วิวาห์ร้ายกลายรัก

วิวาห์ร้ายกลายรัก

last updateLast Updated : 2025-08-25
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
35Chapters
17views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

วันไนท์สแตนด์กับคนแปลกหน้าคือ จุดเริ่มต้น ไอริน เป็นคนสดใส ร่าเริง เด็กสาวที่เชื่อในความรักกับโดนแฟนตัวเองที่คบกันมา 4 ปี นอกใจ คุณกรณ์ นักธุระกิจหนุ่มใหญ่วัย 32 ปี หล่อ รวย ที่ยังไม่ได้แต่งงานเพราะเรื่องฝังใจในอดีต ปล. เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ อาจใช้ประโยคคำพูดที่ไม่ลื่นหู ติดๆ ขัดๆ ต้องขอภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ จะนำคำติชมไปแก้ไขและ พัฒนาการเขียนของไรท์ให้ดีขึ้นค่ะ *นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจิตนาการของไรท์เท่านั้นไม่ได้มีการพาดพิงผู้อื่นแต่อย่างใด บางตอนมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมทั้งการพูดและการกระทำ มีเนื้อหาที่รุนแรงทั้งเรื่องเพศและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1 หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง

สวัสดี ฉันชื่อ ไอริน ฉันเป็นหญิงสาวธรรมดาคนนึงที่พึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย ฉันเป็นคนสดใสร่าเริงใสที่แบบเพื่อนๆ เรียกว่าาา ยัยเอ๋อบ้างแหละ ไม่ทันคนบ้างละ แต่จริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้โง่อะไรขนาดนั้น คนบ้าอะไรจะไม่ทันโลกเลย

ใช่…ฉันเอง

ความรักไงละที่เค้าบอกกันว่าทำให้คนตาบอดมันคงเป็นเรื่องจริง ช่วงมหาวิทยาลัยปี 1 มีรุ่นพี่ต่างสาขามาจีบฉันเราอยู่คณะเดียวกันแต่คนละสาขาพี่เค้าชื่อว่าพี่ทิศ เราอายุห่างกันแค่ 2 ปี ไม่ว่าพี่เขาจะเดินไปทางไหนสาวๆ ในคณะก็ต่างมองไปทิศทางเดียวกันหมดเพราะพี่แกหล่อแบบออร่าพุ่งเลย ดีกรีไม่ธรรมดาหล่อพอๆ กับเดือนคณะเลยละ

ฉันสงสัยและงงหนักมากว่าพี่แกนี่นะจะมาจีบคนแบบฉัน คนสวยกว่าฉันมีเป็นสิบๆ เลยในคณะพี่แกคงตาบอดมั้ง ฮ่าๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ขี้เหร่ขนาดนั้นนะก็หน้าตาดีอยู่ประมาณนึง ฟังดูคงหมั่นไส้สินะ เพื่อนๆ ในกลุ่มของฉันก็เตือนว่าพี่เค้าเสือผู้หญิงเลยละชอบจีบเด็กใหม่ ด้วยความที่ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยเพราะเหตุนี้แหละคงทำให้ฉันอ่อนต่อโลกจริงๆ

พี่ทิศเป็นคนที่เทคแคร์ดูแลดี เอาใจใส่เก่งมาก ตลอดที่คบกัน จนพี่ทิศเรียนจบต้องไปทำงานที่ไกลกัน เราก็คบกันมาเรื่อยๆ พี่ทิศให้การ์ดคอนโดของเค้ากับฉัน 1 ใบ เผื่อวันไหนเราว่างตรงกันก็ให้ฉันไปหาที่คอนโด ระยะทางคงพิสูจน์อะไรหลายๆ อย่าง

พอโตขึ้นก็มีอะไรที่ต้องทำเยอะแยะจนฉันไม่ได้สังเกตว่าพี่ทิศ…แฟนของฉันเปลี่ยนไป จากที่โทรศัพท์ไปหาจะรับตลอดมาพักหลัง โทรไปไม่รับแชทไปไม่ค่อยตอบ ดึกๆ จะตอบมาที ว่าทำงานเลยไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ ฉันเชื่อแบบนั้นมาตลอด…

จนกระทั่ง…ฉันไปหาพี่ทิศที่คอนโดโดยไม่ได้บอกกะจะ Surprise แต่ฉันโดน Surprise กลับ จากคนที่ฉันไว้ใจและเชื่อใจ ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าคนที่ซื่อสัตย์จะต้องเจออะไรแบบนี้

