Chapter 7: Fianceé

CALI'S POV

Huminga ako ng malalim bago lumabas sa black Aston martin ni Kaiser na ipinarada ko sa parking lot ng Silvestre's Building-ang main building ng CoLe Shipping Lines. Three days na ako mula nang makabalik dito. At hindi pa dumarating ang sarili kong sasakyan na ipinapa-tracking ko kay David kaya nanghihiram lang muna ako ngayon kay Kaiser ng magagamit. I walked through the entrance like I own the place. The sounds created by my bondage boots as they tap against the floor get their attentions. And I don't care at all. Wala akong pakialam kung pinagtitinginan ako ng mga tao-unlike noong nasa airport pa ako. As long as I'm not doing anything wrong. Sadyang makaagaw-pansin lang talaga ang suot kong heels. Especially my damn outfit.

Every staffs I passed through were eyeing me, suspiciously and curiously. They don't know me, I guessed. Looks like they are just new and the old staffs don't remember my face. Alam kong malaki ang pinagbago ko. From my physical features to my personality.

Hindi ko na lang pinagtuunan ng pansin. Tinahak ko ang daan papunta sa elevator at sumakay roon. I then pressed the button of the last floor and waited. Nagpapasalamat ako na solo ko ang pagsakay sa elevator. Ayaw ko kasi ng may kasabay lalo na at hindi ko naman kilala. Pagkaraan ng ilang minuto ay nakarating na ako sa ika-limang palapag ng gusali.

I stepped out from the elevator and walk through the only room of the floor. Pero bago pa ako makapunta sa harapan ng pinto ay hinarang na ako ng isang babae.

"Ah, Ma'am, bawal pong pumasok sa loob, unless, may appointment po kayo kay boss." Pigil nito sa akin.

Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. She's wearing a formal attire so I assumed she's the secretary. Hindi ko siya kilala. She's new then. What happened to Sachee? But anyways, matangkad ito at morena. At sinungaling ako kung sasabihin kong hindi ito maganda. She's actually beautiful na tipong unang tingin mo pa lang sa kanya ay magugustuhan mo na siya. Halatang may lahi siya. Plus the fact na mukhang mabait at magalang ang babaeng 'to. At halos mag-unahan lang kami sa height.

By that, something suddenly popped out in my mind na hindi ko nagustuhan. Did Conan bang this woman?

Oh, fuck... No! Hindi naman siguro pumapatol sa isang sekretarya ang isang Conan Silvestre, right? Shit! But it's just impossible for a man to not get attracted to her. Masyadong mapang-akit ang kagandahan niya kahit wala siyang kaarte-arte sa katawan. Even her face has only simple make up.

Mariin akong napapikit at mabilis na inalis ang kaisipang iyon.

"Ah, Ma'am?" Untag nito na ikinatigl ko.

I looked at her and gulped. Bigla akong nakaramdam ng kaba. And it's freaking unusual for me! "Oh, yes, I know. Just tell him I'm here, Calista Hidalgo is the name." Tinalikuran ko siya at hindi na hinintay ang sasabahin. That was rude of me, I know it. Pero anong magagawa ko kung kinakabahan ako?

Now, that's new. Ani ng isang bahagi ng aking isipan. I shook my head in disbelief. Napaayos ako ng tayo nang lumabas na ang sekretarya niya na namumutla at parang di-mapakali. Daig pa niya ang nakakita ng multo. Or perhaps napagalitan siya? But I didn't hear any loud noises.

Kumunot ang noo ko. "What's the matter?" Tanong ko na may kasamang paghihinala.

Halata namang nabigla ito sa biglaang pagtanong ko tsaka nag-iwas ng tingin. "A-ah, eh... pasensya na po Ma'am, b-busy po si S-sir ngayon. Nakalimutan ko pong b-bawal siyang abalahin sa kanyang g-ginagawa." Nauutal na untag nito.

Now she's acting weird. At hindi naman ako tanga para hindi mabasa ang kakaibang kilos nito. "Who's inside?" Walang emosyon kong tanong. Wala mang diin ang huli nitong sinabi, alam ko at ramdam ko kung ano ang nangyayari sa loob. Sapat na ang makita ang aligaga niyang hitsura.

"P-Po?"

"Who's inside his office?" Ulit ko, gritting my teeth to refrain myself from doing something.

