เสียงพูดคุยกัน ในห้องแต่งตัว และเสียง ทีมงาน หลายคน ที่กำลังเช็ทแสงและจัดเตรียมการ สำหรับ การถ่ายรูปรวมของ ครอบครัว นักธุรกิจคนดัง ที่เปิดบ้าน ที่อยู่ภายในชั้นบนสุด ของอาคาร เจ ทาวเวอร์ทีมช่างแต่งหน้า ฝีมือดี หลายคน ที่กำลังแต่งเติมเครื่องสำอางให้กับสาวๆ ภายในห้องแต่งตัวขนาดใหญ่ ที่มี แม่แหวน คอยดูแล เด็กๆ ให้ อยู่กับที่ สามสาว วัยรุ่น นั่งคุยกัน เสียงไม่เบานัก ทำให้แม่แหวน ต้องปรามด้วยสายตา เพราะเกรงใจ ป้าเพิร์ล ที่กำลังอ่านรายงานไปด้วย ทำผมไปด้วย"ไม่เป็นไรลูก คุยกันเถอะ ป้าแยกสมองได้ " นักธุรกิจสาวใหญ่ ที่ยังสาวเกินอายุมาก ทั้งที่ปีนี้อายุ เข้าเลขห้าแล้วก็ตาม"ป้าเพิร์ลขา แม่ชอบดุ " วิตา บอกกับป้า แล้ว เดินไปนั่งข้างป้าเพิร์ล มองพี่สาวของพ่อ ด้วยความหลงใหล เธอจะรักน้องๆของเธอ เหมือนที่ป้าเพิร์ล รักพ่อ และยังรักหลานๆมาก"แล้ว เจ๊ คิดว่า แม่ไม่ดุ เหรอไง "น้องชายคนเดียว เดินมานั่งข้าง หนูวีร์ แล้วแย้งขึ้นมา"ไม่ดุ " สามสาวตอบพร้อมกัน"นั่นไง ว่าแล้ว แม่ไพรส์ ดุแต่ไพรส์คนเดียว "ลูกชายที่กำลังเรียนมอปลาย บอกออกมา"ก็เรา เปย์สาวๆเก่ง แม่เห็นสลิปบัตรแล้วแม่จะเป็นลม "สามสาว มองชายหนุ่ม
สามสาวที่กำลังว่ายน้ำ อยู่ภายในสระว่ายน้ำของที่บ้านของคุณปู่คุณย่า หัวเราะ เสียงดัง เหมือนเด็กๆ ที่ยังไม่โต ใบหน้าสวยหวานที่คล้ายกัน แต่ไม่เหมือนกัน เสียทีเดียว ทำให้คนภายนอก ที่ไม่สนิทสนมกัน ก็ยัง พากัน งง กับสามสาว ที่สวยหวานคล้ายกัน เหลือเกิน"คุณหนูรินทร์คะ คุณแม่ให้ ขึ้นจากน้ำได้แล้วค่ะ ใกล้จะถึงเวลาจะต้องไปเรียนพิเศษแล้ว "น้องน้อย พยักหน้ารับรู้ แล้วขึ้นจากน้ำ ร่างอวบอิ่ม กว่าใคร ที่เติบโตมาทีหลังพี่ๆ ทั้งสองคน แต่ดูโตเป็นสาวเท่าๆกัน"หนูรินทร์ไปแล้วนะคะ " เจ้าตัวหันมาบอกกับพี่ แล้วนำผ้าเช็ดตัวสีชมพูหวานลายคิตตี้ ห่อตัวเองเอาไว้ แล้วเดินเข้าไปข้างใน ปล่อยให้พี่สาวสองคน เดินน้ำด้วยกัน"อาทิตย์หน้า หนูวีร์ ไปแล้ว เจ๊อย่างอแงนะ ""ไม่งอแง แต่ต้องคิดถึงหนูวีร์มากๆแน่นอน "น้องสาวเดินมาจับมือพี่สาว แล้วบีบเบาๆ"หนูวีร์จะตั้งใจเรียน จะไม่เกเร จะไม่อาละวาดใส่ใครก่อน ถ้ามันไม่กวน บาจา " พี่สาวตาโตทันที"ล้อเล่น ไปเรียนต่างบ้านแบบนั้น ถ้ามีเรื่องก็ลำบาก เอาเป็นว่า จะไม่หาเรื่อง แต่ก็ไม่ยอมให้ใครมาหาเรื่อง "นั่นไงล่ะ หนูวีร์ ตัวจริง กลัวใครเสียทีไหน"พี่วิตาก็ ใช้ชีวิตไปเลย อย่ามัวแต่ห่
รถของพ่อ ขับออกไป และ ใบหน้าแดงก่ำ ของคนที่ร้องไห้มาหมาดๆ ก็เดินเข้าไปในตึกเรียน เพื่อนที่กำลังจะขึ้นไปห้องเรียน มองหน้าแดงๆ จมูกแดงๆ แล้วก็อยากรู้ แต่ก็ยังไม่มีเวลาถาม มือบางตั้งใจลงรูป ตัวเอง ที่เกิดอุบัติเหตุ ในไอจี และกำลังคิดว่าจะแท็กหรือไม่แท็กดี แต่แล้ว ก็ไม่แท็ก อยากให้มาเห็นเองน้องสาวสองคน ที่เรียนหนังสือ และ ทางโรงเรียนเก็บโทรศัพท์ในคาบเรียน เพิ่งจะเห็นว่าพี่สาว เกิดอุบัติเหตุเมื่อเช้า พอพักกลางวัน ได้เห็นรูปก็โทรหาพี่สาวทันที ส่วนคนที่กำลังรอ กลับไม่มีการติดต่อกลับมาเลย ยิ่งทำให้น้อยใจไปอีกกัปตันที่หงุดหงิดหลังจากทะเลาะกับเพื่อนเมื่อเช้า ล้มตัวลงนอน ไม่อยากจะทำอะไร คนนิสัยไม่ดี ตัวเองเป็นใคร มายกเขาให้คนโน้นคนนี้ เขาเป็นของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ใจดีจะยกให้คนอื่น ความโกรธ ความน้อยใจ และความต้องการ ที่จะ เอาชนะ ทำให้เขาพูดจาร้ายๆกลับไป พอพูดออกไปแล้ว ก็มานอนไม่หลับอีก ชีวิตวัยรุ่น ทำไมมันว้าวุ่นแบบนี้"ขับรถดีดีนะลูก ต้องระวัง เมื่อเช้า วิตาออกจากบ้านเราไปไม่เท่าไหร่ ก็ถูกชน ""อะไรนะพ่อ "ลูกชายที่อยู่ในชุดนักศึกษา กำลังยกแก้วนมขึ้นดื่ม แทบจะสำลักออกมา แล้วถามกับพ่ออีก
หัวใจที่ไม่ไร้เดียงสา-ลองมองคนอื่นดูบ้างไหม ?รถหลายคันจอดเรียงรายที่ร้านชาบู ที่อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก เพราะการเข้าสังคมกับกลุ่มเพื่อนใหม่ ทำให้ กัปตัน ตัดสินใจมาที่นี่ กับเพื่อนร่วมคณะ สังคมใหม่ และการเรียนรู้ใหม่ๆ ก็อาจจะเยียวยาหัวใจ ที่กำลังบอบช้ำได้"เราคิดว่ากัปตัน จะล้อเล่น มาจริงด้วย " เพื่อนร่วมคลาส ที่มองกัปตันตั้งแต่วันแรก บอกออกมาแล้วดึงเก้าอี้ ที่ว่างอยู่ ให้เขามานั่งด้วยกัน โต๊ะใหญ่หลายตัว ที่ต่อเรียงกัน ทำให้ พื้นที่ด้านหลัง มีแต่กลุ่มนักศึกษา เกือบ20คน ที่จองโต๊ะเอาไว้ล่วงหน้า"มาจริงๆ ถ้าบอกว่า จะมาก็มา " เจ้าตัวขยับแว่น แล้วปลดกระดุมเสื้อออก พับแขนเสื้อขึ้นมา ทำให้เห็น นาฬิกาและสร้อยข้อมือ หลากสี ที่เป็นของแบรนด์ดัง ด้านสายมู"กัปตัน ก็มูหรอ " มือขาวๆ ถูกยกขึ้นมา ชูให้เพื่อนได้ดู แล้วก็พบว่า กำไลข้อมือ หลายเส้น ที่สวมอยู่ มาจากใครบางคน ที่ซื้อมาให้ใส่"สวย ด้วย ขลังด้วยใช่ไหม กัปตัน "เจ้าตัวยิ้ม แล้วเอามือของตัวเองลง ไม่อยากให้เพื่อน สนใจเรื่องกำไลข้อมือมากนัก เพราะ ไม่อยากนึกถึง คนที่ใส่กำไลคู่ ให้ตัวเอง ด้วยรูปที่ถ่ายนับสิบรูป ถูกเลือกลงไอจีเพียง1รูป โดย
