Home / แฟนตาซี / แค้นรักนายอสรพิษ / ตอนที่6 ฝันร้ายกลายเป็นดี

Share

ตอนที่6 ฝันร้ายกลายเป็นดี

last update Last Updated: 2024-11-23 12:40:33

เช้าวันต่อมา...

ประธานชมรมอย่างอาวินก็ได้เรียกทุกคนมาพบที่หอประชุมของหมู่บ้าน

"ทุกคนครับ กิจกรรมวันแรกของเราคือปลูกต้นไม้ในป่าทางด้านโน้นครับ พี่มาคินจะนำทางไป พร้อมกันแล้วนะครับ" อาวินประกาศเสร็จมาคินก็เดินนำไปทันที เมื่อทุกคนมาถึงก็พบกับลานกว้างขนาดใหญ่ มีต้นหญ้าขึ้นไกลสุดลูกหูลูกตา มีดอกไม้หลากสีประปรายอยู่เป็นระยะ

"โหแก สวยมาก ดูตรงนั้นสิ มีดอกอะไรไม่รู้" ลัลนาเขย่าแขนฮาน่ากึ่งจูงกึ่งลากให้เดินตามมา

"ดอกนั่น...." คุ้นๆแฮะ ลัลนากำลังจะเด็ดมัน แต่เด็ดยังไงก็ไม่ได้ มันไม่ยอมขยับเลย

"บ้าจริง ดอกนี่เด็ดยากชะมัด"ลัลนาว่า

"ไหนฉันลองซิ" ฮาน่าลองเด็ดดูบ้างแต่ก็เป็นเหมือนกัน นอกจากมันจะไม่ยอมขยับแล้วเธอยังรู้สึกเจ็บมืออีกต่างหาก

"พี่เอาให้...อะนี่" จู่ๆมาคินก็ยื่นมือมาเด็ดดอกนั่นแต่ที่แปลกคือมันดันหลุดติดมือเขามาเฉยเลย เขายื่นดอกไม้ให้ฮาน่า เด็ดให้ตายยังไงก็ไม่ได้หรอก หึ มาคินคิดในใจพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างพอใจ

"ไม่ใช่หนู ลัลนาต่างหาก" ฮาน่าบอก มาคินจึงยื่นให้ลัลนาแทน

"มันคือดอกอะไรหรอคะ เหมือนดอกกล้วยไม้แต่...ลำต้นไม่เหมือน" ลัลนาถามเขาพลางพิจารณาดอกไม้ในมือตนเอง

"ดอกอุรคะ"

"ชื่อดอกไม้อะไรพิลึกจัง" ลัลนาทำหน้างุนงง

"ดอกอุรคะ จะขึ้นเฉพาะในป่าแถบนี้เท่านั้น เป็นดอกไม้หายาก"

"แล้วทำไม..." ลัลนากำลังจะถามต่อว่าทำไมเขาถึงเด็ดมันได้แต่เธอกับฮาน่าถึงเด็ดไม่ได้

"จะเริ่มปลูกได้หรือยัง คนอื่นเขานำไปไกลแล้วนะ" เหมือนเขาจะอ่านใจเธอได้จึงบ่ายเบี่ยง

"ก็มัวแต่ดูดอกเอ่อ....ดอก" ลัลนาทำท่าครุ่นคิดชื่อของดอกไม้ที่ชายหนุ่มเพิ่งบอกแต่เธอกลับลืมได้ซะนี่

"ดอกอุรคะ" ฮาน่าพูดแทรก

"ความจำดีนี่" มาคินยักคิ้วให้ฮาน่าโดยมีสายตาของลัลนาสังเกตอยู่

สองสาวใช้เสียมขุดหลุมอย่างขมักเขม้น แสงแดดจัดที่ส่องลงมาทำให้สองสาวคล้ายจะเป็นลม

"จะรอดไหมเรา นี่แค่วันแรกนะ" ลัลนาบ่น

"เอาน่า รีบๆทำให้เสร็จเถอะ" ฮาน่าบอก

"สาวน้อยของพี่ร้อนไหมคะ อะนี่" อาวินยื่นหมวกมาสวมให้ฮาน่า จนอีกคนที่ยืนข้างๆถึงกับเบะปากใส่เขา

"ขะ ขอบคุณค่ะ" เธอยิ้มให้เขา

"หิวน้ำไหมคะ"

