Beranda / โรแมนติก / เปลวราคี / ตอนที่ 2. ยายผ้าป่านกับหมาตลาด/2

Share

ตอนที่ 2. ยายผ้าป่านกับหมาตลาด/2

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-07 13:29:09

ตอนที่ 2. ยายผ้าป่านกับหมาตลาด/2

“ยายผ้าป่าน ทำไมไม่ร้องเสียงดังๆ ล่ะ ร้องสิให้แม่เธอมาเรียกค่าเสียหายจากฉัน” เขาท้าทาย

“ไอ้... ไอ้บ้า!”

ลินินเอามือถูปากตัวเอง หน้าแดงก่ำด้วยความโกรธและอับอาย ขยับลุกขึ้นชี้หน้าด่าเขาทันที

“ไอ้ปอนด์ ไอ้หมาตลาด ฉันเกลียดแก!”

“หมาตลาด... หมาตลาดเหรอ ยายผ้าป่าน”

ปรัชญ์กระโดดเข้ามารวบตัวลินินไว้อีกหน ผลักจนหลังติดกำแพง แล้วระดมจูบเธอรุนแรงจนปากบวมเจ่อ เขาหอบหายใจแรงเมื่อปล่อยเธอ จ้องหน้าเธอด้วยแววตาวาววับ

“ถ้าด่าฉันว่าหมาตลาดอีก ฉันจะจูบปากเสียๆ ของเธอให้แตก ยายผ้าป่าน”

พูดจบเขาก็สะบัดหน้าเดินหนีไป ทิ้งร่างอ่อนแรงให้ทรุดฮวบกองบนพื้นด้วยความอดสู สิ่งที่เขากระทำต่อเธอกลายเป็นภาพจำที่ลินินไม่อาจลืมได้ หญิงสาวถอนความคิดออกจากภวังค์อดีต

“ไอ้หมาตลาด หึ ฉันเกลียดนาย เกลียด...”

หญิงสาวรำพึงออกมา ในคำว่าเกลียดกลับแทรกแซมด้วยความรู้สึกบางอย่าง ที่เจ้าตัวเท่านั้นที่รู้ ปลายนิ้วแตะบนริมฝีปาก รอยประทับของเขาเหมือนยังติดอยู่ไม่ลบเลือนตามกาลเวลา ลินินรีบสลัดความคิดบ้าบอนี่ออกจากหัว เธอคือด็อกเตอร์ลินิน ไม่ใช่เด็กสาวอ่อนแอคนเดิม ไม่มีวันที่ไอ้หมาตลาดอย่างปรัชญ์จะมาทำอะไรเธอได้อีกแล้ว

ลินินอาจจะลืมไปแล้วว่า โลกใบนี้แสนกลม คนที่เธอไม่อยากพบเจอ อาจจะหมุนวนกลับมาพบเจอกันอีก...

อาทิตย์ต่อมาหลังจากได้คนงานมาดูแลมารดาแล้ว ลินินก็เดินทางไปเชียงใหม่ เธอได้ที่พักเป็นทาวน์เฮาส์หลังหนึ่ง หญิงสาวเลือกที่นี่แทนการพักในอพาร์ทเม้นท์ เพราะชอบความเป็นส่วนตัว วันรุ่งขึ้นลินินก็ไปรายงานตัวรับตำแหน่งอาจารย์ที่มหาวิทยาลัย อธิการบดีให้การต้อนรับด้วยความยินดี และได้พาหญิงสาวไปแนะนำให้รู้จักกับอาจารย์คนอื่นในมหาวิทยาลัย

“ขอแนะนำให้รู้จักกับ ด็อกเตอร์ ลินิน ตระการแสง ผู้ช่วยอธิการบดีคนใหม่ของมหาวิทยาลัยของเรา”

ท่านอธิการบดี เอ่ยแนะนำอาจารย์คนใหม่ ให้อาจารย์และคณบดีของมหาวิทยาลัยรู้จัก ลินินถูกพามารู้จักกับอาจารย์แต่ละท่าน จนมาถึงอาจารย์หนุ่มคนหนึ่งของมหาวิทยาลัย ลินินถึงกับนิ่งงัน

