Ang kabanatang ito ay mahaba dahilan upang mahati ito sa iilang mga parte. Ginawa rin ito upang hindi mahal sa coins kung sakaling ma-lock. Happy reading at marami pong salamat sa pag-unawa!
Saktong tumunog ang aking phone nang makarating ako sa second floor ng mansion. Nilabas ko ang aking gadget at sinagot ang tawag mula kay Hudson. "Hello?" "Good morning," bati niya gamit ang kan'yang mababang boses. Agad kong napansin na bagong gising pa lamang siya. "Gabi pa riyan, 'di ba? You should sleep, Hudson." "Mmm. But you know na ngayon na ang flight ko kaya hindi na ako makakatulog." Tipid akong napangiti. "See you soon." "See you. Anyway, how's the charity? Ilan ang kasali sa kumpetisyon?" "Sa parents section ay fourteen pairs ang kasali. Overall, ang lahat ng lumahok ay umabot sa mahigit fifty katao. At paniguradong madaragdagan pa ang mga ito." "I see." Narinig kong may binuksan siyang isang pinto. "How about Vincent, nakita mo na ba siya?" Natahimik ako. Tumikhim siya nang mapansin ang aking reaksyon. Nagpasya siyang ibahin ang topic. "Anyway, I heard na nalason ang ilang mga bata noon sa party. How's the issue?" "Magkakaroon kami ng conference ngayon." Mula sa
LUMIPAS ang tatlong oras at handa na ang Kalinga House sa pagdating ng mga guest na a-attend ngayon sa conference. At tulad noon sa party ay may press na mag-co-cover sa conference. Para na rin sa publicity at para maipakita sa buong bansa na seryoso ang bawat mga pamilyang kasali sa charity. Pati ang ibang hindi kalahok sa kumpetisyon ay dumating upang pag-usapan ang nangyaring insidente. Umirap ako. Alam naman ng lahat na kahit walang conference na maganap ay hindi maipapahinto ang Kalinga Charity. Dahil una sa lahat, lubhang mga mayayamang tao ang nag-ha-handle sa charity. To be precise, ang head ng bawat pamilya ang nagpasimuno sa charity. Sumunod lamang ang mga taong nasa kanilang ibaba. Pangalawang dahilan ay ang kaalamang isa itong charity, marami ring naiambag ang mga pamilya sa gobyerno kaya hindi nila ginagalaw ang charity na ito. Sinuklay ko ang aking mahabang buhok habang kaharap ang isang malaking salamin. Hindi ko kasama sila Nash at Ashy dahil kasama nila ang ibang mg
"SHIANNA! Open the door!" Narinig kong sigaw ni Vincent habang kinakatok ang pinto ng aking kuwarto. Katatapos ko pa lamang maligo kaya nakatapis lamang ako ng tuwalya. Hindi ko na nagawang balutan ng towel ang buhok ko dahil parang wawasakin na ni Vincent ang pinto kapag hindi ko pa ito binuksan. "What?" bungad ko matapos buksan ang pinto. Saglit siyang natigilan at dumaan ang kan'yang matatalim na mga mata sa aking basa pang katawan. Tiningnan ko ang labas ng aking kuwarto. "Come in. Dahil kung hindi, baka may makakita pa sa akin sa ganitong ayos." Umigting ang kan'yang panga at pumasok sa aking kuwarto. Sinara niya ang pinto at ni-lock ito. "Ano ang gusto mong pag-usapan?" Dumiretso ako sa vanity table at naupo sa ibabaw nito. "Mukhang galit na galit ka?" "Why did you do that? Seriously, Shianna? Hindi ko alam na banal ka na pala." "Banal?" Halos matawa ako sa sinabi niya. "Ginawa ko lamang iyon para sa pansarili kong interes." "Is that so?" "Yes. At bakit hindi mo tanungin
This story will be on hiatus until Dec. 27. The daily update will start on January 1. Thank you for your support and consideration! This is my first story, and I'll do my best to improve day by day. Lovelots! Merry Christmas and keep safe y'all! Advance Happy New Year, too! If you want to know something about the story. Just comment on the comment section and I'll do my best to answer your questions. You can ask me about the characters or you can share events you're anticipating to happen. Again, Merry Christmas, everyone! ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️
