Mag-log inShare
ใครจะเป็นคนรู้สึกก่อน
Huling Na-update:
2025-09-24 08:42:21"หนูรัก ตื่นแล้วเหรอลูก"
"เมื่อคืนหลับสบายไหมลูก มาเลย มานั่งตรงนี้เลย" เสียงทักทายของประมุขใหญ่พร้อมเสียงผู้เป็นภรรยาในประโยคถัดมาส่งผลให้สะใภ้สาวฉีกยิ้มกว้าง แวบหนึ่งที่เปี่ยมรักหรี่ตามองสามีที่เป็นฝ่ายเดินนำลงมาก่อน ใบหน้าหล่อเหลาที่ยังคงความเรียบเฉยยังทำให้เขาดูดีเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย "หลับสบายค่ะ ขอโทษที่รักลงมาช้านะคะแม่เบญ" "ตื่นสาย เฮียกวนมากเหรอครับเจ้" ภูพิงค์แซวยิ้มๆ พลอยทำให้เบญญาผู้ที่เป็นมารดายิ้มตาม "ตื่นสายไม่เป็นไรเลยลูก ที่นี่มีแม่บ้านคอยดูแลอยู่แล้ว อ้อตาภูมิ แล้วช่วงนี้นะ แม่คุยกับพ่อแล้ว ลูกไม่ต้องไปทำงานก็ได้" "ทำไมล่ะครับ" "ก็คนแต่งงานใหม่ ช่วงข้าวใหม่ปลามัน เราน่ะ ควรมีเวลาอยู่กับเมียเยอะๆ ไง" "อ๋อ คุณแม่อยากอุ้มหลาน" ภูพิงค์สรุปด้วยรอยยิ้มกว้าง เลยกลับกลายเป็นว่าสายตาของทุกคนภายในบ้านเลื่อนมาหยุดมองที่สะใภ้สาวพร้อมกัน เบญญาและภีมพลมองหน้ากันอย่างชอบใจ วันนี้นายภูพิงค์จอมทะเล้นพูดถูกหู ภพนิพิฐยิ้มมุมปาก น้องชายคนเล็กยิ้มกว้างมากกว่าใคร "คุณแม่ใจร้อนไปแล้วนะครับ ผมว่าคุณแม่ใจเย็นๆ ให้เวลาเฮียหน่อย" "นี่เฮียภพจะบอกว่าเฮียภูมิไม่มีน้ำยาเลยต้องขอเวลาเยอะๆ งั้นเหรอครับ" ภูพิงค์โพลงดักคอพี่ชายสุดหล่อแต่หน้านิ่ง และแน่ว่า เฮียของเขาตวัดสายตามองแรงกลับมาทันที "ภูพูดอะไรผิดอ่ะเฮีย มองน้องตาเขียวเชียว เจ้ช่วยภูด้วย" ร่างสูงโปร่งหยัดตัวลุกแล้วเข้าไปหลบที่แผ่นหลังของพี่สะใภ้ ทั้งที่รู้กันทั้งบ้านว่าน้องเล็กอย่างภูพิงค์ขี้เล่นจะตาย ถึงอย่างนั้นก็แอบมีคนทำหน้าไม่พอใจ "กินข้าว คุณพ่อคุณแม่รอ" ภูมิรพีรั้งข้อมือเล็กเข้ามาหาตัว เจ้าสาวหมาดๆ หันไปยิ้มให้คนขี้เล่นที่ซ่อนอยู่ทางด้านหลังของตัวเองเพียงนิด พอหันกลับมาแล้วเห็นหน้าตึงๆ ของผู้ที่เป็นสามี หญิงสาวหย่อนสะโพกลงนั่งทันที น้องของเขาแต่ละคน คนหนึ่งก็ดูเรียบร้อยและสุภาพ ขณะที่อีกคนก็อารมณ์ดีและเฟรนลี่มากๆ เขาน่ะหน้าตึง รักษามาดหล่อๆ นิ่งๆ ไม่เคยเปลี่ยนเลย "ปกติอาหารเช้าที่บ้านของแม่ทานกันแบบนี้ ถ้าหนูรักอยากทานข้าวต้ม บอกแม่นะลูก เดี๋ยวแม่ให้แม่บ้านจัดการให้" "ไม่เป็นไรเลยค่ะแม่เบญ ที่บ้านของรักเองก็ทานแบบนี้เหมือนกันค่ะ รักว่าทานข้าวสวยตอนเช้าอิ่มกว่าทานข้าวต้มนะคะ ไม่หิวระหว่างวันทำให้ไม่กินจุกจิกด้วยค่ะ" "ถึงว่าหุ่นดีแบบนี้ไงลูก เห็นไหมคะภีม ลูกสะใภ้ที่ฉันคัดเองกับมือ ถูกใจฉันที่สุด" "ผมเชื่อคุณมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้วไงเบญ เชื่อเมียแล้วได้ดี ผมเชื่อแบบนี้มาตลอดเลย" คำหวานจากสามีส่งผลให้เบญญายิ้มกว้าง เบญญาเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก สามีทำตัวน่ารัก หนุ่มหล่อทั้งสามที่เป็นลูกก็ช่างอ้อนและเชื่อฟังแม่ ไม่เคยทำให้ต้องรู้สึกหนักใจเลยสักครั้ง "เอาพ่อเป็นแบบอย่าง ผมว่าเข้าท่าอยู่นะเฮีย ดูสิ แม่เรามีรอยยิ้มทุกวัน" สามหนุ่มหันไปมองบิดามารดาที่พูดคุยและหยอกล้อกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ไม่นานดวงตาคมกริบก็ตวัดมองสมาชิกใหม่ของที่บ้านแทน "มันก็ขึ้นอยู่ที่ว่าเขาจะเหมือนคุณแม่หรือเปล่า" "หืม? หมายถึงเจ้น่ะเหรอ" คำถามของภูพิงค์ไร้คำตอบ คนกลางที่ถูกคนบ้านนี้เรียกว่าเจ้ถึงกับลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ หน้านิ่ง คำพูดเฉียบคม ไม่มีความเฟรนลี่และสุขุมอ่อนโยนเหมือนน้องๆ ของเขาเลยสักนิด "...ที่พูดน่ะ หมายความว่ายังไงเหรอคะ" เปี่ยมรักตั้งคำถามในตอนที่นั่งรถเคียงคู่กับสามีออกมาจากบ้านตามลำพัง มารดาของเขาบอกให้หยุดงานเพราะพึ่งแต่งงาน แต่เขามีงานที่ยังค้าง ภรรยาอย่างเธอเลยได้ติดสอยห้อยตาม "พูดอะไร" "ก็ที่พูดตอนอยู่บนโต๊ะอาหารไงคะ เฮียพูดว่าเขาจะเหมือนคุณแม่รึเปล่า รักเข้าใจค่ะว่าเฮียหมายถึงรัก แล้วอยากให้รักเหมือนแม่เบญแบบไหนล่ะคะ" "ฉันไม่ชอบบังคับจิตใจใคร" "รักไม่ได้หมายความแบบนั้นค่ะ แต่ที่พูด รักเข้าใจว่าเฮียชอบคนที่เหมือนกับแม่เบญ รักก็แค่อยากรู้ว่าแบบไหนที่เฮียต้องการ" "ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันไม่เคยเห็นพ่อแม่ตัวเองทะเลาะกัน" "ท่านรักกันมาก ก็คงจะเข้าใจกันดีมากมั้งคะ" "เวลาพ่อฉันพูดอะไรแม่ไม่ชอบเถียงต่างหาก" ลูกตากลมโตเกลือกกลิ้งไปมา สุดท้ายก็แอบหัวเราะเบาๆ เขากะจะบอกว่าเธอไม่ควรเถียงเขาสินะ! "ที่ผ่านมา คุณแม่ไม่เคยทำอะไรให้คุณพ่อไม่พอใจ นั่นหมายความว่า อะไรที่คุณพ่อไม่ชอบ คุณแม่จะไม่ทำ" อ้อ กำลังจะบอกว่า เธอควรตามใจเขาทุกอย่าง! เปี่ยมรักทำทีเป็นพยักหน้ารับ "และที่ผ่านมา ไม่ว่าคุณพ่อจะต้องการหรือออกความคิดเห็นอะไรสักอย่าง คุณแม่เห็นดีเห็นงามด้วยมาโดยตลอด นั่นหมายความว่า สำหรับคุณแม่ คุณพ่อคือที่สุดและคือที่หนึ่งเสมอ" "อ๋อ จะให้รักมองว่าเฮียคือที่สุดและเป็นที่หนึ่งเหมือนกันอย่างนั้นเหรอคะ" "ฉันบอกไปแล้วว่าฉันไม่ชอบฝืนและบังคับจิตใจของใคร เราเดินมาข้างหน้าคนละหนึ่งก้าวกันทั้งสองฝ่าย มันก็ขึ้นอยู่ที่ว่า ในมุมของเธอเธอจะทำแบบไหนเพื่อประคับประคองชีวิตคู่ของตัวเธอ" "แล้วเฮียล่ะคะ จะทำยังไงเพื่อประคับประคองชีวิตคู่ของตัวเอง" คนตัวเล็กหรี่ตามองเป็นเชิงตั้งคำถาม แต่แล้วก็ถึงกับรีบดันตัวกลับ เมื่อใบหน้าคมคายหันมาทิศทางของเธอ "อะไร?" ภูมิรพีหรี่ตาลง ทำทีเป็นตกใจและกลัวการใกล้ชิดกับเขา ทั้งที่เท่าที่เห็น เธอยิ้มเก่งและเข้ากับคนง่ายจะตาย กับไอ้ภู ภูพิงค์น้องชายของเขาไง เห็นกันอยู่ว่ามันขี้หยอกขี้เล่น เธอก็ยังขยันยิ้มให้มัน "ก็หันมาแบบไม่ส่งสัญญาณก่อนรักก็ตกใจสิคะ" "เป็นเมียฉัน สิ่งที่ห้ามมีเด็ดขาดคือเรื่องปิดบัง ห้ามโกหก อย่าทำให้ฉันผิดหวังในตัวเธอเด็ดขาด" เปี่ยมรักลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ถึงอย่างนั้นก็รีบตอบออกไป "ค่ะ แล้วเฮียล่ะคะ ในฐานะสามีฮะ..." "เธออยากให้ฉันเป็นแบบไหน ฉันก็จะเป็นแบบนั้น" "อะ อะไรนะคะ" คนตัวเล็กถามซ้ำอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง มือเรียวยกขึ้นลูบแก้มตัวเองเบาๆ ใครจะทันคิดกันว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมา "เฮียจะเป็นแบบที่รักอยากให้เป็นเหรอคะ" "อืม" "มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงคะในเมื่อเราไม่ได้รัก..." "ไม่คิดว่าเธอจะหลงรักฉันเลยรึไง" "หลงรักงั้นเหรอคะ" เปี่ยมรักทวนคำแบบที่คาดไม่ถึง ซึ่งเขาชักสีหน้ากลับมาทันที "วัดกันดูไหมล่ะ ชักอยากจะรู้ว่าใครจะรู้สึกก่อนกัน" ------- ท้าเมียว่าซ่าน 55555 อ่านจบตอนอย่าลืมกดไลก์และคอมเมนต์กันนะคะ ^^ พบเจอคำผิดตรงไหนแจ้งได้เลยนะคะ
Pinakabagong kabanata
เจ้าสาวป้ายแดง คะแนนเฮียลด
"โอ้โห! นี่กล้าทำน้องเลยเหรอเฮีย...อ้าวเจ้!" เสียงของภูพิงค์ในประโยคท้ายส่งผลให้คนตัวโตที่ยืนหันหลังให้กับใครบางคนที่อาจจะอยู่ทางด้านหลังของเขาชะงักไป"อย่ามากวนตีน""อ้าวเฮีย พูดไม่เพราะเลยว่ะ เฮียคิดว่าน้องแกล้งว่างั้น?" ภูพิงค์เลิกคิ้วถามพลางยกยิ้มที่มุมปาก ท่าทีแบบนี้นั่นแหละที่ทำให้ภูมิรพียังคงอยู่ในอิริยาบทเดิม "เฮียกำลังจะบอกว่าเฮียไม่เชื่อน้องที่น้องเรียกเจ้งั้นเหรอ?" คนฟังชักสีหน้าด้วยความหงุดหงิด ไม่ได้สละเวลาคิดด้วยซ้ำว่าที่ภูพิงค์เรียกใครอีกคนจากทางด้านหลังมันคือเรื่องจริงรึเปล่า แต่คราวนี้เขาเลือกที่จะหันกลับไปยังทิศทางด้านหลังของตัวเองด้วยตัวของเขาเอง ครั้นพอดวงตาคมกริบประสานเข้ากับร่างแบบบางที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขาจริงๆ ภูมิรพีชะงักไปทันที เสียงภายในห้องครัวเงียบลง ส่วนคนที่พึ่งจะเข้ามาใหม่ก็ได้แต่ยิ้มเจือนๆ กลับไปเช่นกัน "ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะค่ะ พอดีว่ารักอยากได้น้ำส้มเพิ่มก็เลยเดินลงมา" คนฟังจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น เห็นชัดเจนว่าหญิงสาวในชุดนอนสีขาวลายตัวการ์ตูนสีดำ เลี่ยงการสบตากับเขาอย่างชัดเจน "...เชิญ" ภูมิรพียอมหลีกทางจากพื้นที่หน้าตู้เย็นแต่โดยดี ส่