“นี่คืออาจารย์ปรัชญ์ รัศมีปกรณ์ อาจารย์ครับนี่คือด็อกเตอร์ลินิน ผู้ช่วยอธิการบดีคนใหม่ครับ”

ปรัชญ์ในวันนี้แตกต่างจากห้าปีก่อน เขามีตำแหน่งเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย รูปลักษณ์ท่าทางดูทรงภูมิ ไม่เหมือนปรัชญ์ลูกแม่ค้าขายขนม ชายหนุ่มมองหน้าด็อกเตอร์สาวอาจารย์คนใหม่ของมหาวิทยาลัยด้วยแววตานิ่งสงบ ราวกับทั้งสองไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

 “ไม่รู้มาก่อนว่านายสอนที่นี่”

ลินินทักทาย แต่สายตาของเธอมองเมินใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่าย ข่มกลั้นไม่ให้เขารู้ว่า หัวใจของเธอเต้นแรงแค่ไหน ซ่อนความรู้สึกไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่ง เชิดหยิ่ง มือกำไว้แน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ เตือนตัวเองไม่ให้แสดงอาการอะไรออกมา 

“ถ้ารู้ จะไม่มารับตำแหน่งที่นี่หรือครับ ด็อกเตอร์ลินิน”

ปรัชญ์เน้นเสียงเรียกชื่อพร้อมวุฒิฐานะของเธอ ชายหนุ่มแทบอยากจะลาออกเมื่อรู้ว่า ผู้ช่วยอธิการบดีคนใหม่ของมหาวิทยาลัยที่เขาสอนอยู่เป็นใคร ลินินในวันนี้กับห้าปีก่อน มีรูปลักษณ์ไม่แตกต่างกัน แต่ที่ยังคงเหมือนเดิมคือสายตาที่มองเขา มันมีรอยดูแคลนเหยียดหยามไม่เคยจาง ตามตำแหน่งงานเขาต้องเป็นลูกน้องของเธอ มันเป็นเรื่องแย่ที่สุดในชีวิตของเขา หากต้องอยู่ใต้คำสั่งของผู้หญิงคนนี้ ชายหนุ่มคิดอย่างหงุดหงิด

“ทำไมฉันต้องทำอะไรโง่ๆ แบบนั้นด้วย”

ลินินเชิดหน้าใส่ ทั้งที่อยากลาออกเหมือนกัน แต่ทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วย เมื่อตอนนี้ตามตำแหน่งแล้วเธอเหนือกว่าเขาทุกประการ เธอต้องทำให้ไอ้หมาตลาดตัวนี้ ยอมรับให้ได้ว่าเธอกับเขามันคนละระดับกัน

ปรัชญ์รู้สึกหงุดหงิดทั้งวัน เขาต้องอดทนให้ตัวเองสอนนักศึกษาจนหมดคาบ ก่อนจะขับรถไปรับหลานชายที่โรงเรียนอนุบาล รับร่างป้อมของเด็กมิ่งกมล แรซฟอร์ด หรือพี่ไม้  ลูกชายของมัสลินพากลับมาส่งที่บ้าน ระหว่างทางก็อดคิดถึงด็อกเตอร์สาวจอมยโสอย่างลินินไม่ได้ ในอดีตเมื่อห้าปีก่อนนางแพรพรรณและนายสมเกียรติ หลอกลวงมัสลินให้ไปแต่งงานกับลูกชายของเจ้าสัวโภคินแทนลินิน มัสลินต้องรับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ ถูกโจรลักพาตัวไปและโดนข่มเหงจนตั้งท้อง อีกทั้งยังต้องสูญเสียคุณยายฝ้ายคำ มรดกถูกแพรพรรณใช้อุบายหลอกให้คุณยายฝ้ายคำเปลี่ยนพินัยกรรม จนโกงเอาทุกสิ่งไปจนหมด อีกทั้งยังขับไล่มัสลินออกจากบ้าน ขายตลาดทรัพย์เจริญที่พึ่งของชาวบ้านรวมทั้งตึกแถวที่เขากับมารดาเช่าเปิดร้านขนม แล้วขนเงินย้ายไปอยู่ต่างแดน ในยามนั้นทุกคนต่างเดือดร้อนไร้ที่ทำกินโดยไม่รับการชดเชย เขาต้องพามัสลินกับมารดา มาอยู่ที่เชียงใหม่เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ ในขณะที่ลินินกับครอบครัวพากันใช้ชีวิตอยู่ต่างแดน

