LOGINShare
ตอนพิเศษ 8 ปกป้องคนรัก
Last Updated:
2025-08-05 10:00:49“ปล่อยคุณหนูหลี่” เหลียนเฟินพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะเห็นอีกฝ่ายเคลื่อนไหวรวดเร็ว เขากำกระบี่ในมือไว้แน่นพลันยกขึ้นมากันท่าไม่ให้เสิ่นหยางพุ่งตัวเข้าใกล้ระยะประชิดก่อนจะม้วนตัวแล้วถีบคนตรงหน้ากระเด็นไปอีกทางด้วยแรงที่ออมไว้สามส่วน
“ฝีเท้าหนักใช่เล่น” เขาเอ่ยชม รอยยิ้มกวนประสาทราวกับถูกใจอย่างยิ่งยวด “อย่าขัดขืนนักเลย เมื่อครู่ข้าเพียงยั้งมือเอาไว้เท่านั้นเพราะไม่อยากทำให้ร่างกายของท่านเซียนมีบาดแผล”
เสิ่นเหยา แฝดผู้พี่ที่จับตัวหลี่ฮวาเอาไว้ลูบปลายจมูกตัวเอง “หากท่านเซียนยินยอมมากับพวกข้า ข้าจะคืนสตรีนางนี้เป็นการแลกเปลี่ยน”
“เช่นนั้นปล่อยนางก่อน” เหลียนเฟินไม่ตกลงง่าย ๆ และเป็นห่วงความปลอดภัยหลี่ฮวาที่เวลานี้กำลังกลั้นน้ำตาไม่ร้องไห้เสียงดังด้วยความหวาดกลัว
“ท่านเซียนคงไม่รู้ว่าข้าเป็นผู้ใดจึงพยายามเล่นแง่ยืดเวลาออกไปใช่หรือไม่ แต่ข้ายืนยันได้เลยว่าสองชั่วยามต่อจากนี้ไม่มีผู้ใดเข้ามาก้าวก่ายที่แห่งนี้ได้อย่างแน่นอนและหากทุกสิ่งไม่เป็นอย่างที่ข้าต้องการ ข้าจะทำลายหมู่บ้านให้ราบคาบ” เสิ่นหยางประกาศก้อง คำพูดของเขาทำให้ชาวบ้านขวัญ
Latest chapter
เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว ตอนพิเศษ 10 ความรักเอ่อล้น (NC)
เหลียนเฟินโอบแขนรอบคอของเสี่ยวหยุนกดแรงโน้มตัวเขาลงมาหา จ้องมองอีกฝ่ายไม่วางตาพลันยิ้มอ่อนโยน เอ่ยกระซิบยืนยันความรู้สึกของตัวเอง “ข้ารักเจ้า”คนได้ฟังคำรักน้ำตาไหลเอ่อไม่อาจกั้นด้วยความรู้สึกผิดระคนกับความรู้สึกอื่น ๆ ในใจ แม้รู้ตัวว่าไม่สมควรมายืนอยู่ข้างเขาแต่เวลานี้ก็ไม่อาจขยับกายหรือเบือนหน้าหนีอีกฝ่ายได้เลยเขารักเหลียนเฟิน ผู้เป็นฟูเหรินของเขาและไม่อยากถูกพรากจากอีกแล้ว ทั้งยังดีใจเพราะใบหน้าที่มองเขาในเวลานี้ไม่ใช่ใบหน้าของคนที่เกลียดชังเขาจนต้องจ่อปลายกระบี่เข้าหาราวกับแค้นเคืองกันมาเนิ่นนาน“เสี่ยวหยุน” เสียงเรียกหาอ่อนหวานจับใจ “ยังคงจำได้อยู่ใช่หรือไม่ว่าเวลานี้เจ้าคือฟูจวินของข้า”“…” เขาพยักหน้าเล็กน้อย เม้มปากแน่นแล้วกอดเหลียนเฟินเอาไว้ครั้นสะสางความหลัง ปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างพลันคลี่คลาย ไม่มีสิ่งใดติดค้างกันอีกต่อไปหวังซีซวนและพรรคพวกแวะมาหาพวกเขาเหมือนอย่างเคย สังเกตได้ว่าบรรยากาศระหว่างพวกเขาทั้งสองคนดูอึมครึมเล็กน้อย ดวงตาเสี่ยวหยุนบวมช้ำปรากฏเด่นชัดจนอดถามไม่ได้“
เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว ตอนพิเศษ 9 ความทรงจำหวนคืน
ครั้นเรื่องราววุ่นวายที่ใจกลางตลาดจบลงไปได้ด้วยดี เหลียนเฟินจึงพาเสี่ยวหยุนกลับมาพักฟื้นร่างกายที่บ้านหลังน้อย พลางขอให้หวังซีซวนช่วยกลั่นยาสมุนไพรให้เขาจนกว่าจะหายดีเขาหลับลึกอยู่หลายวันเพราะใช้เรี่ยวแรงร่ายวิชาอาคมโดยไม่สนขีดจำกัดของตัวเองเพียงเพราะเป็นห่วงเหลียนเฟินและไม่อยากให้สถานการณ์ยืดเยื้อใบหน้าสงบนิ่งยามหลับใหลทำให้เหลียนเฟินโล่งใจได้บ้างว่าเขาคงไม่ได้ฝันร้ายเหมือนที่ผ่านมาจึงปล่อยให้คนตรงหน้าพักผ่อนให้เต็มที่“ท่านเซียน เขาเป็นอย่างไรบ้างขอรับ” หลี่จิ้นหลิงแวะมาเยี่ยมเพราะได้ข่าวว่าเสี่ยวหยุนยังไม่ฟื้น“ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เขาเพียงแค่ต้องนอนให้เยอะ ๆ ก็เท่านั้น” เหลียนเฟินยิ้มให้อีกฝ่ายนึกขอบคุณที่เขาช่วยหาตำราต้องห้ามจนพบ“หากท่านเซียนต้องการให้ช่วยเหลือเรื่องใด อย่าได้ลังเลใจที่จะบอกข้านะขอรับ” หลี่จิ้นหลิงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องฟื้นฟูพลังชีวิตของท่าน ถ้าตำราต้องห้ามไม่ได้ผล ข้ายินดีหาหนทางอื่น”เหลียนเฟินส่ายหน้าเข้าใจดีว่าทุกคนเป็นห่วงแต่ว่าเขาเตรียมใจเอาไว้แล้ว ไม่ว่าผลที่ได้จะออกมาเป็น
เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว ตอนพิเศษ 8 ปกป้องคนรัก
“ปล่อยคุณหนูหลี่” เหลียนเฟินพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะเห็นอีกฝ่ายเคลื่อนไหวรวดเร็ว เขากำกระบี่ในมือไว้แน่นพลันยกขึ้นมากันท่าไม่ให้เสิ่นหยางพุ่งตัวเข้าใกล้ระยะประชิดก่อนจะม้วนตัวแล้วถีบคนตรงหน้ากระเด็นไปอีกทางด้วยแรงที่ออมไว้สามส่วน“ฝีเท้าหนักใช่เล่น” เขาเอ่ยชม รอยยิ้มกวนประสาทราวกับถูกใจอย่างยิ่งยวด “อย่าขัดขืนนักเลย เมื่อครู่ข้าเพียงยั้งมือเอาไว้เท่านั้นเพราะไม่อยากทำให้ร่างกายของท่านเซียนมีบาดแผล”เสิ่นเหยา แฝดผู้พี่ที่จับตัวหลี่ฮวาเอาไว้ลูบปลายจมูกตัวเอง “หากท่านเซียนยินยอมมากับพวกข้า ข้าจะคืนสตรีนางนี้เป็นการแลกเปลี่ยน”“เช่นนั้นปล่อยนางก่อน” เหลียนเฟินไม่ตกลงง่าย ๆ และเป็นห่วงความปลอดภัยหลี่ฮวาที่เวลานี้กำลังกลั้นน้ำตาไม่ร้องไห้เสียงดังด้วยความหวาดกลัว“ท่านเซียนคงไม่รู้ว่าข้าเป็นผู้ใดจึงพยายามเล่นแง่ยืดเวลาออกไปใช่หรือไม่ แต่ข้ายืนยันได้เลยว่าสองชั่วยามต่อจากนี้ไม่มีผู้ใดเข้ามาก้าวก่ายที่แห่งนี้ได้อย่างแน่นอนและหากทุกสิ่งไม่เป็นอย่างที่ข้าต้องการ ข้าจะทำลายหมู่บ้านให้ราบคาบ” เสิ่นหยางประกาศก้อง คำพูดของเขาทำให้ชาวบ้านขวัญ
เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว ตอนพิเศษ 7 พรรคมารก่อความวุ่นวาย
ครั้นพูดคุยเรื่องตำราต้องห้ามเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็กลับมายังบ้านหลังน้อยจึงได้เห็นว่าหลี่จิ้นหลิงกำลังนั่งเล่นอยู่ตั่งไม้กับเหลียนเฟินแววตาเสี่ยวหยุนเปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามว่า “เจ้ามาทำอะไรที่นี่”“ข้าเห็นว่าท่านเซียนเมาหลับไป วันนี้จึงอยากมาดูให้แน่ใจว่ามีอาการใดหรือไม่” เขายักไหล่พูดด้วยสีหน้าสบายอารมณ์หากแต่เสี่ยวหยุนอารมณ์ดีจึงไม่ใส่ใจแล้วเดินไปนั่งข้างเหลียนเฟิน เอ่ยกับเขาว่า “ข้าต้องไปหอสมุดวังหลวง คุณชายหวังซีซวนบอกว่าที่นั่นมีตำราเก็บไว้อยู่ อาจช่วยฟื้นฟูพลังชีวิตของท่านได้”“เขาไม่ได้บอกหรือว่าที่แห่งนั้นห้ามให้คนนอกเข้าไป” เหลียนเฟินหรี่ตามองคนตรงหน้าที่ทำท่าเหมือนรู้ทุกอย่าง “หากคิดไปขโมยตำรามาก็หยุดแต่เพียงเท่านั้นเถิด พลังชีวิตของข้ามีแค่ครึ่งเดียวแล้วอย่างไร ไม่เห็นหรือว่าข้ายังแข็งแรงดี”“ไม่อยากอยู่กับข้านานกว่านี้หรือ” สีหน้าของเขาเศร้าสร้อยหากต้องล้มเลิกความตั้งใจ รู้ว่าบำเพ็ญคู่จะสามารถยืดอายุขัยออกไปได้ แต่หากพลังชีวิตของเขากลับมาเหมือนเดิม ย่อมมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันนานมากขึ้นไปอีกเ
เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว ตอนพิเศษ 6 ท่านหึงหวงข้าหรือ
“ใครกันคนรักของเจ้า คุณชายเหลียนเฟินรู้ใช่หรือไม่ กระซิบบอกเยว่ส่างได้หรือไม่เจ้าคะ” แววตาของนางอยากรู้อยากเห็นว่าผู้ใดคือเจ้าของหัวใจของชายหนุ่มผู้เป็นที่หมายปองของหมู่บ้าน“อาจารย์ ข้าบอกพวกนางไม่ได้หรือ” เสี่ยวหยุนเอ่ยกระซิบขออนุญาตเพราะไม่ชอบที่เห็นพวกนางพยายามใกล้ชิดกับคนรักของตนเอง ทั้งสีหน้าหว่านเสน่ห์ ท่าทางยั่วยวน สายตาที่มองเหลียนเฟินอย่างกับต้องการฉุดเขาขึ้นเตียงเหลียนเฟินจึงหันไปตอบเขา “เจ้าไม่กลัวสายตาที่ผู้อื่นมองเจ้าหรือ”“ฟูเหริน” น้ำเสียงเสี่ยวหยุนละมุนจนทำให้ใจเต้นรัว “ใครจะพูดถึงข้าอย่างไร ข้าไม่สนหรอกเพราะว่าข้ามีชีวิตอยู่ได้เพราะท่าน”“เช่นนั้นก็ตามใจ” เหลียนเฟินรู้ตัวว่าห้ามไปเขาคงไม่ฟังและถึงอย่างไรวันหนึ่งทุกคนต้องรู้ความจริงอยู่ดีหากแต่ว่าเสี่ยวหยุนไม่ยอมบอกพวกนางไปดี ๆ แต่กลับเชยคางของเหลียนเฟินหันไปหาเขา ยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วจุมพิตที่ริมฝีปากจนทุกคนหยุดหายใจจอกเหล้าหลุดจากมือของหวังซีซวน ซวงและหลุนสำลักเผลอกลืนเม็ดถั่วลงคอทั้งที่ยังไม่ได้เคี้ยว ส่วนหลี่จิ้นหลิงเม้มปากแน่นแล้วดื่มส
เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว ตอนพิเศษ 5 เขาคือคนผู้นั้น
หวังซีซวน คุณชายห้าของสกุลหวังเดินทางมาที่หมู่บ้านแห่งนี้พร้อมกับซวงและหลุนเพื่อมาเยี่ยมเยียนเหลียนเฟิน พวกเขาเห็นว่าช่วงนี้พรรคมารเริ่มรุกล้ำเข้ามาใกล้พื้นที่แถบนี้จึงนึกเป็นห่วงแต่ไม่เคยรู้เลยว่าจะมีชายหนุ่มคนหนึ่งอาศัยอยู่กับเขาด้วยเหลียนเฟินจึงเชิญพวกเขาเข้ามานั่งที่ตั่งไม้ข้างหน้า ขณะที่เสี่ยวหยุนเตรียมชุดน้ำชามารินต้อนรับแขกผู้มาเยือน“ไม่ได้เจอท่านเซียนนานมากแล้ว เป็นอย่างไรบ้าง แล้วชายหนุ่มผู้นี้เป็นใครกันหรือ” หวังซีซวนเอ่ยถามไถ่ตามประสาเวลานั้น เสี่ยวหยุนเดินถือถาดชุดน้ำชามาพอดีจึงคาดหวังคำตอบจากเหลียนเฟินเป็นอย่างมาก สายตามองอีกฝ่ายออเซาะไม่ปล่อยให้เขาได้หลุดพ้นจากภวังค์ความหลงใหล“เขาคือคนรักของข้า” เหลียนเฟินบอกหวังซีซวนไปตามตรงทำให้คนที่อยากได้ยินคำนี้ยิ้มจนแก้มแทบปริเพราะในที่สุดเหลียนเฟินก็ยินยอมที่จะบอกใคร ๆ แล้วว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นดั่งสามีภรรยาซวงและหลุนได้ยินดังนั้นจึงมองหน้ากันพึมพำกันสองคนว่า “เขาคงลืมนายท่านแล้วสินะ” แม้กระซิบแผ่วเบาแต่เสียงนั้นก็ดังพอจะทำให้เสี่ยวหยุนได้ยิน ทั้งสองคนจึงถูก
You may also like
แอบซ่อนอารมณ์เจ็บ
ต๋อง น่ะ656 viewsตัวร้ายคนนั้นถ้าเจ้าไม่ต้องการ...ข้าขอนะ
ดอกหญ้าของหมาเฒ่า1.8K viewsอุบัติเหตุรักมาเฟียร้าย(ท้องได้)
otata1.2K views(จบ)ผมอยากเป็นคุณชายไม่อยากเป็นแค่เด็กเลี้ยง (Mpreg, Yaoi)
LADY-ZOMBIE462 views#ความลับของบอสเหนือ (HAREM)
baby_ferin148 viewsข้าไม่ใช่แบบที่เจ้าคิด
ดอกหญ้าของหมาเฒ่า189 viewsคู่หมั้นคุณภพ mpreg
Meithimm193 viewsเจ้าจันทร์
คุณบานเย็น107 views