เจ้าสาวป้ายแดง ไม่หวง
"ยิ้มอะไรอ่ะ" "แล้วคิดว่าไงล่ะ" คำพูดยอกย้อนของคนตัวโตส่งผลให้เจ้าสาวป้ายแดงเผลอถลึงตากลับ แต่ครั้นพอเห็นดวงตาคมหรี่ลงต่ำมองในระดับที่ต่ำกว่าลำคอระหง คนถูกมองรีบดันตัวลุกจากเตียงกว้าง ไม่สนแม้ว่าตนจะเปลือยเปล่า เลือกที่จะก้าวขาลงจากเตียงแล้วเดินนวยนาดเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็วคนที่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนอย่างภูมิรพีไล่สายตามองตามหลังแบบไม่ละสายตา ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคออีกครั้ง หน้าเป๊ะ หุ่นปัง สุดท้ายชายหนุ่มจำต้องละสายตาจากร่างเย้ายวนแล้วเหลือบมองที่แกนกายของตัวเองด้วยความหนักใจทั้งที่พึ่งจะปลดปล่อย แต่เท่าที่เห็นตอนนี้ความใหญ่โตก็คงจะสู้ไม่ถอย ตั้งเด่นเป็นลำยาว เจ้าแกนกายยักษ์มันสั่งให้เขาสาวเท้าตามแล้วเข้าไปซ้ำอีกสักดอกสองดอกตรงไหนดีล่ะ อ่างอาบน้ำหรือเคาร์เตอร์ล้างหน้าที่มีเงาสะท้อนของกระจกดี ตรงไหนนะที่มันจะฟินและดีมากกว่ากัน!ใบหน้าหล่อเหลาหลุดความพอใจให้กับความคิดของตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วบางความคิดที่หลุดเข้ามาในหัวก็ทำให้เขาแทบหุบยิ้มไม่ทัน"...ขืนทำแบบนั้นเดี๋ยวยัยนั่นก็หาว่าติดใจ ติดใจงั้นเหรอ เหอะ! ไม่มีทาง" ครึ่งชั่วโมงต่อมา"สรุป วันม
เจ้าสาวป้ายแดง อยาก NC+++
บ้าเอ้ย อีตาบ้า! เปี่ยมรักกรีดร้องในใจพลันแก้มนวลก็ร้อนผะผ่าว เจ้าของใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มที่มุมปาก ในจังหวะที่กำลังจะผละตัวออกห่าง อีกฝ่ายเลื่อนมือเข้ามาประคองสองแก้มนวลเนียน ดวงตากลมโตเบิกกว้างพลางตวัดขึ้นประสานกับเจ้าของมือเย็นที่เป็นเจ้าของพันธนาการ ในตอนที่สบตากันหัวใจดวงน้อยยิ่งเต้นรัวแรงไม่ทันได้เอ่ยสิ่งใด ริมฝีปากร้อนก็ประกบลงมาครอบครองเรียวปากนุ่มเอิบอิ่มอย่างรวดเร็ว"อื้อออ~" สัมผัสที่รวดเร็วแต่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนส่งผลให้ขาสวยอ่อนระทวยสัมผัสที่ปาก แต่คล้ายว่าเขากำลังดูดกลืนเรี่ยวแรงไปจากเธอจนหมดสิ้น เจ้าสาวป้ายแดงหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ลิ้นสากรุกรานเข้ามาในโพลงปากบางโดยไร้การต่อต้านใดๆ จากเธอหมับ~"อื้อออ~" มือหนารั้งเอวคอดกิ่วเข้ามาประชิดลำตัว