คอนโดพี่ทิศ

ฉันใช้การ์ดคอนโดที่พี่ทิศให้ฉันไว้เปิดประตู ฉันเดินเข้าไปในห้องไฟในห้องเปิดทีวีก็เปิดทิ้งไว้แต่ฉันไม่เห็นคน ฉันไม่ทันสังเกตว่ามีรองเท้าผู้หญิงอยู่ตรงหน้าประตูและเสื้อคลุมวางที่โซฟา ฉันจึงเดินไปที่ห้องนอนของพี่ทิศที่ไม่ได้ปิดประตูและไม่ได้เปิดไฟ

“โอ้ยยยย…อะ…อ้าาา…พี่ทิศ

เสียงนั้นดังออกมาจากห้องนอนของพี่ทิศ ฉันตกใจและโกรธในเวลาเดียวกัน พี่ทิศเอาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มามีอะไรกันที่ห้องและบนเตียงที่เราเคยอยู่ด้วยกัน ฉันอึ้งและพูดไม่ออกได้แต่ แอบมองดูอยู่หน้าประตู ฉันค่อยๆ ถอยออกมาทีละก้าว ทีละก้าว

!!! เพล้งงง!!!

ฉันไม่ทันระวังทำแจกันหน้าห้องพี่ทิศแตก…ฉันรีบหันหลังหยิบกระเป๋าวิ่งออกมา

“ฮือๆ …ฮือออออ…ฮึก

ฉันร้องไห้มาตลอดทางเสียใจกับสิ่งที่เจอมามันหนักมากจริงๆ สำหรับคนที่พึ่งมีแฟนมาคนแรกและคนเดียวที่ฉันมองอนาคตไว้กับเค้ามันจบแล้วจริงๆ มันคงเป็นเพราะฉันเชื่อใจเค้ามากเกินไป

“สองอาทิตย์ผ่านไป”