“ด็อกเตอร์ลินิน ตระการแสง หึ จบสูงถึงด็อกเตอร์ แต่นิสัยของเธอ มันยังไม่เคยเปลี่ยน ยายผ้าป่านจอมหยิ่ง”

ในอดีตเขาเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเธอมาตลอด ผู้หญิงคนนี้เหยียดหยามเขา เรียกจิกเขาว่า ‘หมาตลาด’ คงเพราะเขาอาศัยอยู่กับมารดาที่ตึกแถวในตลาด แต่เธออยู่คฤหาสน์หลังใหญ่ จึงเหยียบเขาให้ต่ำลงด้วยฐานะทางการเงิน ตอนนี้เธอมีดีกรีเป็น

ด็อกเตอร์ ตำแหน่งผู้ช่วยอธิการบดีของมหาวิทยาลัย ฟ้าช่างเล่นตลกกับเขา พาผู้หญิงที่เขาเกลียดขี้หน้าคนนี้มาอยู่ในวงจรชีวิตของเขาจนได้

“ลุงปอนด์ พี่ไม้จะไปหาแม่จ๋า” เสียงเล็กของหลานชาย เรียกคนเป็นลุงให้หลุดจากภวังค์ความคิด

“วันนี้พี่ไม้เลิกเรียนเร็ว แม่เรายังไม่เลิกงาน ลุงจะพาไปส่งบ้านก่อนนะ” เขายื่นมือมาลูบศีรษะเล็กของหลานชาย ผ่อนคลายความตึงเครียดจากหัวใจ

“พี่ไม้อยากไปรับแม่จ๋า” เด็กชายทำหน้ามุ่ย

“เดี๋ยวเย็นๆ แม่จ๋าก็กลับ ไปหาขนมกินแล้วนอนรอแม่จ๋าที่บ้านก่อนนะ ส่งพี่ไม้เสร็จลุงต้องกลับมาทำงานต่อ”

ปรัชญ์ยังมีคาบสอนอีกหนึ่งคาบ และต้องประชุมช่วงเย็น จึงต้องกลับมาที่มหาวิทยาลัยอีกครั้ง เขาจึงไปส่งหลานชายก่อนจะกลับมาทำงานต่อ

“แม่ครับ ผมต้องไปทำงานต่อ เดี๋ยวตอนเย็นจะแวะไปรับมัสที่ทำงาน ฝากดูพี่ไม้ด้วยนะครับ”

ชายหนุ่มเอาหลานชายมาส่งที่บ้าน เปรมใจย้ายมาอยู่เชียงใหม่ ก็เปิดหน้าบ้านตกแต่งทำเป็นร้านกาแฟและเบเกอรี่ ชื่อร้านต้นไม้ คอฟฟี่แอนด์เบเกอรี่ ภายในร้านตกแต่งไว้อย่างน่ารักตามสไตล์วินเทจ มีโต๊ะให้นั่งดื่มกาแฟและขนม เปรมใจเปิดหน้าบ้านของตัวเองทำเป็นร้านกาแฟพร้อมกับทำขนมขายนักท่องเที่ยวที่ผ่านทาง ที่นี่มีจุดขายที่การตกแต่งและบรรยากาศ รวมถึงรสชาติของขนมและกาแฟทำให้มีคนแวะเวียนมาไม่ขาดสาย ตามคำแนะนำปากต่อปากผ่านทางโลกโซเชียล ร้านต้นไม้คอฟฟี่แอนด์เบเกอรี่ จึงเป็นหนึ่งจุดให้นักท่องเที่ยวได้แวะก่อนขึ้นไปบนดอย

“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวแม่ดูแลหลานให้ ช่วงนี้นักท่องเที่ยวไม่ค่อยเยอะ ไม่ยุ่งเท่าไหร่”