ขายาวมันคงสาวไปที่เบื้องหน้า ดันร่างแบบบางให้ขยับถอยหลัง ไม่นานนักขาสวยก็ประชิดกับเตียงกว้าง ท่อนขาแกร่งดันหุ่นเย้ายวนให้ล้มลงไปกับเตียง ตามด้วยร่างหนาที่ถาโถมตัวทาบทับลงไปส่งผลให้ความใหญ่โตบดกระแทกเข้ากับกลีบกุหลาบอวบนูนที่ถูกห่อหุ้มด้วยกางเกงชั้นในอย่างดีและเนื้อผ้าอีกตัวที่สวมใส่อยู่ชั้นนอก"ระ รีบร้อนจังเลยนะคะ" คนที่พยายามไขว่คว
เจ้าสาวป้ายแดง หลอก
"เฮียภูมิแต่งงานกับรักเพราะแม่เบญและพ่อภีมอยากอุ้มหลาน จะบอกว่าที่ยอมให้แม่ของลูกเป็นรัก เพราะเฮียชอบรักแบบนั้นเหรอคะ?" ความตกใจกับคำพูดที่ได้ฟังส่งผลให้เปี่ยมรักย้อนถาม ใบหน้าขาวนวลแดงก่ำขึ้นมาเรื่อยๆ โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัวแม้จะไม่ค่อยอยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ฟังเท่าไหร่นัก แต่คนอย่างภูมิรพีจะพูดเล่นๆ แบบนี้ให้มันได้อะไรขึ้นมา"แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ""อ้าว..." คิ้วสวยขมวดยุ่ง มองคนตัวโตที่ยักคิ้วมองเธอด้วยท่าทีกำกวม"ฉันบอกไปแล้ว และฉันก็เป็นคนที่ไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ" "ดะ เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยวสิคะ" เปี่ยมรักคว้าหมับที่มือหนาเมื่อคนตัวโตเลื่อนมือลงไปที่ระดับเข็มขัด และเสียงปลดเข็มขัดนั่นแหละที่ทำให้เธอร้อนรนในประโยคหลังจนตั้งรั้งมือของเขาด้วยมือของตัวเองเกิดกลัวว่าผัวหมาดๆ จะแก้ผ้าต่อหน้าเธอขึ้นมา! "อะไร" "รักยังคุยกับเฮียภูมิไม่รู้เรื่องเลยนะคะ" "โตๆ กันแล้ว เรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำเป็นไม่รู้เรื่อง" "อ้าว..." "แล้วมือนี่ยังไง อยากถอดให้เหรอ?""ไม่ใช่สักหน่อย" คนตัวเล็กรีบชักมือกลับ ลืมคิดไปว่ามือของเธอมันอยู่ในระดับที่ไม่ควรเท่าไหร่นัก แล้วไหนจะหน้าหล่อๆ นิ่งๆ ที่เป็นเสน่ห์ของเขา มันทำให้เธอ
เจ้าสาวป้ายแดง หึงผัวเหรอ
"อ้าว..." เปี่ยมรักพึมพำตามหลังคนตัวโตที่ลุกจากโซฟาแล้วก้าวขายาวๆ ออกไปจากห้องนั่งเล่นในเวลาต่อมาหน้าตึงๆ กับคิ้วหนาเข้มที่ขมวดเข้าหากันยุ่ง ไม่เข้าใจเลยว่าคนตัวโตรู้สึกหงุดหงิดกับเรื่องอะไรถึงอย่างนั้นความรู้สึกเขินอายในสิ่งที่อีกฝ่ายเพิ่งจะรับรู้เกี่ยวกับเธอมันก็ทำให้เปี่ยมรักลืมลงลึกค้นหาความหมายในท่าทีไม่พอใจที่คนตัวโตเพิ่งจะแสดงมันออกมามือเรียวยกขึ้นลูบแก้มของตัวเองเบาๆ ความรู้สึกในใจมันต่อต้าน ต่อให้เธอจะอ่านหนังสือและเสพเนื้อหาสิบแปดบวกอย่างลึกซึ้ง ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้เก่งแบบในนางเอกนิยายสักหน่อยเนื้อหาในนิยาย นางเอกสายหื่นขย่มได้ขย่มดี แต่พระเอกก็ชอบซะด้วยสิ ทั้งรักทั้งหลง มีร้อยให้ร้อย มีล้านให้ล้าน หลงเมียหัวปักหัวปำ หรือเธอควรเอาอย่างนางเอกในหนังสือดี?"