ฉันยังนอนโทรมอยู่บนเตียง กินอะไรไม่ลงอาการอกหัก แม่งงง…เป็นแบบนี้หรอวะ

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
35 Chapters
ตอนที่ 1 หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง
สวัสดี ฉันชื่อ ไอริน ฉันเป็นหญิงสาวธรรมดาคนนึงที่พึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย ฉันเป็นคนสดใสร่าเริงใสที่แบบเพื่อนๆ เรียกว่าาา ยัยเอ๋อบ้างแหละ ไม่ทันคนบ้างละ แต่จริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้โง่อะไรขนาดนั้น คนบ้าอะไรจะไม่ทันโลกเลย ใช่…ฉันเอง ความรักไงละที่เค้าบอกกันว่าทำให้คนตาบอดมันคงเป็นเรื่องจริง ช่วงมหาวิทยาลัยปี 1 มีรุ่นพี่ต่างสาขามาจีบฉันเราอยู่คณะเดียวกันแต่คนละสาขาพี่เค้าชื่อว่าพี่ทิศ เราอายุห่างกันแค่ 2 ปี ไม่ว่าพี่เขาจะเดินไปทางไหนสาวๆ ในคณะก็ต่างมองไปทิศทางเดียวกันหมดเพราะพี่แกหล่อแบบออร่าพุ่งเลย ดีกรีไม่ธรรมดาหล่อพอๆ กับเดือนคณะเลยละ ฉันสงสัยและงงหนักมากว่าพี่แกนี่นะจะมาจีบคนแบบฉัน คนสวยกว่าฉันมีเป็นสิบๆ เลยในคณะพี่แกคงตาบอดมั้ง ฮ่าๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ขี้เหร่ขนาดนั้นนะก็หน้าตาดีอยู่ประมาณนึง ฟังดูคงหมั่นไส้สินะ เพื่อนๆ ในกลุ่มของฉันก็เตือนว่าพี่เค้าเสือผู้หญิงเลยละชอบจีบเด็กใหม่ ด้วยความที่ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยเพราะเหตุนี้แหละคงทำให้ฉันอ่อนต่อโลกจริงๆ พี่ทิศเป็นคนที่เทคแคร์ดูแลดี เอาใจใส่เก่งมาก ตลอดที่คบกัน จนพี่ทิศเรียนจบต้องไปทำงานที่ไกลกัน เราก็คบกันมาเรื่อยๆ พี่ทิศให้การ์ดคอนโดของเ
last updateLast Updated : 2025-08-21
Read more
ตอนที่ 2 ต้องลืมให้ได้
มะขาม..” ปิ่นคุยกับมะขามเรื่องไอริน เพื่อนสนิทของไอรินห้ะ?“มึงว่าพักหลังมานี้ไอรินมันแปลกๆ ไปไหมว่ะ แชทไปไม่ตอบ หรือว่ามันจะเป็นอะไรป่าว”“คนอย่างมันเนี่ยนะจะไม่ตอบเพื่อนมันต้องเป็นไรแน่ๆ …กูว่าเราไปหามันที่บ้านกันเถอะ”บ้านไอริน“สวัสดีค่ะ คุณแม่ ไอรินอยู่บ้านไหมคะ?“อยู่จ้ะ…ขึ้นไปหาบนห้องเลยลูกไอรินไม่ได้ออกไปไหนหลายวันแล้วละ…คงจะเครียดเรื่องหางานทำหรือเปล่า” มะขามกับปิ่นเดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆ …ด้วยความเกรงใจแม่ของไอรินก๊อกก๊อก…เสียงเคาะประตู“มึงงงง…เป็นไงบ้างวะทำไมไม่ตอบแชทเลย” ฉันที่กำลังร้องไห้อยู่เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนๆเฮ้ย!! มะขามกับปิ่นตกใจเป็นเสียงเดียวกัน“เดี๋ยวนะ…กูนึกว่าหนังสยองขวัญ ทำไมสภาพเป็นแบบนี้ได้เนี่ย”ฮือๆๆ …ฮืออออ ฉันไม่ตอบอะไรได้แต่ร้องไห้"ใครมันกล้าทำเพื่อนกูร้องไห้แบบนี้กัน”"กูว่ามันไม่ไหวแล้วว่ะ…เลิกเศร้าได้แล้วลุกไปอาบน้ำแต่งหน้าดีกว่ารักตัวเองให้มากๆ เถอะมึงอย่ามานอนร้องไห้แบบนี้เลย” ว่าแล้ว ฉันก็ลุกไปอาบน้ำตามที่พวกมันบอกคืนนี้พวกเราออกไปตี้กันดีกว่า…อย่างนี้ต้องโทรหายัยฟ้าใส”มะขามกดโทรศัพท์ โทรหายัยฟ้าใสเพื่อนที่รวยที่สุดในกลุ่มของพวกเรา เรื่องใช