เปรมใจมารับหลานเข้าบ้านไป ปรัชญ์ขับรถกลับมาทำงานต่อ ช่วงใกล้เลิกงานมารดาโทรเข้ามาหา พร้อมกับบอกข่าวร้ายว่า หลานชายหายตัวไปจากบ้าน เขาต้องฝากอาจารย์คนอื่นช่วยสอนต่อ รีบกลับมาบ้าน และพบว่าเจ้าตัวน้อยถูกคนช่วยพามาส่งที่บ้านแล้ว

“พี่ไม้แอบขี่จักรยานไปหาแม่ที่รีสอร์ต โชคดีที่มีคนช่วยพามาส่ง มัสเพิ่งกลับขึ้นไปทำงานต่อเมื่อกี้”

เปรมใจบอกลูกชาย ขณะทำตาดุใส่หลานชายตัวแสบ ที่สร้างเรื่องยุ่งจนทุกคนวุ่นวายไปหมด

“ก็พี่ไม้อยากไปหาแม่จ๋านี่ ลุงปอนด์ กับยายเปรมไม่พาไป พี่ไม้เลยไปเองจิ” เด็กชายให้เหตุผลตามประสาแก

“ทำแบบนี้ไม่ได้นะพี่ไม้ ถ้าทำอีกลุงจะลงโทษ และไม่พาพี่ไม้ไปรับแม่จ๋าอีก เข้าใจไหม”

ปรัชญ์อบรมเจ้าตัวเล็ก เขารู้ข่าวรีบกลับมาด้วยความเป็นห่วง หัวใจร้อนรนกลัวว่าหลานจะเป็นอันตรายหรือถูกคนลักพาตัวไป

“คับ พี่ไม้ไม่ทำอีกแล้วคับ”

เด็กชายเข้ามากอดผู้เป็นลุง ใช้ลูกอ้อนให้ลุงใจอ่อน แน่ล่ะ มีหรือปรัชญ์จะไม่ใจอ่อน เขาขยี้หัวทุยสวยกอดร่างเล็กแนบอก หัวใจผ่อนคลายความตึงเครียดลง

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เปลวราคี   ตอนที่ 109 ตอนพิเศษ เพียงเรามีกันและกัน/5(จบ)

    “ปอนด์ .. อ๊ะ ปอนด์ขา...”ลินินร้องครางเสียงพร่า ส่ายหน้าไปมาด้วยความรัญจวน ร่างกายของเธอถูกเขาบงการให้มีสภาพคล้ายดินน้ำมัน ที่จัดแต่งได้ตามใจเขาต้องการ ไม่ว่าจะพลิกพลิ้ว หมุนซ้าย หมุนขวา หันหน้าหรือหันหลัง เธอก็เคลื่อนตัวตามความต้องการของเขาทั้งสิ้น ความสุขสันต์รัญจวนใจ ประทุขึ้นโอบคลุมร่างกาย จนแทบไม่เป็นตัวของตัวเองปรัชญ์เองก็มอบทุกความสุขให้ภรรยาอย่างเต็มความสามารถ เขางัดลีลาเด็ดๆ มาใช้กับเธอ ในน้ำอาจจะทำให้เขาใช้ความรุนแรงไม่เต็มที่ แต่ก็มีความหฤหรรษ์ในทางอื่นชดเชยกัน พอร่างงามเกร็งกระตุก ภายในกายสาวรัดรึงเขาแน่น ชายหนุ่มก็สูดปากร้องครางออกมาแนบอกอวบแสนหวาน เร่งกระหน่ำโจนจ้วงเข้าหาเธอสุดแรง จนไปแตะขอบฟ้าด้วยกัน“อ๊าคคคค / กรี๊ดดดด”เสียงกรีดร้องด้วยความสุขสมของสองสามีภรรยาดังขึ้น พร้อมกับดวงอาทิตย์กลมโต หล่นจมลงไปใต้ขอบน้ำทะเล ความมืดโรยตัวเข้ามาปกคลุมทั่วบริเวณ“ขึ้นจากน้ำกันเถอะ มืดแล้ว”ลินินเอ่ยเสียงหอบ เอนหน้าซบบ่าหนาของสามีไว้ หลังจากเสร็จศึกในน้ำแล้ว“ไปต่อ ที่ห้องกันนะ”ฉลามหนุ่มยังกินนางเงือกไม่อิ่ม อยากจะกินร่างงามๆ นี่ให้สมอยากอีกสักสองสามรอบ“ฉันหนาว แล้วก็หิวข้าวด้ว

