บทที่ 11 คาหนังคาเขา - 100% -

“ก็นั่นน่ะสิ อ้อมยังบอกพี่ด้วยว่าทั้งพี่นันพี่พร และน้าแววต่างก็เป็นหนี้นอกระบบทั้งนั้น” ชายหนุ่มพูดจบก็ถอนหายใจพรูพลางส่ายหน้าช้า ๆ

“อะไรกัน ทำไมถึงเป็นอย่างนี้กันไปได้ น้าแววเขาก็มีร้านบัวลอยอยู่ไม่ใช่หรือ แก้มเห็นก็ขายดีอยู่นี่นาทำไมเงินไม่พอใช้ แล้วอ้อมไปกู้กับเขาด้วยรึเปล่าเนี่ย” หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ

“พี่เค้นถามแล้ว อ้อมบอกไม่เคยกู้” กันตพลตอบมา แต่คำบางคำกลับสะดุดหูของผู้เป็นน้องสาวเข้าให้

“เอ๋? เค้นถามงั้นหรือ” ภัทรมัยเลิกคิ้วขึ้นทำหน้าเหลอหลา ชายหนุ่มทำทีเป็นกระแอมก่อนเฉไฉพูดเรื่องอื่น

“เด็กในร้านก็ไม่มีใครกู้ มีแต่พี่พรพี่นันแล้วก็น้าแววแค่นั้นแหละ”

เธอได้แต่ยิ้ม รู้ว่าพี่ชายคงจะเขินหากพูดถึงอรณรี แต่ในเมื่อเจ้าตัวยังไม่พร้อมเปิดเผย เธอก็จะไม่เซ้าซี้อีก กระนั้นก็อดนึกถึงเรื่องที่หลานสาวตัวน้อยมาแอบกระซิบตอนเธอกลับถึงบ้านไม่ได้

“อาแก้มขา กัสจังแอบเห็นคุณพ่อจุ๊บพี่อ้อมด้วยล่ะ”

เธอฟังจบก็ได้แต่กรี๊ดอยู่ในใจ ในที่สุดพี่ชายของเธอก็ยอมเปิด