last updateLast Updated : 2025-08-21
Read more
ตอนที่ 3 NC คนแปลกหน้า
มะขามตอบคนขับรถนั้นแล้ว วิ่งเข้าไปในผับอย่างไวโดยไม่หันมามองข้างหลังเลย"โอ้โห…นี้บ้านมึงถึงขนาดต้องคัดหน้าตาคนขับรถเลยหรอ ทรงแด๊ดดี้มากเลยมึง แด๊ดดี้ที่ไม่ได้แปลว่าพ่อ แต่ไม่ค่อยมีมารยาทเลยว่ะ กูให้มาช่วยแบกไอรินมันขึ้นรถก็ไม่มา""คัดหน้าตาอะไรกัน…นี้มึงเมาแล้วหรอถึงขนาดมองลุงพลเป็นแด๊ดดี้อะไรของมึงอะ ฮ่าๆ แล้วมึงไปส่งไอรินมันถึงไหน ลุงพลโทรมาหากูเค้าบอกรอมึงนานล่ะ ไม่มาสักที""กูไม่ได้เมาสักหน่อย คนขับรถบ้านมึงหล่อจริงๆ""มึงจะบ้าหรอลุงพลนี้เค้าจะเกษียณแล้วนะ เค้าเคยไปส่งกูที่บ้าน ไม่เชื่อมึงก็ให้ฟ้าใสเปิดรูปให้ดูดิ"ฟ้าใสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดรูปคนขับรถให้มะขามดู มะขามถึงกับสบถคำหยาบออกมา “เหี้ย” แล้วคนที่มาจอดรถตรงนั้นเป็นใครว่ะ แล้วกูปล่อยไอรินไปกับใครก็ไม่รู้อะมึง มันจะเป็นไงบ้างอะ” มะขามเอ่ยตกใจเสียงโทรศัพท์ดัง"ฮัลโหล…มึงไปจอดรถถึงไหนวะ""เออโทษทีว่ะวันนี้คงไม่ได้แล้วมีธุระนิดหน่อย…เดี๋ยววันหน้ากูเลี้ยงชดเชยให้""โอเคเพื่อนค่อยเจอกัน" คุณกรณ์คุยโทรศัพท์กับเพื่อนที่นัดกันมาสังสรรค์ เขากำลังหาที่จอดรถแต่มีเด็กสาวที่ไหนไม่รู้เข้าใจผิดคิดว่าคุณกรณ์เป็นคนขับรถซะได้ คุณกรณ์หลุดขำอ
last updateLast Updated : 2025-08-21
Read more
ตอนที่ 4 หนี้คือจุดเริ่มต้น
เสียงโทรศัพท์ดัง"ฮัลโหล…มึงเป็นไงบ้างกูโทรหามึงไม่ติดเลยว่ะว่าจะไปหามึงที่บ้านกันอยู่" เสียงของมะขามพูดขึ้นมาทันทีที่ไอรินรับสายด้วยความเป็นห่วงเพื่อน"แบตโทรศัพท์กูหมดน่ะ...กูไม่ได้เป็นไรปลอดภัยดี" ไอรินตอบกลับไปเพื่อให้เพื่อนคลายความกังวลลง"แล้วมึงรู้ไหมใครไปส่งมึง?""ก็คนขับรถยัยฟ้าใสไง" ไอรินตอบพร้อมขมวดคิ้วสงสัยในสิ่งที่มะขามถาม"ไม่ใช่มึง…กูดูรถผิดคันคนนั้นใครก็ไม่รู้กูขอโทษนะที่ทิ้งมึง" มะขามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดและถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วงไอรินเงียบไปสักพักนึกถึงเมื่อคืนนี้ว่าทำอะไรลงไปบ้าง…โอ้ยยยย บ้าจริงฉันไม่หน้าดื่มเยอะจนไม่ได้สติเลย แต่จะว่าไปแล้วฉันก็ไม่ได้เมาจนขาดสติขนาดนั้นนะ…ฉันยังรู้สึกตัวทุกอย่างเลย ดีแล้วที่ไม่ใช่คนขับรถยัยฟ้าใสไม่งั้นต้องได้เจอกันอีกแน่ๆ ฉันคงอายจนไม่กล้าสู้หน้า แล้วตาลุงคนนั้นเป็นใครกัน ช่างเถอะ คงไม่ได้เจอกันแล้วล่ะเธอครุ่นคิดในใจ"ฮัลโหลไอริน...ยังอยู่ไหม" ปลายสายเงียบไปจนทำให้มะขามใจหาย"อ๋อ ไม่เป็นไรมึง ตาลุงคนนั้นก็มาส่งกูที่บ้านเลย" ไอรินแสร้งตอบเพื่อนไปไม่ให้มะขามต้องรู้สึกผิดและเป็นห่วง"ถ้างั้นกูค่อยสบายใจหน่อย" มะขามถอนหาย