  • เปลวราคี   ตอนที่ 108 ตอนพิเศษ เพียงเรามีกันและกัน/4

    “น้ำเย็นสบายจัง”ลินินเอ่ยขึ้น เรียกความสนใจจากสามีให้มองหน้าเธอ หญิงสาวยิ้มหวานยกมือมาเกาะบ่าหนาของเขา ขยับตัวไปแนบชิด จนทรวงอวบงามแตะแนบกับแผงอกของเขา ลอบยิ้มเมื่อเห็นเขาสูดลมหายใจแรงๆ ดูเหมือนความเย็นของน้ำไม่ได้ทำให้อารมณ์ร้อนแรงในตัวเขาเย็นลงแม้แต่น้อย ตัวเธอเองก็ร้อนผ่าวไปกับสายตาเสน่หาของเขาเช่นกัน“อืม... เย็น อ่า... เย็นดีนะ”ปากพูดแต่มือของปรัชญ์เริ่มเลื้อยไปลูบบั้นท้ายของหญิงสาว เขาขยำสะโพกตึงแน่นของเธออย่างมันเขี้ยว กดให้แนบกับน้องชายของเขาที่เริ่มแข็งขึงขึ้นมา ลินินเหมือนจงใจยั่วเขาซ้ำด้วยการส่ายสะโพกไปมา ให้เนินนุ่มเสียดสีกัน เพิ่มแรงประทุในอารมณ์หนุ่มให้ร้อนแรงขึ้นเหมือนภูเขาไฟจวนระเบิด“ปอนด์ขา...”ลินินครางเรียกชื่อเขาเสียงหวานหยด เลื่อนมือมาลูบแผงอกของเขาไปมา ขณะเงยหน้าขึ้นแตะริมฝีปากบนลูกคางของเขาแผ่วๆ ริมฝีปากไต่ขึ้นมาจุมพิตริมฝีปากของเขา พอเขาจะจูบตอบเธอกลับผละออกห่าง แล้วว่ายน้ำหนีปล่อยให้เขาค้างคา จนต้องว่ายน้ำไล่จับแม่เงือกสาวจอมยั่ว แต่ลินินก็ว่ายน้ำเก่งจนคนตามจับต้องออกแรงอยู่นาน“อย่าหนีนะป่าน”“แน่จริง ก็จับฉันให้ได้สิคะปอนด์”ลินินสนุกกับการว่ายน้ำหนีสามีจ

  • เปลวราคี   ตอนที่ 107 ตอนพิเศษ เพียงเรามีกันและกัน/3

    “เล่นน้ำกันไหม แดดไม่แรงเท่าไหร่” ปรัชญ์เอ่ยชวน“ต้องทากันแดดก่อน” ลินินชูขวดครีมกันแดดให้เขาดู“ผลัดกันทาดีไหม เธอทาให้ฉันก่อนสิ เดี๋ยวฉันทาให้เธอบ้าง”ปรัชญ์หันหลังให้เธอช่วยทาครีม ลินินเปิดฝาขวดเทครีมบนฝ่ามือ ชโลมบนหลังให้เขานวดเบาจนครีมเข้าใต้ผิว แล้วจับไหล่ให้เขาหมุนตัวมาด้านหน้าทาครีมในส่วนที่เหลือ มือเรียวสวยลูบเบาๆ บนแผงอกหนาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อลอนสวย แก้มแดงระเรื่อไม่กล้าสบตาแวววาวของสามี ผิวของปรัชญ์เนียนลื่นขาวสะอาด ไม่แพ้ผิวของผู้หญิง สายตาคนทามองไปตามฝ่ามือแล้วเผลออมยิ้มเมื่อเห็นจุกนมสีชมพูของเขา มือเลื่อนลูบไปมาบนรอบป้านนมสีสวยนั้นนานเป็นพิเศษ ก่อนจะเลื่อนลงมาตามหน้าท้อง บรรจงทาครีมบนลอนกล้ามเนื้อทั้งหกลอน“อา... ป่านจ๋า นี่เธอทาครีมหรือว่าปลุกอารมณ์ผัวกันแน่”เสียงครางแผ่วพร่าดังใกล้หู ลมหายใจอุ่นๆ รินรดแก้มนวล เมื่อเจ้าของซิกแพกโน้มหน้ามาแตะปลายจมูกบนแก้มหอมๆ ของคนทา“ก็ทาครีมไง” ลินินเงยหน้าขึ้นสบสายตาวาววามของสามี แก้มร้อนผ่าวขึ้นมากับปลายจมูกที่กำลังปัดป่ายบนแก้มเธอ“ทาแค่นี้พอแล้ว ขืนทาอีก ฉันว่าเราคงไม่ได้ลงเล่นน้ำกันแล้ว”ปรัชญ์จับมือเธอไว้ไม่ให้ขยับลูบโลมเขาต่อ