"หิวค่ะ แต่...มือเปื้อน รอเสร็จก่อนก็ได้คะ" เธอบอก

"นี่ไง เดี๋ยวพี่ป้อนเอง" เขาเปิดขวดน้ำกำลังจะยื่นขวดมาให้เธอดื่ม

หมับ! มาคินคว้าน้ำไปจากมืออาวิน ก่อนจะยกขึ้นดื่ม

"อ้าว!ไอ้คิน กูจะป้อนน้องเนี่ย อะไรของมึงวะ" อาวินโวยวาย

"กูก็หิวน้ำ ขอกินไม่ได้ไง" เขาบอกก่อนจะยักใหล่

"เออๆ ฮาน่าเดี๋ยวพี่ไปเอามาให้ใหม่นะ" อาวินบอกกับเธอก่อนจะเดินไปอย่างหัวเสีย

"ไง เสน่ห์แรงใช่เล่นนะ" มาคินพูดกับเธอเบาๆ

"พี่ว่าไงนะ"

"เปล่า"

"อะไรของเค้าวะ" ฮาน่าที่ทำหน้างงงวยแล้วหันไปหาเพื่อน

"ถ้าแกกับพี่เขาไม่ถูกกัน ฉันก็คงคิดว่าพี่เขาหึงแกอยู่" ลัลนาบอก

"หึงฉัน จะบ้าหรอ"

"แต่แกคงไม่ได้ชอบพี่เขาหรอกใช่ไหม" ลัลนาถาม

"มะ ไม่นี่"

"ก็ดีแล้ว เพราะแกต้องช่วยฉันจีบพี่เขา" ลัลนาพูดอย่างมั่นใจ อะไรที่ทำให้ยัยนี่มีความกล้าขนาดนี้

"อะไรนะ แกจะจริงจังกับเขาหรอ แกก็รู้ว่าเขาอยู่ในป่าในดงแบบนี้เนี่ยนะ" ฮาน่าเตือนเพื่อนด้วยความเป็นห่วง

"เวลาฉันอยู่ใกล้เขาฉันรู้สึกว่าพี่เขามีอะไรที่น่าค้นหา มันดึงดูดฉันอ่ะแก" ลัลนาบอกพร้อมกับบิดตัวไปมา

"บ้าผู้ชาย" เธอส่ายหัว

"กิจกรรมแรกวันนี้ผ่านไปด้วยดีครับ ขอบคุณพวกน้องๆมากที่ร่วมแรงร่วมใจกัน กลับไปพักได้ครับ พรุ่งนี้มีกิจกรรมอะไรจะบอกอีกทีครับ" ประธานชมรมประกาศ

"เหนื่อยเป็นบ้าเลยแก ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย ปลูกต้นไม้ไปกี่ต้นแทบไม่ได้นับ มือฉันแตกหมดแล้วเนี่ย ดูแกสิไม่เห็นเป็นอะไรเลย" ลัลนาจับมือเพื่อนพลิกไปพลิกมาเพื่อสำรวจ

"ก็ฉันทำสวนกับพ่อมาตั้งแต่9ขวบ ก็เลยชินมั้ง"

"แต่มือแกยังนุ่มเหมือนไม่เคยทำงานหนักมา"

"ต้องไปขอยาจากพี่มาคินมาทาให้แกแล้วล่ะมั้ง" ฮาน่าแซว

"แหนะ มีแซวนะ" ลัลนาเขิลจนหน้าแดง "แกช่วยไปขอให้หน่อยสิ นะๆ ฉันไม่กล้าไปเองอ่ะ" ลัลลาอ้อน

"เอาจริงหรอ ฉันแค่แซวเล่นเอง"

"เอาจริง"

"แต่ฉันไม่อยากไปอ่ะ"

"แกอ่ะ ไหนบอกจะช่วยฉันจีบพี่เขาไง" ลัลนาทำหน้าเศร้า

"เออๆ ก็ได้" เธอจำใจต้องตอบรับเพื่อนไป

18:00 น.