last updateLast Updated : 2025-08-21
Read more
ตอนที่ 5 หนีเสือปะจระเข้
บ้านคุณกิตติโชจน์คุณกิตติโชจน์เดินเข้าไปคุยกับลูกชายที่ดื้อด้านของตนเองก่อนที่ภรรยาแม่ของเจ้ากรณ์จะมาโวยวายเพราะความดื้อรั้นของเจ้ากรณ์จะสร้างภัยอันตรายให้แก่ตนเอง ไม่มีอะไรหน้ากลัวเท่าเมียที่โกรธอีกแล้ว ฮ่าๆ“นี่…ถ้าแม่มาบอกอะไรก็ทำๆ ตามแม่แกบอกหน่อยนะ บอกตรงๆ พ่อเหนื่อยที่จะคุยกับแม่แกแล้ว” คุณกิตติโชจน์บอกลูกชายตัวเองท่าทางที่บ่งบอกว่าเหนื่อยจริงๆ“ผมโตแล้วนะพ่อ นี้อะไรจะให้แต่ผมไปดูตัวงานที่บริษัทก็ตั้งเยอะแยะ ผมไม่มีเวลาไปดูตัวหรอกนะพ่อ” คุณกรณ์รีบบอกปัดพ่อตัวเองทันที พร้อมทำท่าทางให้รู้ว่าตนเองไม่พอใจ“แต่รอบนี้ไม่ได้ไปดูตัวแน่นอนแค่ไปกินข้าวกันเฉยๆ คราวนี้พ่อไปด้วยแม่แกคงไม่นัดมาหรอกนะ ไปกินข้าวกับภรรยาเพื่อนพ่อที่เสียไปน่ะ จะแนะนำให้รู้จักต่อไปจะได้สนิทกันไว้ก็แค่นั้นเอง” คุณกิตติโชจน์รีบปฏิเสธเจ้าลูกชายทันทีว่าไม่ใช่แบบที่เจ้ากรณ์คิด“ถ้างั้นเดี๋ยวผมต้องดูตารางงานก่อนว่าว่างไหม” คุณกรณ์ตอบปัดพ่อไปส่งๆเพราะรำคาญผู้เป็นพ่อ“ไม่ต้อง…พ่อโทรหาเลขาแกแล้วว่าให้เลื่อนตารางไปให้หมด” คุณกิตติโชจน์รู้ทันเจ้าลูกชายและจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วให้อีกฝ่ายปฏิเสธไม่ได้“พ่อครับ ผมต้องทำง
last updateLast Updated : 2025-08-25
Read more
ตอนที่ 6 หยุดกวนประสาทสักที
ไอรินเปิดประตูรถลงมาทำให้คุณกรณ์ต้องเดินลงจากรถด้วย คุณกรณ์ดึงแขนของไอรินไว้แล้วพูดว่าขึ้นรถแล้วไปคุยกันดีๆ เธอสวนกลับทันทีเลยว่า"ปล่อยส่งฉันแค่นี้เดี๋ยวฉันกลับเอง"“อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ได้ไหม” คุณกรณ์ถามไอรินแบบหัวเสีย“การที่คุณดูถูกคนอื่นมันคงเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับคุณสินะ” ไอรินพูดด้วยความรู้สึกรังเกียจคนที่อยู่ตรงหน้า“ขึ้นรถก่อน…ฉันบอกให้ขึ้นรถไง” คุณกรณ์ขึ้นเสียงใส่ไอรินแล้วดึงแขนเธอขึ้นรถไอรินร้องเสียงหลงอย่าเรียกว่าดึงเลยเรียกว่ากระชากดีกว่า~“มันเจ็บนะปล่อยสักที”“ทีหลังอย่าดื้อแบบนี้อีก…ใครบอกให้ลงจากรถ” คุณกรณ์พูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดเล็กน้อย “ก็ฉันไม่อยากกลับกะคนแบบคุณ” ไอรินพูดพลางแสดงสีหน้ารังเกียจออกมา“คนแบบฉันมันทำไม” คุณกรณ์พยายามเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ ไอรินเธอเกร็งและหลับตาลงคุณกรณ์มองหน้าเธอแล้วพลางอมยิ้ม เค้าก้มหยิบสายคาดเบลท์มาคาดให้เธอ บ้าจริงนี้ฉันคาดหวังอะไรอยู่ เค้ามองหน้าไอรินแล้วขำอยู่ในลำคอเล็กน้อย“นี่คุณ ขำอะไร” ไอรินแสร้งโวยวายเพื่อกลบเกลื่อนความเขิน“แล้วเมื่อกี้คิดอะไรอยู่ล่ะ” คุณกรณ์พูดพลางยิ้มมุมปากน้ำเสียงและท่าทางอันยียวนชวนให้หมั่นไส้ของเ
