเจอกับของพวกนี้เสมอ แม้เธอยังดูไม่ประสาและยังเป็นเด็กที่ขี้อ้อนอยู่ แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่รู้อะไรเลยในเรื่องของผู้ใหญ่