  • เปลวราคี   ตอนที่ 106 ตอนพิเศษ เพียงเรามีกันและกัน/2

    “เหลือเราสองคนแล้วนะ”ปรัชญ์หันมาบอกลินิน หญิงสาวยิ้มสบตาเขาอย่างไม่กลัวเกรง เอ่ยว่า“อยู่กันสองคนแล้ว ทำอะไรกันดีคะ”“ทำอะไรเหรอ”ปรัชญ์ทำตาวาวๆ มองไปทั่วร่างงามของภรรยาสาว ทำเอาคนถูกมองแก้มร้อนผ่าว“ก็เล่นน้ำทะเลกันสองคนน่ะสิ เธอไปจัดเสื้อผ้านะ เดี๋ยวฉันตามไป”“รีบตามมาเร็วๆ นะ”ลินินบอก ก่อนจะเดินตัวปลิวเข้าไปในห้อง หญิงสาวจัดการรื้อเสื้อผ้าออกจากกระเป๋ามาแขวนในตู้เสื้อผ้า จัดของเขาเสร็จก็จัดของตัวเองบ้าง ก่อนจะอมยิ้มเมื่อหยิบชุดว่ายน้ำสีฟ้าออกมา ชุดนี้มัสลินให้มาเป็นของขวัญ และยังมีอีกสองชุดสีดำกับสีชมพู“พี่ป่าน ต้องหัดทำตัวเซ็กซี่เอาใจสามีบ้าง ยิ่งมีลูกแล้วเรายิ่งต้องสวยกว่าเดิม ให้สามีเราไปไหนไม่รอด” คำแนะนำของน้องสาวมาพร้อมชุดว่ายน้ำสามชุด และชุดนอนโปร่งบางอีกสองชุด แถมยังมีน้ำหอมและเครื่องสำอางอีกชุดใหญ่ เรียกว่าการมาฮันนีมูนครั้งนี้ เตรียมตัวมาอย่างดีเพื่อกระชากใจสามีอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน“เมื่อคืนก็แทบแย่ ถ้าใส่ชุดนี้ จะรอดไหมเรา”ลินินมองชุดแล้วชั่งใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ สวมชุดนั้นไว้ข้างใน แล้วสวมชุดกระโปรงยาวกรุยกรายทับไว้ด้านนอก พอออกมาพบว่าปรัชญ์นั่งรออยู่บนเตี