ฮาน่าถือตะเกียงส่องไปตามทางพยายามมองหาว่าบ้านมาคินอยู่ตรงไหน เขาชี้มาทางนี้นี่นา เธอมองไปรอบๆที่มืดสนิท ไม่มีผู้คนออกมาเดินเพ่นพ่านให้ถามทางเลยสักคน

"คุณมาทำอะไรเวลานี้ครับ" ผู้ชายคนหนึ่งถามเธอ เขาเดินมาตอนไหนก็ไม่รู้

"คุณ...ผู้ช่วยพี่มาคินใช่ไหมคะ"

"ใช่ครับ ว่าแต่คุณมาทำอะไร ท่านหัวหน้า เอ่อ คุณมาคินสั่งว่าห้ามออกจากที่พักหลังห้าโมงเย็นไม่ใช่หรอ" เขาบอกต่อ

"ใช่ค่ะ แต่ว่าฉันมีธุระนิดหน่อย คุณช่วยพาไปหาเขาหน่อยได้ไหมคะ"

"ได้ครับ งั้นตามผมมา"

"ว่าแต่คุณชื่ออะไรนะคะ"

"ผมราจครับ เรียกราจเฉยๆก็ได้ เพราะผมน่าจะอายุเท่าๆกับคุณ" เขาบอก

"ค่ะ ขอบใจราจมากนะที่ช่วยบอกทาง"

"ไม่เป็นไรครับ" ราจพาเธอมาหยุดอยู่ที่บ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านที่ทำด้วยไม้แผ่นใหญ่ๆมีรวดลายสวยงาม ซึ่งต่างจากบ้านทั่วไปอย่างเห็นได้ชัดมีเพียงอย่างเดียวที่เหมือนกันคือตัวบ้านถูกยกสูงขึ้นจากพื้นดิน มีบันได้ให้เดินขึ้นไป ทั้งหลังถูกประดับด้วยดอกไม้อุรคะแต่มันกลับดูไม่เหี่ยวเหมือนเพิ่งเด็ดมาใหม่ๆเลย เหนือประตูทางเข้ามีแผ่นไม้สลักเป็นภาษาอังกฤษว่า

"KING"

"ถึงแล้วครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะ" แล้วราจก็ทิ้งให้เธอยืนอยู่คนเดียวหน้าประตู

ฮาน่าจับลูกบิดประตูก่อนจะค่อยๆเปิดมันออก กลิ่นดอกไม้อ่อนๆปะทะเข้าจมูกเธอ ภายในตัวบ้านดูสะอาดสะอ้าน ข้าวของถูกจัดเป็นระเบียบ เธอเดาว่านี่น่าจะเป็นห้องรับแขก เธอเดินสำรวจไปเรื่อยๆและเธอได้พบกับห้องๆหนึ่งที่ถูกปิดสนิทอยู่ เขาอาจจะอยู่ในห้องนี้ก็ได้ เธอเอื้อมมือไปจับลูกบิดช้าๆ

"ทำอะไรน่ะ!" เสียงมาคินตวาด

"พะพี่ เล่นอะไรเนี่ยตกใจหมดเลย" เธอว่า

"เธอกล้ามากนะ เวลานี้เธอควรจะอยู่ที่พักของตัวเองไม่ใช่เหรอ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามออกมาข้างนอก!" เขาดุเสียงเเข็ง

"พี่ฟังก่อนสิ ยัยลัลนาให้หนูมาขอยากับพี่ มันเจ็บมือ" เธออธิบาย

"แต่ยังไงเธอก็ไม่ควรออกมา ถ้าเป็นอะไรไปจะทำยังไง"

"ขอโทษค่ะ แต่หนูสงสารเพื่อนก็เลย..."

"คนดีเสียจริงนะ ทนเห็นเพื่อนเจ็บไม่ได้ว่างั้น"

"ค่ะ" หญิงสาวก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด เขาจะด่าจะว่าอะไรก็ยอมแล้วนาทีนี้ เพราะเธอดื้อฝ่าฝืนกฏเองนี่นา

"ดี! งั้นมาดูกันว่าเพื่อนเธอจะทนเห็นเธอเจ็บได้หรือเปล่า" เขาบอกก่อนจะกระชากแขนเธอ "มานี่"

"ไปไหนคะ ปล่อยนะ!"

คนตัวเล็กถูกผลักเข้าไปด้านในห้องที่มืดสนิท ก่อนที่เขาจะปิดประตูเสียงดัง

ปัง !!!!