Nanlaki ang mga mata nito at parang sinilihan ang pwet kung sasabihin ba sa akin ang totoo o magsisinungaling para sa boss niya.

"Ma'am..."

Nagtagis ang bagang ko. Wala ka pa ring pinagbago. It's good I didn't insist to go inside. Because God knows what I can do if I see that. "Pakisabi na lang na pumunta ako rito. No need to disturb them." Tumalikod na ako. "And tell him to enjoy." Walang buhay kong sabi at iniwan ang sekretarya niyang nakatigalgal.

Punyeta. Magsama sila ng kung sino mang haliparot na 'yon. Fuck! Di ko maiwasang makaramdam ng sakit at selos. Damn. Sira na naman ang araw ko. Bakit kasi sinunod ko pa ang sinabi ng matandang 'yon?

Dali-dali akong sumakay ng elevator at pinindot ang pinakababang palapag-ang basement ng building. Ayaw kong dumaan sa may lobby dahil baka may madamay pa sa init ng ulo ko ngayon. I don't want to make a scene nor scandal. Hindi naman ako ganoon. I'm a head-turner and attention seeker but not a warfreak. Pero aaminin kong kapag mainit ang ulo ko ay nadadamay ang lahat ng taong humahara sa daraanan ko. Lahat napagbabalingan ko ng sama ng loob. At wala rito ang pampakalma ko.

Nang marating ang parking ay agad kong pinindot ang unlock button ng susi ng kotse ni Kaiser. Agad akong pumasok sa kotse ngunit hindi ko pa napapaandar ang sasakyan nang mag-ingay ang phone ko.

Inis na sinagot ko ang tawag. "What?!" Bungad ko rito na hindi manlang tiningnan kung sinoman ito.

"Did you already talk to him?" Marahang tanong nang nasa kabilang linya. Hindi ko na kailangang tanungin pa kung sino iyon dahil alam ko na kung sino ito. Simula noong pag-uusap namin sa London, medyo kalmado na ang pakikitungo niya sa akin. Wala na ang pagiging istrikto.

Agad na nagsalubong ang kilay ko at marahas na nagbuga ng hininga. "He's busy banging a woman in his office right now and he doesn't want a disturbance." Walang gana kong sagot dito. Bastos man pakinggan pero wala akong pakialam kahit ama ko pa ang kausap ko. I'm pissed. Period. At hindi ko mapigilang hindi maghimig na nagseselos.

Bumuntong-hininga ito. "Alright, I'll call him. Ako na ang bahalang magpaliwanag. And please, come to my office tomorrow morning." Malumanay ngunit maawtoridad na utos nito.

"Fine." Pinatay ko na ang tawag. Napaingos ako. "You are lucky it's the NBI. I can tolerate it, at least." I said while looking at his name in the screen of my phone. Pagkatapos ay hinagis ko ito at agad na pinaharurot ang sasakyan paalis sa Silvestre's Building.

--

Abala ako sa pagpirma ng mga papeles nang bumukas ang pinto nang opisina ko. Handa na sana akong pagalitan ang sekretarya ko dahil sinabi kong huwag siyang iistorbohin nang mapatigil ako sa pagkakakita kung sino ang kasama niya. Fuck this. Hindi na ba talaga siya makatiis?

"I told you-"

"S-Sir, sorry po. Ayaw niya po kasing magpapigil. Fiance mo raw po siya." Nakangiwing ani ng sekretarya ko pero halata na kinakabahan ito.

"So this is where you are hiding and doing all along, huh?" Sarkastikong saad niya sa akin.

I sighed. "Ako nang bahala rito, Mandy. You may leave us." Tumango ito at hindi nag-atubiling lumabas. Then I averted my gaze at her. "What are you doing here, woman?" Matigas kong tanong sa dalaga nang makabawi sa pagkagulat na makita siya.

She smiled sweetly, tipong nang-aakit. "Ganyan mo ba batiin ang soon-to-be fiance mo, hmm?" Aniya habang kumikembot na naglakad papalapit sa may harapan ko. Nameywang siyang tumayo pagkatapos ay dumukwang sa mesa ko.

Fuck!

Napamura ako nang tumambad sa mga mata ko ang cleavage niya.

"Enjoying what you are seeing, honey? You know, you can touch it. It's all yours anyway. I'm yours." Kinindatan niya ako tsaka kagat-labi na ngumiti sa akin. She's obviously flirting with me, shamelessly. What a slut. Tsk.