  • เปลวราคี   ตอนที่ 105 ตอนพิเศษ เพียงเรามีกันและกัน/1

    หลังจากงานแต่งงาน ปรัชญ์ก็พาลินินไปฮันนีมูนกันสองคน เปรมใจรับอาสาเลี้ยงหลานให้คู่แต่งงานได้ใช้ช่วงเวลาแสนหวานร่วมกัน กริชกับมัสลินให้ของขวัญพี่ชายกับพี่สาว เป็นทริปฮันนีมูนบนเกาะส่วนตัว กริชลงทุนให้ยืมเรือยอร์ชของเขาและแถมใจดีให้ทั้งสองไปพักผ่อนที่บ้านพักบนเกาะส่วนตัวตอนแรกปรัชญ์กับลินินไม่อยากไปเพราะห่วงสองแฝด แต่กริชกับมัสลินช่วยกันเกลี้ยกล่อมบวกกับเปรมใจรับอาสาดูแลหลานให้ ทั้งสองผ่านช่วงเวลาแสนตึงเครียดและทุกข์ใจอย่างหนัก ในตอนที่ลินินตั้งท้องมาแล้ว ควรจะได้มีช่วงเวลาดีๆ ในความทรงจำบ้าง“ไม่รู้ตอนนี้ลูกจะเป็นยังไงบ้างนะ” ลินินบ่นถึงลูกทั้งสอง“โธ่... พูดแบบนี้ ฉันอยากแบกกระเป๋าพาเธอกลับบ้านเลยนะ ยิ่งคิดถึงตาหนูกับยายหนูอยู่”คนเป็นพ่อเอ่ยขึ้น มีความคิดถึงลูกแฝดจนอยากล้มทริปฮันนีมูนเลยทีเดียว ติดตรงเขากับลินินอยู่บนเรือกลางทะเล และเรือใกล้ถึงเกาะส่วนตัวแล้ว กว่าจะทำใจจากลูกน้อยมาได้น้ำตาแทบหยด ตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมาไม่เคยห่างลูกทั้งสองสักหน เฝ้าเลี้ยงดูประคบประหงม จนเจ้าตัวน้อยเติบโตแข็งแรง มีพัฒนาการทั้งร่างกายและสติปัญญาเท่าเด็กวันเดียวกัน เหนื่อยแสนเหนื่อย แต่ก็มีความสุขมาก ยา

  • เปลวราคี   ตอนที่ 104 แต่งงานกันนะ/3

    “ป่านจ๋า เหนื่อยไหมคนดี”ปรัชญ์มายืนดูภรรยาปลดเครื่องประดับ และกิ๊บติดผมหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เขาช่วยเธอดึงกิ๊บออก วันนี้ลินินสวยมาก สวยจนเขาใจสั่นไปหมด อยากเร่งให้ถึงเวลาเข้าหอไวๆ โชคดีที่เขาเลือกจัดงานแบบเรียบง่าย ไม่มีพิธีการยุ่งยากหรือแขกมากมายต้องรับรอง นอกจากมีเพื่อนฝูงและญาติมิตรมาร่วมงาน“นิดหน่อยค่ะ นายเมื่อยไหม ไหวหรือเปล่าเห็นดื่มไปหลายแก้ว” ลินินหันมาถาม“แค่จิบๆ เอง ฉันคอแข็งจะตาย แค่นี้ไม่ทำให้เมาหรอก ขืนเมาในวันเข้าหอก็เสียดายแย่สิ”เขาพูดไปทำตาวาวจ้องมองเนินไหล่และร่องอกของเธอไป มือลูบไล้ไปบนผิวนุ่มเนียน ขณะแตะปลายนิ้วบนซิปรูดลงช้าๆ ปากก็แตะบนหัวไหล่มนของเธอ จูบไล่ไปตามซอกคอขาวผ่อง อย่างหลงใหล“อื้อ... ยังไม่ได้อาบน้ำเลย เหม็นเหงื่อจะแย่”ลินินบ่ายเบี่ยง ใจเต้นแรงกับการจู่โจมของเขา รู้ดีว่าเจ้าบ่าวของเธอหื่นหนักแค่ไหน ตาวาวของเขา ราวกับจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว“เดี๋ยวค่อยอาบ”เจ้าบ่าวไม่สนใจเรื่องอาบน้ำ ตอนนี้เขาร้อนไปทั้งตัว อยากเชยชมเจ้าสาวแทบขาดใจแล้ว รีบช้อนอุ้มเจ้าสาวพาไปยังเตียง เขาวางเธอลงบนที่นอน แล้วลงมือช่วยถอดชุดเจ้าสาวให้ ด้วยวิธีแสนวาบหวาม ริมฝีปากแตะจุมพิตไปบน

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status