"พี่จะทำอะไร" ฮาน่ามองไปรอบๆ แสงไฟสลัวๆที่มาจากตะเกียงไฟไม่กี่ตัว ช่วยทำให้เธอได้มองเห็นว่ามันน่าเป็นห้องนอนเอง ในนี้มีเตียงและข้าวของเครื่องใช้ปกติทั่วไป

"ก็ทำแบบที่เธออยากให้ทำไง มาหาผู้ชายถึงที่...ไม่รู้จริงๆหรือว่าแกล้งโง่" เขาขยับเข้ามาใกล้เธอ

"นี่ หนูไม่ได้คิดอะไรบ้าๆแบบนั้นสักหน่อย" เธอชี้หน้าเขาให้ออกห่าง

เขาขยับเข้ามาเรื่อยๆ จนเธอหมดทางหนีหลังชนกับผนังห้อง ปึก! เขาใช้มือข้างหนึ่งยันผนังไว้ก่อนจะโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาเข้าใกล้อีกฝ่ายเรื่อยๆ

"ยะ อย่านะ..." เธอหลับตาปี๋

"อย่าคิดจะดื้อกับพี่ เพราะพี่ไม่ใช่คนดีเหมือนอาวิน" เขาบอก ก่อนที่เธอจะค่อยๆลืมตามอง เขาจนถอยห่างจากเธอไปหลายก้าวก่อนจะพูดต่อ

"แล้วอย่าเข้าบ้านคนอื่นแบบนี้อีก ไม่งั้นเธออาจจะไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้" เขาขู่เธอ

***ดอกอุรคะ : แปลว่าดอกที่ขึ้นบริเวณที่มีงู เอามาจากคำว่า อุรคะ=ผู้ที่ไปด้วยอก งู,นาค***

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยงับ 🙏😁🥰

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่31 จบบริบูรณ์

    "จะตกลงไหมถ้าพี่จะขอหนูแต่งงาน""อำหนูหรือเปล่า""ไม่ได้อำพี่พูดจริง"มาคินยืนยันหนักแน่นอีกครั้งเขาเอื้อมไปกุมมือคนตรงหน้าเอาไว้พร้อมกับประสานนัยตากันเนิ่นนาน...ครั้งหนึ่งงูแบบเขาที่มีแต่ความโกรธแค้นความเลือดเย็นบัดนี้กลับรู้สึกนิ่งเย็นสงบดั่งสายน้ำ เขาพร้อมจะดูแลเธอไปจวบสิ้นอายุขัยของเขานับจากนี้"แต่งงานกับพี่นะ""ตกลงค่ะ""เย้"มาคินอุ้มหญิงสาวขึ้นไว้ในอ้อมแขนพร้อมกับวิ่งไปรอบๆ"ฮาน่ายอมแต่งงานกับผมแล้วๆ""เฮ้!!!" เสียงคนในงานร้องเฮลั่นทั้งอนาทาและคทาต่างพากันเดินมาหาทั้งคู่"ไงลูกสาวตัวดี" อนาทาเเล้วพูดแหย่แต่ในใจกลับยิ้มด้วยความยินดีที่ลูกสาวจะเป็นฝั่งเป็นฝากับเขาสักที"อย่าบอกนะว่าพ่อรู้เรื่องหมดเเล้ว""อือหือ ฮ่าๆ" และทุกคนก็กลั้นขำไม่อยู่"พ่อ นี่พ่อไม่คิดจะหวงลูกสาวเลยหรอคะ""ลูกโตแล้ว เรียนจบแล้ว พ่อยังจะห่วงอะไรอีก" อนาทาเอื้อมไปลูบศีรษะลูกสาวอันเป็นที่รัก"ขอบคุณนะคะพ่อ"ฮาน่าสวมกอดผู้เป็นบิดาใบหน้าสวยมีน้ำใสไหลอาบแก้ม เวลานี้เธอรู้ใจหาย วันที่เธอมีความสุขที่สุดนั่นหมายความว่าเธอจะต้องออกห่างจากบิดาออกไปอีก"ไม่ต้องห่วงพ่อนะลูก ใช้ชีวิตของลูกให้มีความสุข นั่นเป็นสิ่งที่ค