But I can't deny the fact that she is beautiful. Maganda ang hugis ng mukha nito, matangos ang ilong, mapupulang labi at lalong bumagay rito ang mahaba at paalon nitong buhok, a palomino-haired color. Hindi rin maikakaila ang kurba ng katawan nito na mas lalong lumabas sa suot nitong white-rose fitted dress na itinerno niya sa T-strapped heels.

She's Meagan Rose. A well-known model in Asia and Europe. Anak siya ng business partner ng ama ko. I've have seen her in television and magazines. I have met her before. Pinakilala siya sa akin ni Dad one time na nagkaroon ng isang business party. And I have dated her, only once. Hindi na iyon nasundan pa dahil masyado siyang clingy. We are not yet engaged pero kung bakuran niya ako ay daig pa niya ang isang asawa. She's frustratingly possessive woman. Nakakairita.

Hindi ko namalayang nakalapit na pala siya sa akin at walang paalam na umupo sa kandungan ko bago sinunggaban ako ng halik sa mga labi. Nanigas ako sa kinauupuan at hindi kaagad nakapag-react sa pagkabigla.

Cal.

Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay biglang sumagi sa isipan ko ang imahe ni Cali at parang doon lang ako natauhan. Buong pwersa kong naitulak si Meagan at tumayo.

Fuck! Wala na akong pakialam kung nasaktan man siya sa pagtulak ko. Nagtatagis ang bagang na tinapunan ko siya ng masamang tingin.

"Who the hell gave you the permission to kiss me?!" Umalingawngaw ang sigaw ko sa apat na sulok ng opisina ko.

Halata ang takot at sakit sa mukha niya. Marahil ay dahil sa ginawa ko. Pero agad ding nagbago ang ekspresyon niya. "What? I have the right to kiss you because you are going to be mine, soon. Remember that, Conan." What a bitch!

Ngumisi ako sa paraang hindi natutuwa sa sinabi niya. "Woman, that 'soon' you are saying is not so sure. And you just gave another reason to reject you. Now, get out of my office before I kick your ass out of here." Mapanganib kong utos. I swear, masasaktan ko siya kapag hindi pa siya umalis ngayon sa harapan ko. Nag-iinit ang bungo ko sa kanya. Kaya ayaw kong nakakasama o nakikita manlang siya. She's definitely crazy. A crazy bitch.

Wala naman siyang nagawa kung hindi ang irapan ako. "Magkikita pa tayo. No one else can have you, Conan. You are mine. Alalahanin mo si Martin." Huling salita niya bago tumalikod.

Umingos ako at bahagyang napailing sa kakapalan ng mukha niya. Kasabay nang paglabas niya ay ang pagpasok naman ni Mandy. Halatang kabado at takot ito sa akin. Marahil ay rinig niya ang galit na sigaw ko kanina.

"Ahm, Sir, gusto ko lang pong ipaalam na may babae pong nagpunta rito." May pag-aalangan sa mukha niya. "She's very intimidating. Mukhang importante po ang ipinunta niya pero umalis din po agad siya because I said that you're b-busy." Pahayag niya.

Natigilan ako. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kaba. "Who?" Tanong ko sa kanya kahit may hinala na ako kung sino ang tinutukoy niyang babae. Gusto kong malaman kung tama ba ang hinala ko o nag-a-assume lang ako.

"Calista Hidalgo raw po ang pangalan niya, Sir."

Para akong nanghina sa narinig.

"Sige. You may leave." Tumango lang siya at walang imik na lumabas ng opisina ko.

Ako naman ay nanghihinang napaupo sa swivel chair. Nakaramdam na naman ako ng kaba. Hindi ako sigurado. Pero nakita kaya kami ni Calista? Alam kaya niya na may kasama akong babae kanina lang?

"Damn! Bakit ko ba iniisip 'yong babae na 'yon? Tss."

Nabalik ako sa tamang huwisyo nang mag-ingay ang cellphone ko na nasa ibabaw ng mesa. Lalo akong kinabahan nang makita kung sino ang tumatawag.

Shit.

Atubiling sinagot ko ang tawag. "Tito Isaac, bakit po kayo napatawag?" Kinakabahan kong tanong. Ni hindi ko na nga nagawa pang kamustahin manlang siya.

--

CALI'S POV