last updateLast Updated : 2025-08-25
Read more
ตอนที่ 7 จับคลุมถุงชน
บ้านไอรินเช้าที่สดใสดูเหมือนเป็นวันธรรมดาทั่วๆ ไปของแก้วทิพย์แม่ไอรินเธอก็กวาดบ้านรดน้ำต้นไม้อยู่ที่หน้าบ้านเหมือนเคยในทุกๆ วันเสียงรถขับมาจอดหน้าบ้านแก้วทิพย์เงยหน้ามองเสียงของคุณอุไรสวัสดีทักทายเดินมาพร้อมกับข้าวของที่เต็มมือแก้วทิพย์รีบวางไม้กวาดในมือแล้วเดินไปหาคุณอุไรทันที“อรุณสวัสดิ์จ้ะแก้วทิพย์ คุณกิตติโชจน์สามีฉันบอกบ้านของเธออยู่ที่นี่พอดีฉันแวะมาทำธุระแถวนี้ฉันเลยซื้อของกินมาฝาก” คุณอุไรยิ้มอ่อนพร้อมกับชูมือที่ถือถุงของกินขึ้นมาให้แก้วทิพย์ดู“ไม่เห็นต้องลำบากซื้อมาให้เลยนะคะ ฉันเกรงใจคุณนาย เชิญเข้ามาในบ้านดื่มกาแฟก่อนค่ะ” แก้วทิพย์ตอบรับด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อมผายมือเชื้อเชิญคุณอุไรเข้าไปในบ้าน“จะเกรงใจทำไมกัน ฉันซื้อมาฝากเธอกับหนูไอรินด้วยความเต็มใจ นี้คงยังไม่ตื่นสินะ” คุณอุไรพูดพลางสายตามองไปที่ชั้นสองของบ้าน“เปล่าหรอกค่ะ…ไอรินไม่ได้กลับมานอนบ้านเมื่อคืนนี้หน้าจะไปนอนที่บ้านเพื่อนเค้าน่ะค่ะ”แก้วทิพย์พูดจบก็มีเสียงรถขับมาจอดหน้าบ้านคงเป็นเพื่อนๆ มาส่งไอรินกันเด็กพวกนี้จริงๆ เลยพากันเที่ยวได้เกือบทุกวันแก้วทิพย์บ่นขึ้น มะขามฟ้าใสและปิ่นเดินเข้ามาหาแก้วทิพย์ที่นั่งดื่ม
last updateLast Updated : 2025-08-25
Read more
ตอนที่ 8 เร็วไปหรือเปล่า
บ้านไอรินหลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้วเหลือเพียงแค่ไอรินกับแก้วทิพย์แม่ของเธอเท่านั้นแม่ฉันเงียบไม่พูดกับฉันมาสักพักนึงแล้วแม่คงโกรธฉันจริงๆ“แม่ค่ะ…หนูขอโทษที่ทำตัวเหลวไหลอย่าโกรธหนูเลยนะคะ” ไอรินเดินก้มหน้าเข้าไปจับแขนผู้เป็นแม่พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “หิวมั้ย กินอะไรมาหรือยัง” แก้วทิพย์ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้แสดงอาการโกรธไอรินเลยแม้แต่น้อย…แต่ฉันสัมผัสได้ถึงท่าทีความเย็นชาของแม่ที่พยายามไม่ถามเรื่องเธอกับคุณกรณ์เลย“แม่ยังโกรธหนูอยู่ใช่ไหม”“ไอรินเราไม่พูดถึงเรื่องนี้กันแล้ว…ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เดี๋ยวแม่ไปหาอะไรมาให้กิน” เสียงตวาดของผู้เป็นแม่ดังขึ้นหลังได้ยินคำถามของลูกสาวตน“……………”บ้านคุณกิตติโชจน์“คุณคะ รีบไปปลุกลูกชายคุณให้ไปอาบน้ำแต่งตัวเร็วๆ เข้าวันนี้เราต้องพาเจ้ากรณ์ไปบ้านแก้วทิพย์ขอขมาที่ล่วงเกินหนูไอรินแล้วก็คุยเรื่องหมั้นกันต่อเลย” เสียงหัวเราะ คริคริ ของคุณอุไรดูจะออกนอกหน้าเกินไปดีใจจนเก็บไม่อยู่“คุณอุไรเก็บอาการหน่อยเดี๋ยวก็แผนแตกกันพอดี”“มันดูออกชัดเลยเหรอคะคุณฉันเก็บอาการสุดๆ แล้วนะ คุณรีบไปตามเจ้ากรณ์เร็ว” คุณอุไรยิ้มกริ่มพลาง