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่30 ขอโอกาส

    คนเจ้าชู้หลายใจ ไม่เจอกันตั้ง3ปี นึกว่าเจอเขาอีกทีจะรู้สึกดีใจ มีความสุข แต่ทำไมกัน...ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ ไหนว่ารักเราหวงเรา ห้ามเรายุ่งกับผู้ชายคนอื่น ตัวเองกลับทำซะเอง! คนบ้า ผู้ชายบ้าหลังจากเหตุการณ์วันนั้นฮาน่าก็เก็บของและโทรหาอนาทาให้ผู้เป็นพ่อไปรับกลับบ้านทันทีอนาทายังแปลกใจว่าทำไมช่วงนี้ลูกสาวถึงดูแปลกไป ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาเหมือนแต่ก่อน ผู้เป็นพ่ออย่าเขาก็เห็นลูกเป็นแบบนี้ก็ยิ่งเป็นห่วงก๊อก ก๊อก"พ่อขอเข้าไปหน่อยได้ไหมลูก""ประตูไม่ได้ล็อคค่ะพ่อ""เป็นไงบ้างลูก พ่อเห็นตั้งแต่กลับมายังไม่ได้ออกไปไหนเลย""เหนื่อยๆนิดหน่อยค่ะ""งั้นเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน พรุ่งนี้พ่อจะเด็กเตรียมงานเอาไว้ ตอนเย็นลูกแต่งตัวสวยๆไปฉลองด้วยนะลูก"อนาทากดโทรออกหาเพื่อนคนสนิท อย่าง 'คทา' พ่อเลี้ยงวัยเดียวกันที่อยู่ไม่ไกลกับบ้านของเขานัก'ไง...คทาพรุ่งนี้ตอนเย็นพอจะว่างไหมวะ''มีเรื่องอะไร สำหรับเอ็งว่างตลอดแหละ''พอดีลูกสาวเพิ่งเรียนจบ ฉันว่าจะให้มาเรียนรู้กิจการต่อ ถึงเวลาที่ฉันจะวางมือแล้ว''เอ้าจริงเหรอ พอดีเลยลูกชายฉันก็เพิ่งกลับมา เดี๋ยวจะลองชวนไปด้วย''เอ็งมีลูกชายด้วยเหรอวะ''มีสิ''แล้วเจอ

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่29 บทสรุปของเรื่องทั้งหมด

    หลังจากที่เรื่องทุกอย่างถูกคลายปมแล้ว มาคินผู้เป็นน้องชายและราจพร้อใกับบริวารหลายสิบตัวในหมู่บ้านก็ออกเดินไปส่งทั้งสองคนยังปากถ้ำและก็ไม่ได้กลับมาที่เมืองมนุษย์อีกเลยก่อนกลับพี่ชายและน้องชายก็ยังได้กอดลากัน และมาคินผู้เป็นพี่ชายนั้นก็ได้บอกลาหญิงสาวที่ดูเหมือนว่าเขาจะตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว มาคินผู้เป็นพี่ชายได้ฝากมาคินผู้เป็นน้องชายว่า ให้รักและดูแลฮาน่าให้เป็นอย่างดี ถ้าหากว่าวันใดมีภัยต้องการความช่วยเหลือให้ไปหาเขาได้ทุกเมื่อ เขายินดีจะช่วยเต็มที่"เจ้ามีอะไรก็ไปทำเถอะราจ""ครับนายท่าน""พี่มาคิน หนูอยากรู้ว่าตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่""อะไรเหรอ""ทั้งตอนที่ลัลนาตาย เรื่องมาเข้าค่าย รวมถึงวันนั้นที่หนูสลบไปตอนอยู่กับพี่คีตา พี่ช่วยอธิบายเรื่องทั้งหมดให้หนูฟังทีได้ไหมคะ""ได้สิ เริ่มจากเรื่องเข้าค่ายที่นี่ก่อนเลย..."มาคินเล่าว่าการมาเข้าค่ายที่นี่ ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องจริงแต่เขาเป็นคนลบความทรงจำทุกคนหลังจากที่กลับไปแล้ว"แบบนี้นี่เอง แล้วลัลนา..."เรื่องที่ลัลนาตายเป็นแผนของเมฆาเนื่องจากหมอนั่นแค้นมาคินมากจึงต้องการตลบหลังโดยการจับฮาน่าไปแต่ดันจับผิดตัว เรื่องก็เลยออกมาเเบบที่เห็