"Malaya ka na," usal ni Solei at binuksan ang pinto ng maliit na hawla na naglalaman ng isang kakaibang klase ng ibon. Bahagya itong sugatan na hindi bumagay sa maputi nitong balahibo. Pinanood ni Solei ang ibon na bahagyang nagdalawang-isip kung tama bang lumabas ito sa hawla. Sa huli ay nagpasya itong lumabas at malayang lumipad palayo. Napangiti ang dalaga habang pinagmamasdan ang ibon na lumayo mula sa kan'ya. "Mrs. Solei Aurora." Napalingon siya sa bagong dating na warden. "Nais n'yo na po ba siyang makita?" "Mmm..." Binalik muli ni Solei ang kan'yang atensyon sa pinalayang ibon ngunit wala na ito sa kan'yang paningin. Bahagya siyang napanguso bago muling bumaling sa warden ng malaking kulungan na kan'yang pinuntahan. "Paniguradong na-miss na niya ako," usal niya at marahang naglakad patungo sa isang gusali na may isang palapag lamang. Sa paligid ng gusali ay ang tatlong mga panibagong gusali na umaabot sa limang palapag. Samantala, sa harapan ng maliit na gusali ay ang maramin
"Solei... Natatakot ka ba?" Mahinang natawa si Olivia. "Huwag kang mag-alala, ang alam ng lahat ay anghel ka." Hindi pa rin sumagot si Solei. "Huwag si Shianna, Solei. Alam kong ramdam mong nasa ilalim ka niya kaya nais mo siyang pabagsakin, pero sinasabi ko sa'yo... huwag ang nag-iisang legal na tagapagmana ng Viacera." "At bakit naman?" Mahinang natawa ang babaeng may maamong mukha. "Kaya kong patumbahin si Shianna... tulad na lamang ng ginawa ko sa'yo." "Nahihibang ka na." Hindi makapaniwalang tiningnan ni Olivia ang kan'yang kapatid. "Sinasabi ko sa'yo, huwag si Shianna. Dahil kapag hindi mo ako sinunod, magsisisi ka." Umiling lamang si Solei at sunod-sunod na umiling. Hindi niya nais marinig ang sunod na sasabihin ng kan'yang ate. Nagsimula siyang maglakad ngunit kahit ganoon ay naririnig niya pa rin ang boses ni Olivia. Unti-unti siyang napaluha at pilit na tinakpan ang kan'yang magkabilang tainga. "Ang tingin mo sa lahat ng mga tao ay mga kalaban mo... pero ang totoo, alam
"Dad." Lumapit siya rito at nagmano. "I'm sorry. I had an appointment before this lunch." "Talaga ba, Solei?" Humalukipkip ang kan'yang ina at mapanghusga siyang tiningnan na umupo sa harapan niya. "O baka ay may dinalaw ka lamang na isang kriminal." "Hindi kriminal si Ate, Mom!" "She's not your sister anymore. Stop calling her like you're still siblings. She's a disgrace to our family. Ang laki ng expectation ko sa kan'ya, pero mas pinili niya na maging kriminal." "Pero, Mom. I can't abandon her just like that." "Let's stop talking about her. Bakit hindi na lang natin pag-usapan ang balak mo na hindi pag-attend sa event today? Don't be dramatic, Solei. Dalawa kayo ni Shianna na napahiya sa last party." "Mom, please be considerate of her. Hindi maganda kapag na-i-stress si Solei." "Saan pa ba dapat ma-stress ang anak ko, Dmitri? E hindi na nga niya kami mabigyan ng apo." Napasinghap si Solei, ngunit kahit nabigla siya sa sinabi ng kan'yang ina ay hindi niya nagawang magsalita.
Shianna's POV"Hinding-hindi ako susuko hangga't hindi kita nakikitang nakaluhod sa harapan ko."Bumuntong-hininga ako habang pinapaikot ang laman ng aking wineglass. Tinanaw ko ang malawak na lupain ng Kalinga House."Vincent," usal ko at sumimsim sa aking wine. Isang linggo na rin ang lumipas simula nang magka-usap kami ng lalaking kinamumuhian ko. And until now, hindi ko pa nakikita ang kan'yang mukha."Penny for your thoughts?" Napaigtad ako nang may humawak sa balikat ko. Napabuntong-hininga ako at hinarap si Hudson."Ikaw pala 'yan.""May iba pa ba?" He tried to joke. Tipid lamang akong napangiti sa inasta niya. Sabay naming tinanaw ang magandang view mula sa aking office rito sa Kalinga House. At dahil nasa fourth floor ang office ko ay tanaw na tanaw ang mga puno sa paligid ng Kalinga House, gayundin ang mga nagtataasang gusali sa malayo."Today is the day," usal ko at muling sumimsim sa wine. "Bubuksan na ng Kalinga Charity ang Kalinga School. Mamaya-maya lamang ay aalis na ta