last updateLast Updated : 2025-08-25
Read more
ตอนที่ 9 ความบังเอิญ
บ้านคุณกิตติโชจน์เสียงเปิดประตูรถทั้งสามคนต่างพากันเดินเข้าบ้านคุณกรณ์ได้แต่สงสัยตลอดทางกลับบ้านแต่ไม่ปริปากพูดเพราะกลัวจะขัดใจแม่ของตนเลยรอให้ถึงบ้านก่อนดีกว่าค่อยถามคุณพ่อหน้าจะคุยรู้เรื่องกว่าระหว่างเดินเข้าประตูบ้านคุณกรณ์ค่อยๆเดินอย่างช้าๆ มือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกงตัวเอง เรียกพ่อของตนให้หยุดแล้วปล่อยแม่เดินเข้าบ้านไปก่อนเพื่อจะได้คุยกันสะดวก“พ่อครับ” เสียงอ่อยเบาๆของคุณกรณ์เรียกพ่อให้หยุดเดินแล้วชะเง้อคอมองผู้เป็นแม่ที่กำลังเดินเข้าบ้านเพราะกลัวจะได้ยิน“ว่ายังไง…มีไรจะถามพ่อล่ะ” คุณกิตติโชจน์หันกลับมาตอบด้วยโทนเสียงปกติ“ก็เรื่องหมั้นแหละครับ ผมว่ามันเร็วไป”“มันไม่เร็วไปหรอกตามกำหนดที่แม่แกบอกนั้นแหละรับปากแก้วทิพย์เค้าไว้แล้วถ้าไม่ทำมันจะเสียผู้ใหญ่ได้น่ะสิ” ไม่ว่าคุณกรณ์จะเลือกคุยกับใครก็ดูท่าน่าจะไม่เป็นผลอุตส่าห์เลือกคุยกับพ่อแล้วแท้ๆ“โธ่ พ่อครับช่วยผมเถอะครับ” สายตาเว้าวอนและน้ำเสียงที่ดูสิ้นหวังของคุณกรณ์ส่งไปหาผู้เป็นพ่อ“ไม่เอาละ ฉันไม่คุยกับแกแล้วดีกว่ารีบเข้าบ้านไปกันแม่แกรออยู่” ผู้เป็นพ่อเบือนหน้าหนี คุณกรณ์ได้แต่เดินตามหลังพ่อตนเองเข้าบ้านไปขณะที่แม่ของเขา
last updateLast Updated : 2025-08-25
Read more
ตอนที่ 10 ความบังเอิญ2
สิ้นเสียงวายุที่บอกว่าคุณกรณ์จะหมั้นนั้นก็ทำให้เคนประหลาดใจแต่ที่ตกใจมากกว่าก็คือทิศแฟนเก่าไอรินที่จำหน้าคุณกรณ์ได้ในคืนนั้นตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ว่าคู่หมั้นของคุณกรณ์ต้องเป็นไอรินแน่ๆ“เฮ้ยจริงดิ นี่กูกลับไทยมาคราวนี้มีแต่เรื่องเซอร์ไพรส์ทั้งนั้นเลยแต่เรื่องมึงพีคสุด ว่าแต่สาวที่ไหนได้ครอบครองหัวใจมึงวะ” สีหน้าท่าทางดูลนลานของทิศบ่งบอกถึงความกระวนกระวายใจพูดแทรกขึ้น“คุณวายุครับ ถ้าไม่ได้คุยเรื่องงานแล้วผมขอกลับก่อนได้มั้ยครับ”“จะรีบกลับไปไหนล่ะ กับข้าวยังเต็มโต๊ะอยู่เลย” ทิศไม่ได้ตอบอะไรวายุพร้อมกับหยิบแก้วยกดื่มแบบไม่ยั้งกับสิ่งที่ได้ยินทำเอาร้อนใจอย่างมากจนไม่ทันได้สังเกตว่าสามสาวมะขาม ฟ้าใส ปิ่น อยู่ถัดไปอีกสองโต๊ะ“ร้านนี้ก็ดีเหมือนกันนะ อาหารอร่อยเพลงก็เพราะ” มะขามพูดขึ้น“แต่กูอยากเต้นอะ”“ดึกๆ พวกเราค่อยไปต่อกันที่คลับดีกว่าเผื่อไอรินมันจะเปลี่ยนใจ”“หนุ่มๆ ที่นี้ก็ใช้ได้อยู่นะพวกมึง” มะขามพูดพร้อมกับกวาดสายตาไปทั่วๆ จนรอบร้านแต่กับมาสะดุดตาเข้าให้ที่โต๊ะนึง“เฮ้ย…นั่นมันไอ้พี่ทิศใช่ปะวะพวกมึง”“ไหนวะ” ทั้งสามคนต่างพากันมองไปทางที่มะขามบอก“เออ…ใช่จริงด้วยแต่เดี๋ยวนะนั่นมันคุณ
last updateLast Updated : 2025-08-25
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status