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่28 ใกล้ความจริง

    วันต่อมา...เธอตัดสินใจถามออกไปตรงๆ ทั้งก่อนหน้านี้ที่พวกเขาบอกว่ามาตามหาฝาแฝดที่หายตัวไป ถ้าคนคนนั้นเป็นพี่มาคินจริงๆ สรุปได้ว่าพวกเขาเองก็เป็นงูเหมือนกัน"อืม...เรื่องมันยาวนะหนู เอาไว้ลุงค่อยเล่าทีหลัง" ลุงมาคีอธิบายสั้นๆพร้อมกับรอยยิ้ม"แต่เจ้าเถอะ เรียกน้องชายข้าว่าพี่แต่ไม่เห็นเรียกข้าแบบนั้นบ้าง""อะไรนะ" หญิงสาวเบิกตาโพรง"หึ เจ้าคิดว่าข้ามองไม่เห็นหรือไง" ชายหนุ่มกระซิบกระซาบเบาๆ"แล้วทำไมนายไม่บอกฉัน!" หญิงสาวถลึงตา"ถ้าบอกเจ้าจะยอมออกมากับข้าไหมละ...หืม แม่สาวน้อย"เขาก้าวช้าๆเข้าหาเธอ"เอ่อ...งั้นพ่อไปขอเข้าไปพักในห้องก่อนนะ เดินมาทั้งวันเมื่อยขาหมดแล้ว" ผู้เป็นพ่อยิ้มกรุ้มกริ่ม"ท่านพ่อให้ข้าไปส่งเถอะครับ""ไม่ต้อง ไม่ต้อง พ่อไปได้" ชายแก่พูดพลางยกมือปัดๆปัง!"ว่าไง...เจ้าเป็นอะไรกับน้องชายข้า! "เขามีสีหน้าจริงจังอย่างเห็นได้ชัด"ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน" เธอหลบสายตา"เจ้าไม่ต้องกลัว ข้ากับพ่อมาตามหาหมอนั่นเพราะต้องการความช่วยเหลือ ไม่ได้มาทำร้ายใคร อีกอย่างแวบแรกที่ข้าสัมผัสได้ ก็รู้แล้วว่านั่นเป็นน้องชายของข้า""นายเจอพี่มาคินที่ไหน""มันจะมีใครที่กล้ามาหาเจ้าดึกดื่นๆ""นา

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่27 เสี่ยงต่อหัวใจ

    "แล้วจะเอายังไงกันต่อ" มาคินถามสาวน้อยที่ตอนนี้เริ่มมีอาการงัวเงียเต็มที่"อืม...ถ้ายังไม่แน่ใจ ก็ตามน้ำไปก่อน""ยังไง""หนูไม่มั่นใจว่าพวกเขามีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงหรือเปล่า แต่จากที่ดูก็น่าจะเป็นคนดีนะคะ ดูเหมือนกำลังถูกคนไม่ดีปองร้ายด้วยค่ะ" เธอพลางนึกย้อนไปในวันที่มาคินพาเธอฝ่ากรงเล็บยักษ์หนีตายคนนั้น"ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นห่วง...หมอนั่นเป็นพิเศษนะ"ร่างหนาขยับมาประชิดจนเธอต้องถอยกรูดชนกับหัวเตียง หลับตาปี๋ มือทั้งสองข้างหดไปอยู่ข้างหลังโดยอัตโนมัติ"นี่ พี่แค่ล้อเล่น""พี่ชอบแกล้ง จะไม่หลงกลแล้ว""ถ้าพี่ทำจริงๆเธอจะทำยังไง""พี่ไม่ทำหรอก หนูรู้""อย่ามารู้ดีหน่อยเลย เพราะมากกว่านี้พี่ก็ทำมาแล้ว"เขาโน้มใบหน้าลงมาที่ไหล่ด้านซ้าย เธอขนลุกซู่ไปถึงต้นคอ เขากระซิบมันอย่างแผ่วเบา"พี่ คิด ถึง เธอ มาก รู้ ตัว ไหม" เขาเน้นทุกคำพูดเขาพาร่างหนาแทรกเข้าไปตรงระหว่างขาเรียวยาว หญิงสาวจำเป็นต้องตัวลีบชิดขอบเตียงจนแทบจะสิงเข้าไปอยู่รอมร่อ ภายใต้ชุดนอนลูกไม้สีชมพูระเรื่อสั่นไหว พลันให้หวนคิดถึงวัยเด็กเขาจ้องใบหน้าหวานไม่กระพริบตา ลากไล้สายตาไล่ต่ำลงมาหยุดที่ต้นขา กระโปรงเหนือเข่าของเธอได้เลิกขึ้