รถหลายคันจอดเรียงรายที่ร้านชาบู ที่อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก เพราะการเข้าสังคมกับกลุ่มเพื่อนใหม่ ทำให้ กัปตัน ตัดสินใจมาที่นี่ กับเพื่อนร่วมคณะ สังคมใหม่ และการเรียนรู้ใหม่ๆ ก็อาจจะเยียวยาหัวใจ ที่กำลังบอบช้ำได้"เราคิดว่ากัปตัน จะล้อเล่น มาจริงด้วย " เพื่อนร่วมคลาส ที่มองกัปตันตั้งแต่วันแรก บอกออกมาแล้วดึงเก้าอี้ ที่ว่างอยู่ ให้เขามานั่งด้วยกัน โต๊ะใหญ่หลายตัว ที่ต่อเรียงกัน ทำให้ พื้นที่ด้านหลัง มีแต่กลุ่มนักศึกษา เกือบ20คน ที่จองโต๊ะเอาไว้ล่วงหน้า"มาจริงๆ ถ้าบอกว่า จะมาก็มา " เจ้าตัวขยับแว่น แล้วปลดกระดุมเสื้อออก พับแขนเสื้อขึ้นมา ทำให้เห็น นาฬิกาและสร้อยข้อมือ หลากสี ที่เป็นของแบรนด์ดัง ด้านสายมู"กัปตัน ก็มูหรอ " มือขาวๆ ถูกยกขึ้นมา ชูให้เพื่อนได้ดู แล้วก็พบว่า กำไลข้อมือ หลายเส้น ที่สวมอยู่ มาจากใครบางคน ที่ซื้อมาให้ใส่"สวย ด้วย ขลังด้วยใช่ไหม กัปตัน "เจ้าตัวยิ้ม แล้วเอามือของตัวเองลง ไม่อยากให้เพื่อน สนใจเรื่องกำไลข้อมือมากนัก เพราะ ไม่อยากนึกถึง คนที่ใส่กำไลคู่ ให้ตัวเอง ด้วยรูปที่ถ่ายนับสิบรูป ถูกเลือกลงไอจีเพียง1รูป โดยที่ ไม่ทันได้คิดอะไร แต่คนบางคน ที่คิดก็เห็นว่า
หัวใจที่ไม่ไร้เดียงสา-เพื่อนสมัยเด็กเท่านั้นนักศึกษาจำนวนมากนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่บริเวณ ใต้ถุนอาคารเรียน หลังจากเลิกเรียนแล้วไม่รู้ว่าจะไปไหน แต่คนที่มีที่ต้องไป เดินเร็วๆไปที่รถ แล้วขับรถออกไปจากหน้าอาคารเรียนของตัวเอง แล้วก็หาที่จอดรถที่ใกล้ที่สุด ก่อนจะไถโทรศัพท์เล่นไปเรื่อยเปื่อยข้อความไลน์แจ้งเตือนมาว่า เลิกเรียนแล้ว และ อยู่ไหน ทำให้ คนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัย ต้องดับเครื่องยนต์ แล้วเดินลงไปหา คนที่เอาแต่ใจตัวอย่างสุดขีด พี่สาวคนโต ที่แสนดี ของน้องสาว และน้องชาย ลูกสาวที่น่ารักของพ่อแม่ แต่ทำไม ถึงร้ายกาจที่สุด กับเขา"กัปตัน " เสียงเรียกจากทางด้านหน้า พร้อมกับมือที่โบกขึ้นมา ทำให้เขาเห็นแล้ว กลุ่มสาวๆ กลุ่มใหญ่หลายคน ที่คบหากันมาตั้งแต่เรียนโรงเรียนเดียวกัน มองเขาเป็นตาเดียว ลูกสาวนักธุรกิจใหญ่ ลูกสาวนักการเมือง ที่พ่อแม่บินดีจ่ายค่าเทอม เทอมละหลายแสน คบหากันมานาน สนิทสนมกันดี ต่างจากตัวเอง ที่เรียนโรงเรียนรัฐบาลธรรมดา แม้จะมีชื่อเสียง ก็ตาม"หวัดดี " สาวๆ ยกมือทักทาย มองคนที่มารับ แล้วก็ยิ้ม"ทำยังไง จะมีคนมารับแบบนี้ " เสียงแซว ดังออกมา แล้วก็ยิ้มแหย่ วิตา ที่กำลัง ส่งถุงหน