บ้าเอ้ย ยัยรักนี่!" มือเรียวตบเบาๆ ที่แก้มของตัวเองเป็นเชิงเรียกสติ เป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้ที่เผลอไปคิดเรื่องอะไรที่มันไร้สาระบรรยากาศบนโต๊ะอาหารในมื้อค่ำ ทุกคนยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแบบเดิม พ่อแม่สามียังคงพูดคุยหยอกล้อสร้างความคุ้นเคยไม่หยุดหย่อน น้องเล็กของบ้านยังขี้เล่นสร้างความเป็นกันเองจนผู้ที่ก้าวเข้ามาเป็นสะใภ้
เจ้าสาวป้ายแดง ขย่มแรงๆ
มื้อเช้าผ่านพ้นไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนภายในบ้านภีมพลและเบญญามีร้านอาหารเล็กๆ ที่บรรยากาศแสนอบอุ่นที่ยังอยู่ในความดูแลหลังจากที่ปล่อยงานที่บริษัทให้ลูกๆ จัดการและดูแลภูมิรพีและภพนิพิฐสองหนุ่มวัยสามสิบกว่าสายเลือดนักธุรกิจโดยแท้ตอนนี้รับผิดชอบงานแทนพ่อแม่เต็มตัวภูพิงค์ที่เรียนจบมาไม่นานกำลังอยู่ในช่วงเข้าไปเรียนรู้งานตั้งเป้าว่า รออีกสักสองสามปีพอที่เด็กหนุ่มที่กำลังรักสนุกและอยากเที่ยวอย่างภูพิงค์อิ่มตัว ก็คงจะเข้ามาเรียนรู้อย่างจริงจังเพื่อช่วยพี่ๆ บริหารต่อไปบริษัทส่งออกอะไหล่ยนต์ เหมือนจะเข้าท่า เพราะเบญญาและภีมพลมีลูกสามคนล้วนเป็นหนุ่มๆ ทั้งสาม ผู้ชายก็คงจะถนัดและเรียนรู้เกี่ยวกับองค์ประกอบของรถได้ไม่ยาก ทุกอย่างจึงเดินหน้าไปได้อย่างสวยงามและลงตัวหลังจากมื้ออาหาร ทุกคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของใครของมัน ส่วนคนที่พึ่งแต่งงานไปหมาดๆ พ่อและแม่กำชับอยู่บ่อยครั้ง ว่าควรใช้เวลานี้อยู่ด้วยกันเพื่อเรียนรู้กันและกันอ่านอะไรนักหนา อ่านไปอ่านมาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ภูมิรพีปรายตามองเมียสาวที่นั่งเหยียดขาบนโซฟาด้วยความสนใจทีวีจอใหญ่ภายในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง ในขณะที่อีกคนกำลังอ่านห
Maaari mong magustuhan
เรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C57.6K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน56.1K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน72.9K viewsคลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย36.4K viewsเกิดใหม่ทั้งทีเป็นนางเอก AV ซะงั้น
เพลงมีนา499 viewsพันธะร้ายดีไซน์รัก
อิษสรา | ISSARA162 viewsเรื่องสั้นอิโรติค nc+++
ชิริวค์451 viewsวิศวะลวงรักเดิมพัน
Re-match I รีแมทช์12.1K views