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่26 แปลกที่

    ณ บ้านพัก"ยังเหมือนเดิมเลย" หญิงสาวมองไปรอบๆ สำรวจภายในห้อง"เจ้ามาอยู่ที่นี่นานหรือยัง" เขาเดินตามขึ้นมา"ไม่นาน แต่รู้สึกผูกพันธ์มากกว่า""กับที่นี่หรือกับคนล่ะ"เขาเหล่ตามองหญิงสาว"นี่คุณ..." เธอกัดฟันกรอด"ข้าถามเจ้าจริงๆนะ เจ้ากับน้องชายข้ามีความสัมพันธ์กันแบบไหนกันแน่""ไม่มีอะไรนี่ ฉันก็แค่มาเข้าค่ายแต่เกิดเรื่องอะไรมากมายเราเลยสนิทกันมั้ง" เธอยักไหล่"สนิทแบบเพื่อน?""ใช่ๆ แบบนั้นแหละ""อืม ข้าว่าเจ้ารีบนอนเถอะ ข้าจะเฝ้าหน้าประตูให้""งั้นก็...ฝันดีนะ"ก่อนที่เธอจะล้มตัวลงนอน ไม่ต่างจากชายหนุ่มที่นั่งพิงผนังข้างๆประตูผ่านไป10นาที..."ปวดฉี่ชะมัด" หญิงสาวบ่นอุบอิบกับตัวเองก่อนจะมองไปยังมาคินที่นั่งหลับอยู่ เขากอดกระชับอ้อมแขนตัวเองด้วยอากาศที่หนาวเย็นยามค่ำคืนฮาน่าเห็นแบบนั้นก็อดสงสารไม่ได้ เธอมองหาผ้าห่มที่อยู่ข้างๆที่นอนก่อนจะหยิบมันแล้วเดินไปหาเขาเธอห่มผ้าให้เขาอย่างเบามือก่อนจะค่อยๆแง้มประตูออกไป"ไม่ได้ถือตะเกียงมาด้วยอีกต่างหาก ยัยฮาน่าเฮ้ย" เธอพูดเบาๆสวบสวบสวบทางเดินที่มีหญ้าขึ้นประปรายเธอเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ข้างบ้านพักก่อนจะทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อยไม่ทัน

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่25 ห้องสมุดลึกลับ

    "เจ้าเข้ามาที่นี่ได้ยังไง""ไม่แน่ใจ...แต่เอ๊ะ"เธอมองไปที่ชั้นวางหนังสือที่ก่อนหน้านี้เหมือนมันจะมีคนหยิบหนังสือออกไปจนทำให้มีช่องว่างเกิดขึ้น เธอควานหาอะไรบางอย่างที่แอบใส่ไว้ในเป้สะพายที่เธอพกมันมาด้วย ก่อนจะหยิบมันออกมา"นี่ไง...หนังสือเล่มนี้ ฉันเป็นคนหยิบมันออกมาจากตรงนี้"พ่อของมาคินได้แต่ยืนนิ่งอึ้งแต่ไม่ทันที่จะได้พูดอะไร ฮาน่าก็เอาสมุดเล่มนั้นกลับไปวางไว้ที่เดิมท่ามกลางความตกใจของสองพ่อลูก"เห้ย!!!"มาคีผู้เป็นพ่อร้องเสียงหลงด้วยความตกใจก่อนที่ห้องทั้งห้องจะขาวโพลนไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อีกต่อไปทั้งสามมาโผล่ที่ห้องห้องหนึ่งที่มืดสนิทไม่มีแม้กระทั่งแสงที่ลอดผ่านเข้ามา มีแค่เสียงเรืองๆจากลูกบิดประตูทั้งสี่ด้านเท่านั้น มาคีก้าวไปข้างหน้าอย่างระวัง"ที่นี่มันที่ไหนท่านพ่อ!" มาคินถามขึ้นด้วยความกังวล"ห้องนี้ฉันคุ้นมาก! น่าจะเป็นห้องที่ฉันมานอนสลบอยู่ก่อนจะหลงเข้าไปห้องสมุดค่ะ" เธอทำท่าครุ่นคิด"เราข้ามเขตมาที่เมืองมนุษย์แล้ว รีบไป" ก่อนที่เขาจะเดินนำหน้าทั้งสอง แล้วจับลูกบิดประตูเพื่อเปิดออกไป"เดี๋ยวท่านพ่อ ท่านแน่ใจหรอว่าใช่ทางออก"เขาถามอีกครั้งให้แน่ใจ"ต้องลองดู"ผู้เป็นพ่

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่24 ประวัติความเป็นมา

    อีกด้านหนึ่งของป่า..."นายท่าน พวกมันไหวตัวทันแล้วครับ!""หึ ปล่อยมันไปก่อน..."เสียงเย็นเยือกดั่งไร้ความรู้สึกเอ่ยขึ้นเจ้าของเสียงหันขวับมายังลูกน้องคนสนิทด้วยสายตาที่เรียบเฉยก่อนที่ร่างสูงใหญ่ดำทะมึนจะลุกขึ้นยืนด้วยความสูง190เซนติเมตร ใบหน้าคมเข้ม ดุ และดูน่าลึกลับ ไรเคราอ่อนๆขึ้นเต็มใบหน้าอย่างประปราย ผู้คนต่างหวาดกลัวเขากันมากแต่เขากลับมีหน้าตาที่หล่อเหลาไม่ได้น่าเกลียดน่ากลัวอย่างที่ทุกคนคิด แต่สิ่งที่แปลกไปจากคนทั่วไปนั่นก็คือนิ้วมือที่มันเป็นกรงเล็บขนาดใหญ่ที่มีคล้ายสัตว์จำพวกนก ไม่มีผู้ใดทราบว่าทำไมเขาถึงมีนิ้วมือที่อัปลักษณ์เช่นนี้นามของเขาคือ "ลูคัส"ปีศาจดำที่ปกครองเมืองกาวิละ มีเรื่องเล่าสืบต่อกันมาว่า เมื่อสามพันปีก่อนสมัยที่ลูคัสเป็นหัวหน้ากองทัพ เขาได้ลอบสังหารราชางูขาว เพื่อช่วงชิงอำนาจ และเขาก็ทำมันสำเร็จหลังจากที่ราชางูขาวได้ตายไป ทายาทลูกชายฝาแฝดของเขาก็ได้หายสาปสูญไปด้วยเช่นกันต่อมาลูคัสได้แต่งตั้งตัวเองขึ้นเป็นราชา ด้วยความที่เขามีจิตใจที่อำมหิต เขาได้เข้าโจมตีเมืองอุราคาแต่ไม่สามารถเอาชนะท่านมาคีพ่อของมาคินได้ และตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้นเขาก็ได้กลายเป็นครึ่งง

  • แค้นรักนายอสรพิษ   ตอนที่23 มิติที่1 หุบเขาสามยอด

    "ขอโทษที นอนสบายไปหน่อย คุณไปรอข้างนอกได้เลย""เร็วๆด้วยอย่าให้ข้ารอนาน อ๋อ...คราวหน้าอย่าเที่ยวไปเปิดประตูให้ใครในสภาพนี้อีก"เขาเหล่ตามองเธอ"นี่คุณ!" เธอยกมือขึ้นมาปิดร่างกายอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปิดประตูใส่หน้าเขาอย่างแรงปึง!!!30นาทีผ่านไป..."ไปกันได้หรือยัง?" เธอกึ่งเดินกึ่งวิ่ง"อืม...ชุดนี้มันเหมาะกับการเดินป่าแล้วหรอ"มาคินมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสกระโปรงลูกไม้สีขาว ผมถูกถักเปียแบบลวกๆแต่ทำให้ได้ลุคที่สดใส"ก็แม่บ้านคุณเอามาให้นี่คะ" เธอตอบ"มากับข้า"มาคินถือวิสาสะจับข้อมือเล็กให้เดินตามเข้าไปในห้อง"ไปไหนอ่ะ""ไปเปลี่ยนชุด!""ฉันมาเองได้ไม่จำเป็นต้องมาเฝ้า" เธอมองเขาอย่างระแวง"แต่ข้าจำเป็น" เขาตอบห้วนๆ"ออกไปรอข้างนอกได้ไหมฉันเปลี่ยนไม่ถนัด" เธอต่อรอง"ข้าจะดูให้ว่าควรใส่ชุดไหน""โอ้ย จะอะไรนักหนา""ข้าไม่แอบดูเจ้าหรอกน่า รีบไปเปลี่ยนซะ! ไม่งั้นข้าจะเป็นคนเปลี่ยนให้" เขาเดินตรงเข้ามาหาเธอพลางยิ้มเจ้าเล่ห์"ถอยออกไปนะ! โอเคๆ ฉันจะเปลี่ยนเดี๋ยวนี้แหละ"หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ยอมแพ้ให้กับความบ้าอำนาจของเขา เมื่อเห็นว่าเขาเองก็ไม่ยอมหยุดแกล้งเธอสักที"ก็แค่น

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status